Group Blog All Blog
|
เธอมาเปลี่ยนแปลงชีวิตฉัน จากที่เคยนอนตื่นสาย อยู่ไปวันๆ อย่างไร้ค่า ไม่เคยดูแล ปล่อยให้มีชีวิตแบบตัวใครตัวมัน ไม่เคยเห็นอยู่ในสายตา แต่มาวันนี้เธอทำให้ฉันเปลี่ยนไป ฉันตื่นเช้าโดยอัตโนมัติเพื่อมาดูแลเธอ ฉันคอยห่วงใยอยู่ใกล้ๆ เธอแทบทั้งวัน เมื่อเธอร้องเรียกฉันก็รีบมา เธออยู่ในสายตาฉันตลอดเวลาตั้งแต่ตื่นตอนเช้าจนถึงเวลาเข้านอน เธอทำให้ฉันรู้สึกมีค่า ไม่ต้องอยู่ไปแบบไร้ความหมายไปวันๆ ทุกวันนี้ที่ฉันตื่นมาแล้วรู้สึกตัวเองมีค่าเพราะได้ดูแลเธอ ไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตน้อยๆ เหล่านี้จะทำให้ฉันมีชีวิตชีวา ช่วยปลุกความฝันที่หลับใหลให้กลับมา โลดแล่นอีกครั้ง สามวันมานี้สิ่งที่ทำอย่างแรกหลังจากตื่นนอนคือ มองออกไปที่นอกหน้าต่างเพื่อสำรวจตรวจตราดูว่าครอบครัวหมาแม่ลูกอ่อนที่เพิ่งย้ายเข้ามาอาศัยร่วมชายคาเดียวกันเป็นอย่างไรบ้าง ทันทีที่ออกจากห้องนอน ไม่ต้องล้างหน้า ฉันก็ตรงดิ่งไปยังบ้านชั่วคราวของเตี๋ยวและลูกๆ นับดูว่าเด็กๆ อยู่ครบไหม แล้วแม่มือใหม่หิวหรือยัง จากนั้นจึงจัดแจงนำอาหารมาให้ ชนิดที่ว่าป้อนถึงปาก เพื่อที่เตี๋ยวจะได้ไม่ต้องขยับตัวหนีลูกออกมา ฉันถือจานข้าวจ่อปากให้เธอกินจนหมด ตามด้วยน้ำเต้าหู้ และน้ำเปล่า บางครั้งเธออิ่มจนเบือนหน้าหนี แต่ฉันก็ไม่ยอมแพ้เอาจ่อปากเธอไว้ให้กินจนหมดเกลี้ยง จะได้มีน้ำนมให้ลูกน้อยๆ ทั้งห้าตัว เมื่อวานฉันสังเกตเห็นเจ้าตัวเล็กทั้งหลายเวลาดูนมจะดึงๆ นมแม่ไปด้วย ประหนึ่งว่าดึงเพื่อปั๊มให้น้ำนมออกมา ด้วยความสงสัยฉันจึงลองบีบนมเตี๋ยวดู ไม่มีน้ำนมเลยแฮะ ด้วยความหวังดีกลัวเด็กๆ จะหิว ฉันเลยไปซื้อขวดนมเด็กมาใส่นมหวังป้อนเจ้าตัวเล็ก แต่ปรากฏว่าไม่มีหมาน้อยตัวไหนยอมดูดขวดนมเลย ขนาดง้างปากยัดจุกนมใส่เจ้าพวกนี้ยังเมิน เอ...เห็นในทีวีที่เขาให้นมหมา แมว ตัวเล็กๆ เขาก็ใช้วิธีนี้นี่นา ก็เห็นเจ้าตัวเล็กดูดจ๊วบๆ ตาพริ้ม แล้วนี่ฉันทำอะไรผิดพลาดไปนะ อุตส่าห์จะเป็นแม่นมสักหน่อย งานนี้คงต้องบำรุงตัวแม่ให้เยอะๆ แทน ปกติฉันจะนอนดึกและตื่นสาย แต่วันนี้แปลกที่ตื่นได้เช้ากว่าทุกวัน ตื่นแล้วก็รีบไปดูเตี๋ยวกับลูกๆ พร้อมหาอาหารให้ เสร็จภารกิจว่าจะมางีบต่อ แต่รู้สึกว่าไหนๆ ก็ตื่นเช้าน่าจะทำตัวให้สดชื่น สะสางงานที่ค้างอยู่ซะ แล้วฉันก็ได้จัดการกับงานที่กองอยู่ตรงหน้ามาหลายเดี๋ยว แม้จะง่วงๆ ก็บอกตัวเองว่าอย่ายอมแพ้ง่ายๆ เพียงแค่เอนหลังฉันก็หลับได้ทันที แต่ฉันเลือกที่จะไปชงกาแฟมากินให้ตาสว่างเพื่อจะได้ทำงานตรงหน้าได้ต่อไป เปิดเพลงสบายๆ ฟังจิบกาแฟเย็นๆ เท่านี้ฉันก็ยิ้มกับงานตรงหน้าได้อย่างน่าประหลาด ตอนกลางวันได้ยินเสียงเหมือนมีใครเดิน ฉันรีบไปดูที่หน้าต่าง ปรากฏว่าเตี๋ยวมาเดินสำรวจรอบบ้าน ปล่อยให้ลูกๆ หลับอยู่ตามลำพัง ฉันต้องดุถึงจะยอมกลับไปกกลูก และต้องนำอาหารไปเสิร์ฟให้ถึงปาก เด็กๆ ตอนแม่ไม่อยู่ก็นอนนิ่งเหมือนหลับ แต่พอแม่มาปั๊บต่างกรูกันไปที่เต้านมแย่งกันจับจองจนหัวคว่ำคะมำปากก็ยังไม่ยอมปล่อยจากหัวนม เป็นภาพน่ารักที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน เพิ่งรู้ว่า ไม่ว่าคนหรือสัตว์ เมื่อเยาว์วัยเราต่างบริสุทธิ์ใสซื่อ หิวก็กิน อิ่มก็นอน ไม่ต้องรับรู้อะไรนอกจากนั้น นับว่าเตี๋ยวเป็นหมาที่โชคดีที่ฉันได้อุปการะไว้ เพราะปกติเตี๋ยวจะได้กินข้าวแค่มื้อเดียว แต่พอมาอยู่บ้านฉันเตี๋ยวได้กินถึงสามมื้อ (มากกว่าฉันอีก) กินจนอิ่มต้องเบือนหน้าหนีเลยทีเดียว แม่ฉันก็เอ็นดูคอยจะหาโน่นนี่มาบำรุงให้เตี๋ยวมีน้ำนมเยอะๆ ให้ลูก และคอยเรียกฉันมาคอบจับเจ้าตัวเล็กเวลาที่คลานออกนอกบริเวณ ซึ่งเตี๋ยวคาบลูกไม่เป็น เห็นลูกออกไปไกลได้แต่ไปเลียๆ แล้วร้องหงิงๆ พร้อมกับส่งแววตาขอความช่วยเหลือมาที่คนแถวนั้น และไม่มีใครที่จะเข้าใกล้เตี๋ยวได้นอกจากฉัน ช่วงเย็นจะเป็นเวลาอาหารของด้าและก๊วย ซึ่งมักจะร้องเรียกเตี๋ยวผ่านประตูบ้าน เตี๋ยวจะผละจากลูกไปป้วนเปี้ยนแถวประตูและส่งเสียงร้องหงิงๆ ตอบรับเพื่อจะออกไปหาพรรคพวก เมื่อประตูเปิดเตี๋ยวใส่เกียร์หมาด้วยความเริงร่าอย่างไม่น่าเชื่อว่าเป็นหมาแม่ลูกอ่อนที่เพิ่งคลอดลูกไป เพื่อเป็นการคลายเครียดฉันจึงให้เตี๋ยวได้สนุกเต็มที่ ถึงเวลาก็เรียกเข้าบ้านเตี๋ยวก็รีบกลับไปกกลูกอย่างรู้งาน แล้วมื้อเย็นก็ไปรออยู่ที่ปากเตี๋ยว ตอนค่ำก่อนอาบน้ำเข้านอนฉันยังต้องแวะไปดูเตี๋ยวกับลูก นับให้แน่ใจว่าเจ้าตัวน้อยอยู่กันครบไม่ได้คลานหายไปไหน แม้ยุงจะกัดแต่ฉันก็รู้สึกดีที่ได้เห็นเจ้าตัวเล็กๆ นอนเรียงแถวดูดนมแม่จ๊วบๆ ตั้งแต่มีเตี๋ยวและลูกมาอยู่ในบ้าน ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีประโยชน์ก็คราวนี้ เพราะมีฉันที่เข้าใกล้เตี๋ยวได้ แม้จะเป็นภูมิแพ้และอาการกำเริบทุกวัน แต่ฉันก็เก็บอาการไว้ไม่บ่นให้ใครฟัง แต่ก่อนฉันไม่รู้ว่าตื่นมาแต่ละวันจะทำอะไรดี แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทุกวันที่ตื่นมาจะมีหลายชีวิตที่รอฉันอยู่ และความรู้สึกเหล่านี้ก็มากระตุ้นให้ฉันได้ปัดฝุ่นความฝันที่ฉันเก็บซุกไว้มานานอีกครั้ง ขอบคุณชีวิตหมาๆ ที่ทำให้ฉันกล้าที่จะลุกขึ้นมา คนอื่นอาจจะดูถูกหมาที่เป็นเพียงสัตว์ แต่สัตว์ที่มนุษย์เห็นว่าต้อยต่ำกว่านี่แหละที่สามารถเป็นผู้ชี้ทางสว่างให้กับมนุษย์อย่างฉัน ถือว่าเตี๋ยวและลูกๆเป็นความสุขเล็กๆที่ยิ่งใหญ่ของเราน่ะครับ
โดย: Don't try this at home. วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:0:07:48 น.
แวะมาอ่านจร้าขออนุญาตฝากเว็บไว้ในอ้อมกอดน้อยๆด้วยนะครับ|เข้าชมเว็บ บิ๊กอายขอบคุณครับ
โดย: bigeye (tewtor ) วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:17:27:32 น.
|
ข้าวเหนียวหวาน
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เป็นเพียงเศษละอองของจักรวาล ที่มีคำถามมากมาย ^_^ Friends Blog
Link |