พระบ้าคุยกับนกรู้เรื่อง พระบ้าคุยกับนกรู้เรื่อง เรื่องนี้ได้รับฟังและถ่ายทอดมาจากพระมหาจรูญ เจ้าอาวาสวัดบ้านในไร่ ตำบลคอหงษ์ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ซึ่งแกก็ได้รับฟังถ่ายทอดมาอีกทีหนึ่งจากพระเถระอีกรูปหนึ่ง พระผู้ใหญ่ ตามพระวินัยกําหนดว่า พระมีพรรษา ตั้งแต่ ๑๐ ขึ้นไป เรียกว่า พระเถระ. (ป.). จากพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน ในส่วนตัวผมก็คลับคล้ายคลับคลาว่า ได้อ่านมาจากที่ไหนสักแห่งจำไม่ได้แล้วเช่นกัน ในละแวกแถวลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา ช่วงรอยต่อระหว่างสทิงพระกับระโนด สมัยหนึ่งมีพระภิกษุรูปหนึ่ง แต่งกายไม่เรียบร้อย อัฎฐบริขารก็ไม่ครบ จีวร สบง อังสะ ก็ขาดแหว่ง ๆ วิ่น ๆ ผมเผ้าหนวดเคราก็ยาวรุงรัง บางครั้งก็โกนสะอาดเรียบร้อย แต่ส่วนมากแล้วจะไม่ค่อยมีการโกนแต่อย่างใด ไม่ปรากฏว่าสังกัดวัดไหน หรือจำพรรษาที่วัดไหน ที่ยังบ่งบอกให้รู้ว่าเป็นพระภิกษุก็คือ บาตร ที่แกเที่ยวเดินขอบิณฑบาตทุกเช้า กับบรรดาชาวบ้านในละแวกหมู่บ้าน ที่แกเดินผ่านไปมาตามเส้นทางไปมารอบทะเลสาบ ส่วนคนเฒ่าคนแก่ในเส้นทางนั้นต่างก็รู้ว่าแกเป็นพระภิกษุมาก่อน แต่ตอนนี้ไม่ค่อยแน่ใจนักว่าจะใช่หรือไม่ หรือเป็นคนบ้า พระภิกษุรูปนี้มีรูปร่างตัวดำสูงใหญ่ ชอบเดินท่องไปมารอบริมทะเลสาบสงขลา ไม่พูดจาหรือพูดคุยกับผู้คนหรือชาวบ้านเลย มักจะพูดจาเออเองออเองกับบรรดานกต่าง ๆ ที่มักจะบินมาห้อมล้อมแกเพื่อกินเศษอาหารที่แกโปรยให้ทุกวัน หลังจากแกฉันเสร็จแล้วหรือบางวันแกก็ไม่ฉันเลย แต่จะโปรยอาหารที่แกบิณฑบาตได้ให้นกทั้งหมด บรรดานกต่าง ๆ ก็มักจะบินติดตามแกตลอดวัน เวลากลางคืนก็มักจะพำนักแถวต้นไม้/พุ่มไม้ทุกเย็น อยู่ใกล้ ๆ กับสถานที่แกมักจะเลือกจำวัดตามศาลาพักแรมริมทาง ที่แต่เดิมมีการปลูกสร้างอยู่มากรอบ ๆ ริมทะเลสาบสงขลา หรือบางครั้งก็ตามหนำ(บ้านหลังเล็กๆ ที่พอกันแดดกันฝนได้) มักจะใช้พักผ่อนเวลากลางวันหรือช่วงทำนาหรือปีนต้นตาลเพื่อทำน้ำตาล ชาวบ้านมักปลูกไว้แถวทุ่งนาที่มักจะมีตาลโตนดขึ้นรายรอบ ส่วนกลางคืนก็มักจะกลับไปนอนที่บ้านของตนเอง ขณะเดียวกันขโมยขโจรสมัยนั้น ที่มักจะนิยมลักขโมยวัวของชาวบ้าน หรือเตรียมเข้าปล้นบ้านเจ้าทรัพย์ ที่ร่ำรวยเวลากลางค่ำกลางคืน เมื่อเจอแกนอนอยู่ในที่พักต่าง ๆ หรือเดินผ่านไปมาเห็นแกในช่วงเวลาต่าง ๆ ก็ไม่มีใครอยากจะยุ่งเกี่ยวกับแกด้วย รวมทั้งชาวบ้านส่วนมากก็ไม่มีใครอยากจะยุ่งเกี่ยวกับแก เพราะต่างคนต่างคิดว่าแกบ้าแล้ว แต่ต่างก็สงสารตักบาตรให้แกทุกเช้าที่แกมาขอบิณบาตเช่นกัน ส่วนข้าวปลาอาหารที่แกบิณฑบาตรเสร็จก็มักจะโปรยให้นกกิน ตัวแกเองก็กินเพียงเล็กน้อยหรือบางวันก็ไม่กินเลย แถมยังเที่ยวพูดจากับนกเหล่านั้นอีก แกประพฤติปฏิบัติอย่างนี้มาหลายปีดีดัก ในค่ำคืนวันหนึ่งก่อนใกล้รุ่งเช้า คนในละแวกบ้านที่แกไปพักที่ใกล้ ๆ กับศาลาแถวนั้น คนเฒ่าคนแก่ไม่ต่ำกว่าเจ็ดคน ต่างฝันอย่างเดียวและเหมือนกันเลยว่า แกมาบอกลาในสภาพที่นุ่งห่มจีวรเรียบร้อยสวยงาม พร้อมกับอัฎฐบริขารครบตามวินัยสงฆ์ สมณรูปเหมาะสมอย่างยิ่งกับการเป็นสาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า แกมาเข้าฝันสั่งให้ชาวบ้านทำการเผาศพแกด้วยในเร็ววัน แล้วให้ช่วยจัดการโปรยเถ้ากระดูกทั้งหมดลงในทะเลสาบสงขลาด้วย รุ่งเช้าชาวบ้านที่ฝันอย่างเดียวกันเหมือนกันทั้งหมด ต่างก็ออกมาจับกลุ่มคุยกันในเรื่องความฝันที่เหมือนกัน แล้วต่างร่วมกันออกเดินตามหาแกที่ศาลา/ที่หนำ ที่คาดว่าแกน่าจะไปนอนพักอยู่ เพื่อตรวจสอบว่าจริงหรือไม่จริงกับความฝันดังกล่าวที่พร้อม ๆ กันนั้น โดยนัดหมายไปพร้อม ๆ กันหลายคน ก็ปรากฎพบตัวแกจริงอยู่ที่ศาลาของหมู่บ้าน แต่ตรวจสอบแล้วพบว่า แกมรณภาพแล้ว พร้อมกับนุ่งห่มจีวรเรียบร้อยสวยงาม มีอัฏฐบริขารครบถ้วนตามวินัยสงฆ์ หน้าตาและเส้นผมโกนเสร็จเรียบร้อย รูปลักษณ์สมกับการเป็นสาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าอย่างยิ่ง ในสภาพมือวางบนหน้าอกซ้อนกันข้างขวาทับข้างซ้าย นอนหงายลำตัวตั้งตรงแน่นิ่งอยู่ที่ศาลาแห่งนั้น ส่วนบรรดานกกาที่เคยบินห้อมล้อมแก วันนั้นก็ไม่รู้ว่าบินหายไปไหนหมดเลย ชาวบ้านจึงต้องรีบไปแจ้งกำนันผู้ใหญ่บ้านให้รับทราบ ถึงการตายของพระภิกษุรูปหนึ่ง แล้วต่างร่วมมือร่วมใจกันรีบเร่ง เตรียมจัดการอาหารหวานคาว เพื่อรองรับแขกงานศพที่จะมาจากที่ต่าง ๆ พร้อมกับรีบไปนิมนต์พระภิกษุมาจากวัดต่าง ๆ เท่าที่จะนิมนต์มาได้ในช่วงเวลานั้น มาฉันเพลงานศพของพระภิกษุ แล้วทำการสวดอภิธรรมศพให้แกหนึ่งคืน วันรุ่งขึ้นช่วงกลางวันหลังจากให้พระภิกษุ ทำบุญฉันอาหารตอนเช้ากับตอนเพลเสร็จแล้ว ชาวบ้านก็ช่วยกันจัดการฌาปนกิจศพ ด้วยการเผากับไม้ฟืนไม้ท่อนเท่าทีจะรวบรวมได้ ช่วงขณะเผาศพแกอยู่นั้นท้องฟ้าก็สีมืดครึ้ม บรรดานกกาก็ไม่ปรากฏให้เห็นในละแวกนั้นเลย ชาวบ้านเมื่อทำพิธีเผาศพแล้ว ก็ต่างรีบกลับบ้านเพื่อรอตอนเช้ามาเก็บกระดูก เพื่อไปโปรยที่ทะเลสาบสงขลาตามความฝันที่รับรู้มา ประเพณีเผาศพชาวบ้านชาวใต้สมัยก่อน ตามที่ผมได้พบเห็นมาไม่ต่ำกว่าสี่ครั้ง จะเผาศพกันในที่กลางแจ้งให้ชาวบ้านเห็นกันไปทั่ว เรื่องนี้ได้นมัสการสอบถามพระภิกษุรูปหนึ่ง ท่านก็เทศนาให้ฟังว่า เป็นการแสดงธรรมอย่างหนึ่ง ถึงความไม่เที่ยงแท้ หลีกหนีไม่พ้นทุกคน เพราะฉะนั้น จงยังจิตอย่าให้ประมาทและหมั่นทำความดีไว้ การเผาศพส่วนมากจะนำออกจากโลงไม้ เพื่อให้วัดสามารถนำไม้ไปทำประโยชน์อย่างอื่นได้ แต่ปัจจุบันมักจะเผาพร้อมกับโลงไม้เลย โดยจะมีท่อนไม้ใหญ่ ๆ ทับ/วางขวางเป็นรูปกากะบาดตรงหลัง ให้ศพคว่ำหน้าลงบนเชิงตะกอนหรือหน้าหันสู่พื้นดิน เพื่อไม่ให้ศพที่มีอาการเกร็งของเส้นเอ็นหรือกล้ามเนื้อ เมื่อถูกความร้อนของเปลวเพลิงที่เผาผลาญ กระเด็นกระดอนออกมาจากเชิงตะกอน หรือมีลักษณะลุกขึ้นนั่งพร้อมกับ ท่าอ้าแขนโอบกอดไม้ให้น่ากลัวขึ้นไปอีก แต่ถ้าคว่ำหน้าลงก็จะงอลงข้างล่าง ดูหลังโค้งไม่น่ารังเกียจเท่าไรนัก โดยส่วนมากเวลาเผาศพก็มักจะกะเวลาว่า ไฟจะลุกไหม้ศพได้หมดก่อนรุ่งเช้า และไฟจะมอดทันพอดีตอนหัวรุ่งที่มาเก็บกระดูก จึงมักจะไม่มีคนนั่งเฝ้าหรือนอนเฝ้าแต่อย่างใด ในตอนรุ่งเช้าบรรดาญาติพี่น้อง ก็จะมากันพร้อมหน้าพร้อมตากันให้มากที่สุด เพื่อค่อยมาเก็บรวบรวมกระดูกไปทำบุญ บางครั้งก็เตรียมไว้แล้วโดยสัปเหร่อหรือคนที่ชำนาญในพิธีกรรม ที่มักจะมองออกว่ากระดูกที่เผาแล้ว แม้ว่าจะเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยค่อนข้างละเอียด ก็มักจะบอกได้ว่าชิ้นส่วนนี้เป็นหัว หรืออก หรือแขน หรือขา มักจะวางเรียงเป็นนัยว่ารูปคนก่อนตาย เสร็จแล้วค่อยรวบรวมห่อผ้าขึ้นมา เพื่อนำไปบรรจุในโกฐหรือลอยน้ำตามพิธีกรรมต่อไป ช่วงที่ชาวบ้านกำลังรวบรวมกระดูกพระภิกษุดังกล่าวนั้น ปรากฏว่ามีฝูงนกฝูงกาบินมาเต็มไปหมด