รักอย่างไร รักให้เป็น ความรัก ถ้ายังไม่เกิด ก็บังคับให้เกิดไม่ได้ ความรัก ถ้าเกิดแล้ว ก็บังคับให้เลิกรักไม่ได้ แต่บทจะหมดรักใคร จะฝืนใจให้รักต่อไป ใจก็รักเขาต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ฝ่ายที่ยังไม่หมดรัก ก็จะเป็นฝ่ายที่ชอกช้ำและเจ็บปวด "อกหัก เพราะรักไม่เป็น" ความรักที่เต็มไปด้วยความหึงหวง ความหวาดระแวงไม่ไว้ใจ ความรักที่เต็มไปด้วยความเห็นแก่ได้ เรียกร้องอยากได้นั่น อยากได้นี่จากคนที่ตัวเองรัก ความรักที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง อยากให้เขาเป็นได้ดังใจเรา ความรักที่เต็มไปด้วยความหลงใหล ไม่รู้นิสัยที่แท้จริงของคนที่เรารัก ความรักที่เป็นการลงทุน ให้เขาไปเท่าไร ก็อยากได้กลับมาเท่านั้น หรือมากกว่าที่ให้ไป แล้วในที่สุด ก็ต้องอกหัก เพราะรักไม่เป็น "รักอย่างไร รักให้เป็น" ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่เราจะหาใครสักคนที่เราจะรักได้ แต่การจะรักกันให้นานๆยิ่งยากกว่า ความรักไม่มีเหตุผล แต่การหมดรัก มักมีเหตุผลเสมอ ถ้าไม่มีเหตุผลให้หมดรัก คนเราจะไม่เลิกรักกันหรอก รักเขา เพราะเขาเป็นเขา เขามีบุคลิกลักษณะอย่างที่เราต้องตาต้องใจ รักเขา เพราะความใกล้ชิดสนิทสนม จึงเกิดความสัมพันธ์ และเกิดความผูกพันจนกลายเป็นความรัก รักเขา เพราะเขาทำดีกับเรา ทำให้เราซาบซึ้งใจในความดีของเขา แต่จริงๆแล้ว ไม่ใช่ทุกคนที่มีบุคลิกดีแล้วเราจะรักได้ทุกคน ไม่ใช่ทุกคนที่ใกล้ชิดกับเรา แล้วเราจะรักได้ทุกคน ไม่ใช่ทุกคนที่ทำดีกับเราแล้วเราจะรักได้ทุกคน จริงๆแล้ว รัก เพราะ รัก ไม่ใช่เพราะเหตุผลอะไร แต่ถ้าเมื่อไร มีเหตุผลที่จะหมดรัก เราก็หมดรักได้ ความรัก คือความสุขที่ได้เห็นหน้า ได้พูดคุย ได้อยู่ใกล้คนที่เรารัก ความรัก คือความปรารถนาดี อยากเห็นคนที่เรารักมีความสุข ความรัก คือความเข้าใจ ความห่วงใย สนใจใยดีต่อคนที่เรารัก ความรัก คือการยกย่อง ให้เกียรติคนที่เรารัก ความรัก คือการยอมรับข้อดีและข้อด้อยของคนที่เรารักได้ และอภัยให้ได้เสมอ แต่ถ้าวันใดวันหนึ่ง คนที่เรารักเปลี่ยนแปลงไป หรือมีอุปสรรคใดๆ ทำให้เราต้องเลิกกัน เราจะเข้าใจเหตุผลนั้นได้ โดยไม่โกรธ ไม่เกลียดคนที่เราเคยรัก เราจะใจกว้างพอที่จะยอมรับความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนแปลงไป โดยไม่เจ็บช้ำน้ำใจ เรายังยินดีกับความสุขความสำเร็จของคนที่เราเคยรักเสมอ โดยไม่รู้สึกอิจฉาริษยา เรายังคงเก็บความทรงจำที่สวยงามในอดึตเอาไว้ได้ ยังคงมีความรู้สึกดีๆต่อเขาได้อยู่ ถ้าทำได้อย่างนี้ จึงจะเรียกว่า "รักเป็น" คนที่ "รักเป็น" จะไม่มีวันขาดความรักเลย เมื่อคนเก่าจากไป คนใหม่จะก้าวเข้ามาเสมอ เพราะความรักที่มีอยู่ในใจของเขา จะเป็นแรงดึงดูดให้ใครๆมารักเขาได้เสมอ คนที่ "รักเป็น" จะไม่มีวัน "อกหัก" จงอย่ากลัว "ความรัก" แต่จงกลัว "ความเกลียดชัง" "ความหวาดระแวง" "ความอิจฉาริษยา" ที่มีอยู่ในใจเราต่างหากที่น่ากลัวกว่าศัตรูของเราเสีียอีก   Create Date : 24 กันยายน 2550 9 comments Last Update : 24 กันยายน 2550 16:02:26 น. Counter : 760 Pageviews. Share Tweet

เห็นด้วยคร่า.......แต่...... ยังหาคนมารักไม่ได้เลยคร่า.....   โดย: Michiru 24 กันยายน 2550 16:31:32 น.

