ความโกรธ

อนัตถะ ชะนะโน โกโธ
ความโมโหโกรธาพากลัดกลุ้ม
ดุจเพลิงสุมดวงจิตพิษร้ายหลาย
มักก่อเรื่องเคืองขุ่นให้วุ่นวาย
เรื่องเลวร้ายหลายชนิดติดตามมา
เพียงวูบเดียวหากไม่ข่มอารมณ์โกรธ
ก่อทุกข์โทษโหดเหี้ยมเกรียมหนักหนา
โกรธต้นตอก่อพินาศขาดเมตตา
ปิดปัญญาพาตนทนทุกข์นาน

............................................................


อันความโกรธโทษนี้ชี้เฉลย
ไม่ดีเลยแปรจิตเป็นมิจฉา
ถึงฆ่าฟันกันตายวายชีวา
เพราะโกรธาบาปชั่วเป็นตัวการ
ดังกองไฟใส่สุมที่รุมเผา
จิตร้อนเร่ามุ่งร้ายหมายประหาร
คนแท้ๆ แปรพักตร์เป็นยักษ์มาร
เปลี่ยนสันดานวิปริตผิดผู้คน

............................................................


ความโกรธเป็นเช่นดังสนิมหนา
กินศิลาผุกร่อนไม่หย่อนหยุด
โลหะชาติมีดพร้าแลอาวุธ
สนิมคุดกินขาดพินาศไป
สนิมเหล็กกินเหล็กนั้นเล็กน้อย
เจ้าของคอยขัดล้างระวังไหว
สนิมโกรธโดดดิ้นเข้ากินใจ
สุดวิสัยขัดรากขุดรากตอ

............................................................


ไม่หักห้ามความโกรธมันโหดหาม
ย่อมสร้างความพินาศอนาถหนอ
ประทุษจิตผิดอย่างไม่รั้งรอ
กระโดดก่อสร้างกรรมแล้วทำลาย
พระท่านวอนสอนสั่งระวังโทษ
ละความโกรธลงบ้างให้ห่างหาย
ใจเป็นสุขทุกข์บ้างก็จางคลาย
ที่มุ่งร้ายกลับมาเมตตากัน

............................................................


จิตกำเริบเสิบสานทำการผิด
ก็เพราะจิตมีโกรธโทษมหันต์
พอโกรธจิตผิดชั่วก็พัวพัน
ไม่มีวันทำดีให้มีคุณ
เมื่อความดีหนีหายทำลายหมด
ก็ถึงบทตัวบาปกระหนาบหนุน
พอบาปมาเกาะกินก็สิ้นบุญ
ไม่มีทุนสร้างธรรมก่อกรรมดี

ที่มา :: หนังสือ “คลายอารมณ์ร้าย”
บรรยายโดย พระอาจารย์สุโข กตปุญโญ
สำนักปฏิบัติธรรมแก้วมณีนนท์นพเก้า
ต.ลาดบัวหลวง อ.ลาดบัวหลวง จ.พระนครศรีอยุธยา
//www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=607

Create Date : 14 ตุลาคม 2549		0 comments
Last Update : 18 ตุลาคม 2549 10:52:51 น.
Counter : 618 Pageviews.
Share Tweet