Group Blog
 
<<
มกราคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
14 มกราคม 2551
 
All Blogs
 
คนที่เป็นอิสระ.... แท้จริงคงไม่มี

ช่วงนี้รู้สึกรำคาญใจและหงุดหงิดบ่อยอาจจะเป็นเพราะมีใครหลายคนมาสั่ง มาชวน มาขอร้อง มาคะยั้นคะยอให้ทำนั่นทำนี่มากเกินไปหรือเปล่า แล้วก็รำคาญตัวเองนิด ๆ ที่ไม่ค่อยกล้าปฏิเสธ หากคนที่มา ๆ พร้อมด้วยรอยยิ้ม และวาจาอันไพเราะเสนาะหู
ได้แต่กลับมานั่งคิดว่าคนเราแต่ละคนเกิดมามีอิสระที่แท้จริงเพียงชั่วระยะเวลาสั้น ๆ หลังจากนั้นก็จะค่อย ๆ มีภาระ พันธนาการเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เป็นต้นว่า
ภาระในการเล่าเรียน ตั้งแต่อยู่ในท้องแม่จนบัดนี้ เดี๋ยวนี้แม่สมัยใหม่พยายามกระตุ้นพัฒนาการลูกตั้งแต่อยู่ในท้อง ดีนะสมัยก่อนแม่เราไม่รู้ ไม่งั้นคงได้เอาโทรโข่งมาแปะท้องคุยกะเราทั้งวี่ทั้งวันแน่
ภาระในการแบกความหวังของตัวเองและคนรอบข้าง
ภาระในการทำมาหาเลี้ยงตัวเองและครอบครัว
ภาระในการเป็นคนดีในสายตาตัวเองและผู้อื่น โดยเฉพาะเวลาที่เพื่อนที่ค่อนข้างสนิทมาชวนไปทำธุรกิจขายตรงชนิดต่าง ๆก็ต้องปฏิเสธให้นุ่มนวลที่สุดเพื่อที่จะได้ไม่เสียเพื่อนที่มีอยู่น้อยนิดไปอีกคน แล้วเราก็มั่นใจได้ว่ามันจะมาให้เราปฏิเสธอีกในไม่ช้า
ภาระในการดูแลสุขภาพที่นับวันจะเสื่อมถอยหลังจากที่ผ่านวัยหนุ่มสาวมาแบบชั่วเหยี่ยวกระพริบตา
และภาระอื่น ๆ อีก จิปาถะ
ลองคิดดูเล่น ๆ ว่าถ้าเราไม่ยอมรับเอาภาระเหล่านี้เข้ามาเป็นส่วนหนื่งของชีวิต ...จะได้ไม๊นะ ??
แล้วเราจะยืนอยู่ตรงจุดไหนของโลกใบนี้ นะ ?



Create Date : 14 มกราคม 2551
Last Update : 14 มกราคม 2551 23:55:45 น. 2 comments
Counter : 493 Pageviews.

 
ถ้าทำแล้วสนุก ก็มีความสุขที่ได้ทำ
ไม่สนหรอกว่านั่นเป็นภาระ หรือหน้าที่
แต่ถ้าอันไหนทำแล้วไม่ชอบ
ไม่สนุก ไม่มีความสุข มันก็อึดอัดนะคนเรา

ตอนนี้เรามานั่งถามตัวเองว่ายังมี "ภาระ" อะไร
ที่เราต้องรับผิดชอบอยู่บ้าง

1. ภาระครอบครัวของการเป็นลูกที่ดี เป็นพี่ที่ดีของน้อง อันนี้เป็นภาระตลอดชีวิต และเราถือว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของการมีชีวิตอยู่ มันจึงไม่น่ารำคาญแต่ประการใด

2. ภาระเรื่องผ่อนรถ--ฮ่ะๆ อันนี้หาทุกข์ใส่ตัว.. ที่จริงจะว่าไปแล้วมันแค่ "ถึงเวลา" ที่เราจะฝึกการมี "ภาระ" เสียบ้าง เพราะมันจะทำให้เรารู้ว่าตัวเราเองมีความรับผิดชอบมากน้อยแค่ไหน พ่อบอกว่า-- "ลองรับผิดชอบอะไรสักอย่างดูบ้างสิ" ฟังๆ แล้วมันก็..เหมือนเราไม่มีความรับผิดชอบนะ แต่จริงๆ คือ เพราะเราไม่มีสมบัติไง ไม่มีอะไรเลย นอกจาก "ชีวิต" ที่เป็นสมบัติล้ำค่าที่พ่อกับแม่ให้มา--ท่านคงเห็นว่าโตจนป่านนี้แล้วยังรับผิดชอบอะไรไม่ได้อยู่ล่ะมั้ง เลยหา "ภาระ" มาให้... เหลืออีกแค่ 1 ปี 6 เดือนเองก็เป็นอิสระแว้ววว

3. เรื่องงาน เราไม่ถือว่าเป็นภาระ แต่เราถือว่าเป็นหน้าที่ - จบไป

4. ภาระเรื่องหัวใจ...คือการ ขัดเกลาทำความสะอาดและซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอ ที่จริง, มันไม่ใช่เรื่องที่แย่นักหรอก สำหรับภาระนี้ - - ทุกอย่างมันมีเวลาของมัน เหมือนแก้วน้ำแหละ น้ำเต็มแก้ว เอาไปใส่อีกมันก็ล้น...ต้องรอให้มันขอดลงไปบ้างด้วยระยะเวลาและอากาศ... "สักพักมันจะดีขึ้น"

หมดละ...
ไมได้ตอบเม้นยาวๆ นานแล้ว...
ดีใจจัง ที่ได้เขียน ^__^



โดย: ดาริกามณี วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:12:22:07 น.  

 




พักเรื่องภาระเครียดๆสักแป๊บ

แล้วรับลาเต้กับคุกกี้นะครับ

ผมเอามาเสิร์ฟแล้ว ...

---

"ภาระ" มันมาพร้อมกับ บทบาท และหน้าที่ครับ

เมื่อเกิดมาเป็นคน มีสถานภาพทางสังคมแล้ว

ยังไงๆ ก็หนีไม่พ้น บทบา และหน้าที่ไปได้แน่นอนครับ

---

ขึ้นอยู่กับว่า เราจะบริหารภาระนั้นอย่างไร

จะทำให้มันเป็นพันธะกิจ หรือพันธะผูกมัดก็ขึ้นอยู่ที่เราล่ะครับ

---

เอ ... ทำไมเพื่อนๆ เราต่างก็ชอบทำธุรกิจขายตรงกันจังนะครับ

---

ไม่เห็นมันจะรวยอย่างที่เค้าโฆษณาซักกะคนเลย



โดย: esprit_pawin วันที่: 18 มกราคม 2551 เวลา:14:50:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

รายารีย์
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ตราบใดตะวันนั้นคง ขึ้นลงซื่อตรงเวลา ลมพริ้วพรมพัดมาเหมือนที่เคยเป็นมาทุกวัน พวกเราจะเดินก้าวไป ด้วยใจพร้อมเพรียงเคียงกัน ทุกข์ ร้อน มิเคยหวั่นหากเรามีกันอุ่นใจ
Friends' blogs
[Add รายารีย์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.