ความทรงจำเก่า ๆ ก่อนจะลืมเลือนหายไปกับกาลเวลา
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2554
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
3 พฤษภาคม 2554
 
All Blogs
 
ที่หาดใหญ่-จักรยานสู่ปลายทาง

จักรยานเสือหมอบคันสีขาวที่จอดอยู่ในบ้าน
ทำให้หวนคิดถึงวันแรกที่ซื้อจักรยานคันนี้มา
ในราคาไม่เกินกว่าสองพันบาท
ถ้าจำไม่ผิด เพราะเวลาผ่านมากว่าสองทศวรรษแล้ว
จากเพื่อนรุ่นน้องแสงทองชื่อเล่นว่า โจ๊ก
ที่อุตส่าห์ขับมาขายให้ถึงหอพักที่เรียน
เมื่อจ่ายเงินแกเสร็จก็นั่งกินข้าวคุยกันสักพักใหญ่

เมื่อได้รถจักรยานคันนี้ก็นำมาขับเล่น
บนท้องถนนรอบ ๆ หอพักซีมะโด่ง
พอคล่องขึ้นก็เริ่มขับในเขตกทม.ได้เพียงสองสามวัน
แต่สุดท้ายก็เลิกราเพราะเวลาเรียนและภยันตราย
จากรถยนต์บนท้องถนน แต่ก็ยังขับไปเรียนบางวัน

เมื่อจบการศึกษาก็นำกลับบ้านเกิด
ก็นำมาขับเล่นบ้างบางวันแต่นาน ๆ ครั้ง
ผ่านน้ำท่วมหาดใหญ่มาไม่ต่ำกว่าสี่ครั้งแล้ว
หรือเรียกว่าได้รับภัยพิบัติร่วมกันมาตลอด

จริง ๆ แล้ว โจ๊ก ชื่อเล่นจริง ๆ ของแกไม่ทราบ
เพราะเรียกตาม ๆ กันมาโดยใช้จากธุรกิจการค้า
ของครอบครัวของแกที่ขายโจ๊กชื่อดังหาดใหญ่
ชื่อร้าน ช....อยู่ตรงข้ามกับโรงแรม อ...แถวตลาดใหม่

ร้านโจ๊กของครอบครัวของแก
มีแม่ของโจ๊กและลูกมือช่วยกันทำขาย
สมัยก่อนจะทำทีละชามใส่หมูสับ เครื่องในหมู ไข่
แล้วใช้ปลายข้าวต้มกับนำซุปกระดูกทีละกระบวย
โดยใช้เตาถ่านเร่งไฟให้ร้อน จะได้กลิ่นหอมของไม้ฟืนทีเผา
ก่อนที่จะปรับปรุงเปลี่ยนมามาใช้แก๊สภายหลัง
แต่ก็ยังคงเอกลักษณ์เดิมคือทีละชามเหมือนเดิม

ก็ยังทันที่พาแก้วตาแก้วใจไปกินร้านแม่ของแก
เคยสอบถามโจ๊กก็บอกว่าอยู่ที่กรุงเทพฯ
นาน ๆ ก็กลับมาที่บ้านครั้งหนึ่ง
เลยไม่ได้เจอกันหลายปีแล้ว
ท้ายสุดก่อนที่แม่ของแกจะเซ้งร้านให้กับอีกราย
แล้วก็ย้ายครอบครัวออกไปจากหาดใหญ่





วันก่อนได้เจอเพื่อนอีกคนในงานศพของแม่เพื่อน
ก็คุยกันหลายเรื่องหลายราว
มีช่วงหนึ่งก็คุยกันถึงเรื่องสาระทุกข์สุกดิบของโจ๊ก
ก็ทราบว่าเพิ่งกลับมาทำบุณย์ฮวงจุ๊ยของพ่อแก
พร้อมกับพระภิกษุสงฆ์ที่หน้าปากหลุมศพ
ก่อนจะขุดนำธาตุเถ้าขึ้นมาทั้งหมด
ซึ่งสภาพจะย่อยสลายแทบหมดสิ้นแล้ว
มีที่แตกต่างหรือพิศดารก็ตามเรื่องเก่าที่เขียนไว้ในเรื่อง
เรื่องเล่าจากคนทำป้ายสุสานจีน

//topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2008/12/W7328542/W7328542.html

ทราบว่าแกรวบรวมแล้ว
ร่วมกับพระภิกษุไปจัดการลอยอังคารที่แม่น้ำหรือทะเล
เพราะฝังมานานกว่ายี่สิบปีแล้ว
ซึ่งธรรมเนียมคนจีนบางแห่งถือว่า ไปจุติใหม่แล้ว
กอปรกับแกบอกเพื่อนของแกว่า
กำลังจะย้ายครอบครัวไปอยู่กับพี่ชายที่อเมริกา
คาดว่าคงไม่มีเวลากลับมาไหว้พ่ออีกแล้ว
รวมทั้งลูกหลานก็คงไปมาลำบาก
หรือไม่รู้จักเข้าใจพิธีกรรมว่าจำเป็นหรือไม่เพียงใด

เรื่องนี้ส่วนหนึ่งผู้เขียนก็ขอสนับสนุน
หลวงพ่อปัญญานันทะภิกขุ
ที่แนะนำว่าเผาศพเสร็จแล้วให้ไปลอยอังคารที่ทะล
เพราะนานไปก็จะเป็นภาระ
หรือลูกหลานก็จะลำบากในการมาเซ่นไหว้
ยิ่งตอนนี้โลกเปิดกว้างการทำมาหากินก็ไปต่างแดนมากขึ้น
นานวันเข้าการไปกลับมาทำบุญก็เป็นเรื่องยุ่งยาก
(มี clip video ด้านล่างนี้ครับ)

รองลงมาที่เคยมีประสบการณ์ร่วมคือ
หลายวัดวันดีคืนดีก็ประกาศล้างป่าช้า
ให้มีการรื้อถอนบัว(ที่เก็บกระดูกผู้ตาย)
หรือที่เก็บกระดูกไว้ในจุดต่าง ๆ ในวัดออก
มักจะแจ้งให้ลูกหลานไปหาที่เก็บใหม่
ถ้าลูกหลานอยู่ห่างไกลไม่ทราบเรื่อง
ทางวัดก็จะจัดการรวบรวมเก็บไว้ก่อน
หรือบางวัดก็จัดการลอยอังคารไปเลย
หรือบางครั้งก็อุทกภัยทำลายบัวลง

เฉกเช่นเดียวกันคือ
การฝังศพในฮวงจุ๊ย
ถ้าไม่มีลูกหลานมากราบไหว้ทุก ๆ ปีแล้ว
นาน ๆ ไปฮวงจุ๊ยก็ต้องทิ้งร้าง
เป็นที่อิดหนาระอาใจ
หรือตกเป็นที่ติฉินนินทาของชาวบ้าน
หรือคนที่มาไหว้บรรพบุรุษ
ว่าหลุมนี้ไม่คนดูแลหรือมาไหว้แล้ว

เท่าที่ทราบมีข้อตกลงเรื่องศพในสุสานจีนว่า
กรณีมีการขุดศพขึ้นมาจากหลุมแล้ว
สิทธิครอบครองหรือเช่าที่ดินในหลุมศพ
ก็จะสะดุดหยุดลงหมดสิทธิ์ในการครอบครองทันที
เรื่องนี้เพื่อนคนหนึ่งก็ได้ขุดศพของพ่อขึ้นมา
เพื่อจะทำพิธีกรรมบางอย่าง
ก็ปรากฎว่าทางนายป่าช้า (ผู้ดูแลสุสาน)
แจ้งว่า ต้องจ่ายค่าเช่าพื้นที่ใหม่อีกครั้ง
พอดีแกจะย้ายไปฝังศพที่ใหม่ก็เลยไม่ต้องจ่าย

เป็นเรื่องเล่าต่อกันมาว่ามีธรรมเนียมความเชื่อกันว่า
จะไม่มีการฝังศพบุคคลอื่นในหลุมเดิมเป็นอันขาด
เว้นแต่จะมีการทำพิธีกรรมอย่างจริง ๆ จัง ๆ
เพราะเชื่อว่ามีซี่หรือกลิ่นอายคนตายเดิมค้างอยู่
อาจจะเป็นคุณหรือโทษกับลูกหลานญาติพี่น้อง
ของผู้ตายที่ฝังลงในหลุมศพเดิม
(เรื่องนี้โปรดใช้วิจารณญาณ
เพราะรับฟังมาจากหมอดูและผู้รู้หลายท่าน)

