เมื่อฉันเป็นผู้ป่วย

หากเราต้องนอนในโรงพยาบาล ไหนจะทุกข์ที่เกิดจากร่างกาย และยังพาลทำให้ใจหม่นหมอง คงเป็นการดีไม่น้อย หากเราได้กำลังใจที่ดีๆ ที่อยู่ข้าง ๆ เตียงของเรา

โครงการนี้ เป็นโครงการศิลปะการปักผ้าแนบชายผ้าเหลือง สำหรับใส่หนังสือสวดมนตร์และหนังสือธรรมะ เพื่อนำไปวางข้างเตียงผู้ป่วย เพื่อให้กำลังใจในยามจิตหม่นหมองจากความไม่สบายของร่างกาย ซึ่งอักษรที่ให้กำลังใจจะถูกถ่ายทอดผ่านจากอาสาสมัครที่เป็นจิตอาสา มาเติมกำลังใจให้กับผู้ป่วย

ฉันได้ไปโครงการนี้เพราะเพื่อนกัลยาณมิตรได้ส่งข้อความมาเมื่อตอนดึกให้ไปร่วมกิจกรรมข้างต้น ซึ่งตัวเองเป็นคนที่ไม่ถนัดด้านเย็บปักถักร้อยเอาเสียเลย แต่ก็คิดว่า อาจจะช่วยด้านอื่นจึงตกลงใจไปร่วมด้วย

พอรุ่งเช้าขณะที่เตรียมตัวไปนั้น ก็ได้ทราบข่าวจากคนที่เคยมีความรู้สึกที่ดีๆให้ต่อกัน ว่ากำลังจะแต่งงาน ขณะนั้น จับความรู้สึกได้ว่ากำลังกระเทือน และทำให้นึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา ที่ตัวเองเป็นฝ่ายที่เลือกเดินออกมา และถามตัวเองว่า นี่เรากำลังทุกข์หรือเปล่านี่...

จากนั้น ฉันรีบโทรตามเพื่อนๆ ให้มาร่วมทำบุญกัน เพื่อไม่ให้จมจ่อมอยู่กับความรู้สึกนี้ เมื่อมาถึงที่สถานที่จัดกิจกรรม ได้เห็นผู้คนมากหน้าหลายตา กำลังช่วยกันสรรสร้างศิลปะบนผืนผ้าอยู่ เนื่องจากตัวเองไม่ได้ถนัดด้านนี้อยู่แล้ว ช่วงแรกจึงทำได้เพียงแต่คอยร้อยด้ายเตรียมไว้ให้เพื่อนๆ แต่เมื่อเห็นผู้อื่นทำได้ เราเองก็ควรทำได้ จึงขอให้เพื่อนๆ ช่วยสอนปัก

แล้วฉันก็เริ่มนำถุงผ้าขาว และชายผ้าเหลือง มาคิดพิจารณาว่า จะวางในรูปแบบใดดี จะสรรหาคำที่เป็นกำลังใจให้ผู้อื่นอย่างไรดี จึงมองย้อนกลับมาที่ตัวเองว่า ตัวเองขณะนี้ ต้องการกำลังใจอย่างไรบ้าง ก็ได้คำสั้นๆ ออกมาผ่านเส้นด้ายว่า “เบิกบาน” “สู้” และภาพคนกำลังยิ้มแทนตัวอักษร จากนั้นก็เริ่มบรรจงปักอย่างตั้งใจ ขณะที่กำลังปัก ใจจดจ่อกับเข็มที่แทงขึ้นและลงสู่เนื้อผ้า เส้นด้ายที่ร้อยออกมาเป็นถ้อยคำสั้นๆ ที่ให้กำลังใจ มันทำให้ฉันคลายความรู้สึกที่หนักอึ้งออกไป เพราะจิตใจจดจ่อกับงานที่อยู่ตรงหน้า

แต่บางขณะที่ความคิดได้แล่นออกไปก็ทำให้ฉันต้องเจ็บตัวจากการโดนเข็มทิ่มนิ้วจนเลือดออก 2-3 ครั้งด้วยกัน ซึ่งทำให้ต้องหันมาอยู่กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าใหม่ ตั้งใจปักใหม่ ดูความเคลื่อนไหวของสิ่งที่เกิดขึ้นข้างหน้าอย่างมีสติ

และเมื่อผลงานที่บรรจงสร้างให้ผู้อื่นเสร็จสิ้นแล้ว จำนวน 4 ชิ้นงาน ฉันก็ยิ้มน้อยๆ อย่างภูมิใจ ว่าตัวเองก็สามารถทำได้ แม้ว่าเป็นงานง่ายๆ แต่ก็ออกมาจากแรงบันดาลใจ ความตั้งใจ แต่สิ่งที่ตัวเองได้มองเห็นและตระหนัก คือ การทำงานเพื่อผู้อื่น การทำงานด้านศิลปะ หรือการมีสมาธิจดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง และรายล้อมด้วยกัลยาณมิตรที่สอนงาน ให้กำลังใจข้างๆ ในขณะที่ได้ร่วมกิจกรรมนี้ ทำให้ฉันได้ดึงตัวเองออกมาจากความคิด การยึดติดต่าง ๆ

แท้จริงแล้ว...กลับคิดได้ว่า โครงการอาสาเติมใจผู้ป่วยนี้ จริงๆแล้ว ตัวเองต่างหากที่เป็นผู้ป่วยในวันนี้ และได้รับการบำบัดจากกิจกรรม ซึ่งมาเติมใจให้หายป่วย (ใจ)

ขอขอบคุณกิจกรรมในวันนี้ ..ขอบคุณเพื่อนๆ ..ขอบคุณผู้ป่วยที่ทำให้เราสร้างสรรค์งานค่ะ

2554

Create Date : 25 กันยายน 2554 Last Update : 25 กันยายน 2554 19:08:27 น. Counter : 895 Pageviews.		2 comments
Share Tweet