Bloggang.com : BP ersanob : เ$!-*ทางเลือก*@#?

เ$!-*ทางเลือก*@#?

ทางเลือก

“เป็นเชี้ยไรอีกว่ะกู ฝันแปลกๆ” รัญตื่นขึ้น พร้อมกับฝันแปลกๆที่เข้าพึ่งพบเจอ

ในฝัน
รัญกำลังเดินลงมาจากตึกเรียน เดินผ่านสนามฟุตบอล ที่สนามฟุตบอลเขาได้แวะ ถามการบ้านไอชายเล็กน้อย แล้วเดินต่อ มาที่ประตูโรงเรียน มันเหมือนปกติ เช่นทุกวัน ในวันที่เขาเลิกเรียน แต่แค่เขาเดินผ่านประตูโรงเรียนออกมา รถยนต์แล่นมาด้วยความเร็วสูง ชนกับนักเรียนคนหนึ่ง แต่เขามองไม่เห็นว่าเป็นใคร
แล้วรัญก็ตื่นขึ้น

ที่โรงเรียน

“มึง อยากมีเรื่องหรือไง รังแกเพื่อนกูอยู่ได้ ไอบอล หา !”

เลือดพุ่งออกจากปากไอบอล หลังจากที่ รัญได้ปล่อยหมัดเข้าใส่แก้มขวาไอบอล อย่างเต็มแรง

ไอบอลกัดฟัน วิ่งเข้าหาไอรัญ พร้อมกับชกเข้าไปที่ปากของไอรัญ
ทั้งสองคนตะลุมบอลกัน อยู่ที่หน้าห้อง

“พวกมึงหยุด อาจารย์ มาโว้ย”
สิ้นเสียงคำเตือน เพื่อนๆที่เชียร์มวยคู่นี้ก็วิ่งหายไปกันหมด

“หยุดนะ ทั้ง 2 คน” อาจารย์ตะโกน
ทั้ง 2 จึงเลิกชกต่อยกัน
“ตามครูไปห้องปกครอง เดี๋ยวนี้”

ทั้งไอบอลและไอชิน ต่างก็ปากแตกและช้ำไปทั้งตัว

นี้จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ทั้ง 2 คนเป็นคู่อริกัน แม้จะอยู่ห้องเดียวกันก็ตาม

และวันนี้รัญ ก็ฝันแปลกๆ อีกเป็นวันที่ 2 แต่มีสิ่งที่เพิ่มเติมขึ้นมา ก็คือ ในฝันของรัญ ขณะที่กำลังจะเดินไปถึงประตูโรงเรียน เขาได้มองดูนาฬิกา มันคือ เวลา 16.56 แล้วเขาก็ได้เห็นรถแล่นมาชนนักเรียนเช่นเดิม แต่เขาก็ได้รู้ว่า คนทุกรถชน นั้น คือ ไอบอล คู่อริของเขาเอง แล้วเขาก็ตื่นขึ้น

“กูฝันแปลกๆ มา 2 วันแล้วว่ะ ไอชาย” รัญพูดขึ้น
“ฝันว่าอะไรอะ มึง”
“มีรถยนต์ชนไอบอลที่หน้าโรงเรียนว่ะ”
“หา ! ดีว่ะ คนเหี้ยๆ อย่างนั้นแม่ง ถูกรถชนบางก็ดี 555+ งั้นกูไปเล่นบอลก่อนนะ”
“เออ”

เวลา 16.45
ไอรัญเดินลงมาจากตึกเรียน แล้วเดินไปหาไอชายที่สนามฟุตบอล แล้วจะเดินไปที่ประตูโรงเรียน

“ทำไมว่ะ มันเหมือนในฝันกูทุกอย่าง ทั้งสิ่งที่ไอชายพูด บรรยากาศในวันนี้ คนที่เดินผ่านไปมา หรือว่า ฝันกูจะเป็นความจริงว่ะ นี่ก็ 16.54 แล้ว” ไอรัญคิดในใจ