ยกเว้นแต่หลุมศพอนาถาในสุสานจีนบ้านพรุ
ที่ตอนนี้ทำเป็นบล็อค ๆ หลายบล็อคทีเดียวมีเลขหมายกำกับ
ทำขึ้นมาเพื่อง่ายต่อการขุดศพหรือล้างป่าช้า
ก็จะมีอนุโลมให้มีการฝังลงในหลุมเดิมได้ตลอดเวลา

หมายเหตุ กรณีอยากรับฟังพระธรรมเทศนาเต็มต้นฉบับของ
หลวงพ่อปัญญานันทะภิกขุ ไป download ได้ที่

//www.fungdham.com/sound/panyanunta.html

ส่วนคลิปที่นำเสนอก็ มีการตัดย่อเฉพาะส่วนที่ขยายความ
เรื่องการนำเ้ถ้าอังคารไปทิ้งที่ทะเล
แทนการเก็บไว้ในวัดวาอาราม



ผมเคยสังเกตหลายครั้งแล้ว
เวลาที่ไปทำร่วมพิธีเชงเม้งที่สุสานบ้านพรุ
ก็จะเห็นบางหลุมศพว่างเปล่า
มีน้ำขังอยู่เต็ม หรือมีขยะเศษหินปูนทราย อยู่ข้างใน
แสดงว่ามีการย้ายศพไปที่อื่นแล้ว
แต่ดูแล้วอเน็จอนาถและเวทนาสายตาเช่นกัน

ในสภาพความเป็นจริงของหาดใหญ่
ที่ปัจจุบันฮวงซุ้ยที่บ้านพรุ เขตเทศบาลเมืองบ้านพรุ อำเภอหาดใหญ่
น่าจะเป็นสุสานจีนที่ใหญ่ที่สุดในภาคใต้
มีหลายหลุมก็มีสภาพรกร้างไม่มีคนมาไหว้แต่อย่างใด
โดยสังเกตได้จากการมีวัชชพืชปกคลุมหน้าหลุมศพ
หรือสภาพหน้าหลุมสกปรกมาก
เพราะเศษขยะใบไม้ปลิวไปกองอยู่

ส่วนหลุมที่ลูกหลานมาไหว้แล้ว
ก็จะมีการทำความสะอาดหลุมศพ
บางเจ้าก็โปรยกระดาษสีต่าง ๆ
เพื่อแสดงหลักฐานว่าลูกหลานได้มากราบไหว้แล้ว

โดยมากหลุมที่มีการทำความสะอาดเรียบร้อย
ก่อนที่ลูกหลานจะมาไหว้บรรพบุรุษ
เท่าที่ทราบส่วนมากจะมีเจ้าประจำที่ผูกขาดกันแล้ว
มาจัดการถากถางทำความสะอาดฮวงจุ๊ยให้เรียบร้อยก่อน
วันที่จะมีพิธีเช้งเม้งไม่น้อยกว่าสิบห้าวัน
แล้วค่อยมารับเงินกันที่บ้านของครอบครัวที่มีบรรพบุรุษฝังอยู่ที่นั่น
อัตราค่าจ้างหลุมหนึ่งไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันห้าร้อยขึ้นไป
แล้วแต่ขนาดความกว้างใหญ่ของแต่ละหลุม

มักจะมีคำถามว่าไปทำเองด้วยกันกับลูกหลานได้หรือไม่
ตอบว่าได้ แต่ค่อนข้างยุ่งยากและลำบาก
เพราะปัจจุบันแต่ละคนมีภาระหน้าที่อาชีพแยกย้ายกัน
และการใช้แรงงานน้อยลงแล้วแต่ละคน
รวมทั้งพละกำลังในการทำความสะอาดก็เป็นเรื่องใหญ่
รองลงมาในสุสานก็ค่อนข้างร้อนและเปลี่ยว
รวมทั้งการกลัวสิ่งที่ปลูกฝังให้หวาดกลัวกันมาตลอดเช่นกัน

