Bloggang.com : hs3puk : Midnight Sun; Chapter 14: Confession

Midnight Sun; Chapter 14: Confession

Author's note: ตอนนี้ขอบทนี้เป็นบทสุดท้ายก่อนนะคะ จริงๆก็อยากเขียนให้จบนะ แต่ขอสารภาพว่าชอบเขียนแบบเดาล้วนๆมากกว่าเขียนล้อตามที่เบลล่ากับเอ็ดเวิร์ดคุยกัน เวลาเขาคุยกันมันเหมือนมีกรอบวางว่าต้องเป็นแบบนี้ๆ เราว่ายากค่ะ แล้วบทหลังจากนี้ก็คุยกันเยอะด้วย อยากข้ามไปเขียนตอนเอ็ดเวิร์ดล่อเจมส์ไปทางเหนือมากกว่า แต่มันก็ไม่ต่อเนื่องอ่ะเนาะ ... ไว้มีพลังมากกว่านี้จะมาเขียนต่อนะคะ
อ่านแล้ว ชอบไม่ชอบยังไง ช่วยคอมเม้นต์ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

ผมมองตาเบลล่าทุกๆก้าวที่ผมเดินเข้าหาเธอ สีหน้าของเบลล่าบอกว่าเธอตกใจมาก เธอจ้องที่ผิวหน้าผม แขน หน้าอก...ผิวทุกส่วนของผมที่สัมผัสแสงแดด

ผมนั่งลงบนพื้นหญ้าเมื่อผมห่างจากเธอประมาณหนึ่งฟุต เบลล่ายังจ้องผมไม่วางตา ดูเหมือนเธอจะหาคำพูดมาบอกความรู้สึกกับผมไม่ได้ แต่ผมถือว่านี่เป็นสัญญานที่ดีนะ เบลล่าไม่กรีดร้อง ผมคิดว่านี่ไม่ได้ทำให้เธอกลัว... เธอนั่งลงข้างๆผม ไม่ละสายตาไปไหน

ผมค่อยๆเอนตัวลงนอนบนพื้นหญ้า ผมชอบความรู้สึกอบอุ่นเมื่ออยู่กลางแดดจ้า ผมทำแบบนี้ไม่ได้บ่อยๆหรอก แต่ทุกครั้งที่ได้ทำผมจะรู้สึกปลดปล่อย และลืมเรื่องต่างๆที่ทำให้ผมต้องหาที่สงบๆ เพื่อไตร่ตรองหาทางออกให้กับเรื่องเหล่านั้น

ผมหลับตา ผมรู้สึกโล่งอย่างมาก ผมรู้สึกว่าเบลล่ายังมองผมอยู่ ผมรู้สึกผ่อนคลาย มีเมโลดี้ใหม่ๆดังในหัวผม ดนตรีที่สบายๆ ผมเริ่มฮัมและใส่เนื้อร้อง ผมเห็นโน้ตทุกตัวของเพลงนี้ตั้งแต่ต้นจนจบ แสงแดด กลิ่นหอมของดอกไม้ และเธอผู้เป็นที่รัก...

สิ่งแรกที่เบลล่าพูดกับผมตั้งแต่ผมเดินเข้ามาหาเธอคือ ผมกำลังพูดอะไรอยู่ ผมบอกเธอว่ากำลังร้องเพลง ... ดูเหมือนเบลล่าจะไม่ได้โดนสภาพของผม ที่ห่างไกลจากตัวเธอมากในตอนนี้ รบกวนเลยครับ เธอสนใจว่าผมกำลังพูดอะไรอยู่มากกว่า

แต่จู่ๆผมก็ได้ยินเสียงปีศาจในตัวผมคำราม พร้อมๆกับที่หลังมือผมรู้สึกอุ่นวูบขึ้นกว่าส่วนอื่นๆ ผมลืมตาขึ้นและมองเห็นเบลล่ากำลังมองที่มือของเรา นิ้วของเธอกำลังไล้ไปบนหลังมือของผม ผมหลับตาอีกครั้ง สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และขับไล่ปีศาจออกไป มันถูกพันธนาการไว้อย่างแน่นหนา มันครางอย่างไม่พอใจ ... ผมใจลอยไม่ได้เมื่อเบลล่าอยู่ใกล้ๆ
“ฉันไม่ทำให้เธอกลัวเหรอ?” ผมถาม ถึงผมจะค่อนข้างมั่นใจว่ารู้คำตอบอยู่แล้ว
“ไม่ได้มากไปกว่าเดิมหรอก”

