15/05/2006

วันนี้เป็นครั้งที่ 2 ของการบันทึกในหัวข้อนี้ วันนี้รู้สึกแปลกจังถ้าเรายังคงเป็นนักเรียน เราก็ควรจาเตรียมตัวเพื่อไปเรียนในตอนเช้า แต่ในวันนี้เราได้พ้นสภาพนั้นไปแล้ว เรารอสภาพใหม่คือนักศึกษา เหมือนเป็นการรอคอยที่ยาวนานเหลือเกิน ก่อนหน้านี้เราเคยอยากพ้นสภาพนักเรียนไวๆ เพราะมีความรู้สึกอยากจเป็นผู้ใหญ่ในเร็วๆวัน แต่พอวันนั้นมาถึงเรากลับใจหายและไม่อยากจากสภาพนี้ไปเลย วันที่ไปรับใบ รบ. เป็นวันสุดท้ายของการได้เข้าไปในโรงเรียนในสถานะนักเรียน ได้เป็นครั้งสุดท้ายที่ได้เจอเพื่อนๆที่ต่างคนต้องแยกย้ายกันไปเรียนในที่ต่างๆ คิดถึงวันเปิดเรียนวันแรกเราคงจาเป็นเหมือนกันคือ ไปคุยกันว่าปิดเทอมที่ผ่านมาใครไปทำอะไรมาบ้าง เตรียมส่งการบ้านที่สั่งไว้ตอนปิดเทอม แต่วันนี้มันไม่มี การที่จะได้เป็นนักศึกษามีแต่ความลำบากรายล้อมไปหมด หรือไม่รู้ว่าเป็นความโชคร้ายของตัวเอง สาเหตุของเด็กส่วนใหญ่ที่อยากจบไวๆอะหรอ ก็คงเป็นเพราะอยากเป็นผู้ใหญ่ละมั้ง เพราะการเป็นผู้ใหญ่สามารถทำอะไรต่างๆได้มากมาย เราเคยคิดอย่างนั้น แต่พอมาวันนี้ไม่รู้สิรู้สึกว่าการเป็นผู้ใหญ่นั้นต้องเตรียมพร้อมที่จะผเชิญกับปัญหาต่างๆที่จาตามเข้ามา มีอีกหลายเรื่องที่ต้องตัดสินใจ แล้วเป็นผู้ใหญ่เวลาจาทำอะไรก็ต้องคิดดีๆเพราะเป็นผู้ใหญ่เวลาทำผิดจาร้ายแรงกว่าเด็กทำ อยากฝากบอกน้องๆอีกหลายๆคนที่เป็นนักเรียนมัธยม ว่าให้รักษาช่วงเวลาการเป็นนักเรียนตรงนี้ไว้ให้ดีที่สุดเพราะมันมีค่ามาก ถ้าเราพ้นมันมาแล้วเราจาไม่สามารถกลับไปใช้ฃีวิตแบบนั้นได้อีก เวลาแค่ 6 ปี ในรั้วโรงเรียนเหมือนจะยาวนาน แต่เป็น 6 ปี ที่สร้างเด็กให้เป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต อย่าเพิ่งรีบเป็นผู้ใหญ่กันเลยมันไม่สนุกอย่างที่คิดหรอก
สุดท้ายนี้ต้องขอบคุณ และขอบใจทุกๆคนที่เข้ามาเยี่ยมเรานะ อาจจะดูว่าเราขี้บ่นไปนิดแต่เราชอบการเขียนไดอารี่มากก็ทนๆอ่านกานไปเนอะ อืมแล้วเราจาหาเรื่องอื่นๆมาแทรกนะจ๊ะ
รักและคิดถึงเพื่อน6/1 และอาจารย์ว.พ. ทุกคนนะ

Create Date : 15 พฤษภาคม 2549		2 comments
Last Update : 15 พฤษภาคม 2549 9:02:15 น.
Counter : 393 Pageviews.
Share Tweet