ไอรัญเดินไปถึงประตูโรงเรียน เห็นไอบอลกำลังเดินข้ามถนน

“มันต้องเป็นจริงแน่ กูจะทำไงดีวะ จะช่วยมันดีไหม” ตอนนี้ไอรัญกำลังสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
..
.
.
.
ตอนนี้ ก็ 16.55 แล้ว
...
..
..
“ปัง” เสียงดังขึ้นสะหนั่นหวั่นไหว
ร่างของเด็กหนุ่มชนกับกระจกหน้ารถเข้าอย่างแรง แล้วกระเด็นตกไปข้างหลัง นอนนิ่งอยู่บนถนน
รถกระบะสีดำ ไม่มีป้ายทะเบียน แล่นหนีหายไปอย่างรวดเร็ว

“เด็กถูกรถชน” แม่ค้าคนหนึ่งตะโกนขึ้น

ท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้ม .....แสงแห่งความหวังและความอยู่รอด เหลือน้อยเต็มที

เริ่มมีคนมามุงดู เสียงร้องไห้เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ บางคนถึงกับเป็นลม เมื่อได้เห็นสภาพของเด็กคนนี้

“ไอรัญ เป็นไรไหมว่ะ” ไอบอลวิ่งเข้ามาหา
ตอนนี้ ไอรัญนอนจมกองเลือดอยู่กลางถนน เลือดที่หัว ยังไหลอยู่ต่อเนื่อง

“ใครก็ได้ไปตามอาจารย์ให้ที” ไอบอลเงยหน้าขึ้นมามองคนที่มุงดุอยู่

“ไม่ต้อง” มือที่เปื้อนเลือด คว้าขอเสื้อของไอบอล
“มึง อย่ารัง....แกใครอีกก็ .. แล้ว กัน”
“ลา ................ ก่อน เพื่อนกู”
ไอรัญฟื้นใจพูด พร้อมกับรอยยิ้มครั้งสุดท้าย
มันเป็นรอยยิ้มที่มีความสุข อีกครั้งหนึ่ง ที่เข้าจะมีได้ แล้วหมอบให้กับเพื่อนคนนี้

ก่อนถึงวาระสุดท้าย
ไอรัญ รู้สึกความหนาวเหน็บที่ปะทะเข้ากับใบหน้าของเขา
เขาสัมผัสได้ถึงหยดน้ำฝนที่ตกลงบนใบหน้า

“ไอรัญ มึงตื่น มึงอย่าหลับ ไอรัญ มึงลุกขึ้นมาทะเลาะกับกูก่อน ไอรัญญญญญ”
ไอบอลกอดร่างของเพื่อนไว้แน่น

ฝนเริ่มตก...............บรรยากาศ เต็มไปด้วยความโศกเศร้าเสียใจ เสียงร้องไห้ น้ำตา และความเหงา

ที่จริงแล้ว น้ำฝน ที่รัญ ได้สัมผัสนั้น คือ น้ำตาของไอบอล น้ำตาที่แสดงความขอบคุณครั้งสุดท้าย ที่มีให้กับเพื่อนที่ยอมเอาชีวิตเข้าแลก เพื่อให้เขาได้ใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้ต่อไป

สุดท้าย ความเป็นเพื่อนและมิตรภาพก็ยังคงอยู่ตลอดไป ตราบนานเท่านาน.............

มันเป็นเวลาที่รัญ ต้องเลือก จะปล่อยให้เพื่อนที่เป็นคู่อริกันต้องตาย หรือเป็นตัวเองที่จะต้องเสียสละ

เขาได้เลือกแล้ว
ถ้าเขาตาย ก็คงไม่มีใครเสียใจมากเท่ากับไอบอลตาย
รัญเหลือตัวคนเดียวแล้ว พ่อแม่ เขาตายไปตั้งแต่เขายังเล็ก เขาอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด มีแต่ไอชายที่เป็นเพื่อนของเขา
แล้วถ้า ไอบอลตาย พ่อแม่ มันก็ต้องเสียใจ ที่เสียลูกชายไป
แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว เขาจึงเลือกที่จะสละชีวิตตนเอง

การเสียสละ มันเกิดขึ้นได้กับทุกคน เพราะ มันอยู่ในตัวคุณทุกๆคน มันขึ้นอยู่กับว่า คุณจะใช้มันตอนไหนเท่านั้นเอง แล้วคุณจะได้รู้ว่า การเสียสละ ทำให้คุณมีความสุขแค่ไหน

คชินทร์

+++++++++++++++++++++++++
เป็นยังไงกันบ้าง นี่ก็งานเขียนชิ้นที่ 3 แหละ
ขอบคุณสำหรับ comment นะคร้าบบ
ที่เป็นกำลังใจ ให้ผมเขียนเรื่องต่อไป
เออ ลืมบอกไปว่า เรื่องแรกยังไม่อัพลงเลยอะ
เดี๋ยวปิดเทอมจะอัพให้นะ สมุดที่เขียนเรื่องอยู่กับอาจารย์ หุหุ

Create Date : 26 เมษายน 2550

Last Update : 26 เมษายน 2550 14:52:38 น.

