Mangalitsa หมูขนแกะ Mangalitsa Pig Looks Like Sheep and Yields Prized Meat 1. Mangalitsa หรือ Mangalica มีสายพันธุ์กำเนิดที่ Hungarian เพราะความเจริญเติบโตที่ผิดปกติของหมู ทำให้พวกมันมีขนหยิกเต็มลำตัวคล้ายกับแกะ ขนหมูมีทั้งสีดำ หรือ แดง แต่ส่วนมากมักเป็นสีบลอนต์ ทั้งนี้ยังมีหมูสายพันธุ์ขนยาวอีกประเภทหนึ่งคือ Lincolnshire Curly Coat ของ England ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว Mangalica เกือบจะสูญพันธุ์ไปในครั้งหนึ่งแล้ว เพราะคนไม่นิยมกินกันนอกจากเล่นกีฬาตัดขน หมูขนแกะ ในปี ค.ศ.1990 เหลือหมูสายพันธุ์นี้น้อยกว่า 200 ตัวแล้ว การผสมพันธุ์หมูสายพันธุ์ Mangalitsa เริ่มขึ้นในยุค 1830 ในจักรวรรดิ Austro-Hungarian Empire หลังจากที่ Archduke Joseph Anton Johann พระราชโอรส Roman Emperor Leopold II ได้รับหมูป่าจาก Sumadija จาก Miloš Obrenović เจ้าชาย Serbian เป็นหมูป่าตัวผู้ 2 ตัว หมูป่าตัวเมีย 10 ตัว ซึ่งเกิดจากการผสมพันธุ์ระหว่างหมูป่าเมือง Bakony กับ Szalonta ทำให้หมูมีขนหยิกเป็นลอนและมีน้ำหนักมาก ในช่วงแรกนั้น หมูสายพันธุ์นี้ถูกสงวนไว้สำหรับราชวงศ์ Habsburg Royalty แต่เพราะรสชาติที่ยอดเยี่ยมของพวกมัน จึงกลายเป็นที่นิยมในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 พวกมันจึงเป็นสายพันธุ์หลัก/ยอดนิยมในยุโรป Mangalitsa เป็นสายพันธู์หมูที่ไม่ต้องดูแลเป็นพิเศษมาก และสามารถขุนด้วยการให้อาหารเพื่อเป็นหมูอ้วนพี ทั้งนี้ น่าจะพวกมันมีอัตราแลกเนื้อที่ดีกว่าหมูเลี้ยงทั่วไป (อาหารที่เลี้ยงให้พวกหมูกิน แล้วได้ผลผลิตออกมาเป็นเนื้อหมูที่เติบโต ฟาร์มหมูมักจะรีบขายหมูที่เลี้ยงดูให้โตเต็มวัย แต่เดิมมักจะบอกว่าไม่เกินกว่า 180-200 วัน เพราะเกินกว่านั้น เริ่มจะไม่คุ้มค่าใช้จ่ายแล้วที่จะเลี้ยงต่อ เปลืองอาหาร ค่าแรงงาน และเนื้อก็ได้น้อยกว่าอาหารที่ให้กิน เว้นแต่จะได้ราคาขายดีก็ยังพอเลี้ยงต่อได้) โดยข้อเท็จจริงแล้ว Mangalitsa เป็นหนึ่งในหมูอ้วนที่สุดในโลก พวกมันมีไขมันคิดเป็น 65% ถึง 70% ของน้ำหนักตัว เนื้อของพวกมันเชื่อว่าเป็นหนึ่งในหมูที่อร่อยที่สุดในโลก เพราะในยุคนั้นหายากและมีการผลิตจำนวนนัอย เนื้อหมู Mangalica นั้นมีสีแดง มีลายหินอ่อนสีขาวมาก มีกรดไขมันโอเมก้า -3 สูง และมีสารต้านอนุมูลอิสระตามธรรมชาติสูง เพราะสาเหตุหลักคือ การกินอาหารธรรมชาติ ประเภท ข้าวสาลี ข้าวโพดและข้าวบาร์เลย์ มันหมู/มันเปลว Mangalica lard นั้นเบากว่า และละลายที่อุณหภูมิต่ำกว่าหมูทั่วไปชนิดอื่น เพราะพวกมันมีไขมันไม่อิ่มตัวจำนวนมากกว่าหมูประเภทอื่น ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 19 จนถึงปี 1950 Mangalitsa เป็นสายพันธุ์หมูที่ได้รับความนิยมมากที่สุดใน