มีครั้งหนึ่งเพื่อนรุ่นเดียวกันสมัยยังเป็นวัยรุ่น
แบบว่าอยากประหยัดก็เลยพาจอบพาเสียม
ขับรถจักรยานยนต์โดยลำพังคนเดียวช่วงกลางวัน
เข้าไปที่สุสานบ้านพรุคนเดียวเพื่อทำความสะอาดหลุมศพของพ่อ
ก็ถูกคนร้ายเอาปืนลูกซองจ่อหน้าอก
แล้วเชิดเอารถจักรยานยนต์ไปด้วย
ต้องเดินคอตกออกมาขึ้นรถเมล์กลับบ้าน
แล้วขอโดยสารฟรีเพราะกระเป๋าเงินก็ถูกจี้ไปด้วย

พิธีกรรมเช็งเม้งในตอนนี้ที่สุสานจีนบ้านพรุ
เริ่มเป็นสถานที่ที่บางรายก็จะแสดงฐานะความร่ำรวย
หรือแสดงว่าลูกหลานกตัญญูมาก
เช่นมีการล้อมหลุมศพด้วยไม้พุ่มที่เพิ่งจะปลูกใหม่
มีการปลูกไม้ดอกไม้ประดับบนหลุมประเภทกล้วยไม้ เป็นต้น
หรือมีการใช้เต้นส์ผ้าใบหรือผ้าใบกันแดดอย่างดี
วางไว้หน้าหลุมศพก่อนจะมาไหว้สักวันสองวัน
เรียกว่าเป็นการประชันอวดกันในวันเชงเม้ง

แทบจะไม่ต่างกับบุญเดือนสิบของคนปักษ์ใต้
จะต้องแต่งกายให้สวยงามมากที่สุด
ต้องมีการระดมสร้อยคอหรือแหวนทองคำ
เรียกว่าต้องนำออกมาโชว์กันเต็มที่วันนี้ที่วัดที่ไปทำบุญ
ใครไม่มีแขวนโชว์ถือว่าจน
หรือไม่ประสบความสำเร็จแต่อย่างใด
เรียกว่าไม่มีเงินเก็บหอมรอมริบเข้าข่ายว่ายากจน
แต่ถ้าคนมาจากเมืองใหญ่ไปร่วมงานชาวบ้านก็จะเฉย ๆ
เป็นที่เข้าใจกันว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดา
เพราะคนเมืองใหญ่มักจะไม่ใส่โชว์กัน
เพื่อล่อให้โจรผู้ร้ายได้ใจทำงานกันเต็มที่

ลืมเล่าไปอย่างหนึ่งว่า
คนใต้บางคนจะมีความภาคภูมิใจมากว่า
ตนเองมีบรรพบุรุษร่วมเป็นเปรต
นี่เป็นเรื่องจริงเพราะพิธีกรรมชิงเปรต
คือการเซ่นไหว้บรรพบุรุษส่วนหนึ่ง
ที่ยังตกทุกข์ได้ยากหรือเป็นเปรตอยู่
แต่ประเพณีจะเน้นมากเท่าที่ทราบคือ
นครศรีธรรมราช พัทลุง และสงขลา
เรื่องเกี่ยวกับบุญเดือนสิบภาคใต้ - ทองสูง

//topicstock.pantip.com/writer/topicstock/2009/09/W8349833/W8349833.html

ส่วนที่สุราษฏร์ธานี จะให้ความสำคัญกับ วันชักพระ
เพราะประเพณีเดิมจะนำไม้วางเป็นท่อน ๆ
แล้วลากพระไปตามรางท่อนไม้ที่ช่วยกันสลับกันสอดใส่
แต่ปัจจุบันไม่มีให้ชมกันแบบนี้แล้ว

เมื่อสอบถามเพื่อนว่าพอจะทราบที่อยู่ของโจ๊กหรือไม่
แกก็บอกไม่ทราบแต่อย่างใด
เพราะแกมาครั้งนี้ก็มาแบบเงียบ ๆ
ที่เจอก็โดยบังเอิญเท่านั้นเพียงแค่ทักทายและพูดคุย
ก็คงเหมือนกับเพื่อนวัยเยาว์หลาย ๆ คน
ที่ตอนเรียนค่อนข้างจะสนิทสนมกัน
แต่เวลานานไป เมื่อแยกย้ายกันไปทำงาน
น้อยคนที่จะกลับมาเกาะกลุ่มสนิทสนมกันอีก

