Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2550
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
14 ตุลาคม 2550
 
All Blogs
 
3. วันฟ้าหม่น...กับคนที่คิดถึง

เสียงท่วงทำนองที่คุ้นเคย ดึงความสนใจจากทิวทัศน์ของกรุงเทพที่มองผ่านกระจกบานใหญ่บนตึกสูง หญิงสาวยกแก้วกาแฟที่เพิ่งชงเสร็จขึ้นจิบ

หญิงสาวตั้งใจฟังเนื้อหาของเพลงที่แม้จะเพียงดังแผ่วๆ แต่เธอจำได้ขึ้นใจ ในวันที่ท้องฟ้าของกรุงเทพเต็มไปด้วยเมฆสีเทาอย่างวันนี้ เธอมองเมฆสีเทา แล้วปล่อยให้ความคิดคำนึงล่องลอยไปถึงใครบางคน ....

ได้ชิดเพียงลมหายใจ แค่ได้ใช้เวลาร่วมกัน

อยากมีโอกาสได้ใกล้ชิด...อยากได้มีโอกาสใช้เวลาร่วมกันมากกว่านี้

แค่เพื่อนเท่านั้น แต่มันเกินห้ามใจ

...เพื่อนเหรอ?....บางทีอาจจะเป็นแค่ 'คนรู้จัก' ในความรู้สึกของเธอ

ที่ค้างในความรู้สึก ลึกๆเธอคิดยังไง

...อยากรู้...ว่าสำหรับเธอแล้ว...คิดยังไง เราเป็นแค่ 'คนรู้จัก' กันรึเปล่า?

รักเธอเท่าไร แต่ไม่เคยพูดกัน

...คงเป็นฉันคนเดียวที่ 'รัก'....

อะไรที่อยู่ในใจก็เก็บเอาไว้

...คงเป็นฉันคนเดียวที่ 'รัก'.... และ คงต้องเก็บมันไว้ข้างใน

มันมีความสุขแค่นี้ก็ดีมากมาย

...นั่นซินะ ... แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว .. จะหวังอะไรให้มันมากมาย

เธอจะมีใจหรือเปล่า เธอเคยมองมาที่ฉันหรือเปล่า

... เธอ....คนที่รักเธอมากมายคอยรุมล้อม...จะเคยมองมาที่ฉันบ้างมั้ย?

ที่เราเป็นอยู่นั้นคืออะไร

..บางทีฉันก็รู้สึกว่า...ระหว่างเราเป็นเพียงแค่ 'คนแปลกหน้า'..

เธอจะมีใจหรือเปล่า มันคือความจริงที่ฉันอยากรู้ติดอยู่ในใจ

มีใจ....คงหวังมากเกินไป ... เพียงแค่อยากรู้ว่า ... เธอคิดถึงฉัน...เหมือนอย่างที่ฉันคิดถึงเธอบ้างมั้ย

แต่ไม่อยากถาม กลัวว่าเธอเปลี่ยนไป

ฉันคงไม่กล้าถาม ... เพราะกลัวระยะห่างระหว่างเรา....ที่เธอวางไว้จะยิ่งห่างไกลมากขึ้น

ไม่ถามยังดีซะกว่า เพราะฉันรู้ถ้าเราถามกัน

... ไม่เคยคิดจะถาม ... เพราะฉันกลัว...

กลัวคำคำนั้น อาจทำร้ายหัวใจ

กลัวที่จะยอมรับว่า ... ฉันสำคัญกับเธอน้อยแค่ไหน

เธอจะมีใจหรือเปล่า มันคือความจริงที่ฉันอยากรู้ติดอยู่ในใจ

...เธอคงไม่มีใจให้ฉัน ... ขอแค่เธอมองเห็นฉันบ้าง....เธอเห็นฉันบ้างมั้ย

แต่ไม่อยากถาม กลัวรับมันไม่ไหว

... แต่ฉันคงไม่ถาม...ฉันกลัวคำตอบ ... ว่า ฉันไม่ได้สำคัญขนาดที่เธอจะมองเห็น


เสียงดนตรียังคงบรรเลงท่วงทำนองแผ่วหวาน เมฆสีเทากลั่นเป็นหยดน้ำกระทบกระจก หญิงสาวกระพริบตาถี่ๆ เพื่อลดความร้อนที่ขอบตา ก่อนจะถือแก้วกาแฟเดินออกจากมุมเครื่องดื่มที่จัดไว้ แล้วกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงาน


- - - - - - - - - - - - -จบแล้วขอรับ - - - - - - - - - - - - -

** ส่วนที่เป็นตัวเอียงเป็นเนื้อเพลง พุทราเอามาจากเพลง อยากรู้แต่ไม่อยากถาม ของ Voice Male (Calories Blah Blah) นะขอรับ ขอบพระคุณมากๆนะขอรับ**


Create Date : 14 ตุลาคม 2550
Last Update : 14 ตุลาคม 2550 18:07:26 น. 4 comments
Counter : 442 Pageviews.

 
เขียนดีนะปัต แต่มันสั้นจุ๊ดจู๋จริงๆ ด้วย


โดย: มณีนาคา วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:20:22:03 น.  

 
อ่านแล้วคิดถึงตัวเองเลยอ่ะ มันโดนนนนนนนน


โดย: เพื่อน b ของแก IP: 125.25.42.157 วันที่: 15 ตุลาคม 2550 เวลา:19:14:47 น.  

 
+++ หวัดดีคับพี่โส้มมมมมม

ขอบคุณคับ ว่าแต่ว่า...เขียนดีจริงๆเหรอ.. -_-a



+++ หวัดดีคับเพื่อน B สุดที่รัก จุ๊บ จ๊วบบบบบบบ...

โห...ชีวิตแกไม่เศร้าขนาดนี้ม้างงงงงงง ... แต่ไหนๆก็โดนแล้ว ... คิดซะว่าชั้นเขียนให้แกแล้วกันนะ

โอ๋ๆๆๆๆๆ ... ส้มตำนัวบรรเทาความเศร้าไม่ได้ .. ร้านไหนต่อดีวะ

ว่าแต่ ถ้าแกเข้าเนตตอนทุ่มนึงทำไมไม่ทักชั้นวะ


โดย: แค่ก้อนหินที่อยากบินได้ วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:15:00:02 น.  

 
ไม่ได้ออนเอ็มอ่ะ


โดย: เพื่อน b IP: 125.24.45.236 วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:23:27:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แค่ก้อนหินที่อยากบินได้
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ขอมี Blog กับเค้าด้วยคนนะคะ ^ ^

Friends' blogs
[Add แค่ก้อนหินที่อยากบินได้'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.