พูโชคดีที่ป่วย เย้ๆ
ย่าจ๋า imeem.com ตั้ง auto play ได้ง่ายมาเลย
ย่าเห็นคำว่า auto play ข้างล่างโค้ดไหมคะ
คลิกถูกเลยค่ะ เพลงจะได้ขึ้นอัตโนมัติ

อ้าว เพลงของย่าขึ้น auto play แล้วนี่
หน้าแตกเลยพู ก๊ากกกกกกกกกกกก
ย่าเก่ง
เพลงเพราะดีจังค่ะ kenny G ชอบๆ

ย่าจำได้ คนแก่ๆจะบอกกับเราเสมอว่า งานแต่ง ไม่ไปยังได้ แต่งานศพนี้ต้องไปให้ได้นะ อย่าให้ขาด แสดงว่า เขาให้ความสำคัญกับงานศพ อะนะ ก็แน่ละใครจะตายกันได้บ่อยๆละจริงไม๊ แต่ถ้า แต่งงาน ละก็ แต่งได้ หลายหนเนอะ

เพราะฉะนั้นงานศพจึงสำคัญมาก แล้ว เพื่อนฝูงที่ไม่ได้เจอกันเลยหลายปี ส่วนใหญ่จะพร้อมหน้าพร้อมตา กันตอนงานศพ เลยทำให้งานศพ บางที่กลายเป็นงานเลี้ยงรุ่น ได้เห็นความแก่ชราของเพือนฝุงแต่ละคน รวมทั้งตัวเองด้วย

แต่นี้ก็คือชีวิต ความตายทำให้เราปล่อยได้ และวางเป็นว่าไม๊ ทั้งชีวิตที่ดิ้นรน เอาเป็นเอาตาย สุดท้ายก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง ไม่รู้จะ แบกไว้ทำไม

วางๆ กันบ้างก็ดีเนอะ เอ๊ะ วันนี้ทำไมย่า มาแนว คนแก่ว้า บ่นๆๆ ขอบคุณที่ทนฟัง ย่าเสมอมา

รักษาสุขภาพด้วยนะย่า
อย่าลืม หายใจเข้าท้องพอง หายใจออกท้องยุบ ออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ที่สวนหลังบ้าน วันก่อนพูพึ่งซื้อซีดีโยคะมาทำ
แต่ช่วงนี้ฝนตกทุกวัน ไม่ได้ขึ้นไปสวนดาดฟ้าเลยย่า รักย่านะ

ชีวิตคนเราก็เท่านี้จริงๆค่ะย่า

เกิด แก่ เจ็บ ตาย

(รู้แต่ก็ยังทำใจไม่ค่อยได้กับการพลัดพราก)

Live so that they laugh when you're born
and cry when you die.

มีความสุขมากๆค่ะย่า

ป.ล. ย่าเริ่มเอาบล็อกมาเวียนละเหรอ อิอิ

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมชาติ บางทีก็นึกสงสัยเหมือนกันว่าฉากจบตัวเองจะเป็นยังไง เป็นคนที่ดูเหมือนรักสนุกไปวันๆ แต่ทุกวันนี้ก็พยายามมีสติให้มากที่สุดเวลาจะทำอะไร พยายามตั้งอยู่ในความไม่ประมาท แล้วก็รักษาร่างกายให้แข็งแรงสมบูณร์ ไม่ใช่เพราะกลัวจะเป็นภาระให้คนอื่นมาดูแลหรอกค่ะ ชอบอีกต่างหาก มีคนมาป้อนเข้าป้อนน้ำ 555 เพียงแต่ไม่ชอบความรู้สึกเวลาเจ็บป่วย มันไม่มีแรงทำอะไร หงุดหงิดแค่จะยิ้มก็ยังยากเลย

happy day naka

แต่ความรู้สึกอุ๊...งานแต่งก็สำคัญ เพราะเจ้าภาพยังอยู่ อิอิ แต่งานศพ เจ้าภาพไปแล้ว แต่ที่ไปก็เพราะไปให้กำลังใจคนข้างหลังค่ะ

ถ้าเป็นไปได้ไม่อยากให้ใครจากไป รู้สึกว่าคงยังไม่พร้อมรับมันค่ะ

เคยคิดแบบเห็นแก่ตัวว่า...ขอตายก่อนละกันจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจ อิอิ

ตอนนี้หนีหนาวมาอยู่ไทยแล้วค่ะ มาได้อาทิตย์นึง ว้าว ๆๆๆๆๆ
แล้วเราก็มาพบกับไออุ่นที่นเคย...ตับแลปเลยค่ะ

วันนี้ปลง ๆ ยังไงไม่รู้ค่ะ

ย่าหลินแอบไปเลี้ยงหลานที่ไหนหนอ ไม่ยอมมาคุยกันบ้างเลย

ดีใจจังที่ย่ามาเม้นที่บล๊อคพู นานแล้วพูไม่ได้ใช้บล๊อคและเอ็ม รวมถึงไม่ได้เล่นเน็ตเพราะกำลังยุ่งหลายเรื่อง ใช้เน็ตเฉพาะเรื่องงาน
ยังคิดถึงย่าเสมอ ย่าเขียนบล๊อคนี้ยังกับรู้ว่าพูต้องไปดูแลคนเจ็บ สู้ๆ
พูไม่ได้ใช้เฟสบุคเลยไม่ได้ทักทายย่า ไม่เป็นไร หลงเฟสบุคก็ดีไปอีกอย่าง
ย่ารักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ
ธรรมะสวัสดีจ้า