เธอขยับตัวเข้าใกล้ และยื่นทั้งมือเข้ามาสัมผัสแขนของผม ... อา ผมรู้สึกถึงปลายนิ้วสั่นๆของเธอไล้ไปตามท่อนแขน ความรู้สึกเป็นสุข พอใจ ที่รู้ว่าเธออยากสัมผัสผมเหมือนกัน ไม่อาจหาอะไรมาเทียบได้
“แบบนี้เป็นไรไหม?” เธอถามผม “ไม่” ผมตอบ เธอคงไม่เข้าใจว่าผมรู้สึกดีแค่ไหน “เธอนึกไม่ออกหรอกว่านั่นทำให้ฉันรู้สึกยังไง” ผมบอกเธอ คิดว่าคำตอบผม คงทำให้เบลล่ามั่นใจ เธอเริ่มไล่นิ้วไปตามแขนของผม ไปตามเส้นเลือด ผมหลับตานึกถึงภาพนิ้วที่บอบบางบนแขนของผม

มือผมร้อนวูบขึ้น พร้อมกับมีแรงเบาๆพยายามหงายมันขึ้น ด้วยสัญชาตญาน ผมพลิกมืออย่างรวดเร็ว
ผมได้ยินเสียงเบลล่าสะดุ้ง และมือเธอที่กำลังไล้แขนผมก็หยุดลง ผมทำให้เธอตกใจ
“โทษที” ผมพูด “อยู่กับเธอแล้วฉันหลุดง่ายมาก”

ผมคิดว่าสามารถสัมผัสเธอได้ดีขึ้น กลิ่นของเธอก็จู่โจมผมแบบไม่ได้ตั้งตัวไม่ได้ แต่ที่ผมต้องระวังคือ ปฏิกริยาของเบลล่า จากที่เธอแตะผมแบบไม่ได้ตั้งตัวเมื่อกี๊นี้ ทำให้ปีศาจ ซึ่งผมควบคุมได้แล้วในช่วงสองสามเดือนมานี้ กลับมาร้องคำรามได้ นี่ทำให้ผมกลัว บางทีถ้าเบลล่าทำอะไร แล้วส่วนที่ตอบสนองไวกว่าไม่ใช่ตัวผม แต่เป็นปีศาจ จะเกิดอะไรขึ้น ผมต้องมีสติตลอดเวลา ผมลืมตา มองเบลล่า มองเธอทุกความเคลื่อนไหว ผมต้องคาดเดาว่าเธอจะทำอะไร...
เบลล่ายกมือผมขึ้น มองฝ่ามือของผมที่กำลังสะท้อนกับแสงแดด เบลล่าคิดอะไรอยู่นะ
“บอกหน่อยสิ คิดอะไรอยู่” ผมถาม “พอไม่รู้แล้วมันแปลกๆ” ผมต่อ
เบลล่ามองหน้าผม “รู้ไหม พวกเราทั้งหมดก็รู้สึกยังงั้นตลอดเวลานั่นแหละ”
“ชีวิตรันทด” ผมคิดยังงั้นจริงๆ “จะไม่บอกกันหน่อยเหรอ” ผมอ้อน
“ฉันอยากรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่...” เธอตอบแบบลังเลๆ
“และ?” ผมถามต่อ เมื่อเธอทำท่าเหมือนยังพูดไม่จบ
“ฉันอยากเชื่อว่านี่คือเธอจริงๆ แล้วก็ ฉันไม่อยากจะกลัว” เธอตอบ
อืม จริงๆแล้วเบลล่ากำลังกลัวผม แต่เธอไม่มีอะไรต้องกลัวผม เพราะผมไม่มีวันทำร้ายเธอ เหตุผลที่ผมยึดอยู่ ที่บอกตัวเองว่าผมควรจะอยู่ที่นี่ต่อ ก็เพื่อคุ้มครองเธอ เธอไม่ต้องกลัว...
“ฉันไม่อยากให้เธอกลัว”
“ฉันไม่ได้กลัวเรื่องนั้นหรอก แต่ก็มีเรื่องอื่นที่ต้องกลัว”
ไม่ใช่ว่าสุดท้ายแล้วความแปลกประหลาดของผม ทำให้เธอรู้ว่าเราต่างกันแค่ไหน และเธอควรจะกลัวงั้นเหรอ ผมใช้ศอกยันพื้นให้ลุกขึ้นและค้างไว้เมื่อหน้าผมกับเบลล่าห่างกันไม่กี่นิ้ว ผมอยากรู้จริงๆครับว่าเธอกำลังกลัวเรื่องอะไรกันแน่
“งั้นเธอกลัวอะไรล่ะ?” ผมถาม ผมจ้องเธอ เบลล่าทำท่าเหมือนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เพราะเราใกล้กันเกินไปหรือเปล่า แต่จู่ๆเธอก็ยื่นหน้าเข้ามา สูดลมหายใจเข้า สีหน้าของเบลล่าเหมือนเด็กเห็นขนมที่อยากกินอยู่ตรงหน้า ภาพนั้นทำให้ปีศาจในตัวผมคำราม มันกระตุกโซ่ที่พันธนาการไว้จนหลุด ... ไม่ได้!

