Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
3 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 
อำลาชีวิตมนุษย์กล่อง.....กลับบ้านนอกซะที

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงแล้วคับพี่น้อง วันที่จะได้ลาขาดจากล่องสี่เหลี่ยมพื้นที่ 32 ตารางเมตร ซ้ายขวาหน้าหลังมีแต่กำแพงๆๆๆๆ เป็นมนุษย์กล่องมาแปดปีเต็ม จนเกือบลืมไปแล้วว่าบ้านเค้าอยู่กันยังไง เฮ้อ....

วันนี้ไม่มีไรมากคับ แค่อยากจะระบายกับชีวิตในอพาร์ทเมนต์แปดปีเต็ม ไม่รู้อยู่เข้าไปได้ยังไงตั้งนมนาน

ย้อนกลับไปเมื่อแปดปีก่อนเมื่อเด็กบ้านนอกอย่างผมร่ำร้องต้องการเข้าเมืองกรุงฯ มาใช้ชีวิตเพียงลำพังเด็กม.สาม ในสายตาพ่อแม่ตอนนั้นรู้สึกว่าลูกตัวเองยังเด็กไปที่จะออกมาใช้ชีวิตคนเดียว 5555 แต่แม้พ่อแม่จะ
คัดค้านก็ไม่มีอะไรมาหยุดผมได้ (แบบว่าเป็นเด็กหลงแสงสีง่ะ)

ตอนนั้นหนทางเดียวที่จะได้ออกมาใช้ชีวิตคือต้องสอบเข้าม.4 ให้ได้ ด้วยความที่ฮอร์โมนอยากเห็นโลกกว้างมันพุ่งปรี้ดๆๆ ฉุดไม่อยู่ ก็เลยไปบนกับเจ้าพ่อเจ้าแม่แทบทุกมุมเมือง "ช่วยลูกช้างกาถูกข้อด้วยเต๊อะ.....!!"

ในที่สุด เพราะสิ่งศักสิทธิ์มีจริง หรืออาจารย์หน้ามืดตรวจข้อสอบผิดมิทราบได้ สอบติดสมใจ(อยาก) เดินไปดูผลสอบยังงงๆ ยืนมองบอร์ดประกาศผลเป็นชั่วโมง แบบว่า "กรูดูไม่พลาดแน่ๆ....น่ะ"

ได้ที่เรียนแล้ว ก็ต้องหาที่พัก ไปได้อพาร์ทเมนต์ใกล้ๆสยาม ใจกลางแหล่งวัยรุ่นเลยเฟ้ย ถูกใจๆ
ย้ายของเข้าที่พักวันแรกยังจำได้เลยแม่ถามว่า "อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแค่นี้จะไหวเหรอ......?"
ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไรล่ะ กะลังลิงโลดกับชีวิตใหม่ ดีใจมากขนาดว่าลืมแก้บน....-_-"

พอมาอยู่เข้าจริงๆชีวิตในห้องสี่เหลี่ยมก็ไม่ได้เลวร้ายน่ะ อย่าไปคิดไรมาก ใช้ชีวิตหนุกหนานไปวันๆ เรียนๆเล่นๆมันก็ไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไรนัก อยู่ไปอยู่มาแว่บเดียวผ่านไปแปดปี .....เหงา สุข เสร้า เคล้ากันไป

ถึงวันที่ต้องกลับไปอยู่บ้าน แรกๆกังวลอ่ะ แบบว่าอยู่คนเดียวมานาน กลับบ้านก็นานๆครั้ง รู้สึกว่าตัวเองติดกับความอิสระซะแล้ว ลืมไปแล้วว่าการอยู่กับครอบครัว(ตลอดเวลา)เป็นยังไง แต่พอกลับบ้านจริงๆโคตรดีใจอ่ะ....

ไม่ต้องเจอรถเมล์(นรก) ไม่ต้องสูกควันพิษ ไม่ต้องเจอรถติด ไม่ต้องฯลฯ เห็นท้องฟ้ากว้างสุดลูกหูลูกตา ต้นไม้สีเขียว
แม้จะไม่เหมาะกับเด็กหลงแสงสีอย่างผม หุๆๆ แต่ก็ทำให้สบายกายสบายใจเยอะเลย

พี่เขยเคยบอกไว้นานแล้วว่า"ถ้ามีโอกาสให้กลับบ้านบ่อยๆ ต่อไปจนตาย เราจะได้อยู่บ้านซักกี่วัน...." เหยๆๆ
เป็นคำพูดที่สะกิดใจอย่างแรง จริงของเค้าอ่ะ ตั้งแต่จบม.สาม นับถึงวันที่เรียนจบ นับเฉพาะวันที่อยู่บ้านรวมๆกันแล้วไม่ถึง สองเดือนมั้ง คือได้กลับบ้านปีล่ะสองครั้งเอง ครั้งนึงก็อยู่ได้ไม่ถึงอาทิตย์

คิดแล้วใจมันหวิว กลับบ้านมาคราวนี้ใช่ว่าจะได้อยู่นาน ปลายเดือนนี้ก็ต้องเข้ากทม.อีกรอบ ไปจัดการเรื่องเอกสาร
สารภาพตรงนี้เลยว่า หัวใจเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ตุ้บๆๆตั้บๆ ไม่เป็นจังหวะแล้วววว สองสามเดือนก่อนยังยิ้มระรื่นดีใจ
"กรูจะได้กลับไปญี่ปุ่นอีกแล้ว......." พอใกล้เข้ามาๆ พระศุกร์เข้าพระเสาร์แทรกซะงั้น กลายเป็นกลัวไปซะนี่

ก่อนกลับก็เพิ่งไปจองห้อง โหยยย...พระเจ้าช่วยกล้วยตานี ผมไม่ใช่หนูนะค๊าบพี่น้อง แล้วห้องที่เลือกต้องอยู่กะเมทอีกคน อัดเข้าไปได้ไงไม่รุ....ที่สยองสุดๆคือค่าห้อง(ซึ่งคิดว่าถูกแล้วสำหรับโตเกียว) ราคาขนาดนี้อยู่เมืองไทยเช่าบ้านไฮโซๆอยู่ได้เลยนะค๊าบพี่น้อง ยังดีน่ะที่มีอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้าให้ครบ+ห้องน้ำในตัว (ค่อยดีหน่อย)

รอดไม่รอดไม่รู้น่ะ ให้คิดถึงภาพ เด็กหนุ่มนั่งเรือสำเภาจากเมืองไทย มีเพียงเสื่อผืนหมอนใบติดตัวมา
เข้ามาเสี่ยงโชคในมหานครไกลโพ้น อัดแน่นไปด้วยผู้คนนับล้าน (บรรยายซะเว่อ 5555....)

วันหน้าต้องกลับไปเป็นมนุษย์กล่อง(ใบเล็ก) วันนี้ก็ขออยู่บ้านอย่างสุขใจ กอบโกยความสุขจาก
บ้านหลังนี้ให้เต็มที่ ก่อนจะต้องจากกันไปอีกนาน........

ว่างๆก็กลับบ้านกันน่ะคับ.....


"HOME"

ดอกไม้ประตูแจกัน ดินทรายต้นไม้ใหญ่
แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม
ขอบรั้ว และริมทางเดิน ต้นหญ้าอยู่ในสนาม
บ้านนี้จะมีความงามได้ถ้ามีเธอ.....

เพราะเธอคือที่พักพิง คือทุกสิ่งที่มีความหมาย
เมื่อเธออยู่เคียงชิดใกล้ เรื่องร้ายใดๆ ไม่เกรง
แม้ข้างนอกจะต้องเจอ กับเรื่องราวที่ใครข่มเหง
แต่ฉันเองไม่คิดกลัว.......

จากพื้นดินจนเพดานนั้นมีความหวานอยู่
เพราะรู้ว่าชั้นมีเธอคอยเป็นที่พักใจ
จะรอคอยฉันจริงๆ เป็นหลักพึ่งพิงสุดท้าย
จะล้มตัวลงเอนกายที่บ้านของฉัน.....

ไม่ว่าวันเวลา จะเปลี่ยนหมุนเวียนไปเท่าไร
ฉันยังคงมีแต่เธอ เป็นความหวังและความเข้าใจ
พร้อมจะเก็บทุกสิ่ง ทิ้งความสุขทุกอย่าง
และจะทำทุกทางเพื่อบ้านหลังนี้.....

ดอกไม้ประตูแจกัน ดินทรายต้นไม้ใหญ่
แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม
ขอบรั้ว และริมทางเดิน ก็ล้วนแต่มีคำถาม


บ้านนี้จะงามอย่างไร..ถ้าไม่มีเธอ
ก้อเพราะว่าใจของเธอ...คือบ้าน..ของฉัน......



Create Date : 03 พฤษภาคม 2550
Last Update : 4 พฤษภาคม 2550 13:06:53 น. 15 comments
Counter : 1171 Pageviews.

 
ดีใจกับคุณด้วยนะคะที่ได้กลับบ้าน

แวะมาทักทายวันฝนตกอากาศเย็นสบาย

ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ ระยะนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย

555 แต่ตอนนี้เราเป็นหวัด ฮัดชิ้วววว


โดย: เพียงแค่เหงา วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:39:54 น.  

 
อ่านแล้วอยากกลับบ้านนอกใจจะขาด


โดย: ซซ วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:13:42:11 น.  

 

อยากไปสูดอากาศบ้านนอก


โดย: p_tham วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:15:03:16 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ มนุษย์กล่อง กล่องที่เมืองไทยว่าเล็กแล้วคงม่ะเท่ากล่องเล็กของญี่ปุ่นหรอกค่า ยิ่งเจอราคาแล้วด้วย บ้านเรา ผ่อนคอนโดฯ หรู ๆ ได้เลยโน๊ะ

ปล. ชอบเลือดสดๆ ละจิ ถึงได้ชอบน้องหมาเราตอนเลือดไหล หรือว่าชอบกินลาบ ลู้ คิคิ


โดย: Aiko (Yushi ) วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:19:23 น.  

 
แวะมาเยี่ยมค่ะ ดีใจด้วยค่ะที่ได้กลับบ้าน


โดย: whitelady วันที่: 3 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:31:18 น.  

 
กลับบ้านเรา รักรออยู่ครับ


โดย: pecochan วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:39:38 น.  

 
""ติดใจ มิยาจิม่า กับ สวนสันติภาพ มาก มีโอกาสอยากไปอีก""

แล้วสาว ๆ ฮิโรฯ..ล่ะจ๊ะ..

เขียนอ่านแล้วฮาดีค่ะ....เดี๋ยวแวะมาอ่านใหม่นะ...

อารมณ์อยากจะกลับบ้าน..เหมือนกันคั๊ก ๆ เลยเด้อ










โดย: ukako วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:13:13 น.  

 
^
^
หุๆ สาวฮิโรฯ ติดใจยิ่งกว่ามิยาจิม่าอีกคับ
อยากจะเอามาฝากแม่ซักคน ^_^


โดย: ฝนเหงา วันที่: 4 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:48:27 น.  

 
ใช่ๆ เห็นด้วย พอได้ออกจากบ้านมาแล้ว มีโอกาสที่จะกลับไปใช้ชีวิตเหมือนตอนอยู่บ้านน้อยมากๆ ...

เห็นด้วยกับที่คุณฝนเหงาเขียนทุกข้อเลยล่ะค่ะ...

ว่าแล้วก็คิดถึงบ้านจัง


โดย: LilyAi วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:8:22:53 น.  

 
เขียนได้สนุกดีค่ะ อำลาชีวิตกล่องมาอยู่กล่อง(เล็กกว่า) แต่ก็ขอให้กล่องเล็กกว่านี้ เป็นกล่องที่เปี่ยมด้วยคุณภาพ ไม่มีเรื่องร้อนใจกล้ำกรายนะคะ


โดย: นู๋โนริ วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:02:23 น.  

 
แวะมาทักทายคุณน้อง 寂しい雨 นะจ๊ะ....

ไม่ได้คุยกันตั้งนาน........ひさしぶり。 เป็นยังงัยบ้างสบายดีรึเปล่าจ๊ะ

ยินดีต้อนรับ ล่วงหน้านะจ๊ะ.....จะได้มาอยู่ญี่ปุ่นอีกรอบแล้ว

ตกลงน้องเป็นคนจังหวัดไหนจ๊ะ....เรียนเก่งจัง สอบเตรียมอุดมได้ด้วย นับถือ นับถือ จริง ๆๆๆๆๆๆๆ พี่เป็นคนขอนแก่น (ฮิ ฮิ ไม่ได้ถาม แต่อยากตอบจ้า)

พี่ชอบเพลงนี้จังเลย......Home ทำให้คิดถึงบ้านแล้ว แต่ว่า ไม่กี่เดือนก็ได้กลับไปเยี่ยมบ้านแล้วล่ะ

ขอให้มีความสุขทุก ๆๆๆวันนะจ๊ะ


โดย: Kana Jan วันที่: 5 พฤษภาคม 2550 เวลา:23:17:11 น.  

 


โดย: Kana Jan วันที่: 6 พฤษภาคม 2550 เวลา:0:14:41 น.  

 
ใช่เลยน้องฝนเป็นเหมือนกันดั้นด้นสอบเตรียมเหมือนกันเลย บ้านนอกเข้ากรุงมากๆๆพี่ ดีหน่อย ปีกว่าๆ ได้อยู่คอนโดเพื่อนที่มันรวย ยายซื้อคอนโดแถวนั้นเป็นของขวัฐให้ แล้วชวนเราไปอยู่ด้วย**สี่เหลี่ยมหรูหรา** แต่พอ ม.5-ม.6 นี่พี่ออกมาอยู่หอกันกะเพื่อนอีกคน**ที่จบจากม.ต้นที่เดียวกันอีกอ่ะนะ** มาอยู่ อาร์เอสคอร์ดอ่ะ ไม่รู้น้องฝนรู้จักมะ ซอยเกษมสันต์สามอ่ะ จำได้ เด็กเตรียมอยู่ตรึมเลย เฮฮาโค่ดๆๆ

แต่กลับบ้านแบบน้องฝนเลยนานๆกลับที จนเรารู้สึกว่าเรามีความเป็นส่วนตัวสูงกว่าเดิมมากๆๆเลยเพราะห้องสี่เหลี่ยมอ่ะนะ
มหาลัยก็อยุ่ สี่เหลี่ยม ฮ่าๆๆ
ทำงานอยู่โรงงาน กลับบ้านดึกดื่น ก็เช่าห้องสี่เหลี่ยมใกล้โรงงานอยู่ดีกว่าไม่เหนื่อยด้วย เอาเข้าไปกะ 4 เหลี่ยม

แต่งงานมาอยู่โตเกียวก็ อยู่ห้องสี่เหลี่ยมอ่ะ**เพราะบ้านสามีอู่บ้านนอกไกลโค่ดๆๆเลย** เลยต้องเช่า สี่เหลี่ยมอยู่กันอ่ะนะ

คับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยากน้องฝน สู้ๆๆเด้อ เพราะชีวิตคนรุ่นใหม่ หนีไม่พ้น ห้องสี่เหลี่ยม ฮี่ๆๆ พี่ก็เป้นคนนึงอ่ะ

เห้นด้วยกะที่ว่าเอาเงินที่เช่าไปดาวน์ หรือผ่อนบ้านไฮโซที่ไทยได้เลยนะ ของพี่ 2 ดีเค พร้อมที่จอดรถปาไปแสนสองหมื่นเยนแล้ว
มาอยู่แรกๆๆตกใจ เพราะเราบ้านนอกไม่เคยเจอค่าเช่าแพงแบบนี้ แต่สามีบอกว่าราคาปกติของโตเกียว เหอๆๆ ถ้ามีลุกต้องย้ายไปที่กว้างกว่านี้ไม่งั้น นอนทับกันตายแน่ๆๆๆๆ


โดย: แม่บ้านณ.โตเกียว วันที่: 6 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:49:18 น.  

 
บั้นปลายชีวิต อย่าลืมกลับไปทำอะไรให้บ้านเกิดมั่งเน้อ
ชีวิตไม่สิ้น ตอนนี้ก็ดิ้นกันต่อไป


โดย: CheLover วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:00:51 น.  

 
อ่านแล้วก็พลอยคิดถึงบ้านเหมือนกัน
ดีใจด้วยค่ะที่ได้กลับบ้าน
ขอให้มีแต่ความสูขนะคะ


โดย: nagami วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:20:30:35 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ฝนเหงา
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ไม่ได้รักแม่ปลาเท่าชีวิต.....แต่แม่ปลาคือชีวิตของพ่อปลา
Friends' blogs
[Add ฝนเหงา's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.