Hungary ไขมัน เบคอนและซาลามี่ เป็นที่ต้องการในตลาดยุโรป น้ำมันหมูจาก Mangalitsa ยังใช้เป็นไขมัน ในการปรุงอาหารและในการผลิตเทียน สบู่ และเครื่องสำอาง แม้แต่น้ำมันหล่อลื่นอุตสาหกรรมและวัตถุระเบิดก็ผลิตจากไขมันที่มีค่านี้ เรื่องนี้เป็นเวลาก่อนที่จะมีการแนะนำให้ใช้น้ำมันพืช ในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 ความนิยมเรื่องหมูสายพันธ์นี้เริ่มลดลงไปมาก เมื่อผู้คนต่างรับรู้ข้อมูลจากนักวิจัยตามสถาบันต่าง ๆ ระบุว่า ไขมันอิ่มตัวนั้นเป็นอันตรายต่อสุขภาพ ทำให้หมูสายพันธุ์นี้ลดจำนวนลงอย่างรวดเร็ว แล้วถูกแทนที่ด้วยหมูที่ผอมกว่า และสายพันธุ์ที่เติบโตอย่างรวดเร็ว เต็มไปด้วยเนื้อมากขึ้นและไขมันน้อยลง ในทศวรรษ 1970 เกือบจะเป็นวาระสุดท้ายของหมู Mangalitsa ใน Austria จะสามารถพบหมูสายพันธุ์นี้ได้ ในอุทยานแห่งชาติและสวนสัตว์เท่านั้น และใน Hungary มีแม่หมูพร้อมผสมพันธุ์น้อยกว่า 200 ตัวแล้ว แต่ในช่วงกลางทศวรรษ 1980 เกิดความนิยม/สนใจหมูสายพันธุ์ Mangalitsa อีกครั้ง พวกมันจึงได้รับการปรับปรุงสายพันธุ์ใหม่ ในปี 1994 สมาคมผู้ผลิตพันธุ์หมู Mangalica แห่ง Hungary ได้ก่อตั้งขึ้น Hungarian National Association of Mangalica Pig Breeders เพื่อคุ้มครองปกป้องสายพันธุ์ Mangalica ต่อมาอีก 20 ปี ได้มีการจำหน่วยไส้กรอก Mangalica แบบดั้งเดิม ที่ผสมกับเครื่องเทศศีแดงอ่อนสูตรต้นตำรับ ไส้กรอกเจ้าเก่าก็ได้มีการวางจำหน่ายในตลาด Hungary อีกครั้ง ทุกวันนี้มีแม่หมูพันธุ์มากกว่า 8,000 ตัวใน Hungary และผลิตหมูได้ถึงปีละ 60,000 ตัวต่อปี Mangalica ยังคงเป็นสายพันธุ์ที่พิเศษและมีจำนวนที่จำกัดมาก แต่ตอนนี้ไม่อยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์แล้ว ที่ Spain ผู้ผลิตแฮม Ham แบบดั้งเดิม ก็ค้นพบว่าหมูสายพันธุ์ Mangalica เหมาะอย่างยิ่ง สำหรับกระบวนการที่รักษา/ถนอมอาหารให้นาน และทำให้แฮมของสเปนโด่งดังไปทั่วโลก ขาหมู Mangalica เก็บได้นานถึง 3 ½ปี โดยยังคงความชุ่มชื้น เนื้อสัมผัสที่นุ่มนวล มีสีแดงเข้มและรสชาติที่ซับซ้อน แต่เพราะจำนวนหมู Mangalica มีไม่มากนัก จึงกลายเป็นงานศิลปอาหารที่มีราคาแพงกว่าหมูทั่ว ๆ ไป เพราะคนกินจะเพลิดเพลินกับรสชาติที่เข้มข้นและไขมันที่อุดมสมบูรณ์ Chefs สหรัฐอเมริกาก็เริ่มปรุงอาหาร จากเนื้อหมู/ผลิตภัณฑ์หมู Mangalica มากขึ้น หากผู้คนกินเนื้อหมูพันธุ์นี้ต่อไปเรื่อย ๆ นอกจากจะอ้วนท้วนสมบูรณ์เหมือน หมีพู จะทำให้ไม่นานนักหมูสายพันธุ์ Mangalica ก็จะมีจำนวนเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม ในปี 1972 มีเรื่องเศร้าเกี่ยวกับหมู หมูสายพันธุ์ Lincolnshire Curly Coat หมูสายพันธุ์ที่หายากของอังกฤษ เมื่อหมูคู่สุดท้ายถูกส่งไปโรงเชือดหมู ต่อมา ด้วยความช่วยเหลือของ DEFRA Pig Paradise และสัตวแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านสายพันธุ์ จึงได้ร่วมมือกันสืบค้น DNA เพื่อฟื้นฟู หมูสายพันธุ์ Lincolnshire Curly Coat ดั้งเดิม แล้วพบว่าหมูสายพันธุ์นี้มี DNA ร่วมกับหมูจาก Hungary ถิ่นกำเนิดที่หมู Mangalitsa ถูกส่งออกในช่วงปี 1900 จึงได้มีการส่งหมูจากอังกฤษจำนวนหนึ่งไปที่ Hungary เพื่อทำการผสมพันธุ์ให้ได้สายพันธู์ใกล้เคียงจากของเดิม ด้วยการพิสูจน์จากโครงสร้าง DNA ให้ใกล้เคียงมากที่สุด จนได้หมูสองตัวที่ตั้งชื่อว่า Delia และ Ainsley และนำมาแสดงที่สวนสาธารณะ Butterfly and Wildlife Park ใน Long Sutton เรียบเรียง/ที่มา https://bit.ly/2NxVves https://bit.ly/2IGPPjB https://bit.ly/2NCM2CM https://bbc.in/2VtyL1N 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. Sow, photograph from 1928 13. Boar, photograph from 1928 14. เรื่องเล่าไร้สาระ ที่ซัง(เมืองตรัง) แบบคนท้องถิ่นเรียกกันแบบ ราดรี เพ็ด ยุดยา กาน นคร ลุง ใย๋ ยะโส เป็นต้น มักจะนิยมกินหมูย่างเป็นอาหารเช้า จนทำให้ที่นี่มีปริมาณหมูย่างขายมากที่สุดในไทย ความนิยมดังกล่าวมาจากความเชื่อดั้งเดิม ที่คุณสุรินทร์ โตทับเที่ยง (ปุ่มปุ้ย) เล่าให้ฟังว่า คนซังเชื่อว่า หมูทำอะไรกินก็อร่อย การกินหมูเป็นอาหารเช้า จะทำให้ทุกเรื่องราวในวันนี้ กลายเป็นเรื่องหมู หมู แต่ข้อเท็จจริงน่าจะเป็นว่า พื้นที่ตรังอากาศส่วนใหญ่ค่อนข้างเย็นชื้น เพราะมีป่าไม้และฝนตกมากในบางช่วง คนสวน ชาวบ้าน แต่เดิมมักจะได้กินอาหารเช้าก็สายมากแล้ว กว่าจะทำสวนยาง กรีดยาง/ทำยางแผ่นเสร็จ หรือต้องไปขุดแร่ดีบุกในที่ต่าง ๆ ชาวบ้านส่วนมากต้องกินอาหารให้อิ่มเต็มที่ จึงต้องการอาหารที่ให้พลังงานมากกว่าปกติ การกินเนื้อหมูย่างซึ่งมีไขมันมาก จะช่วยให้พลังงานเพียงพอกับการทำงานได้ ก่อนที่จะได้กินอาหารในมื้อต่อไป รวมทั้งหมูเป็นสัตว์ที่แพร่พันธุ์ได้เร็วมาก จนทำให้มีคนบางคนประชดว่า เสือเกิดปีละตัวสองตัว หมูเกิดปีละสองสามครอก ยังไง ๆ หมูก็เกิดมากกว่าเสืออยู่แล้ว ทำให้คนในวงการต่าง ๆ ยังหากินกันได้ แถวบ้านในสมัยก่อนมีการเข้าหุ้นฆ่าหมูมากินกัน เพราะแต่เดิมอาหารเนื้อหมูมักจะมีราคาแพง/ไม่มีตลาดสด การฆ่าหมูแต่ละตัว ครอบครัวเดียวมักจะกินไม่หมด และตู้เย็นในสมัยก่อนก็มีราคาแพง/หายาก ทำให้ชาวบ้านมักจะลงขันเข้าหุ้นกัน ในการฆ่าหมูมาแบ่งกันกินในกลุ่มเพื่อนฝูงกัน โดยมีอัตราการจ่ายตามเนื้อแต่ละประเภทที่แตกต่างกัน เช่น เนื้อหมู เปลวหมู ไส้ หัวหมู สันใน ซึ่โครง ฯลฯ แล้วแต่ใครจะถูกรัดดวง(ริดสีดวงทวาร) เป็นคำเปรียบเปรยว่าชอบมาก/สะใจมาก