เมื่อคุณเพื่อนทำตัวเป็นแม่สื่อ แล้วฉันจะทำไงดีเนี๊ยะ -_- !!

เมื่อคุณเพื่อนทำตัวเป็นแม่สื่อ แล้วฉันจะทำไงดีเนี๊ยะ -_- !! ( เพราะฉันนะแค่ปากดีไปงั้น ๆ แต่ใจฉันยังไม่พร้อมเลย)

มาอีกแล้วงานเข้าอีกแล้ว ชีวิตเหมือนจะนิ่ง ๆ แต่อยู่ ๆ นอนพักผ่อนอยู่กับบ้าน ก็มีเรื่องเข้ามาจนได้ แต่ถ้าไม่มีจุดเริ่ม ก็คงไม่มีเรื่อง

จุดเริ่มต้นมันอยู่ที่มีเพื่อนของเรา (ตั้งแต่สมัย ม.1) โน้น ก้อย (นามสมมุติ) เค้าแต่งงานไปเมื่อปีที่แล้ว มาถึงปีนี้ ก็ให้กำเนินลูกน้อย อันแสนน่ารัก ส้มโอ (นามสมมุติเช่นกันน) เลยโทรมาชวนเราไปเยี่ยมหลานตัวน้อย เลิกงานเราสองคนเลยไปเยี่ยมก้อยด้วยกันที่โรงพยาบาล ขอบอกว่าหลานน่ารักมาก ๆ เป็นเด็กผู้หญิงละ หลังจากที่เราดูหลานกันเรียบร้อย เรากับส้มโอ เลยไปกินข้าวด้วยกันเพราะไม่ได้เจอกันนานแระ ก็เม้ากันไปเรื่อยจนกระทั่ง เข้าประเด็นร้อนแห่งปี

ส้มโอ : แกมีแฟนยังอะ

เรา : โอ้ย ! คำถามแทงใจ ปีนี้มีคนถามเราประมาณ 100 กว่าคนเห็นจะได้ (อันนี้เวอร์ไป ) ถามกันมาก เดี๋ยวคิดว่าจะสักคำว่า "โสด" ตัวโต ๆ ไว้บนหน้าผาก ถ้ายังไม่พอ จัดแถลงข่าวเลยดีเปล่า

ส้มโอ : แล้วไม่มีใครมาคุยกับแกบ้างเหรอ ในที่ทำงาน หรือในออฟฟิตแกนะ

เรา : ไม่เห็นจะมีเลย
ส่วนในออฟฟิตเราเหรอแก ผู้ชายนะหน้าผ่องกว่าเราอีก แถมผมนะเนี๊ยบกว่าเรา ที่สำคัญชาย ๆ เหล่านั้นนะ เค้ารู้ด้วยนะว่าแป้งพับนะ ควรจะใช้แบบไหน แล้วตอนนี้แฟชั่นอะไรกำลังมาแรง แล้วอย่างงี้แกจะให้ฉันมีแฟนได้ไงอะ
ว่าแต่ว่าแกถามแต่ฉัน ของแกนะมีบ้างยัง

ส้มโอ : ก็มีคุย ๆ บ้าง แต่ตอนนี้หายหมดแระ โสดเหมือนแกเลย

เรา : อะนะ แล้วทำมาถาม

ส้มโอ : เฮ้ย !! ฉันช่วยแกเอาเปล่า เดี๋ยวฉันจะเป็นแม่สื่อให้

เรา : โอ้ยได้ ๆ จัดมาเลย (ปากพล่อย ไปแล้ว ไม่นึกว่าส้มโอจะเอาจริง ตอบไปมัน ๆ แค่นั้นเอง แต่ส้มโอนี่ดิจริงจังสุด ๆ)

เราก็กินข้าวกันไปเม้าเรื่องโน้นนี่ไปเรื่อย จนใกล้จะกลับ ส้มโอให้เพื่อนมารับกลับบ้าน ชื่อ พี่ชาย แล้วเราก็แยกย้ายกันไป

อีกวันต่อมาตอนที่เรากำลังง่วงนอนตอนช่วงบ่าย กำลังเอนกายจะหลับพอดี มีเสียงโทรศัพท์บ้านเข้ามา (ส้มโอ รู้งานว่ามือถือ กับเราไม่ถูกกันเท่าไหร่ เลยโทรเข้าบ้าน รับแน่นอน)

ส้มโอ : ฮาโหล แกฉันเอง

เรา : อืม ! ว่าไงส้มโอ กำลังจะหลับพอดีเลยนะเนี๊ยะ

ส้มโอ : แกฉันถามพี่ชายให้แล้ว ตกลงเค้ามีเพื่อนว่างอยู่เฟ้ย นี่ฉันเอาเบอร์แกให้เพื่อนพี่เค้าไปแล้วนะ พี่เค้าทำงานในโรงพยาบาลนะ แต่ไม่ได้เป็นหมอนะ

เรา : โอ๊ะ !! O_0 ++ อะไร เหรอ แกพูดอะไรตั้งตัวไม่ทัน

ส้มโอ : ก็ฉันบอกแล้วว่าฉันนะหาให้แกไง แกจำไม่ได้เหรอ

เรา : (ตายแล้ว วันก่อนดันปากพล่อยไป) อ๋อ นึกออกแล้ว เหอะ ๆ แล้วแกเคยเห็นพี่เค้าเปล่า

ส้มโอ : ไม่เคยอะ แต่ฉันได้ยินเสียงพี่เค้าแล้วนะ เสียงพี่เค้าหล่อมากเลย ฉันชอบ อ๋อ พี่เค้าชื่อแมน อะนะ

เรา : ฟังแค่เสียง แกตัดสินใจได้เลยเหรอว่าพี่เค้าไว้ใจได้อะ แกถึงกล้าเอาฉันใส่พาน ถวายให้เค้าอะ แกก็รู้ว่าฉันนะ ไม่กล้าคุยกับคนไม่รู้จักอะ

ส้มโอ : แกก็ต้องฝึกดิ ไม่รู้ละ ยังไงถ้าพี่เค้าโทรมา แกก็รับโทรศัพท์ด้วยก็แล้วกัน แล้วที่สำคัญ แกห้ามโหดกับพี่เค้านะ

เรา : อืม ๆ ฉันจะพยายามรักษาหน้าแกก็แล้วกัน -_- "

ส้มโอ : งั้นฉันแจ้งข่าวแกแล้ว ฉันไปละนะ มีธุรต้องทำ แล้วฉันจะโทรมาถามความคืบหน้านะแก

เรา : อืม

ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด

วางสายไปแล้ว แต่เรานี่ดิ งงเป็นไก่ตาแตก อะไรจะเร็วปานสายฟ้าขนาดนั้น มานึก ๆ ตอนนี้กลัวมากกว่า เราอยากจะตะโกนบอก ส้มโอเหลือเกินว่า ไม่เอาด้วยแล้ว ฉันกลัวการมีแฟนโวย ! ฉันอยากมีแค่เพื่อนคนพิเศษ ไม่ต้องการแฟน แกเข้าใจฉันมั้ยส้มโอ

PS : แต่หลังจากที่ส้มโอ โทรบอกเราอะ เราก็กลัวมากเลย กลัวว่าพี่เค้าจะโทรมาจริง ๆ แต่แล้วก็ไม่โทรมา ทำเอาเราสบายใจ แล้วก็ลืมไปเลย

Create Date : 25 มกราคม 2553		0 comments
Last Update : 26 มกราคม 2553 11:06:00 น.
Counter : 491 Pageviews.
Share Tweet