บางคนมีความสุขกับการมีคนรายล้อม แต่กับบางคน...การได้อยู่กับตัวเองซักช่วงเวลานึง มันก็สุขล้นจนเกินบรรยาย สาเหตุนี้ละมั๊ง เค้าถึงได้เที่ยวคนเดียวกัน

การเดินทางคนเดียว บังคับให้เราต้องทำอะไรคนเดียว ต้องตัดสินใจคนเดียว ไม่มีใครมาช่วยออกความคิดเห็น (พลาดก็พลาดคนเดียว...ว่างั้นเหอะ) แต่มันก็มีข้อดีเหมือนกันนะ เพราะแทนที่เราจะต้องพะวักพะวงกับกลุ่มเพื่อน ก็ลองเปลี่ยนมาใส่ใจในรายละเอียดของสิ่งรอบตัว หันไปมองความรื่นรมย์ที่รายล้อม....ความสุขจากการเดินทาง...มันอยู่ตรงนี้แหล่ะ...ลองดู...

มิตรภาพใหม่ๆ มีอยู่รายทางให้เราเก็บเกี่ยว ทั้งนักท่องเที่ยวที่พบเจอระหว่างทางที่ต่างก็มาหาประสบการณ์ใหม่ๆ ให้ชีวิต ทั้งคนท้องถิ่นที่มีไมตรีจิตกับคนแปลกหน้า การได้เพื่อนใหม่..นับเป็นกำไรชีวิต ...แค่เปิดใจ...ไม่ใช่เรื่องยากเย็น...
แต่ก็มีไม่น้อยที่ผู้คนที่พบเจอ คอยหาผลประโยชน์จากนักท่องเที่ยวผู้ใสซื่ออย่างเรา การจะเลือกผูกมิตรกับใครมันต้องใช้วิจารณญาณ ไม่ต้องกังวล..ประสบการณ์จะค่อยๆ สอนเราเอง....

เตรียมตัว...เตรียมใจ..ยังไงดี??

เหงา...เหงาแน่ๆ เตรียมใจไว้ล่วงหน้าได้เลย แต่มันก็แค่เหงา อย่าไปกลัวก่อนมันจะเกิด ลองทำใจยอมรับที่จะอยู่กับมันซักช่วงเวลานึง...ดูซิ!!! คนเรามันจะเหงาได้แค่ไหนกันเชียว...ว่าป่ะ??

เตรียมร่างกายให้แกร่ง ไม่สนุกแน่ถ้าเกิดเป็นลมเป็นแล้ง หรือป่วยระหว่างเดินทาง ตัวคนเดียว ต้องดูแลตัวเอง จำไว้ให้ขึ้นใจ

ก่อนเดินทางอย่าลืมบอกใครไว้ซักคนว่าจะไปทางไหน จุดหมายปลายทางอยู่ที่ไหน กลับเมื่อไหร่ (ถ้ามีกำหนดแน่นอน) ติดต่อกลับมาเป็นระยะ ไม่มีใครที่ไม่มีคนคอยห่วงใยหรอก บอกไว้เหอะ...เค้าจะได้ไม่กังวล

รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี --> กฎเหล็กของการเดินทาง (คนเดียว)

หญิงสาวหน้าตาดีเดินทางคนเดียว อันตรายรอบด้าน ต้องระมัดระวังตัวอยู่เสมอ อย่าไว้ใจใคร...เวลาไหนควรอยู่ที่ไหน...คงไม่ต้องบอกแล้ว เพราะต่างคนต่างก็รู้อยู่แก่ใจ อย่าทำเป็นมั่นใจ ถึงจะมีหน้าตาเป็นอาวุธ แต่ถ้าอะไรที่ป้องกันได้ก็ไม่เห็นจะต้องเสี่ยง เก็บชีวิตอันมีค่าของเราไว้ชื่นชมความโสภาของโลกใบนี้ต่อไปดีกว่า...ว่าป่ะ?????

สำหรับใครก็ตามที่พลัดหลงเข้ามาอ่านแล้วยังกล้าๆ กลัวๆ ไปไหนมาไหนคนเดียวไม่ได้ซะที ลองดูเถอะจ้ะ...ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถหรอกน่า... แรกๆ มันก็มีขัดมีเขินกันทั้งนั้นแหล่ะ แต่ถ้าผ่านครั้งแรกไปได้............รับรองต้องมีครั้งที่สอง...ที่สามตามมา...เชื่อดิ่!!!