แบบเจ็บ ๆ มัน ๆ ของคนบางคน จนพูดกันว่า รัดดวงใครรัดดวงมัน เมื่อได้จำนวนเงินครบแล้วก็จะไปจ่ายค่าหมู เพื่อฆ่าหมูแล้วนำมาแบ่งกันตามจำนวนหุ้น และข้อตกลงเบื้องต้นก่อนเข้าหุ้น จนมีคำด่าคนที่ไม่เต็มเต็งหรือไม่ครบบาทว่า พวก ขาดหุ้น ซึ่งคำนี้สันนิษฐานว่า มีที่มาจากการที่ชาวบ้านบางคน ไม่มีใครอยากคบค้าสมาคมด้วย เพราะทำตัวไม่ดี/เห็นแก่ตัว จนไม่มีคนยอมเข้าหุ้นซื้อหมูมาฆ่าแบ่งกันกิน จนถูกพูดในนัยเหยียดหยามว่า คนขาดหุ้น แถวบัานสมัยเด็ก ๆ ยังพอเห็นบ้าง เลี้ยงหมูตัวดำๆขาสั้นๆท้องอ้วนลากพื้น ชาวบ้านเรียกว่า หมูขี้พร้า เลี้ยงกับเศษอาหารที่ชาวบ้านกินเหลือ คนเลี้ยงมักจะขอจากชาวบ้านตามร้านค้าในตลาด แลัวไปรวม ๆ กันต้มอีกครั้ง ผสมกับรำและหยวกกล้วยก่อนให้หมูกิน คุณภาพซากชั้นไขมันมากกว่าเนื้อ ถ้าคิดต้นทุนการเลี้ยง เวลา ค่าเสียโอกาส ไม่น่าจะคุ้มการลงทุนทางเศรษฐศาสตร์ เพราะหมูอาจตาย ติดโรค ถูกลักขโมย แต่คิดแบบชาวบ้านคือ รายได้เสริม ได้เงินเป็นก้อนจากการขายหมู เหมือนทุบกระปุกออมสินเอาเงินมาใช้จ่าย แถวบ้านสมัยเด็กยังทันเห็น คนจับหมูใส่ตะกร้าหวาย แล้วบรรทุกหลังรถจักรยานสองล้อ ที่ทำเป็นตะแกรงหนามาก มักจะใช้บรรทุกยางแผ่นร่วม 100 กิโลกรัม และบรรทุกหมูไปขาย/ไปฆ่าได้สบาย ๆ รวมทั้งเป็นจักรยานครอบครัว/เอนกประสงค์ ขี้หมู คือ ชื่อเจ้าพ่อปาดังเบซาร์ ที่เป็นตำนานว่า แกกับลูกน้องเคยยิงกับโจรจีนมลายา ทำให้โจรจีนตายไปหนึ่งศพ เพราะไม่ยอมจ่ายค่าคุ้มครอง ก่อนที่จะถูกโจรจีนแก้แค้น ยิงแกตายในงานศพ ที่ศาลเจ้าแป๊ะกง/ศาลเจ้าเอนกประสงค์ที่ปาดังเบซาร์ จัดได้ทั้งงานแต่งงานกับงานศพ เพราะจริง ๆ ฤกษ์แต่งงานกับฤกษ์ออกศพไปฝังของคนจีน มักจะเป็นวันเดียวกันอาจจะมีแตกต่างกันบ้าง ตรงเวลาทำการตามฤกษ์ยามที่พอเหมาะ ผมเขียนเรื่องนี้ไว้นานแล้วใน Bloggang เรื่อง ชีวิตชายแดนปาดังเบซาร์ เป็นตอน ๆ สั้น ๆ   Create Date : 03 มีนาคม 2562 1 comments Last Update : 3 มีนาคม 2562 22:14:04 น. Counter : 2337 Pageviews. Share Tweet

Hi there, I wanted to introduce myself in a way that shows I_m interesting, witty and clever. Alas, I wrote this email instead. I come bearing just what you_ve always wanted, another request! I_ll get this over as quickly as possible. Are you accepting link insertions in old blog posts on your website? If yes, how much would you charge for this? If not, will you be interested in a 3-way link exchange that can help boost your website traffic? Consider my fingers, toes and all appendages crossed! Cheers, Mia Luna Craigs 9   โดย: Mia Luna IP: 180.194.144.245 3 พฤษภาคม 2565 20:43:56 น.