อั๊ย
สวัสดีทุกๆ ท่าน ที่กำลังอ่าน
เอ็นทรี่ย์นี้กันอยู่นะครับ
เห้ย
ตื่นสายอีกแล้ว
แต่นี่มันวันหยุดนะ
ไม่เห็นจะเป็นไรเลย
ตื่นสายได้ไม่มีใครว่า
เจ้านายไม่ดุด้วย
แต่ไม่ได้สิ
ถ้าตื่นสายปุ๊ป
อะไรดีๆ ที่มีแค่ตอนเช้ากับเวลา
ก็จะหายไปด้วยนะเออ
แต่ทำไงได้หล่ะ
ตื่นสายเอง
เอาผ้าไปซักดีกว่า
ไม่สุดท้ายก็ยังไม่ได้ซักอ่ะ
โดนตัดหน้าไปสี่นาที
เสียใจ
เป็นไงหล่ะ โทษสำหรับเด็กนอนตื่นสาย
ไม่เป็นไร
เก็บกวาดห้องแทนแล้วกัน
แต่ก็ทำไม่ได้นานหรอก
ออกไปหาไรกินดีว่า
สั่งข้าวราดแกงกับข้าวสองอย่าง
ไม่พอจ้า
ต้องเพิ่มส้มตำปูปลาร้า
บอกแม่ค้าว่าไม่ต้องเผ็ดมาก
เอ้ออออ...
พริกแดงเทือกเลยจ้า
โอ้
มันปากลำบากตูดแน่ๆ
.
.
.
เอาหล่ะ
จัดการอาหารกลางวันเรียบร้อยแล้ว
ต่อไปก็กลับไปซักผ้าต่อ
ปานี้คนที่มาก่อนหน้าเรา
คงเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ฝนตก
เยี่ยมมาก
อ่ะไรว่ะเนี่ย
ตากผ้าเหม็นอับอีกแล้วหรอ
ไม่ชอบโมเม้นแบบนี้เลย
พอทำใจกับเรื่องผ้าที่ทั้งเหม็น
ทั้งไม่แห้งได้แล้ว
ก็มานั่งทำงานที่รุ่นพี่ว่ายวาน
ให้ออกแบบอักษรเตรียมประกวดให้
ก็ไม่มีอะไรมาก
จับวาง จับวาง ง่ายกว่างานที่ต้องทำ
อยู่ทุกๆ วันเสียอีก
ก็เพราะว่ามันง่ายไงเลยเสร็จเร็ว
ไม่มีอะไรทำแล้วจ้า
นั่งกดมือถือแก๊กๆต่อ
จนเย็น
วันหยุดสุดหรรษามีเพียงเท่านี้แระ
มีอะไรให้ทำเยอะแยะเต็มไปหมด
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [