BlogGang.com : : พธูไทย : เทปบันทึกม้วนนั้น บันทึกไว้เมื่อ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2537

เทปบันทึกม้วนนั้น บันทึกไว้เมื่อ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2537

ช่วงนี้เก็บกวาดบ้าน เนื่องจากลูกชายโตขึ้นทุกวัน ทรัพย์สมบัติส่วนตัวของเขาก็เยอะขึ้นตามไปด้วย ทุกๆ วันฉันต้องมานั่งเก็บๆๆๆๆ ของลูก โชคดีที่ของๆ พ่อนั้น ไม่ต้องเก็บ ปล่อยไว้อย่างนั้นให้เก็บเอง ก็โตๆ กันแล้ว จะต้องมาตามเก็บทำไมกัน แต่จะว่าไป ของๆ ตัวเอง บางทีก็กองๆ เอาไว้เหมือนกัน

เหนื่อยยากลำบากกายอยู่ทุกวี่ทุกวัน วันหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้จึงคุยกันตามประสาผู้อยู่ร่วมชายคาเดียวกันว่า ควรจะจัดแต่งภายในอพาร์ทเมนต์ขนาดเล็กๆ พอ 3 คนอยู่นี้ให้เป็นสัดส่วนที่แยกกันหน่อย ว่า นี่ส่วนของลูกนะ นี่ส่วนของพ่อแม่นะ หรือว่านี่คือส่วนของสามี และนี่ส่วนของภรรยา เพื่อการดูแลรักษารวมไปถึงทำความสะอาดแบบมีระบบ นั่นคือ จะได้รู้กันไปว่า ตรงไหนๆ ใครทำ ไม่อย่างนั้นดิฉันจะรับเหมาไปเสียคนเดียว

แต่ก่อนตอนลูกยังเด็กเล็กนัก ฉันก็พอทำได้อยู่นะ เดี๋ยวเก็บๆ เนี่ย มาตอนนี้ไม่ไหวเสียแล้ว เพราะนอกจากจะมีของเล่นในห้องตัวเองแล้ว ก็จะต้องขนออกมาข้างนอก รุกรานอาณาเขตพ่อแม่อย่างไม่บ่นก็ไม่ได้

สรุปรวบรัดตัดตอนได้ใจความว่า เห็นควรทำการตกแต่งภายในโดยจะซื้อตู้ติดฝาผนังแบบสูงชิดเพดานมาติดสำหรับพ่อแม่ เพื่อที่จะได้มีที่ๆ เก็บของอย่างเป็นกิจลักษณะ ดีกว่าตู้ที่มีอยู่ตอนนี้ที่ขนาดไม่พอเพียงทำให้ข้างของปลิ้นออกมาวางให้เกะกะลูกตาอยู่เป็นนิจ

เลยต้องมานั่งเคลียร์สมบัติต่างๆ ที่มีอยู่ จะเป็นสมบัติอะไรกันนักหนา ก็เอกสารอะไรๆ เนี่ยแหละ บางทีก็บทความที่คิดว่าคงอ่านแล้วกินใจในตอนนั้นก็ตัดเก็บเอาไว้ มาอ่านอีกทียังสงสัยตัวเองว่าเก็บเอาไว้ทำไม นอกจากนี้ก็มีพวกสูตรอาหารต่างๆ จากแหล่งต่างๆ ตัดเก็บเหมือนกัน ก็ต้องเอาออกมาดูว่าจะทิ้งหรือไม่ทิ้ง หนังสือที่มีอยู่เยอะแบบไม่น่าเชื่อตัวเอง ก็มานั่งเลือกว่าเล่มไหนจะได้รับอภิสิทธิ์ให้วางอยู่บนชั้นวาง เล่มไหนจะได้รับเกียรติ์ถูกเชิญไปยังห้องใต้ดิน

รื้อไปรื้อมา ก็เจอข้าวของส่วนตั๊วส่วนตัวทั้งหลาย สมัย 10 กว่าปีที่แล้ว ที่เก็บๆ เอาไว้ หอบหิ้วเอามาฝรั่งเศสด้วย เห็นแล้วดีใจนะ ค่อยๆ หยิบแต่ละชิ้นขึ้นมาพิจารณาว่าเป็นอะไรบ้าง บางชิ้นก็ทำให้อดีตที่เรื่องราวอาจจะเลือนลางไปย้อนกลับมาอีกครั้ง

มีอยู่ชิ้นหนึ่งเห็นแล้วใจหาย หยิบขึ้นมาดู ของชิ้นนี้คือ ตลับเทปอัดเสียงยี่ห้อ Onpa แบบอัดได้ 60 นาที ตัวตลับนั้นข้างกล่องเขียนด้วยลายมือที่จำได้แม่นว่าเป็นของพี่สาวคนโตที่ลายมือสวยมากๆ ไม่ว่าจะเขียนหวัดแค่ไหน ก็เขียนได้ตัวอักษรสวยงามเรียงเป็นระเบียบ ตัวเท่าๆ กัน
เขียนว่า "6 พ.ย. 37 เวลา 19.30 น. เมืองไทย"

ส่วนตัวเทปข้างใน มีเขียนที่ด้าน A ว่า "บันทึกความคิดถึงจาก....(จังหวัดที่อยู่)"
ด้าน B เขียนว่า "ด้วยความรักและห่วงใยจากบ้าน"

เห็นแล้วน้ำตาก็เอ่อซึม รู้สึกเหมือนกับว่าความทรงจำและความรู้สึกได้ถูกรื้อฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง...

(มีต่อ ขอไปนั่งร้องไห้ทำสติก่อน)

Create Date : 08 กันยายน 2548

Last Update : 8 กันยายน 2548 4:04:26 น.

2 comments

Counter : 326 Pageviews.

นี่มันบทแรกของ "เรื่องสั้น"
หรือ "นวนิยาย"
ได้เลยนะคุณ
จะติดตามต่อ

โดย: a_somjai

วันที่: 8 กันยายน 2548 เวลา:6:24:11 น.

ขำคนข้างบนคะ

โดย: Angel Tanya

วันที่: 8 กันยายน 2548 เวลา:6:49:38 น.