ผมกระโดดตัวลอยออกห่างจากเบลล่า

โธ่เว้ย! ผมตะโกนเสียงดังข้างใน ผมไม่ได้โมโหเบลล่า เธอก็แค่มนุษย์คนหนึ่ง เธอต้องการผม เธออยากสัมผัสผม แต่ผมให้เธอไม่ได้ ผมโมโหตัวเองที่ควบคุมตัวเองไม่ได้ ผมจะคบเธอได้แบบไหนกัน ผมชอบที่เห็นเบลล่าแสดงออกแบบนี้ แต่มันก็อันตรายเกินไป ถ้าปีศาจทำอะไรลงไป ผมจะอยู่แบบไหนได้ ...
“ฉัน... ขอโทษ...เอ็ดเวิร์ด” เบลล่าพึมพำ
ไม่ ไม่ถูกต้อง เบลล่าไม่ผิด... ผมต้องควบคุมตัวเอง
“ขอเวลานิดนึง”

ผ่านไปสิบวินาที ผมก็ค่อยๆเดินกลับมาหาเธอ ปีศาจในตัวผมถูกปลุกเพราะปฏิกริยาของเบลล่า ปีศาจชินกลิ่นได้ ซักวันมันก็ต้องชินกับความต้องการของเบลล่าเหมือนกัน เพียงแต่ผมต้องมีสติ เธอต้องการผม แต่ผมยังให้เธอไม่ได้
“ขอโทษจริงๆเบลล่า” ผมบอก เธอคงจะเข้าใจว่าผมเสียใจที่ทำท่าทางแบบนั้น หนีจากเธอแบบนั้น ทั้งที่เธอแสดงออกว่าต้องการผม “เข้าใจใช่ไหมว่าฉันหมายถึงอะไร ถ้าฉันเป็นแค่คนธรรมดา” ผมก็แค่แวมไพร์ธรรมดา ที่กำลังพยายามข่มความรู้สึกที่รู้ว่าเหยื่อที่ผมต้องการมากที่สุด ถูกดึงดูดเข้าหาผมแล้ว...

เธอพยักหน้า หัวใจเต้นแรงเหมือนเพิ่งเข้าใจว่าเมื่อกี้อันตรายแค่ไหน

“ฉันเป็นสุดยอดนักล่าในโลกใช่ไหมล่ะ ทุกอย่างเกี่ยวกับฉันดึงดูดเธอ เสียงฉัน หน้าตา หรือแม้แต่กลิ่น ยังกะฉันอยากได้มันนัก!” อ๊าก ผมร้องอยู่ข้างใน เบื้องบนทำกับผมแบบนี้ได้ยังไง ให้ผมตกหลุมรักเหยื่อที่ผมอยากได้มากที่สุด ผมลุกขึ้นวิ่งกลับไปยืนในร่มที่ผมอยู่เมื่อกี้นี้อย่างรวดเร็ว “ยังกะจะวิ่งได้เร็วกว่าฉัน” ผมหัวเราะ รู้สึกปลงตกกับชะตาที่ผมต้องเจอ ผมคว้าต้นไม้ข้างๆ ถอนมันขึ้นมาทั้งยวง แล้วขว้างต้นไม้ออกไป ให้เบลล่าเห็นให้หมดว่าผมแปลกประหลาดแค่ไหน ผมวิ่งกลับไปยืนตรงหน้าเธอ “ยังกะจะสู้ฉันได้”

สีหน้าของเบลล่าเป็นเหมือนที่ผมคิด เธอหน้าซีด ตาเบิกโพลง ผมกำลังเป็นปีศาจ เป็นสิ่งที่ห่างไกลจากมนุษย์ที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็น ผมไม่อาจเป็นอย่างอื่นได้ นี่คือผม นักล่าที่ตกหลุมรักเหยื่อของมันเอง
“อย่ากลัวไปเลย” ผมพึมพำ “ฉันสัญญา...” ไม่ใช่ “ฉันสาบานว่าจะไม่ทำร้ายเธอ” ผมบอกปีศาจในตัวผมมากกว่าครับ ผมจะไม่ยอมให้ปีศาจตื่นขึ้นมาได้อีก ผมต้องทำทุกอย่างที่ทำได้ในวันนี้เพื่อให้มันเกิดขึ้น
สีหน้าของเบลล่ายังไม่ดีขึ้น ผมค่อยๆเดินเข้าไปหาเธอ “อย่ากลัว” คราวนี้ผมบอกเธอ ผมนั่งลง หน้าของเราอยู่ห่างกันแค่ฟุตเดียว
“ยกโทษให้ฉันนะ” ผมทำให้เธอกลัว
“ฉันควบคุมตัวเองได้นะ แต่เธอทำให้ฉันหลุด แต่ตอนนี้ฉันโอเคแล้ว” เบลล่าเองก็ต้องให้ความร่วมมือด้วย เพื่อให้มันเกิดขึ้นได้ เพื่อให้ปีศาจในตัวผมหายไปตลอดกาล

เบลล่ายังไม่ยอมพูดอะไร เธอคงตกใจมาก ผมเคยหวังให้เธอกลัวและทำสิ่งที่ถูกต้องด้วยการไปจากผม แต่วันนี้ผมไม่ต้องการแบบนั้น ผมคิดไม่ออกว่าถ้าเป็นแบบนั้นจริง แล้วผมจะทนได้ยังไง ผมปลอบใจตัวเองว่า กับเธอก็สายไปแล้วเหมือนกัน เธอเคยบอก... เธอไม่ไปหรอกน่า ผมต้องสบายๆให้เธอรู้ว่าผมเอาอยู่แล้วจริงๆ
“วันนี้ฉันไม่กระหาย จริงๆนะ” ผมขยิบตาด้วย
เสียงหัวเราะของเบลล่าทำให้ผมโล่ง แต่ผมต้องแน่ใจว่าเธอไม่เป็นอะไรจริงๆ “เธอโอเคไหม?” ผมถามพร้อมกับยื่นมือให้เธอจับไว้เหมือนก่อนเกิดเรื่อง เธอจับมือผม มองหน้าผม ยิ้มให้และเริ่มไล้นิ้วไปบนมือผมเหมือนเดิม ขอบคุณสวรรค์ อย่าทำให้เธอกลัวผมเลย...

