มึงเอาบทนี้ไปใส่ปกหนังสือมึงเลยนะ เพื่อบอกให้ผู้อ่านทุกคนได้รับรู้ว่า ในหนังสือเล่มนี้เขาเหล่านั้นจะได้ร่วมเดินทางไปกับ ซะการีย์ยา อมตยา และบทกวีของเขา

ฮะโหย ฮะโหย

รับ หรือ ไม่รับ
พรุ่งนี้เจอกัน
แล้วจะเดินตามหลังไป
แบบ ห่าง ห่าง เพราะตามไม่ทัน

บทกวีสามบรรทัดจริง ๆและกล่องคอมเมนท์ก็แจ๋วจริง ๆ