แต่ละคนก็มีภาระหน้าที่การงาน
มีครอบครัวมีลูกน้องต้องคอยดูแล
หรือมีกลุ่มเพื่อนใหม่ที่แตกต่างกันไป
นานไปก็ขาดหายจากกันไป
แม้ว่าอยู่ใกล้ ก็เหมือนอยู่ไกล

เหมือนเพื่อนร่วมรุ่นโรงเรียนเดียวกันในตอนนี้
รู้ว่าอยู่หาดใหญ่ แต่ก็ไม่รู้จะไปพบปะกันด้วยเรื่องอะไร
เพราะเจอหน้าแค่ทักทายกัน
หรือบางคนก็แทบจะไม่สนใจเพื่อนร่วมรุ่นแล้วก็มี
เป็นเรื่องปกติธรรมดาของชีวิต
พานพบแม้ผูกพันก็อาจจะเลือนหายไปหรือจากกันไป
เหมือนฤดูกาลธรรมชาติมาแล้วก็ต้องไป

เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ
ก่อนที่จะเลือนหายไปเหมือนชีวิตวัยเยาว์



Create Date : 03 พฤษภาคม 2554
Last Update : 3 สิงหาคม 2554 16:05:36 น. 16 comments
Counter : 1537 Pageviews.

 
ตามมาอ่านค่ะ


โดย: หมุยจุ๋ย IP: 49.49.20.250 วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:42:58 น.  

 
ต้องจัดเลี้ยงรุ่นค่ะ

ไม่งั้นก็มักจะเจอกันพร้อมตอนงานศพน่ะค่ะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:55:29 น.  

 
ทักททายยามค่ำคืนนี้นะจ่ะ อิอิ เอิ๊กๆๆ


โดย: ตะวันเจ้าเอย วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:39:15 น.  

 

ตามมาอ่านค่ะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:25:23 น.  

 
เดี๋ยวนี้เราก็ไม่ค่อยเจอเพื่อนเก่าๆ แล้วค่ะ ต่างคนต่างทำงาน อย่างพี่ตุ๊กว่าไว้มักเจอกันตามงานศพของพ่อหรือแม่เพื่อนมากกว่าค่ะ


โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:18:33 น.  

 
จ่ะ อิอิ ทักทาย คืนนี้นะขอให้ฝันดี


โดย: ตะวันเจ้าเอย วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:46:08 น.  

 
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ





บนเส้นทางนั้น ...
.........................


... หนึ่งภาพประทับใจพร้อมนัยแฝง

ย้อนกาลแห่งสัมพันธ์เมื่อวันเก่า

แม้นใบไม้เปลี่ยนสี ... ที่ของเรา

ไม่เคยเหงาเพราะสำเนียงเสียงหัวใจ ...



... ยังเพรียกพร้องหากันมิหวั่นหวาด

ดังมิขาดระยะย้ำเตือนให้-

เรามิลืม ... แม้เวลาเดินหน้าไป

นานแค่ไหนเฝ้ารอเชื่อมต่อกาล ...
.
.
.


โดย: ploythana วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:58:46 น.  

 

เวลาเป็นตัวแปรคงที่

หัวใจเป็นตัวแปรอิสระ

อยากจำอยู่เหนือกาละ

อยากลืมอยู่เหนือเวลา




โดย: ravio วันที่: 4 พฤษภาคม 2554 เวลา:6:53:16 น.  

 
^
^
^



โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:47:49 น.  

 
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ





ยังมี ...
...........


น้ำ หวานใดเทียบล้ำ.......คำหวาน

เอย ร่ำร้องขับขาน..........กล่อมใกล้

น้ำ เสียงนุ่มกังวาน........หวานมิ-คลายเฮย

ใจ ผูกสัมพันธ์ไขว้.........คู่คล้องใจเสมอ
.
.
.


โดย: ploythana วันที่: 9 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:50:46 น.  

 
มาชวนไปเที่ยวเขาอีสานค่ะ

ภูหลวง - น้ำหนาว


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 11 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:34:09 น.  

 
เขาพับผ้าสายเก่า ปลอดภัยจาำการยิง หรือระเบิดไหมคะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 12 พฤษภาคม 2554 เวลา:16:21:32 น.  