“เมื่อกี้เราถึงไหนแล้วนะ ก่อนฉันจะทำตัวหยาบคาย?” ผมถาม
“ฉันก็จำไม่ได้” เธอตอบ เบลล่าเองก็ควบคุมตัวเองได้แล้ว เสียงหัวใจที่เต้นเร็วเพราะกลัวเมื่อกี๊นี้ เริ่มกลับมาเป็นปกติ
“ฉันว่าเรากำลังคุยว่าทำไมเธอกลัว นอกจากเรื่องที่รู้กันอยู่” ผมยิ้มให้เธอ ผมยังอยากรู้อยู่ว่า ถ้าไม่ใช่เรื่องที่ผมทำร้ายเธอได้ และที่เธอเสี่ยงชีวิตของตัวเองทุกๆครั้งที่อยู่กับผมแล้ว จะมีอะไรอีกที่เธอกลัว
“ใช่ใช่” เธอตอบ
“แล้วมันคืออะไร?” ผมถามเมื่อเธอนิ่งไป เธอก้มหน้ามองมือ ทำท่าเหมือนกำลังคิดหนักว่าจะตอบยังไง
“ฉันนี่หมดความอดทนง่ายจริงๆ” ผมบ่น เธอเงยหน้าขึ้นมองผมแล้วก็ทำท่าเหมือนชั่งใจ
“ฉันกลัว...เพราะ อย่างที่รู้กัน คือฉันอยู่กับเธอไม่ได้ และฉันกลัวว่า ฉันน่ะชอบอยู่กับเธอมากกว่าที่ควรมาก” เบลล่าพูดเบาๆ เธอไม่มองหน้าผมขณะพูด เธอมองมือของเรา ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมมันถึงยากที่เธอจะพูดออกมา ผมเคยห้ามเธอพูดถึงความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อผม
“จริงด้วย” ผมเห็นด้วย เรื่องนี้ไม่ใช่สิ่งที่เธอควรจะกลัวฝ่ายเดียวหรอก ผมก็รู้สึกเหมือนกัน ผมอยากอยู่กับเธอแต่ไม่สมควรอย่างยิ่ง “ก็น่าจะกลัวอยู่หรอก ที่อยากจะอยู่กับฉัน นั่นน่ะไม่ดีกับเธออย่างแรง” เธอทำหน้าเศร้า
เฮ้อ... “ฉันควรจะไปตั้งนานแล้ว” ผมถอนหายใจ “ตอนนี้ฉันก็ควรจะไป แต่ไม่รู้ว่าจะทำได้ไหม”
“ฉันไม่อยากให้เธอไป” เพราะเธอเองดันอยากมาอยู่ใกล้ผมด้วยนี่แหละ มันถึงได้ยากเข้าไปอีก
“นั่นแหละ ถึงได้แปลว่าฉันควรจะไป แต่ไม่ต้องห่วง ฉันเป็นสัตว์จำพวกเห็นแก่ตัว ฉันอยากได้เธออยู่ใกล้ๆ มากกว่า ทำในสิ่งที่ฉันควรจะทำ” ผมสารภาพ
“ฉันดีใจ” เบลล่าตอบ
“อย่า!” ถึงลึกๆแล้วคำตอบของเธอจะทำให้ผมดีใจ แต่เธอยังไม่รู้ทั้งหมด

ผมถอนมือจากเบลล่าด้วยความรังเกียจในความเห็นแก่ตัวของตัวเอง...
“ไม่ใช่แค่อยากได้เธออยู่ข้างๆเท่านั้นหรอก อย่าลืมว่า ว่าฉันอันตรายกับเธอ กว่าที่ฉันอันตรายกับคนอื่นนะ” ผมมองออกไปที่ป่า
“ฉันไม่แน่ใจว่าเข้าใจที่เธอบอกไหม ...ส่วนหลังน่ะ” เธอพูด
“ฉันไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไง โดยไม่ทำให้เธอกลัวอีก” ผมยื่นมือให้เธอจับอีกครั้ง ผมชอบความรู้สึกดีดีที่เกิดขึ้นจากสัมผัส และสิ่งนี้น่าจะช่วยทำให้ปีศาจในตัวผมชินกับสัมผัสง่ายขึ้น เธอจับมือผมแน่น...
“รู้สึกดีมากเลยรู้ไหม ความอบอุ่นแบบนั้น” ผมบอกเธอ
เอาล่ะ ยังมีเรื่องที่เบลล่ายังไม่รู้อยู่ เธอสมควรได้รู้ทุกอย่าง
“แต่ละคนชอบรสชาดต่างๆกันไปใช่ไหมล่ะ?” ผมเริ่ม “บางคนก็ชอบไอศครีมรสช้อคโกแลต บางคนก็ชอบรสสตรอเบอร์รี่” เธอพยักหน้า
“โทษทีนะที่ต้องเอามาเทียบกับเรื่องอาหาร.... ฉันนึกวิธีอธิบายแบบอื่นไม่ออก” เธอยิ้มให้ บอกว่าเธอไม่ถือ