42 comments

Counter : 1847 Pageviews.

แวะมาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจนะครับ

จะรออ่านเรื่องอื่น ๆ อีกนะครับ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:18:10:14 น.

เศร้าๆๆ เศร้าจัง

ทำไมมีแต่เรื่องเศร้าๆอ่ะ แต่ก็ได้ข้อคิดดีนะ แต่มันเศร้า ฮือๆๆๆๆๆ

เรื่องต่อไปขอขำๆได้ป่ะ

โดย: Kaekoe

วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:21:29:24 น.

โห ไม่รู้จะเม้นท์ยังไงดี
เป็นกำลังใจให้เเล้วกัน
สู้ต่อไป

โดย: BoOMJaE#33 IP: 203.113.71.107 วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:17:56:08 น.

งุ่ย!แต่งเองเหรอเนี่ย โห!โคตรเก่งเลยอ่ะ....

ชอบจังที่บอกว่า "แล้วคุณจะได้รู้ว่า การเสียสละ ทำให้คุณมีความสุขแค่ไหน"เนี่ย

...อ่านแล้วขนลุกพรึ่บๆ....

นี่ถ้าแต่งยาวกว่านี้นะ อะโห ต้องร้องไห้แน่ๆ

แต่งต่อไปน้า~เรื่องดีมากๆเลย

โดย: PETSHA IP: 58.8.185.24 วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:21:33:12 น.

แจ่ม

โดย: telefam23 IP: 58.181.153.9 วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:21:41:08 น.

แต่งได้ดีมากเลยปั๊บ แล้วอย่าลืมมาให้พี่อ่านอีกนะ

โดย: พี่นิค IP: 203.153.171.10 วันที่: 27 เมษายน 2550 เวลา:22:02:42 น.

ทไหรอยว่ะ สุดยอดๆๆ รู้จักเสียสละแหละดีๆ 555+

โดย: ~p_u^n~0~ IP: 203.113.71.103 วันที่: 28 เมษายน 2550 เวลา:21:38:32 น.

อ่านแล้วซึ้งจังเรยยย น้ำตาซึม

โดย: legebriwen

วันที่: 28 เมษายน 2550 เวลา:21:54:46 น.

อ่านแล้วซึ้ง อ่านแล้วเศร้า เหงาๆแบบนี้ ดีครับๆ

โดย: ฟางคับ (gumbie_narak

) วันที่: 28 เมษายน 2550 เวลา:22:03:01 น.

ไม่ต้องมีคำบรรยายใด ๆ ก็ลึกซึ้ง

โดย: คนเล็กๆ IP: 203.113.71.107 วันที่: 29 เมษายน 2550 เวลา:20:28:59 น.

เขียนได้ดีนะจ๊ะ แต่พีว่ามันสั้นและเรื่องมันยังพลิกผันเร็วเกินไป แต่พี่ชอบตรงที่มันสะท้อนถึงการเสียสละ น่าจะให้เป็นเรื่องสั้นที่ยาวกว่านี้ มีเหตุการณ์ต่างๆมากกว่านี้ พี่เชื่อว่าปั๊ปจะสามารถเขียนได้กินใจยิ่งขึ้นนะงับ พยายาม ขยันๆเขียนต่อไป แล้วพี่จะมาอ่านอีกนะ อิอิ

ปล. เป็น blog ที่มีคติประจำใจอันแรงกล้าจริงๆ ชอบๆ

With great power comes great responsibility

โดย: Hero IP: 222.123.148.127 วันที่: 29 เมษายน 2550 เวลา:23:09:59 น.

ชื่อคนยังดูงงๆอยู่นะเราว่า ... ชื่อชินนี่โผล่มาจากไหนอ่ะ
แต่โดยรวมก็ดีอ่ะ พล็อตดีอ่ะ

โดย: Altarf IP: 221.128.117.212 วันที่: 29 เมษายน 2550 เวลา:23:11:18 น.

