Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
8 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 
บุบผา จันทรา ตอน บุหลันเร้นรูป (Y)

Story : Sakura Akari

Illust : Yukifuna Kaoru

สนพ. : Secret Garden

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาตั้งใจแค่ว่าจะแวะไปเก็บงานเก่าของ เนบิวลา งานของ อ.อายาโยะ ยามาเนะ ... ปรากฏว่า พุทราเจอเล่มนี้เค้า เป็นอันว่าละลายค่ะ ละลาย รีบสอยด่วน...หมดตูดอีกตามเคย

พอกลับมาบ้านปุ๊ป ไอ้เล่มเก่าที่ซื้อสุมกันไว้ รวมทั้งเรื่อง ฮานะยาฉะทั้ง 3 เล่มที่ยังไม่ได้อ่าน ก็ปล่อยไว้อย่างนั้น อ่านเล่มนี้ก่อนเลย

อ่านจบปุ๊ป เรื่องที่อ่านจบไปแล้วมีคิวต้องเขียนก่อน ก็โดนลัดคิวอีกเช่นกัน ^ ^”


เล่มนี้ อารมณ์ประมาณ ความไม่เข้าใจกัน คิดไปเองฝ่ายเดียว อารมณ์ไม่ค่อยมั่นคงของคนที่รักกันน่ะค่ะ ตัวละครหลักยังคงมี

นายเอก เย่วซิน ... เรียบร้อย นุ่มนิ่ม ผอมบาง ตาบอด ความงามไม่เป็นที่ 2 รองใคร ยังคงรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อย ด้อยค่า น่าจะตายไปซะ เหมือนเล่มแรก
พระเอก องค์รัชทายาท ... เอี๋ยนต้าเอี๋ย ... ดุดัน เอาแต่ใจ รุนแรง และรักนายเอกมากเหลือเกิน
เชาโฮ่วเหนี่ยว ... เพื่อนพระเอกค่ะ

... เล่มนี้มีด้วยกัน 3 ตอน

ตอนแรก..บุหลันเร้นรูป ... คิดไปเองฝ่ายเดียวของเย่วซิน

ต้าเอี๋ยมีความตั้งใจแรงกล้าที่จะมอบทุกสิ่งทุกอย่างที่แคว้นหูไม่เคยให้ ให้กับเย่วซิน รวมถึงพิธีการเป็นผู้ใหญ่ด้วย ต้าเอี๋ยจัดสารพัด เตรียมสารพัด เลือกสิ่งที่ดีที่สุด รวมทั้งโอนทะเบียนให้เย่วซินเป็นคนแคว้นเอี่ยน โดยใช้ชื่อว่า ไช่หลาง

แต่คำพูดบางคำ ทำให้เย่วซินเข้าใจต้าเอี๋ยผิดว่า ถ้าเย่วซินเข้าพีธีเป็นผู้ใหญ่แล้วต้าเอี๋ยจะไม่กอดตนอีก ... อืมมมม..นุ่มนิ่มจริงๆ ...แต่พุทราก็ไม่รู้สึกแย่นะคะ เพราะคิดว่าคนที่โดนทอดทิ้งมาตลอดแล้วเคยมีต้าเอี๋ย เย่วซินก็อยากจะยึดต้าเอี๋ยไว้ กอดของต้าเอี๋ยจึงมีความสำคัญมากมายสำหรับเย่วซิน

ระหว่างที่ต้าเอี๋ยเตรียมสั่งเตรีมพิธีไปด้วย ทำงานราชกิจของตัวเองไปด้วย ต้าเอี๋ยก็มาให้เย่วซินอ้อนเกือบทุกวัน ด้วยคิดว่า พอพ้นพิธีแล้วต้าเอี๋ยจะไม่กอด ก็ต้องกอดตอนนี้ไปก่อนเยอะๆ ^ ^” เย่วซินอ้อนได้น่ารักมาก...เหมือนภรรยาที่ซู้ดดดดดดดดดดดด...ดดดด ต้าเอี๋ยรู้สึกผิดปกติ ก็ถามด้วยความห่วงใยมากๆ แต่เย่วซินก็บอกว่าไม่มีอะไร ตามแบบฉบับคนสวยปากแข็ง

หลังจากเย่วซินคิดไปคิดมา ก็บอกกับต้าเอี๋ยว่า ตัวเองจะไม่เข้าพิธีการเป็นผู้ใหญ่ ... เอาล่ะซิ ... ต้าเอี๋ย โกรธจนควันออกหู แถมยิ่งโกรธมากขึ้นเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมบอกเหตุผล ... พุทราก็พอเข้าใจเหตุผลมันน่าเขินซะขนาดนั้นนี่นา

ต้าเอี๋ยมีหรือจะยอมให้คนอื่นมาขัดขวางความตั้งใจ ความตั้งใจอันแรงกล้าที่จะเป็นคนพาเย่วซินออกสู่โลกภายนอก ... พุทราเป็นห่วงเย่วซินแทบแย่ กลัวว่าจะโดนต้าเอี๋ยทำรุนแรงให้ชอกช้ำใจ ... แต่ปรากฏว่า ต้าเอี๋ยมาทรมานแนวใหม่ค่ะ แนวนี้ดีเย่วซินไม่เจ็บตัว แถมคนอ่านเช็ดเลือดกำเดากันไป ^ ^

แล้วในที่สุดเย่วซินก็ต้องยอมบอก เพราะทนไม่ไหว .. พอต้าเอี๋ยรู้เข้า ความโกรธก็หายไปจนหมด และอธิบายให้เย่วซินเข้าใจ เย่วซินก็ยอมเข้าพิธีเป็นผู้ใหญ่ เฮ้อออออออ แฮปปี้ไป


ตอนที่2 จันทร์พันลี้...ความหึงไม่ลืมหูลืมตาของต้าเอี๋ย

น้องชายแท้ๆของต้าเอี๋ย ชื่อ จื่อรุ่ย ได้รู้ว่าพี่ชายมีคนสำคัญ เลยแอบไปตั้นกงเจอกับเย่วซิน แล้วก็หลงใหลในความงาม และความสามารถทางดนตรี จึงเชิญให้มาสอนพิณที่ตำหนักของตัวเองโดยที่ต้าเอี๋ยไม่รู้เรื่อง เพราะมัวแต่ยุ่งเรื่องงานแต่งงานน้องสาว ... พุทราอ่านไปก็กังวลไป คิดในใจว่า ...เอาแล้ว เดี๋ยวได้ซวยแหงๆ

เย่วซินมีความสุขมากที่ได้ไปสอนจื่อรุ่ยเพราะจะได้ฟังเรื่องราวตอนเด็กๆของต้าเอี๋ยจากปากจื่อรุ่ย ทำให้เย่วซินยอมไปสอนบ่อยๆ

เมื่อต้าเอี๋ยเสร็จธุระและรีบมาหาเย่วซิน เมื่อพบว่าเย่วซินอยู่กับจื่อรุ่ย และ เย่วซินกำลังยิ้มด้วยรอยยิ้มอันงดงามให้กับจื่อรุ่ย ... เท่านั้นเอง ก็โมโหหึงอย่างรุนแรง .. ประมาณว่า รอยยิ้มแบบนี้ต้องยิ้มให้กับต้าเอี๋ยคนเดียว .. เฮ้ออออออ อะไรกันฟระคนเรา หึงกันเป็นบ้าเป็นบอ แค่ยิ้มก็ไม่ได้

แล้วแน่นอน ถ้าต้าเอี๋ยโมโห มีหรือจะเบาๆ น้องชายโดนกักบริเวณไม่มีกำหนด -_-“

ส่วนเย่วซินก็โดนจนอ่วมไปเลย รุนแรงกว่าตอนจูจื่อหมิงอีกอ่ะ T___T ถึงกับไม่สบายไปเป็นเดือน แล้วต้าเอี๋ยที่แม้รู้ว่าตัวเองทำผิด ก็ไม่ยอมมาขอโทษ ... เศร้ามากเศร้าจริงๆ กลายไปเป็นเย่วซินที่ไม่กล้าพูด ที่ไม่กล้ายิ้ม ไม่กล้าที่จะมีตัวตน

เรื่องราวรุนแรงกระทบกระเทือนจิตใจที่อ่อนไหว และ คิดมาก จนทำให้เย่วซินพูดไม่ได้

ต้าเอี๋ยเสียใจมากๆ ได้แต่ทำงานหนักเพื่อให้ลืมเย่วซิน แล้วก็ไปเกิดอุบัติเหตุหินถล่ม ต้าเอี๋ยได้รับบาดเจ็บ เย่วซินด้วยความเป็นห่วงจึงรีบไปหา แล้วก็สามารถกลับมาพูดได้เหมือนเดิม

การพบกันอีกครั้งทำให้ทั้งสองปรับความเข้าใจกัน ต้าเอี๋ยยอมรับว่าตัวเองหึงมากเกินไป แล้วเย่วซินก็ให้อภัย ... อย่างเย่วซินน่ะเหรอจะโกรธ รักต้าเอี๋ยซะขนาดนั้น^ ^”

เมื่อกลับมาถึงวังหลวง ต้าเอี๋ย ก็ทำความเข้าใจกับ จื่อรุ่ย ว่า เย่วซินนะของพี่นะ ห้ามยุ่ง ขืนแตะล่ะก็ตายแน่ๆ อิ..อิ

สำหรับตอนที่ 3 ความฝันแห่งกันตั๋ง ... อืมมม พุทราว่า ไม่ต้องไปสนใจก็ได้ ดูเพ้อๆยังไงไม่รู้ มีแค่ไม่กี่แผ่นอ่ะค่ะ


โดยรวมสำหรับเล่มนี้ ... ที่แตกต่างไปจากเล่มแรกอย่างเห็นได้ชัดตามความเห็นพุทรา คือ รู้สึกว่าไม่รู้ว่าคนเขียน หรือผู้แปล ทำให้พุทรารู้สึกว่าเย่วซินสวย สวยมากๆ เลยค่ะ และ ต่างฝ่ายต่างต้องการอีกฝ่ายมากๆ แต่ ต้าเอี๋ย แทนความรักด้วยสิ่งของ ด้วยการกระทำ การดูแล ... ส่วนเย่วซิน ก็ไม่ค่อยกล้าพูดอะไร เรียกร้องอะไร เหตุผลก็คือ ไม่อยู่ในฐานะที่ตัวเองจะทำได้

แล้วพุทราก็รีบเปิดเล่ม 3 ที่เป็นเล่มจบค่ะ อยากรู้เหลือเกินว่า ต้าเอี๋ยจะเลือกฮองเฮายังไง


Create Date : 08 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2550 22:48:10 น. 0 comments
Counter : 559 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ขอมี Blog กับเค้าด้วยคนนะคะ ^ ^

Friends' blogs
[Add แค่ก้อนหินที่อยากบินได้'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.