ขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจ

เรื่องราวต่างๆ จากที่ได้ยินหรือว่าพบเห็นนำมาเล่าสู่กัน และก็อยากเป็นกำลังใจให้กับผู้คนหลากหลาย เพราะชีวิตของเราถึงแม้จะมีเพียงหนึ่งเดียว แต่รอบตัวก็ยังมีอีกหลายชีวิตที่มองเราอยู่ พ่อ แม่ ญาติพี่น้อง เพื่อน แม้กระทั่งหมา แมวก็ยังใส่ใจกับเราเพียงแต่บางครั้งพวกเขาเหล่านั้นไม่ได้ที่จะเอ่ยคำว่า "ห่วงใย" เราก็สามารถรับรู้ได้โดยสัญชาตญาณซึ่งทุกคนมีกันทั้งนั้น

เว้นเสียแต่ว่าตัวเราจะปฏิเสธในความรู้สึกที่ได้เจอ ถ้าให้เวลากับตัวเองเสียบ้าง ใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีของแต่ละวันก็ได้ เราจะได้รับความรู้สึกเหล่านั้น ที่มีให้แก่เราตลอดมา อย่ามัวจมกับความเสียใจหรือทุกข์ในอดีตที่ผ่านมา ซึ่งไม่ว่ายังไงก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้

คิดว่าทำวันนี้ให้ดี เพื่อวันพรุ่งนี้จะได้ดีที่สุด อะไรที่ทำไปแล้วไม่ดี ให้คิดว่าเป็นบทเรียนที่นำมาใช้ในปัจจุบัน อย่าคิดแบบนั้น อย่าทำเช่นนั้นอีก เสียใจร้องไห้บ้างเป็นเรื่องธรรมชาติของคนที่ยังมี รัก โลภ โกรธ หลง เพราะเรายังไม่บรรลุโสดาบัน อะไรทั้งนั้น เราก็เป็นแค่ปุถุชนคนธรรมด๊า ธรรมดานั่นแหละ การที่น้ำไหลออกตา

ไม่ใช่ว่าเฉพาะเจาะจงแต่ผู้หญิงเท่านั้น ผู้ชายก็ทำได้ไม่ผิดกติการอะไร การร้องไห้หมอเค้าก็บอกว่าเป็นสิ่งที่เหมือนการล้างลูกตาให้สะอาดเสียบ้างมันอาจจะมีสิ่งสกปรกอยู่นัยน์ตา พอน้ำที่ไหลออกมาจากตาหยุด ตาก็จะใส (ถึงแม้มันจะบวมๆ และแดงก่ำบ้างนะ) แต่ใจเราก็โปร่งขึ้นเยอะเลยไม่มีอะไรที่มันเลวร้ายตลอดกาลหรอก เหมือนฟ้าหลังฝนต้นไม้ก็ชุ่มชื่น....

สู้ๆๆ เข้าไว้ยืนหยัดอยู่ในโลกใบนี้ด้วยแรงใจที่แข็งแรง หากไม่สู้และสร้างกำลังใจแก่ตนเองก่อนแล้ว ใครเล่าจะมาเป็นแรงผลักดันให้เรามีกำลังใจขึ้นมาได้.....

Create Date : 28 กรกฎาคม 2550		2 comments
Last Update : 4 สิงหาคม 2550 14:40:46 น.
Counter : 871 Pageviews.
Share Tweet