BlogGang.com : : แค่ก้อนหินที่อยากบินได้ : ทาสหัวใจ (Y)

ทาสหัวใจ (Y)

Story : เฟิงน่ง

Illust : หวางฟูอิ๋ง

สนพ. : Fu Novels

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

เวลาห่างอะไรไปนานๆ แล้วมาเริ่มกลับมาจับใหม่ทำใหม่ มันก็ฝืดๆ เหมือนกันนะเนี่ย ... ^ ^”

เรื่องนี้ออกมาเป็นชาติ อ่านนานแล้วเหมือนกัน แต่เพิ่งจะเขียนถึง ตอนที่เห็นที่ร้าน พะยี่ห้อ “เฟิงน่ง” กังวลใจเหลือเกินตอนซื้อ กลัวว่าจะเจอบททรมานนายเอกประเภทเข็มหมุดจิ้มไฟฟ้าช็อต แต่พี่ที่ร้านก็บอกว่าไม่ได้เป็นอย่างนั้น เลยตัดสินใจซื้อมา

... สำหรับพุทรานะ ... พุทราว่า เป็นเล่มที่ไม่ทำให้พุทราผิดหวัง แม้ว่าชื่อเรื่องจะดูโบราณสมัยคุณแม่ยังสาวไปซักนิด เนื้อเรื่องอาจจะไม่แตกต่างคือ พระเอก เซิงเอ๋อร์หรือองค์ชายเก้า ผู้สูงศักดิ์ ส่วนนายเอก อวี้หลาง หลานของท่านปู่ที่เคยเป็นคนรับใช้ในตำหนักเชื้อพระวงศ์จนได้ดิบได้ดี คุณพ่อของอวี้หลางเป็นนายอำเภอ แต่สิ่งที่แตกต่างจากเล่มอื่นอย่างชัดเจนคือ นายเอกของเราเป็นนักเรียกร้องสิทธิเสรีภาพความเท่าเทียมกันของมนุษย์ ด้วยหัวใจที่เข้มแข็ง นิสัยตรงไปตรงมาคิดอย่างไรก็พูดอย่างนั้น ไม่มีคำว่ายอมแพ้ ไม่มีคำว่าอ่อนข้อ แม้ว่าจะเจ็บปางตาย(โบย ตากหิมะ ถีบตกน้ำ ไม้ตีจนตกต้นไม้ ฯลฯ) ต้องหยอดน้ำข้าวต้มอยู่หลายครั้ง จะโทษ จะโกรธองค์ชายเก้าก็คงไม่ได้ เพราะเป็นถึงองค์ชายถูกเลี้ยงดูมาแบบองค์ชาย ข้าราชบริพารห้อมล้อมเต็มไปหมด ทุกคนล้วนไม่เคยขัดใจ ... เจออวี้หลางเข้าไปก็ต้องหงุดหงิด

ในที่สุดองค์ชายเก้าซึ่งแต่เดิมแค่หลงรูปลักษณ์ภายนอก แต่ภายหลังหลงรักจริงๆจังๆ เมื่อองค์ชายเก้ารักเขาด้วยหัวใจ อวี้หลางก็มอบหัวใจดวงเดียวที่เขามีให้กับองค์ชายเก้าเช่นเดียวกัน

แต่เสน่ห์ของนายเอกเราไม่หยุดอยู่เพียงเท่านั้น มันยังส่งไปถึงองค์ชายรองซึ่งเป็นว่าที่ฮ่องเต้องค์ต่อไปด้วย ... ความซวยมาเยือนอวี้หลาง เพราะองค์ชายเก้าว่าเป็นยอดของการแบ่งชนชั้นแล้ว องค์ชายรองแบ่งชนชั้นยิ่งกว่า โดนทรมานซะอ่วม แถมยังไม่ให้เจอองค์ชายเก้าสุดที่รักของอวี้หลาน

ทารุณก็แล้ว ทำดีด้วยก็แล้ว แต่ก็เอาชนะใจอวี้หลางไม่ได้ ... เพราะหัวใจที่มีเพียงดวงเดียวได้มอบให้องค์ชายเก้าไปซะแล้ว (พุทราไม่ได้เว่อร์นะ อวี้หลางพูดทำนองนี้จริง แต่ซึ้งกว่านี้เยอะ ขอหาในเล่มก่อน) ส่วนองค์ชายเก้าไม่ต้องพูดถึง พยายามช่วยสุดที่รักของตัวเองทุกอย่างแต่ก็ไม่สำเร็จ

“องค์ชายรอง ไม่ใช่ว่าเจ้าไม่จริงใจพอ แต่หัวใจของเฮ่ออวี้หลางไม่กว้างพอที่จะใส่หยกสองชิ้นต่างหาก ... นอกจากเซิงเอ๋อร์แล้ว จะไม่มีคนอื่นอีก”

สุดท้ายองค์ชายรองก็ใช้กลยุทธ …ในเมื่อข้าไม่ได้ คนอื่นก็ต้องไม่ได้ด้วย อวี้หลางงานเข้า ตากหิมะจนเกือบตาย คำขอร้องที่มีต่อองค์ชายเก้าที่ได้พบหน้ากันครั้งสุดท้ายของอวี้หลางขณะกำลังจะตาย

“ได้ไหม? อย่าลืมข้า อย่าไม่พบกับข้า อย่าไม่คิดถึงข้า อย่าไม่รักข้า...”

ทำให้(พุทราน้ำตาซึมและ)องค์ชายเก้ายอมสละชีวิตตัวเองจนเกือบตายไปอีกคน เกือบตายไป 2 ศพองค์ชายรองถึงใจอ่อน ^ ^” แต่กว่าพระเอกนายเอกของเราจะหาย จะได้ครองรักกันอย่างมีความสุข ก็อีกหลายเดือนต่อมา เพราะโดนจนสาหัสทั้งคู่

เอ่อ...จะบอกว่า อวี้หลางไม่ได้มีแต่ข้อดีแต่เพียงอย่างเดียว ... จับไปอยู่ 2 ตำหนัก พุทราว่า ทั้ง 2 ตำหนักวายป่วงไปหลายสิบล้าน ^ ^”

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

ก่อนลา ขอคุยกันภาษา Y ซักเล็กน้อย

หลังจากหายศีรษะไปนานไม่ได้ UpBlog ในห้องนี้แม้แต่น้อย วันนี้เนื่องในโอกาสหยุดยาว ก็น่าจะเริ่มซักที ที่หายไปไม่ใช่เลิกอ่าน Y นะคะ นิยายก็ซื้อ การ์ตูนก็ซื้อค่ะ แต่ไม่ได้อ่านนิยาย อ่านแต่การ์ตูน เพราะมันสั้นแป็บเดียวจบ ^ ^” การ์ตูนหลายเล่ม ที่เคยออกใน สนพ.(ราคา)ปกติ เช่น rizza ก็มี สนพ. ทำออกมาใหม่ในแบบ Uncen. ก็ได้ซื้อเก็บ ซื้อซ้ำด้วยความเต็มใจมาอีกหลายเล่ม ^ ^ แต่เปิดเทียบกับของเก่าแล้ว บางส่วนแปลไม่เหมือนกันแฮะ ทำให้สงสัยตะหงิดๆ ว่าจริงๆแล้ว อันไหนมันถูกแน่นะ ^ ^a ... คิดๆ แล้วก็อยากอ่านภาษาญี่ปุ่นออกบ้างจริงๆเล้ย

Create Date : 07 พฤษภาคม 2552

Last Update : 7 พฤษภาคม 2552 23:32:25 น.

9 comments

Counter : 7148 Pageviews.

เรื่องนี้มาเริ่มอินตอนท้ายค่ะ ช่วงแรกมันติงต๊องไปนิด ไม่เชียร์ทั้งพระเอกทั้งนายเอกแหละ

แต่พออ่านจ้าวหัวใจแล้ว กลับชอบองค์ชายรองนะ
กลายเป็นว่าเจ้าอวี้หลางเนี่ย..สุดกู่มาก มันเป็นตัวเอกได้ไงฟะ

โดย: ยาคูลท์ IP: 58.9.145.31 วันที่: 11 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:08:01 น.

+++ สวัสดีค่ะ คุณยาคูลท์

ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาเยี่ยม

จะแปลกมั้ยเนี่ย ที่จะบอกว่า ... แอบคิดถึง และ คิดอยู่ว่า หายไปนานจนเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ หลายๆคนอาจจะหายไปแล้ว ... ดีใจมากค่ะที่ได้เจอคุณยาคูลท์อีก ^ ^

เห็นด้วยค่ะว่า อวี้หลาง สุดกู่มาก บางอย่างเกินไปมาก วายป่วงไปทั้ง 2 ตำหนัก หลายครั้งที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไม่ค่อยมีสัมมาคาระวะ กล้าเกิ๊น ^ ^"

... แต่พุทราอ่านแล้ว ok นะ เพราะถ้าต้องถูกบังคับ ทั้งๆที่ไม่อยาก ไม่ยอม ไม่ชอบ ไม่เอา มันก็น่าจะต้องทำอะไรซักอย่างอ่ะค่ะ ^ ^

เดี๋ยวพุทราจะไปอ่านจ้าวหัวใจบ้าง เผื่อจะชอบองค์ชายรองมากขึ้น ^ ^

โดย: แค่ก้อนหินที่อยากบินได้

วันที่: 11 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:42:22 น.