ผมเล่าให้เธอฟังอย่างละเอียด เปรียบเทียบว่ากลิ่นของเธอดึงดูดผมมากกว่าดึงดูดคนอื่นๆ เหมือนเธอเป็นเฮโรอีนยี่ห้อโปรดของผม เบลล่าดูเข้าใจว่ามันยากกับผมมากกว่าคนอื่นแค่ไหนที่จะอยู่ใกล้ๆเธอ จากนั้นเธอก็ถามว่าพี่น้องผมมีใครเคยเจอแบบผมบ้าง ผมบอกว่าแจสเปอร์ไม่เคย เขายังถือว่าเป็นแวมไพร์ใหม่ที่ยังไม่เห็นความแตกต่างของกลิ่นมนุษย์เท่าไหร่ ทุกคนก็น่ากินเท่ากันหมดสำหรับเขา ส่วนเอ็มเม็ตต์เคยเจอแบบผมแล้วสองครั้ง เบลล่าถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับสองคนนั้น ผมยังไม่ทันตอบ แต่เบลล่าก็ทำสีหน้าเหมือนเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“เธอจะขออะไร ขออนุญาตฉันเหรอ?” เบลล่าถามหลังจากผมอธิบายเรื่องเอ็มเม็ตต์ ผมเล่าให้เธอฟังว่า แม้แต่คนที่ควบคุมตัวเองได้อย่างดีก็ยังพลาดได้ “แปลว่า เราไม่มีหวังอะไรเลยใช่ไหม?”
“ไม่ใช่!” คำถามนี้ทำให้ผมตกใจ เธอกำลังพูดถึงอันตรายที่อาจเกิดกับตัวเองได้ด้วยสีหน้าราบเรียบขนาดนี้เลยเหรอ
“ยังมีหวังสิ ฉันหมายถึง ฉันไม่ ...” ผมรีบตอบ
“สำหรับเราไม่เหมือนกัน ของเอ็มเม็ตต์ เป็นคนแปลกหน้า ตอนนั้นก็ตั้งนานแล้ว เขายังควบคุมตัวเองได้ ไม่ดีเท่าตอนนี้” ผมพยายามอธิบาย ให้เธอเห็นว่า ไม่ใช่ว่าคนที่ดึงดูดพวกเราอย่างมากทุกคน ต้องจบลงเหมือนกัน เบลล่ากัดริมฝีปาก คิด แล้วก็เงยหน้ามองผม
“งั้น... ถ้าเรา เจอกัน ในตรอกมืดๆ อะไรแบบนั้น...” เบลล่ากระซิบ

ไม่ ไม่ใช่หลังจากที่ผมรู้และชินกลิ่นของเธอแล้วหรอก แต่เบลล่าควรจะรู้ว่าตอนที่เธอยังเป็นคนแปลกหน้าของผมนั้น เป็นอย่างไรบ้าง
“ฉันต้องใช้พลังทุกอย่างที่มี ควบคุมตัวเองไม่ให้กระโจนใส่เธอ ท่ามกลางเด็กนักเรียนเต็มห้อง...” ผมนึกถึงความรู้สึกในห้องเรียนชีวะวันนั้น ผมมองไปทางอื่นและเล่าให้เธอฟังว่าผมเหมือนโดนปืนใหญ่กระแทกทันทีที่เธอเดินเข้ามาในห้อง
“ฉันไม่เข้าใจเลยว่า อะไรทำให้เธอเกลียดฉันได้ไวขนาดนั้น” เธอพูด
เธอคิดว่าผมเกลียดเธอ ... ใช่สิ ตอนนั้นผมคิดว่าเธอเป็นปีศาจที่เบื้องบนส่งมาแกล้งผม มาทำลายครอบครัวผม ผมเกลียดที่เธอมาที่นี่ ผมเล่าให้เธอฟังว่าวันนั้นผมคิดถึงแผนล่อลวงให้เธอไปกับผม และผมคิดว่าเธอต้องเอาด้วยแน่นอน
“ไม่ต้องสงสัยเลย” เธอยืนยัน