 
ภาษาเหนือถ้าเป็น อ้ายบ่าว จะเป็นที่ภูมิใจของสาววัยรุ่นสมัยหนูตุ๊กมากค่ะ

ถ้าเป็นตอนนี้ อาจจะหมายความว่าเป็นกิ๊ก มั้งนะคะ


โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 13 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:50:38 น.  

 
ขอให้มีความสุขในวันที่แสนจะชุ่มฉ่ำค่ะ





ดาว ...
...........


... คือธารดาวพราวพร่างกลางฟากฟ้า

ตลอดราตรีเลื่องฟื่องแสงฉาย

ละดวงลิบกะพริบเด่นเป็นประกาย

วับวาบถามความหมายบางสายตา ...



... เหมือนต้องมนต์สะกดพิศด้วยจิตนั้น

สร้างภาพฝันเฟื่องมิติสิเน่หา

ดาวน้อยลอยเกลื่อนไกลในอาณา

ดุจสัญญาฟ้าส่งตรงถึงใคร ....
.
.
.


โดย: ploythana วันที่: 15 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:49:53 น.  

 
ใช่ร้านนี้สมัยพ่อขายที่ร้านโชคดีโอชาสาย2กับลูกสาวหรือเปล่าหนอ เคยซื้อกินบ่อยๆ


โดย: OldMan IP: 113.53.51.77 วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:1:00:34 น.  

 
ไม่แน่ใจครับ
เพราะสมัยเด็ก ๆ มักกินข้าวบ้านมากกว่าไปซื้อก้นข้างนอก
ตอนเรียนหนังสือที่หาดใหญ่
ก็รู้จักกับเพื่อนที่เพื่อนตั้งชื่อเล่นว่า โจ๊ก (เป็นเพื่อนรุ่นน้องสามปี)
มาสนิทกันช่วงหนึ่งตอนเรียนที่กรุงเทพฯ
และซืื้อจักรยานของแกตอนอยู่หอพักซีมะโด่งครับ


โดย: ravio วันที่: 23 พฤษภาคม 2555 เวลา:9:27:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ravio
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 32 คน [?]




เกิดหาดใหญ่ วัยเด็กเรียนหนังสือโรงเรียน Catholic คณะ Salesian มีนักบุญประจำโรงเรียน Saint Bosco, Saint Savio ชอบอ่านหนังสือ godfather เกี่ยวกับ Mafio ของพวกซิซีเลียน เคยเล่นเกมส์ Mario แล้วได้คะแนนนำเลยนำสระโอมาต่อท้ายชื่อเป็น Ravio ได้กลิ่นอายแบบ Italino เคยเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อเรียนวิชาชีพทำมาหากิน แต่ไม่ใช่วิชาที่ชื่นชอบมากนัก เรียนอยู่กว่าเจ็ดปี ต้องกลับมาทำงานเป็นกรรมกรที่บ้านเกิด จนเริ่มเกิดความหลงรักชีวิตบ้านนอก และวิถีชิวิตชุมชนท้องถิ่นที่ตนอยู่และไปร่วมวงเสวนา

เกิดเดือนมีนาคม แต่ลัคนาราศรีตุลย์ ชอบไปทุกเรื่อง สุดท้ายทำอะไรที่ได้เรื่องไม่กี่เรื่อง แต่ส่วนมากมักไม่ได้เรื่อง

ชอบขับรถยนต์ท่องเที่ยวชมภูเขา ป่าไม้ น้ำตก แต่ไม่ชอบทะเลหรือชายหาด เพราะรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยว เมื่อคิดถึงชีวิตตนเองที่มาเปรียบเทียบกับสองสิ่งสองอย่างนี้ รู้สึกว่ามนุษย์เป็นเพียงชีวิตที่เล็กน้อยมากที่มาอยู่อาศัยในโลกใบนี้

ชอบอ่านหนังสือ ท่องเที่ยวใน Internet ชอบเดินทางท่องเที่ยวแถว ในละแวกท้องถิ่นบ้านเกิด นาน ๆ ครั้งจะขึ้นไปเยี่ยมเพื่อนที่กรุงเทพฯ หรือไปหาซื้อหนังสือแถวสยามสแควร์ ถิ่นเก่าที่อยู่และที่เรียน






Friends' blogs
[Add ravio's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.