|
แหวนรุ่น # เจติยา
"แหวน...เป็นวงกลม หาต้นหาปลายไม่มี ขอให้ความรัก...เป็นเช่นดังวงแหวน คือ...ไม่มีวันสิ้นสุด..." มีเรื่องราวเล่าขานสืบต่อกันมาว่า เมื่อนำ "แหวนรุ่น" ของผู้ที่เป็นเนื้อคู่วางซ้อนกัน แหวานทั้งสองจะเปล่งแสงประกายเรืองรองสุกใส เสมือนเป็นการอวยพรให้คู่นั้น...รักกันยืนยง
เรื่องนี้เพิ่งซื้อมาสดๆ ร้อนๆ เมื่อวานค่ะ มีจำนวนหน้าแค่ 175 หน้าเอง อ่านแป๊บๆ จบล่ะ ออกแนวเรื่องสั้นมากกว่าค่ะ
เรื่องราวคือ นางเอกลัลน์ลลิตหรือแก้วถูกเพื่อนรักคืออ้อมขอให้ไปเป็นเืพื่อนเจ้าสาว ทำให้ต้องพบกับพี่ชายของเพื่อนคือราฆพ(อ่านว่า???)หรือพี่เอกซึ่งเคยมีเรื่องโกรธๆ งอนๆ กันเมื่อสมัยเป็นเด็ก และแก้วยังได้เจอกับตฤณ แฟนเก่าที่ถึงขึ้นเตรียมงานแต่งกันแล้วด้วย แต่งานก็ล่มไม่เป็นท่าเพราะตฤณแอบไปคบกับแจนเนตร แถมเจ้าหล่อนก็อยากได้ผู้ชายคนนี้เหลือเกินและคอยส่งคลิปส่งข้อความไปหานางเอก จนนางเอกต้องถอนหมั้น
ในงานแต่งของอ้อม มีงานจัดงานเลี้ยงรุ่นหลังจากงานฉลองแต่งงานด้วย เพราะเจ้าบ่าวกับเจ้าสาวเป็นเพื่อนกันสมัยเรียน เพื่อนมางานก็เหมือนเป็นการรวมรุ่นประมาณนั้น งานนี้อ้อมคิดเกมขึ้นมาเล่นด้วย โดยให้พี่ชายขึ้นไปเสี่ยงทายโยนแหวนรุ่น เพราะมีคำทำนายประจำโรงเรียนว่า ถ้านำแหวนสองวงมาวางซ้อนกันแล้วเกิดแสง แสดงว่าคนทั้งสองเป็นเนื้อคู่กัน พอโยนแล้วแหวนก็ดันหายไป ไม่มีใครหาเจอ (เพราะไปตกใส่ผมนางเอก - - เธอทำทรงรังนกฟูๆ และไ้ด้เก็บแหวนไว้ไม่ยอมบอกพระเอก)
เนื้่อเรื่องเหมือนถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือภาคพระิเอกฉลาด(ต้นเรื่อง)กับพระเอกโง่(ท้ายเรื่อง) คือ...ก็รู้ๆๆๆๆ อยู่แล้วว่าตฤณทำให้นางเอกของเราเสียหน้าเสียใจขนาดนั้น ไม่มีทางหรอกที่นางเอกจะกลับไปหาคนที่นอกใจตัวเองได้อีก แถมแฟนใหม่ของตฤณก็ขี้หึงสะบัดเลย (เหมือนนางร้ายแจ๋นๆ ในละครเลย) แรกๆ พระเอกก็ช่วยเหลือคอยกันท่าให้นางเอกดีอยู่หรอก แต่ไปๆ มาๆ กลับคิดว่านางเอกยังรักตฤตอยู่ แล้วก็ทำท่าหมางเมินใ่ส่ ยิ่งอ้อม เพื่อนรักที่จู่ๆ ก็โดนแจนเป่าหูเอาง่ายๆ ว่านางเอกกำลังคิดแย่งสามีตัวเอง (ทั้งๆ ที่อ้อมก็รู้ว่าแจนเป็นคนยังไง) แล้วก็ไปโวยวายด่านางเอก ส่วนอีตาพระเอกก็มองนางเอกด้วยสายตาเหยียดๆ ประมาณว่า สามีเพื่อนรักก็จะแย่ง แฟนเก่าที่แต่งงานไปแล้วก็จะเอา นางเอกเลยเสียใจหนีไปพักผ่อนที่อืื่น....สปอยส์ เรื่องเข้าใจผิด มันมีอยู่ว่า ภูริศ(สามีอ้อมน่ะค่ะ เคยกิ๊กๆ ลองคบกับแก้วสมัยเรียน แต่ก็ไม่มีอะไรในกอไผ่เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม) นั่งคุยกับแก้ว แล้วแก้วก็ฝากแหวนของพี่เอกให้ภูริศเอาไปคืนให้เจ้าของ แต่ภูริศส่งคืนแล้วบอกว่า ให้แหวนเป็นตัวนำหัวใจ เป็นจังหวะที่อ้อมมาเห็นพอดี เลยเป็นเรื่องขึ้น
แต่สุดท้ายก็ได้ตฤณนั่นแหละที่เป็นคนพูดเตือนสติทุกคนในตอนท้ายเรื่อง พระเอกเลยต้องไปง้อตามระเบียบ
แล้วแหวนรุ่นล่ะ... เขาก็เอามาประกบกันแล้วนะ เปล่งแสงด้วยนะเออ
เป็นเล่มเล็กๆ บางๆ ที่มีรายละเอียดปลีกย่อยพอสมควรค่ะ อาจเพราะเล่มบางเลยมีแต่เนื้อหาส่วนสำคัญ อ่านได้เรื่อยๆ ค่ะ จะติดตรงส่วนบรรยายนิดหน่อย คือ คนเขียนจะใช้คำว่า "ริษยา" ซึ่งรุ้งมองว่าน่าจะเป็นคำว่าอิจฉามากกว่า ประมาณว่า ผู้หญิงสวยหุ่นดีเดินเข้ามาในร้าน ถูกสายตาหลายคู่มองด้วยความชื่นชม มีบ้างที่มองด้วยความริษยาในความงาม มันต้องถึงกับริษยากันเลยเหรอ ออกแนวมาดร้ายนะเนี่ย แต่โดยรวมแล้วอ่านได้เพลินๆ ฆ่าเวลาได้ค่ะ (2 ชั่วโมงก็จบ)
ถ้ามีโอกาสก็อยากจะหาเรื่องอื่นๆ ของคนเขียนมาอ่านค่ะ จะไ้ด้รู้ว่ามีความแตกต่างกันยังไง
Create Date : 24 ตุลาคม 2555 |
|
12 comments |
Last Update : 24 ตุลาคม 2555 21:11:47 น. |
Counter : 2337 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ณีณา 24 ตุลาคม 2555 21:03:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: สารพัดช่าง IP: 124.121.242.18 24 ตุลาคม 2555 22:51:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: MidNite IP: 63.147.23.18 25 ตุลาคม 2555 0:15:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: nikanda 25 ตุลาคม 2555 15:31:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: siri IP: 113.53.240.42 26 ตุลาคม 2555 7:09:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: นัทธ์ 27 ตุลาคม 2555 17:37:37 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
MY VIP Friend
|
|
|
|