ผมจ้องหน้าเธอ เล่าให้เธอฟังอีกว่า หลังเลิกเรียนผมตั้งใจจะเปลี่ยนชั่วโมงเรียน จะได้ไม่ต้องเจอเธออีก แต่เธอก็เข้ามาในสำนักงาน แล้วผมก็มีแผนจะฆ่าทั้งเธอและมิสซิสโค้ป แต่ผมก็ต้องฝืนและตัดสินใจจะไม่ทำอะไรลงไป ผมเล่าให้เธอฟังด้วยว่าผมไปหาคาร์ไลส์ แลกรถกับเขา แล้วขับรถทั้งคืน จนไปเช้าที่อลาสก้า ตอนที่อยู่นั่น พอไม่ได้กลิ่นของเธอ ผมก็โกรธตัวเองที่ยอมให้เธอทำให้ผมเป็นแบบนี้ และผมเริ่มเชื่อมั่นว่าจะสู้ได้ ผมเลยกลับมา พอกลับมาเรียน ผมก็พูดกับเธอ อยากทำให้เธอลืมว่าผมหยาบคายในครั้งแรกที่เจอกัน พอได้คุยกันก็ทำให้ผมสนใจเธอขึ้นมา ผมเล่าถึงความรู้สึกที่ไม่อยากเห็นเธอได้รับบาดเจ็บจากรถตู้ เล่าถึงที่ผมต้องทะเลาะกับโรซาลี่และแจสเปอร์เรื่องที่เธออาจรู้ความลับของเรา จากนั้นผมก็เล่าว่าผมพยายามอยู่ให้ห่างเธอ และก็แปลกใจที่เธอไม่เล่าเรื่องที่สงสัยให้คนอื่นฟัง
“ทั้งหมดนั่น” ผมสรุป “ก็คงจะดีกว่า ถ้าทำร้ายเธอตั้งแต่คราวแรกนั้น ดีกว่าที่จะทำที่นี่ ที่ที่ไม่มีคนเห็น ที่ที่ไม่มีอะไรมาหยุดฉันได้” ผมต่อ
“เพราะอะไร?” เบลล่าถาม
เธอยังไม่เข้าใจอีกเหรอว่าผมไม่มืทางทำร้ายเธอได้อีกแล้ว...
“อิซาเบลล่า” ผมเรียกเธอด้วยชื่อเต็มๆ ให้เธอรู้ว่าผมจริงจังกับที่ผมกำลังจะบอกนี้ “เบลล่า ฉันไม่มีทางอยู่ได้อีก ถ้าทำร้ายเธอ เธอไม่รู้หรอกมันทรมานแค่ไหน” ผมนึกถึงภาพนิมิตของอลิส กับความทรมานที่ภาพนั้นนำมาให้ “ความคิดที่เธอแน่นิ่ง ขาวซีด ตัวเย็น... ไม่ได้เห็นเธอหน้าแดงก่ำอีก ไม่ได้เห็นแววตาเวลาเธอเข้าใจฉันได้ ... ฉันคงทนไม่ได้” ผมรู้สึกเจ็บปวด ผมมองตาเธอ “ตอนนี้เธอสำคัญกับฉันที่สุด สำคัญที่สุดตลอดไป” สีหน้าของเบลล่างงงวยในตอนแรกแล้วก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นเอาจริงเอาจัง
“เธอรู้อยู่แล้วว่าฉันรู้สึกยังไง” เธอพูด “ฉันอยู่ที่นี่แล้ว... ซึ่ง...แปลว่า ฉันยอมตายดีกว่าอยู่ห่างจากเธอ” เบลล่า.... ผมพูดไม่ออก เมื่อได้ยินจากปากของเธอชัดๆ
“ฉันมันปัญญาอ่อน” เธอพูด ประโยคนั้นของทำให้ผมผ่อนคลาย
“เธอมันปัญญาอ่อน” ผมหัวเราะ ล้อเธอ เธอมองตาผม แล้วก็หัวเราะด้วย... จริงๆเลยครับ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดแล้วล่ะ ผมไม่มีทางไปจากเธอคนนี้ได้ ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอปลอดภัยและไม่ให้เธอต้องมาเจ็บตัวเพราะผม
“งั้นก็ ... ราชสีห์ตกหลุมรักลูกแกะ...” ผมสรุป เบลล่าหันไปทางอื่น “ช่างเป็นแกะที่โง่จริงๆ” เธอถอนหายใจ
“ช่างเป็นสิงห์โตที่น่าสมเพช และชอบเห็นตัวเองเจ็บปวด” ผมมองเข้าไปในป่า บางครั้งความสุขก็อาจจะต้องแลกด้วยความเจ็บปวดบ้าง
“ทำไม?” จู่ๆเบลล่าก็ถาม ผมหันกลับมาทางเธอแล้วก็ยิ้ม
“เรื่องอะไร?”
“ทำไมเมื่อกี๊เธอถึงหนีไป”
เรื่องนั้นเอง... “เธอรู้ว่าทำไม”
“ไม่ใช่ ฉันหมายถึงว่า ฉันทำอะไรไม่ถูกกันแน่? ฉันจะต้องระวังใช่ไหม ฉันควรจะเริ่มเรียนรู้ว่าอะไรบ้างที่ฉันไม่ควรทำ อย่างเช่น นี่” เบลล่าพูดพร้อมกับลูบหลังมือผม “ดูจะโอเค” เบลล่าเข้าใจว่าเธออาจต้องช่วยผมเหมือนกัน เธอเป็นคนฉลาด ผมยิ้ม “เธอไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกเบลล่า ความผิดของฉันเอง”
“แต่ฉันอยากช่วย ถ้าทำได้ ไม่ให้มันยากกับเธอจนเกินไป” เธอยืนยัน และผมก็จะบอกเธอ
“ก็...” ผมจะเล่ายังไง “แค่ความใกล้น่ะ มนุษย์ส่วนใหญ่จะไม่เข้าใกล้พวกเรา ... ฉันไม่ทันคิดว่าเธอจะเข้ามาใกล้ขนาดนี้ แล้วก็กลิ่นที่คอของเธอมัน” ผมหยุดพูดแล้วมองหน้าเธอ ผมกำลังบอกเธอว่าเราใกล้ชิดกันไม่ได้...
“งั้นก็โอเค”

