จะน่ากลัวมากมั้ย ถ้าฉันจะเลือกอยู่คนเดียวตอนที่ฉันแก่ตัวไป ??
ไม่ได้เข้ามาเขียนซะนาน งานการรัดตัว แต่พอยามว่าง เรื่องที่ใคร ๆ มักจะถามก็วนเวียนเข้ามาในหัวโดยไม่รู้ตัวตอนนี้คนรอบข้างของฉัน จากที่เป็นเพื่อนโสด ๆ ของฉัน ก็เริ่มจะมีีคนข้างกาย บ้างก็เริ่มจะสร้างครอบครัวกันแล้ว (ก็ปีนี้ใส่ซองไปหลายงานเชียว) นี่ก็ยังไม่นับรวมปีหน้า ที่มีการแจ้งกำหนดงานไว้คราว ๆ ด้วยนะ จนทำให้มีบางคำถามจากเพื่อน ๆ และคนรอบข้้าง เริ่มเพ็งเล็งมาที่ฉันว่า "ทำไมจนปูนนี้้แล้วยังไม่มีใคร" 555+ ฉันละอยากจะตอบกลับไปจริง ๆ เลยว่า ไม่ใช่ว่าไม่อยากมี แต่มันไม่มีจะให้ทำไงได้ แต่รำพังตัวฉันเองก็ไม่ได้ดิ้นรนด้วยแระนะ ก็แหม๋ !! ต้องยอมรับว่าป๊อดเล็ก ๆ (หรือจริงๆ แล้วป๊อดสุด ๆ ต่างหาก) ก็คนรอบข้างอะนะ ตัวอย่างก็มีให้เห็นเยอะแยะ เห็นแล้วก็นะ กลัวแทน ยามรัก ก็โลกนี้มีเพียงสองเรา แต่ยามเลิก เราสองคนต่างกันคนละโลก และที่แย่ไปกว่านั้น effect หลังจากเลิกกัน 555+ แย่ไปตาม ๆ กันละครับพี่น้องมันทำให้ฉันต้องเอาเวลาว่างของฉันมาชั่งน้ำหนัก ว่าถ้าอยู่คนเดียวก็เหงาเท่าเดิม แต่ถ้าวันหนึ่งเกิดฉันมีใครมายืนข้าง ๆ แล้วเค้าหายไป แล้วตอนนั้นฉันจะเหงามากกว่าเดิมมั้ยนะ ?? มันน่าคิดจริง ๆ แต่ก็อีกนั้นแระ ตอนนี้ชีวิตฉันก็ยังไม่มีใครแวะเวียนเข้ามา อาจมีบ้างมาพูดคุย แต่ก็คิดว่าคงจะแค่ขำ ๆ เพราะฉันก็ขำ ๆ ไปเรื่อยเหมือนกัน ทำตัวเหมือนมีเข้ามาให้เลือกเยอะ 555+ อย่างว่าคนเรามีสิทธิ์เลือกเอิ๊กกกกกกกกกกกกกความคิดนี้เลยแล่นเข้ามาในหัวว่า จะน่ากลัวมากมั้ย ถ้าฉันจะเลือกอยู่คนเดียวตอนที่ฉันแก่ตัวไป ?? ฉันจะเหงามากมายหรือเปล่า ? อืมช่างเป็นอนาคตที่น่าคิดเหมือนกันนะ แล้วหากวันหนึ่งมีใครเดินเข้ามาในชีวิตฉัน ? ฉันควรให้เค้าเดินไปเป็นเพื่อนฉันดีหรือเปล่า ? หรือจะเดินต่อไปคนเดียวอย่างกล้าหาญ ?อ่านแล้วอย่าเครียดกัน แค่ปัญหาเล็ก ๆ ในชีวิต ที่อยู่ ๆ ก็เกิดขึ้นมาในหัวก็เท่านั้น แต่ทุกวันของฉันก็ยังดำเนินต่อไป ตามพระอาทิตย์ที่ยังคงขึ้นและลง ตามวิถีทางของมัน คิด ๆ แล้วจะปีใหม่อีกแล้ว 365 วัน นี้มันช่างเดินทางไวเหมือนกันนะเนี๊ยะ ^^ ปีหน้าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างนะ ตื่นเต้นจัง แต่ไงก็สู้ ๆ กันต่อไป