Group Blog All Blog
|
mission วันนี้ แม่จากไปตั้งแต่ฉันห้าขวบ ตอนนั้นก็ไม่รู้หรอกว่าความตายคืออะไร ไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟาย ทุกคนบอกว่าแม่ไปอยู่บนสวรรค์ ฉันก็ตั้งตารอว่าสักวันแม่จะกลับมาหา แต่ยิ่งวันเวลาเดินไปข้างหน้าเท่าไรแม่ก็ยังไม่มาจนฉันต้องร้องไห้ออกมาด้วยความคิดถึงแม่ ยายบอกว่าแม่ไปเป็นนางฟ้าอยู่บนสวรรค์ แม่จะไม่กลับมาหาฉันอีก แต่แม่จะคอยเฝ้าดูและช่วยเหลือฉันจากบนสวรรค์ ฉันเติบโตมาด้วยการเลี้ยงดูจากยาย แม้แม่จะไม่ได้อยู่กับฉันแต่ฉันก็รู้สึกรักแม่เสมอ ยายจะคอยเล่าเรื่องของแม่ให้ฟัง เหมือนแม่ไม่ได้จากไปไหน รูปของแม่มีอยู่เต็มบ้าน ฉันจึงได้เจอแม่ทุกวัน ยายเลี้ยงฉันเหมือนกับเลี้ยงแม่อีกครั้ง ฉันอยากเก่งเหมือนแม่ และยายอยากให้ฉันเป็นหมอ เพื่อจะได้มาดูแลยายตอนแก่ วันนี้ฉันกลับมาที่บ้านยายอีกครั้ง ฉันเอาใบปริญญามาให้แม่ดู ฉันได้เป็นหมอสมใจยาย แล้วก็จะได้รักษาคนที่เป็นโรคเดียวกับแม่ให้ดีที่สุด ฉันไม่อยากให้เด็กคนไหนต้องมาร้องไห้อย่างฉัน ภาพแม่ที่อยู่ตรงหน้าฉันเป็นภาพที่เราไปเที่ยวทะเลกัน แม่คงรักฉันมาก รอยยิ้มของแม่มันยิ้มทั้งปากและตา ดวงตาของแม่ระยิบไปด้วยความสุข-ความสุขของแม่คือการมีฉัน และความสุขของฉันคือการได้อยู่ในอ้อมกอดแม่ แม้ภาพของแม่จะเริ่มเลือนรางในความทรงจำของฉัน แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันเชื่อว่าแม่คอยดูแลฉันจากเบื้องบน เรายังมีกันและกันเสมอ รักแม่ ดูแลแม่ โดยไม่ต้องรอวันแม่ ***แรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องนี้มาจากชีวิตหมูน้อย อยู่ๆ ก็คิดถึงภาพแม่ของหมูน้อยภาพนั้นขึ้นมา
|
ข้าวเหนียวหวาน
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เป็นเพียงเศษละอองของจักรวาล ที่มีคำถามมากมาย ^_^ Friends Blog
Link |
||||||||||||
