Bloggang.com : rainoflove : ปังคุง..อีกที

ปังคุง..อีกที

วันนี้วันเสาร์ เวลาสองทุ่มกว่า
อีกไม่กี่นาทีก็จะได้เจอปังคุงแล้ว
อีกไม่กี่นาทีก็จะได้หัวเราะกับความน่ารัก น่าเอ็นดู ของเจ้าลิงน้อยกะหมาหน้าย่น ปังกะเจมส์
เครียดมาทั้งวัน... ได้เวลาคลายเครียดแล้วสิ

หลายอาทิตย์ก่อนต้องตั้งเวลาเตือนเพื่อจะดูปังคุง
เพราะเป็นโรคขี้ลืม... (แต่ยังไม่ถึงขั้นลืมขี้นะ อันนี้ก็มากไปโหน่ย...)
ตอนที่ดูนั่น เป็นตอนที่ปังคุงต้องพาเจมส์ขึ้นรถเมล์เป็นครั้งแรก
ก่อนขึ้นก็ได้รับการฝึกมาอย่างดี...
ปังคุงก็ไม่ได้ทำให้คุณมิยาซาว่าและคนที่ตั้งหน้าตั้งตาลุ้นระทึกอย่างเรา ต้องผิดหวังซักนิด
ปังคุงขึ้นรถเมล์ได้อย่างปลอดภัย แม้ว่าจะพลาดไปจากรถคันแรกที่ไม่จอดรับ
และเมื่อถึงจุดหมายปลายทาง ปังคุงก็สามารถพาเจมส์ลงจากรถได้

นอกจากไม่ผิดหวังแล้ว ยังรู้สึกสุขใจกับการกระทำของเจ้าปังด้วย
แม้ว่าจะซนไปบ้างประสาลิง ห้อยโหนไม่ยอมนั่งเป็นที่เป็นทาง
แต่เมื่อมีผู้โดยสารอื่นขึ้นมาร่วมใช้บริการบนรถคันเดียวกัน
ปังก็รู้กาลเทศะ นั่งนิ่งอยู่กับที่ตามแบบที่ได้รับการฝึกมา

ที่น่าประทับใจยิ่งกว่า คือ ตอนที่ปังเห็นคุณยายขึ้นมาบนรถ และต้องยืนเพราะหาที่นั่งไม่ได้
ปังก็เสียสละลุกให้คุณยายนั่ง...
สุดยอดลิงจริง~จริง

ถึงแม้ว่ารายการนี้อาจมีการจัดฉาก หรือมีคนคอยบอกบท หรืออะไรก็แล้วแต่...
ก็ยังขอนับถือคนที่คิดพล็อตเรื่องขึ้นมา
ไม่ใช่แค่จะสอนเด็ก~เด็กที่เป็นแฟนประจำให้เรียนรู้ถึงการเสียสละเพื่อคนที่อ่อนแอกว่า
แต่เชื่อว่ามันยังช่วยปลุกจิตสำนึกที่อาจหลับใหลนานเกินไปในตัวของผู้คนให้ตื่นขึ้นมาได้บ้าง

จิตสำนึก..ในการที่จะทำอะไรเพื่อคนอื่น
จิตสำนึก..ในการเสียสละเพื่อคนที่อ่อนแอกว่า
จิตสำนึก..ในการทำดี แต่ไม่หวังอะไรตอบแทน

หลายครั้งที่เห็นคนแก่ยืนโหนรถเมล์ กระเย้อกระแหย่ง ในขณะที่คนหนุ่มสาวได้แต่นั่งเฉย ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น
อาจจะรอให้คนแก่ล้มลงก่อน แล้วค่อยลุกให้นั่ง หรืออาจยังทำเป็นเฉย เพราะไม่ใช่เรื่องของตัว

อืม...คนพวกนั้นคงไม่ได้ดูปังคุงหล่ะมั้ง...

ว้าว..อีกแค่ 5 นาที ไปรอดูปังดีกว่า ฟิ้ว..ฟิ้ว

Create Date : 28 เมษายน 2550

Last Update : 28 เมษายน 2550 20:59:07 น.

5 comments

Counter : 385 Pageviews.