^
รอดูรีวิวค่ะ
ตอนเราอ่านจ้าวหัวใจ (หลังดองไว้สามชาติ) เป็นช่วงที่ลืมไปแล้วว่าทาสหัวใจเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร เลยหมั่นไส้อวี้หลางมากเลย

ตอบที่ไปถามในบล็อกนะคะ

++ นิยายที่เขียนสร้างอารมณ์ร่วมได้ดี
ส่วนใหญ่จะเป็นงานของนักเขียนรุ่นใหญ่น่ะค่ะ ทมยันตี, ว.วินิจฉัยกุล (รวมนามปากกาอื่นอย่างแก้วเก้าด้วย), พนมเทียน, กฤษณา อโศกสิน, กิ่งฉัตร, ดวงตะวัน, ปิยะพร ศักดิ์เกษม ฯลฯ

นักเขียนพวกนี้นี่คืองานส่วนใหญ่คืออ่านแล้วไม่รู้สึกค้านในใจระหว่างที่อ่านน่ะค่ะ บางเรื่องดูดีๆ แล้วก็น้ำเน่าปกตินี่แหละ แต่ตอนอ่านจะไม่สะดุดความเน่าเลย

ตย.ชื่อนิยาย: ดั่งดวงหฤทัย ในฝัน โสมส่องแสง+รอยอินทร์ มัสยา ละอองดาว ผ้าทอง มณีร้าว มายาตวัน ดอกไม้ในเมืองหนาว ลับแลลายเมฆ ฯลฯ (สามารถร่ายไปได้เรื่อยๆ 555)

อันที่จริง เฟิงน่งก็เป็นคนที่เขียนสร้างอารมณ์ร่วมได้ดีนะคะ

++ ฉากสำเร็จรูป ... เอ่อ มันมีเยอะแยะเลยนะ

ตัวอย่างเช่น พล็อตพระเอกเกลียดนางเอก เพราะเข้าใจผิดว่าเธอชอบยั่วผู้ชาย (อาจเป็นน้องเขยพระเอก เป็นต้น) หรือทำให้เพื่อนเขาอกหัก หรืออีกหลายสาเหตุที่สรุปสั้นๆ คือพระเอกมันหูเบา
ถ้าเป็นพล็อตนี้ พระเอกจะคอยพูดจาเสียดสีนางเอกตั้งแต่ฉากแรก แต่สักสามสี่ฉากต่อมาก็จะเถียงๆ แล้วจับเธอจูบ จากนั้นก็ "อย่าคิดนะว่าฉันจะหลงเสน่ห์เธอ" อะไรประมาณนั้นน่ะค่ะ

อันที่จริง มันไม่ได้ "สำเร็จรูป" ที่พล็อตนะ แต่เป็นพัฒนาการทางอารมณ์ กับบทพูดที่ไม่เป็นธรรมชาติน่ะค่ะ (ประมาณว่าคนปกติเขาไม่เป็นแบบนี้หรอกนะ)
... คล้ายกับเวลาดูละคร แล้วนางอิจฉาโผล่มาทีไรก็หาเรื่องด่านางเอก โมโหกรี๊ดกร๊าดปาข้าวของ ทำตัวเหมือนแม่ค้าปากตลาดทั้งที่เรื่องบอกว่าเธอเป็นลูกผู้ดีมีตระกูล ประมาณนั้นน่ะค่ะ

ที่บอกว่าจะศึกษาเนี่ย แปลว่ามีแผนเขียนนิยายรึเปล่าคะเนี่ย?

โดย: ยาคูลท์ IP: 58.9.147.130 วันที่: 12 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:26:15 น.

ได้อ่านแต่จอมนางฯ ค่ะ
ผลงานวายของคุณน่งนอกนั้นไม่เคยได้รู้จัก ไม่เคยเห็นเลย อยากอ่านมากค่ะ แต่ไม่รู้จะหาซื้อได้ที่ไหน ชอบการบรรยายความรู้สึกของคุณน่งค่ะ

โดย: อิมาอิซัง

วันที่: 13 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:02:55 น.

ฮุฮุ..มาอ่านเก็บความเคลื่อนไหวของหนังสือเล่มนี้ค่ะ

โดย: ปณาลี

วันที่: 14 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:24:13 น.

มารอรีวิว จ้าวหัวใจด้วยคนค่า
เราสั่งซื้อเรื่องทาสหัวใจไปกะทางกลุ่มที่จัดทำ แล้วเค้าก็แจ้งมาว่ามีซีรี่ย์ต่อคือเรื่องจ้าวหัวใจ
เราเลยว่าจะรอดูก่อนว่าสนุกมั้ย จะได้โอนเงินไปรอบเดียวเลย
ไม่อยากเสียค่าโอนหลายที

รออยู่นะคะคุณพุทรา

โดย: amzL♥ IP: 119.42.96.19 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:20:04 น.