บทสนทนาดี การดำเนินเรื่องใช้ได้ แต่ยังงงที่..คนทุกรถชนนั้นคือไอบอล ความจริงแล้วยังมีวิธีที่ดีกว่าในการช่วยเพื่อนนะ

โดย: morningmoon IP: 221.128.117.254 วันที่: 30 เมษายน 2550 เวลา:10:17:42 น.

มาเยี่ยมครับ เขียนดีนะครับ แต่บางตอนอ่านแล้วยังติด ๆอยู่ พยายามครับ เก่งแล้ว ลองเปลี่ยนหลายๆ แนวดูครับ

โดย: แสนพลพ่าย (แสนพลพ่าย

) วันที่: 30 เมษายน 2550 เวลา:19:37:25 น.

อ่า ใช้ได้ๆ แต่งดีหงะ เศร้า ซึ้ง กินใจ

โดย: บุ๋ม IP: 221.128.118.126 วันที่: 30 เมษายน 2550 เวลา:20:13:11 น.

ขอบคุณทุกcomment นะคร้าบบ

โดย: คชินทร์ IP: 124.157.177.51 วันที่: 30 เมษายน 2550 เวลา:23:41:38 น.

แต่งเก่งมากเรยยยยยย

เนื้อเรื่องดีมากเลย ได้ข้อคิดด้วยอ้ะ แจ่มๆ

ปล. แล้วเขียนมาอีกนะ อยากอ่านๆ ฮี่ๆ

โดย: HiRosAe (นกสวย) IP: 203.156.70.176 วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:20:45 น.

โดน tag แล้วเจ้า 5555+

โดย: Kaekoe

วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:39:31 น.

ชอบบทความนี้มากเลยล่ะ
ในฐานะคนที่พอมีความรู้เรื่องงานเขียนอยู่บ้าง เราบอกได้เลยว่าพัฒนาขึ้นจากบทความที่แล้วมาก
นายลองเขียนเป็นเรื่องสั้นดูสิ เพิ่มเติมรายละเอียดนิดหน่อยก็ใช้ได้เลย
สู้ๆๆๆ

ชอบตอนสุดท้ายที่พูดถึงความเสียสละด้วยนะ

โดย: ปุ๊กนะ IP: 203.156.36.236 วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:00:41 น.

อ่านเพลินดี เนื้อเรื่องนำเดินใช้ได้ ชอบ

โดย: kodiak_fickle IP: 222.123.137.145 วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:44:59 น.

เสล่อนะเมิง กุมาเม้นให้แย้ว มะต้องแช่ง มะชอบเพลงอ่ะ ปวดหัวเลย

โดย: น้องดึ๋ย IP: 61.7.160.153 วันที่: 12 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:57:24 น.

สุดยอดปั๊บ ไม่คิดว่าจะเขียนอะไรเศร้าๆเปนกะเค้าด้วย
สู้ต่อไปนะจ๊ะ

โดย: NaRakjung IP: 203.172.80.68 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:07:49 น.

เศร้าจังอ่ะ

ดีคร้าบ!!!!

โดย: BEXER IP: 124.157.216.101 วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:56:39 น.

อ่านแล้วซึ้ง

โดย: ตั้ม 4/1'50 IP: 61.47.94.205 วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:20:52 น.

น้อง ม.4 คนนี้ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้ครับ *-*

โดย: spywalker IP: 222.123.97.134 วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:43:09 น.

ใช้ภาษาดีมากคับ อนาคตนักเขียนน้าเนี่ยพี่เรา

โดย: realkung IP: 222.123.143.218 วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:49:01 น.

วู้วๆ พี่เก่งจิงๆ^^ อย่างที่บอกอะเรย์แต่งได้ครึ่งเรื่องแร้วก็ต่อไม่ได้ = =" เรย์ชอบปรัชญานะ ถ้าคุยเรื่องปรัชญาแนวคิด การใช้ชีวิตล่ะก็คุยได้ทั้งวัน เรื่องนี้ซึ้งมากเรยล่ะ ที่จิงก็เป็นคุณธรรมที่ธรรมดาๆข้อนึงนะ แต่พี่เอามาผูกเรื่องได้ซาบซึ้งและลงตัวมาก อนาคตนักเขียนก้องโลก สู้ๆ^^V

โดย: o!OBlueDevilO!o IP: 61.19.65.194 วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:02:27 น.