สำหรับตัวเอง ความรักเกิดขึ้นได้บ่อยๆค่ะ รักนะคะพี่ ไม่ใช่แค่ความลุ่มหลง หรือ คุ้นชิน มันคือ ความรักและปรารถนาดี นี่แหละ มันเกิดจากเหตุผลต่างๆที่พี่ว่ามา .... อยากมีรัก แต่ไม่อยากที่จะก้าวเข้าไปอยู่ในบ่วงกรรมของความรัก ไม่ใช่ว่ากลัวความรัก แต่กลัวใจตัวเองจะยึดติด กลัวจะเหนี่ยวรั้งมันไว้ แล้วทำให้ใจเป็นทุกข์ เพราะรู้ดี ว่าตัวเอง ไม่สามารถหลุดพ้น จากความหลง ความโลภได้ ฉะนั้น สิ่งที่ปลอดภัยที่สุด คือ การมีรักแต่พอดี ขอแค่รักที่ทำให้ใจอบอุ่น ไม่ต้องเป็นรักแท้ บริสุทธิ์ สวย งามอะไรก็ได้ ... แค่รักที่จะไม่มีวันมาทำร้ายได้ก็พอ   โดย: dent'ta 24 กันยายน 2550 16:54:58 น.

คุณ Michiru ก็รักเขาก่อนสิครับ แล้วเขาจะได้รักตอบไง   โดย: Rational Eagle 24 กันยายน 2550 18:57:28 น.

น้อง dent'ta ครับ ถ้าปัญหาอยู่ที่ใจเรา ต้องแก้ที่ใจเรานะครับ ความรัก ไม่เคยทำร้ายใคร ที่ทำร้ายให้เราเจ็บได้ คือใจเราเอง ไม่ใช่ความรักเลย ใจที่ยึดติด ก็ไม่ได้รับการปลดปล่อย ปัญหาอยู่ที่ใจ ใจที่ไม่หลุดพ้นจากความโลภ ปัญหาก็อยู่ที่ใจอีก ความรัก ไม่เคยสร้างปัญหาให้ใครครับ ความรัก ที่อยู่ในใจ นำแต่ความสุขมาให้ ผมไม่เคยเป็นทุกข์เพราะความรักเลย แต่เคยทุกข์ เพราะเสียของรัก แต่พอเวลาผ่านไป ก็หายทุกข์ แต่ความรักยังอยู่ในใจเสมอ แม้ว่าสิ่งที่เรารักจะจากเราไปแล้วก็ตาม   โดย: Rational Eagle 24 กันยายน 2550 19:02:04 น.

ดีจังเลยนะคะ ที่ไม่เคยเป็นทุกข์เพราะความรัก แต่หนู อะ เมื่อก่อน รักก็ทุกข์ ไม่ได้รักก็ทุกข์ แต่ตอนนี้ไม่ทุกข์แล้ว เพราะปล่อยวาง ช่างเค้า ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่มีอะไรยั่งยืน   โดย: ใครกัน...นั่งอยู่ตรงนี้ 24 กันยายน 2550 19:15:31 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ   โดย: ทิวาจรดราตรี 25 กันยายน 2550 6:51:41 น.

หนูก็เป็นคนหนึ่งที่มีทุกข์เพราะรักมันอาจเป็นเพราะว่าหนูรักเค้ามากเกินไปเค้าจึงไม่เห็นความสำคัญ   โดย: สาว IP: 202.12.74.74 23 ตุลาคม 2550 10:40:45 น.

ก้าวเดินทางผิด จนต้องเสียแม่อันเป็นที่รัก มันคือความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ จากเคยมีทุกอย่างเพียบพร้อม พี่น้องลูกหลานพร้อมหน้า เมื่อเดินก้าวพลาดทุกสิ่งมันล้มละลาย ครอบครัวระสำระส่ายดังผึ้งแตกรัง ต้นเหตุเกิดจากความโลภ ความประมาทในการดำเนินชีวิต เมื่อล้มแล้วโอกาสที่จะลุกขึ้นมายืนได้อีกครั้ง.....ท้อแท้ สิ้นหวัง ถ้าเลือกได้คนที่ตายไปควรเป็นลูก รักแม่   โดย: เอ๋ IP: 125.27.245.196 11 ตุลาคม 2551 13:25:26 น.

ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะเป็นลูกสาวที่น่ารักของแม่ ฉันจะดำเนินชีวิตแบบพอเพียง ฉันจะเรียนรู้ความรัก.....เพื่อที่จะรักให้เป็น   โดย: เอ๋ IP: 125.27.245.196 11 ตุลาคม 2551 13:45:49 น.