ขอตอบคุณ amzL♥ ก่อนนะคะ เดี๋ยวท่านอื่นจะมาคุยยาวๆทีหลัง

+++ สวัสดีค่ะคุณ amzL♥

ไม่รู้ว่าทันมั้ย แต่เดี๋ยวคืนนี้ Up เรื่องจ้าวหัวใจให้นะคะ ขอโทษที่ช้า

โดย: แค่ก้อนหินที่อยากบินได้

วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:45:59 น.

+++ สวัสดีค่ะ คุณ ยาคูลท์

ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมที่ Blog และ ช่วยตอบคำถามของพุทราด้วย ^ ^

รีวิวเรื่องจ้าวหัวใจเรียบร้อยแล้วค่ะ แม้ว่าจะล่าช้าไปพอสมควรทีเดียว แต่อ่านจากจ้าวหัวใจก็หมั่นไว้อวี้หลางจริงๆอ่ะแหละ ... ดูเพี้ยนๆ พิกล ^ ^"

ตามรายชื่อที่คุณยาคูลท์ ตอบมา เดี๋ยวพุทราจะไปหาของกิ่งฉัตรมาอ่านเพิ่ม เพราะแต่ก่อนก็อ่านกิ่งฉัตรนะคะ แต่อ่านไม่กี่เรื่องหรอก เบื่อซะก่อน เพราะรู้สึกมันโทนๆเดียวกันยังไงไม่รู้อ่ะ หนีไปอ่านนิยายแปลฝรั่งแทน ประเภทของแมรี่ ฮิกกิน , โทมัส แฮร์ริส , ดีน คูตส์ อะไรอย่างนั้นแทนน่ะค่ะ หลุดจากสืบสวน ฆาตรกรรม แปลฝรั่ง ก็มาเป็น Y ญี่ปุ่น นี่เลยอ่ะค่ะ ^ ^" นิยายไทยอมตะนิรันดร์กาล นี่รู้จักน้อยเต็มที

อ๋อ ฉากสำเร็จรูปเป็นแบบนี้นี่เอง พอจะเข้าใจ

แฮะ..แฮะ ... ค่ะ ก็พยายามจะเขียนอยู่ แต่ยังไม่ค่อย work เท่าไหร่ต้องปรับปรุงอีกเยอะอ่ะค่ะ เหมือนพยายามทำเค้ก แต่ได้หมั่นโถวยังไงไม่รู้อ่ะ เลยมาขอคำแนะนำ เพื่อศึกษาหาแนวทางมาปรับปรุงอ่ะค่ะ ^ ^"

+++ สวัสดีค่ะ คุณอิมาอิซัง

ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมที่ Blog

ไม่เคยได้อ่านจอมนางเลยค่ะ เพราะมันไม่ Y ^ ^" เห็นด้วยนะคะ ว่าคุณเฟิงน่งบรรยายดี เขียนได้ดี อ่านแล้วอินค่ะ ^ ^

+++ สวัสดีค่ะ คุณตูน

ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมที่ Blog

หนังสือเล่มนี้ เคลื่อนไหวได้ กระตืดดดดดดดดดด...กระตืดดดดดดดดดดด

+++ สวัสดีค่ะ คุณ amzL♥

ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมที่ Blog

ไม่รู้ว่า Up Blog ให้ทันมั้ยนะคะ ถ้ามีเล่มไหนอยากให้พุทราอ่านก่อน ก็บอกได้นะคะ เพราะอยู่ที่บ้านเป็นตั้ง ตอนแรกก็เรียงซื้อก่อนซื้อหลัง พอจัดชั้นหนังสือใหม่ ... จบกัน มันปนกันไปหมดแล้ว ตอนนี้ก็เลยเลือกอ่านตามอารมณ์ค่ะ ^ ^"

ยินดีอย่างยิ่งถ้าที่พุทราเล่าๆ บ่นๆ ไปจะมีประโยชน์ แต่...ที่เขียนไปเป็นแค่ความเห็นของพุทราคนเดียวเท่านั้นนะคะ บางทีมันอาจจะต่างจากคนอื่นๆ ^ ^"

โดย: แค่ก้อนหินที่อยากบินได้

วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:58:49 น.

จะเข้ามาบอกว่า

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราชอบที่สุดเลยค่ะ

ทำไมเราอินมากก็ไม่รู้ นายเอกสุดโต่งนี่ล่ะ

แบบเล่มหนึ่งจะหลอกให้หัวเราะก่อนแล้วร้องไห้ เล่มสองจะหลอกให้ร้องไห้แล้วหัวเราะ

เราชอบวิธีการเขียนมากเลย ความรู้สึกจะขัดแย้งกัน

โดย: อันปันแมน IP: 192.168.200.61, 58.9.152.45 วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:07:12 น.