ตัวตนหนึ่งในสวนอักษร--หนอนตำราอันคร่ำครึ
|
|||
ครูครับ ผมเลวมากไหม ประมาณต้นปี ๒๕๕๒ ช่วงปิดเทอม ลูกศิษย์คนหนึ่งมาส่งงานผมที่โรงเรียน เขาเป็นคนที่ควบคุมตนเองไม่ค่อยได้ นึกอยากจะทำอะไรก็ทำไม่มีการยับยั้งชั่งใจ ยิ่งเข้าสู่วัยหนุ่ม อาการนั้นก็ยิ่งเพิ่มความรุนแรงและพิลึกมากขึ้น ในครอบครัวไม่มีใครคุมเขาอยู่เลย ในโรงเรียนมีครูเพียงสองสามคนเท่านั้นที่เขายอมฟัง
วันนั้น เขานั่งคุยกับผมสักพักหนึ่ง เหมือนจะรู้สึกตัวในสิ่งที่ตนเองทำมาตลอด จึงถามผมว่า ครูครับ ครูว่าผมเลวมากไหม ผมมองตาเขาแล้วก็ยิ้มอย่างเปิดเผยที่สุด ตอบไปว่า พน (ชื่อของเขา) ในสายตาของครู ศิษย์ของครูไม่มีใครเลว สำหรับครู ทุกคนคือดอกไม้ที่กำลังจะบานนะ ภาระของครูก็คือดูแลและประคับประคองดอกไม้เหล่านั้น ถ้าต้นไหนมีแมลงกินก็ต้องเข้าไปจัดการแก้ไข ถ้ามันเหี่ยวเฉาก็ต้องให้น้ำให้ปุ๋ยพรวนดิน ให้มันงดงามเหมือนดอกอื่นๆ จากนั้นก็เฝ้าดูแต่ละดอกบานรับแสดงแดด เป็นดอกไม้ที่สมบูรณ์ในอนาคต โดย: สมถึก วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:39:30 น.
|
รวี_ตาวัน
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] Group Blog All Blog Friends Blog Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |