Bloggang.com : Qingqing : ดอกไม้บานในใจฉัน

ดอกไม้บานในใจฉัน

(ขออนุญาตเอาชื่อหนังสือของจิมมี่มาใช้เป็นหัวข้อก่ะ)

ในที่สุดวันนี้ หนึ่งในความฝันของเราก็เป็นจริง อาจเป็นความฝันโง่ๆ ความฝันไร้สาระ ความฝันเฟื่อง เพ้อเจ้อของบางคน แต่ก็เป็นหนึ่งในความฝันของเราจริงๆ เปล่าหรอกเราไม่ได้ถูกหวย แต่ว่าวันนี้เราได้ทำสิ่งที่อยากทำแล้ว

นับตั้งแต่เดือนมิถุยายนที่ผ่านมาที่เจ้าชายจิกมี เคเซอร์ นัมเกล วังชุกทรงเสด็จร่วมงานพระราชพิธีฉลองครบรอบสิริราชสมบัติ 60 ปีของในหลวงของเรา นับแต่นั้นมาเชื่อว่าหลายๆ คนคงประทับใจในพระสิริโฉมและพระจริยวัตรอันงดงามของพระองค์ท่าน ฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นเช่นกัน ตอนที่ดูภาพข่าวต่างๆ รู้สึกว่าอยากไปเฝ้ารับเสด็จบ้างจังเลย แต่เนื่องจากช่วงนั้นไม่สามารถระเห็จออกไปไหนได้เลย จึงได้แต่ชื่นชมพระบารมีอยู่หน้าจอ เลยฝันว่าสักวันหนึ่งคงได้เฝ้ารับเสด็จเหมือนคนอื่นๆ เขาบ้าง และถ้าเป็นไปได้เราจะยกมือสวัสดีท่าน เมื่อท่านเสด็จผ่าน

แล้ววันนี้ก็ได้จังหวะให้ฉันทำตามใจอยาก จริงๆ บ้านฉันก็ใกล้ม.รังสิต แต่หลังจากประชุมกับพี่ร่วมอุดมการณ์แล้ว พี่เขาออกความเห็นว่า ที่ม.รังสิตคนน่าจะเยอะมาก แล้วก็ร้อน (55) เลยลงความเห็นว่าไปรอส่งเสด็จที่โรงแรมน่าจะดีกว่านะ เราจึงตัดสินใจไปที่โรงแรมที่ประทับ

บรรยากาศที่โรงแรมก็เงียบๆ มีคนมารอเฝ้าฯ ท่านไม่น่าจะเกิน 20 คน ส่วนที่เหลือก็เป็นฝรั่งมุงและพนักงานโรงแรม แต่รวมทั้งหมดก็น่าจะประมาณ 50 คน

บอกตามตรงว่าตอนแรกฉันกังวลว่าเราจะได้เข้าไปรอภายในบริเวณโรงแรมมั้ยนะ อาจจะได้เห็นแค่ผ่านกระจกรถก็เป็นได้ แต่ปรากฏว่าเราสามารถเข้าไปในโรงแรมได้ เลยไปนั่งรอกันบริเวณ coffee shop ก่อน (ที่นี่ดีจัง เวลานั่งไม่เอาเมนูมาเสิร์ฟ ต่างจากที่อื่น) พอคุณตำรวจเริ่มยืนประจำการ และเริ่มเอาที่กั้นมาตั้ง ก็เป็นสัญญาณบอกว่าท่านกำลังจะเสด็จแล้ว พวกเราเลยลงไปยืนๆ แล้วจนท. ก็มาบอกว่าให้ไปยืนอีกฝั่งหนึ่ง พวกเราก็เลยไปยืนในที่ที่เขาจัดให้

ระหว่างยืนรอ พยายามลองถ่ายรูปดู 55 ปรากฏว่ามืดฮ่ะ เลยคิดว่าถ่ายเป็นคลิปวิดีโอดีกว่าแฮะ แต่ซูมก็ไม่ได้อีก ซูมก็มืด

ตอนนั้นก้อนเนื้อหัวใจเต้นตุบ ตุบ ตื่นเต้น ตื่นเต้น ท่านเสด็จลงมาประมาณ 11 โมง พอท่านเสด็จมา ท่านก็แย้มพระสรวลทักทายคนที่มารอเฝ้าฯ เนื่องจากมือเราถือกล้อง เลยไม่ได้ยกมือไหว้ท่าน ได้แต่ถอนสายบัว ช่วงเช้าท่านเสด็จเร็วมาก คิดว่าคงรีบทำเวลาเพื่อจะเสด็จไปที่ม.รังสิต ประทับใจกับรอยพระสรวลของท่านมาก

พอรถยนต์พระที่นั่งเคลื่อนออกไปแล้ว ฉันหันกลับไปถามพี่ที่มาด้วยกันว่า จะอยู่รอท่านเสด็จกลับมามั้ยคะ? พี่เขาตอบว่าได้ทั้งนั้น

เราเลยไปเดินเล่นกันที่อื่นก่อนและกลับเข้ามาโรงแรมประมาณบ่ายสองครึ่ง รอๆไปพอเห็นเจ้าหน้าที่เอาที่กั้นมาตั้ง เราก็ไปยืนประจำที่ (เริ่มรู้งาน)

คราวนี้ไม่เอากล้องขึ้นมาอีกแล้ว เพราะรู้สึกเกะกะ อยากจะโฟกัสด้วยสายตาและบันทึกภาพไว้ใน memory ตัวเอง และเราจะได้ยกมือไหว้ท่านด้วย

ท่านเสด็จกลับเข้ามาประมาณบ่ายสามโมงสิบห้านาที พอมีรถตำรวจนำแล่นเข้ามาหน้าโรงแรม หัวใจก็เต้นแรงอีกรอบ พอท่านเสด็จลงจากรถพระที่นั่ง ทรงทักทายกับใครสักคนที่มารอรับท่านหน้าโรงแรม (คราวนี้ท่านเสด็จมาในโหมดสโลว์โมชั่น) จากนั้นท่านก็เสด็จเข้ามาในโรงแรม ทรงมีพระราชปฏิสันถารกับเจ้าหน้าที่โรงแรม (มั้ง) อยู่สักพัก พวกเราจึงได้เห็นท่านนานหน่อยในจังหวะนั้น หลังจากนั้น ท่านก็เสด็จชิดซ้ายตลอด 55 เพราะคนรอเฝ้าอยู่ทางด้านซ้ายของท่าน ท่านไม่ได้เสด็จบนพรมแดงเลย (เพราะพรมแดงอยู่ตรงกลางทางเดิน ห่างจากเราไปน่าจะสองเมตรได้) เราเลยได้ยกมือไหว้ท่านสมใจ แล้วท่านก็พนมมือไหว้ตลอดทางพร้อมกล่าวคำ ขอบคุณครับ สลับกับ thank you ไปตลอด ได้เห็นพระองค์ในระยะไม่เกิน 1 เมตรแล้วรู้สึกปลื้มใจสุดๆ ดูเหมือนว่าท่านจะมี eye contact กับทุกๆ คนที่ท่านเดินผ่าน หลังจากที่ท่านเสด็จผ่านหน้าเราไปแล้ว ท่านต้องเดินตรงไปอีกหน่อยแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าลิฟต์ แต่พอดีมีเด็กฝรั่งอายุประมาณ 4-5 ขวบยืนอยู่แถวนั้น จริงๆ ท่านเดินผ่านไปแล้วนะ แต่ทรงย้อนกลับมาเล่นกับเด็กๆ

คนที่ยืนตรงนั้นเลยได้ถ่ายรูปท่านสบายไปเลย (55) ทรงรักเด็กจริงๆ (ถ้ามีโอกาสคราวหน้าคงต้องยืนใกล้เด็กเอาไว้ค่ะ กร๊ากก) แล้วท่านก็เสด็จขึ้นลิฟต์ไป เป็นอันสิ้นสุดภารกิจของเราในวันนี้

สรุปว่าวันนี้ในใจฉันมีดอกไม้แห่งความสุขบานอยู่ข้างใน อาจเป็นอะไรเล็กๆ น้อยๆ กับช่วงเวลาไม่กี่นาที แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำและมีความหมายสำหรับฉัน

ยังคงรู้สึกเหมือนเดิมก็คือดีใจและภูมิใจกับคนภูฏานที่มีทั้งกษัตริย์และอนาคตกษัตริย์ที่ทรงมุ่งมั่นพัฒนาประเทศตามหลัก GNH ท่ามกลางกระแสวัตถุนิยม ถือได้ว่าเป็นภาระหน้าที่ที่หนักหน่วงมากๆ เลยทีเดียว

ขอพระองค์ทรงพระเจริญค่ะ

**ขอขอบคุณพี่อุ๋มและพี่มิ้งค์ค่ะ

Create Date : 26 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 26 พฤศจิกายน 2549 22:58:09 น.

8 comments

Counter : 544 Pageviews.

อ่า ใช่ครับ ทรงพระเจริญครับ

โดย: PutterZ (ToppuT

) วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:04:11 น.

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:04:46 น.

^
^
^
นี่คืออาการตอนได้รับแมสเสจ

วันนี้ดูทีวี ฮือออออ ทรงสง่างามเหลือเกิน

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:06:49 น.

ทรงพระเจริญค่ะ

โดย: บัวริมบึง

วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:23:59:44 น.

ท่านน่ารักมากเลยค่ะ...

พักมาจิบน้ำชา กับขนม"กระเช้าสีดา"กันนะคะ...

โดย: ป้าหู้เองค่ะ (fifty-four

) วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:19:19 น.

กริ๊ดอารมณ์เดี่ยวกาน แล้วยังบ้า ๆ พูดกับพี่สาวแบบขำ ๆ ว่า ท่านทิ้งตาให้ด้วย แต่เปล่าหรอกเราว่า ท่านสนใจรอบข้างที่สายตามท่านมองผ่าน ต่างหาก

ขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ

โดย: e_kor_tok_doi IP: 222.123.78.228 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2549 เวลา:22:49:22 น.

หวัดดีค่ะป้าหู้ ขอบคุณสำหรับกระเช้าสีดา ค่ะ ไม่ได้กินมานานแล้ว :D

คุณ e_korฯ ใช่เลยค่ะ ท่านเป็นคนใส่ใจรายละเอียดจริงๆ

โดย: Qingqing IP: 124.121.84.235 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:35:15 น.

โอ้ น้องชิง ดีใจด้วยจิงๆ ในทีสุดก็ได้พบดอกไม้ในใจ
อยากเฝ้าเจ้าชายบ้างจัง
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ค่ะ

โดย: พี่จังไม (ทำไมต้องล็อกอิน

) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:20:52:47 น.