|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เที่ยวพิพิธภัณฑ์ในกรุง.....
หยุดยาววันแม่ปีนี้ครอบครัวเราไม่มีแผนไปต่างจังหวัดที่ไหน นอกจากเดินสายพาคุณยายและคุณย่าของเจ้าปันไปกินข้าว จากนั้นก็พาเจ้าตัวเล็กเที่ยวรอบๆกรุง ถ้าทางคนจะน้อยเพราะเมื่อวันพฤหัสก่อนหยุดยาวแม่เอติดอยู่บนถนน บนทางด่วนเกือบ 3 ชั่วโมงครึ่ง คิดในใจว่าตัดสินใจถูกที่ไม่พาเจ้าปันไปต่างจังหวัด ไม่งั้นมีหวังได้แย่งกันซื้อของ แย่งกันกิน ตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆเป็นแน่ ทริปนี้อยากให้เจ้าปันได้เรียนรู้อะไรที่เป็นไทยๆบ้าง อ่านในนิตยสารเจอว่ามีพิพิธภัณฑ์ที่ควรจะพาเด็กๆมาดูอย่างยิ่ง คือ นิทรรศน์รัตนโกสินทร์ ตึกสีเหลืองๆข้างโลหะปราสาท วัดราชนัดดา
เนื่องจากที่จอดรถของพิพิธภัณฑ์นั้นมีที่จำกัด ครอบครัวเราเลยตัดสินใจไปจอดรถที่วัดราชนัดดา 30 บาทจอดได้ทั้งวัน เดินออกจากวัดมาก็ถึงด้านหลังพิพิธภัณฑ์ทันที สะดวกสบายมาก แต่ที่แย่ก็คือแม่เอไม่ได้ทำการบ้านมาว่าที่นี่ไม่สามารถเข้าไปเดินชมได้เอง ต้องมีคนเดินนำเพื่ออธิบายข้อมูลต่างๆ แถมแบ่งเป็นรอบๆอีกต่างห่าง ถ้าอยากเดินดูให้ทั่วต้องใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง เส้นทางเดินแบ่งเป็น เส้นทาง 1 กับเส้นทาง 2 เส้นทางละ 2 ชั่วโมง วันที่ครอบครัวราไปขนาดว่าคนไม่เยอะแล้ว เรายังได้รอบ 6 โมงเย็นเส้นทาง 1 ซึ่งเป็นรอบสุดท้ายพอดี ถือว่าโชคดีที่มีตั๋ว แต่แม่เอไม่ค่อยแน่ใจว่าเจ้าปันจะไหวรึป่าว เพราะตั้งแต่เช้ายังไม่ได้นอนเลย ระหว่างที่รอเข้าพิพิธภัณฑ์แม่เอกับพ่อพุฒิเลยตัดสินใจพาเจ้าปันไปเดินเล่นที่ภูเขาทอง วัดสระเกศฆ่าเวลา เจ้าปันแรงดีไม่มีตก ปีนบันไดขึ้นไปเองระหว่างทางมีน้ำตกและสวนสวยข้างทาง เจ้าปันร้องเอะอะโวยวาย Mommy Mommy, take a photo for me please. I want to take a photo with waterfall ฝรั่งนักท่องเที่ยวแถวนั้นหัวเราะกันใหญ่ คงสงสัยว่าเจ้าเด็กกะเหรี่ยงคนนี้เป็นอะไร ไม่เคยเห็นน้ำตกรึไง ...หลังจากนั้นเจ้าปันก็เดินเคาะระฆัง เคาะโหม่งข้างทางไปเรื่อย เดินไปก็คุยเสียงดังโวยวายไปว่า แม่เอรู้มั้ยปันแข็งแรงมาก ปันวิ่งได้เร็วมากรู้มั้ย คุยเป็นภาษาไทยผสมกับภาษาอังกฤษผสมกันวุ่นวายไปหมด จนคนที่เดินไปเดินมาแถวนั้นแอบมาลูบหัวบ้าง แอบขำบ้าง ตลอดทาง พอขึ้นไปไหว้พระเสร็จ เสียงที่ดังๆก็เริ่มค่อย เจ้าปันเริ่มหมดแรง เหงื่อท่วมตัวทีเดียว พ่อกับแม่หันมามองหน้ากันว่า เอาไงเนี่ย จะไปเดินพิพิธภัณฑ์ต่อไหวมั้ยเนี่ย พอลงมาทถึงด้านล่าง เจ้าปันเห็นรถตุ๊กๆจอดอยู่ก็ตาโต สดชื่นขึ้นมาทันที บอกว่าอยากนั่งตุ๊กๆมาก อ้อนเสียงอ่อน พ่อพุฒิคร้าบ ให้ปันนั่งรถตุ๊กๆได้มั้ยครับ พ่อฟังมีเหรอจะไม่ใจอ่อน เจ้าปันได้นั่งสมใจ
เรามาถึงหน้าพิพิธภัณฑ์ใกล้ 6 โมงพอดี เริ่มเข้าชมงานพนักงานต้อนรับให้เราโบกไม้ โบกมือกับหน้าจอโปรเจคเตอร์ด้านหน้า จะมีฝูงนกออกมาต้อนรับผู้เข้าชม เจ้าปันโบกไม้บอกมือตามคำแนะนำอย่างว่าง่าย แม่เอรู้น่ะว่าทำไม ก็พี่ที่เป็นพนักงานต้อนรับสวยละสิ เห็นเดินเข้าไปวนเวียนดูใกล้ๆบ่อยๆ จากนั้นเราค่อยๆเดินตามไกด์สาวคนสวยเข้าไป พบกับห้องที่บอกเล่าเรื่องราวของกรุงรัตนโกสินทร์ผ่านช่วงเวลาต่างๆที่ผ่านมา ห้องต่อไปเป็นห้อง ดื่มด่ำย่านชุมชน ที่เจ้าปันชอบแสงไฟที่พื้นที่พอกระโดดไปแตะจะเป็นรูปสัญลักษณ์ของย่านนั้น ประกอบกับมีหูฟังประกอบคำบรรยาย ห้องต่อไปเป็นห้องที่แม่เอชอบมากที่สุด ห้องรัตนโกสินทร์เรืองโรจน์ ห้องนี้ห้ามถ่ายรูป เป็นห้องที่ฉายภาพยนตร์ 4 มิติเล่าเรื่องราวก่อนจะเป็นรัตนโกสินทร์ให้เราดู แถมนั่งดูไปห้องที่ดูอยู่ก็ยกขึ้นจากชั้นสอง เป็นชั้นสาม ห้องนี้ไฮเทคจริงๆ ชอบมาก ค่าเข้าแค่ 100 บาทถือว่าถูกมาก
ห้องที่ถูกใจเจ้าปันสุดน่าจะเป็นห้องสุดท้ายของวันนี้เจ้าปันได้ถ่ายรูปโบราณและได้เห็นตัวเองในหนัง ได้ลองขี่รถม้า ขับรถ และพายเรือที่มีภาพเสียงเหมือนจริง
สถานที่นี้เหมาะกับเด็กวัยอย่างเจ้าปันที่อยากรู้อยากเห็นจริงๆ ถือว่าการพามาที่นี่ไม่ผิดหวังจริงๆ ขนาดพ่อพุฒิยังบอกว่าจะกลับมาเที่ยวเส้นทาง 2 อีก ไม่น่าเชื่อในกรุงเทพจะมีพิพิธภัณฑ์ดีๆอย่างนี้ โชคดีของเด็กรุ่นนี้จริงๆ ดีใจกับประเทศไทยจัง..........
Create Date : 14 สิงหาคม 2554 |
|
1 comments |
Last Update : 14 สิงหาคม 2554 20:42:59 น. |
Counter : 1304 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
เด็กชายตัวน้อยที่มีเรื่องราวให้แม่ได้ปวดหัวแทบทุกวัน แม่นึกสนุกอยากเก็บประสบการณ์เหล่านี้ไว้จดจำตอนลูกโตขึ้น จึงเกิดบันทึกเรื่องราวของ punpunboy
|
|
|
|
|
|
|