ส่งเสียงร้องเซ็งแซ่และบินเป็นฝูงใหญ่ตามกลุ่มชาวบ้าน ที่กำลังเดินทางไปทะเลสาบเพื่อนำเถ้ากระดูกลอยอังคารต่อไป เมื่อชาวบ้านลอยอังคารเสร็จแล้ว ฝูงนกก็บินวนรอบ ๆ สักพักใหญ่แล้วก็บินหายไปในที่สุด เรื่องนี้ได้สอบถามพระมหาจรูญว่า พอทราบไหมว่าต้นเรื่องอยู่แถวไหน จะได้ตามไปสอบถามดู แกก็บอกว่าไม่ทราบเหมือนกัน เป็นตำนานที่เล่าสู่กันมา รู้แต่ว่ามีเหตุการณ์นี้แถวละแวกลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา เพราะพระเถระต่างได้เล่าสู่กันมานานแล้ว และบรรดาพระเถระที่เล่าต่างมั่นใจหรือคิดว่า พระองค์นี้น่าจะบรรลุธรรมขั้นสูงอะไรสักอย่างหนึ่งแน่นอน แต่ไม่สามารถจะถ่ายทอดหรือสอนกับชาวบ้านได้ หรืออาจจะเบื่อมนุษย์มนาแล้วก็ได้ ต้องการจะโปรดนกโปรดกาให้พ้นวัฎสงสารได้เร็วขึ้นก็ได้ ดังที่เห็นได้จากที่ชอบพูดชอบเจรจากับนกกา และมาบอกลาชาวบ้านโดยการเข้าฝันพร้อมกันเจ็ดคน ให้มาจัดการงานศพของแกให้เสร็จในเร็ววัน ในสภาพที่มรณภาพก็นุ่งห่มจีวรถูกต้องครบถ้วน พร้อมอัฏฐบริขารตามวินัยสงฆ์ทุกประการ ทั้ง ๆ ที่ปรกติก็ไม่สมบูรณ์ครบถ้วนแต่อย่างใด (ถ้าใครพอทราบสถานที่และพระภิกษุในตำนานนี้ ก็โปรดแจ้งให้ทราบด้วย จักขอบคุณยิ่ง) เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ ก่อนที่จะเลือนหายไปกับกาลเวลา     Create Date : 29 พฤษภาคม 2553 8 comments Last Update : 14 เมษายน 2559 14:45:08 น. Counter : 2546 Pageviews. Share Tweet

แวะมาอ่านก่อนนอนค่ะ   โดย: อุ้มสี 29 พฤษภาคม 2553 22:58:59 น.

โดย: tuk-tuk@korat 29 พฤษภาคม 2553 23:02:34 น.

อยู่ที่ไหนพระอาทิตย์ขึ้นหรือตก ก็สวยเสมอค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 30 พฤษภาคม 2553 22:52:11 น.

เพลงก็เพราะ คนร้องก็น่ามองค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 31 พฤษภาคม 2553 15:03:16 น.

ดีคร่า ทักทายนะคะ   โดย: www.24hotcasino.com IP: 180.183.245.22 18 ธันวาคม 2553 12:53:25 น.

ไงเพื่อน   โดย: adws123 IP: 182.93.190.103 12 ตุลาคม 2555 15:11:25 น.

สบายดีหรอ   โดย: 123 IP: 182.93.190.103 12 ตุลาคม 2555 15:13:55 น.

คับ   โดย: 123 IP: 182.93.190.103 12 ตุลาคม 2555 15:15:29 น.