โอเคเหรอ? ... ผมไม่โอเคหรอก

เบลล่าก้มหน้าลงเอาคางปิดคอ “ไม่ให้เห็นคอ” เธอพูด

ฮ่าๆๆๆ เบลล่านี่เหลือเชื่อจริงๆ “ไม่ใช่ยังงั้นหรอก จริงๆแล้วมันก็แค่ตกใจ ไม่ได้ตั้งตัวแค่นั้นแหละ” ถ้าผมมีสติและรู้ว่าจะทำอะไร ผมไม่มีปัญหาหรอก ขณะที่คิดผมก็ยกมือขึ้นแต่ที่คอของเธอ เบลล่าตัวแข็ง เสียงหัวใจเธอเต้นรัว จังหวะของเลือดที่วิ่งผ่านเส้นเลือดที่คอก็เร็วขึ้น...
“เห็นไหม” ผมบอก “สบายมาก”

เลือดที่กำลังไหลแรงใต้มือผม อบอุ่น ... คอผมร้อนฉ่า แห้งผาก...
“เลือดฝาดบนแก้มเธอน่ารักมาก” ผมบอก ผมยื่นมืออีกข้างแตะเธอที่แก้ม จากนั้นทั้งสองมือของผมก็จับใบหน้าเธอเงยขึ้น ... ผมอยากได้กลิ่นและรู้สึกถึงเลือดที่กำลังแล่นใต้ผิว

“อยู่นิ่งๆนะ” ผมกระซิบ ผมค่อยๆโน้มตัวเข้าหาเธอ เอาแก้มของผมไปแตะที่ฐานของกระดูกไหปลาร้าที่ใต้คอ ผมสูดลมหายใจเข้า อา... กลิ่นหอมรุนแรงกว่ามาก จากนั้นผมค่อยๆเลื่อนมือลงมาตามลำคอ เส้นเลือดใหญ่ที่คอของเบลล่าเต้นแรง เบลล่าตัวสั่น ผมรู้สึกตกใจเล็กน้อยกับปฏิกริยาของเธอ เธออาจจะเย็น ผมค่อยๆเลื่อนมือลูบไปตามกระดูกไหปลาร้าที่โค้งตัวอย่างสวยงาม ไปที่ไหล่ของเธอ หัวใจของเบลล่าเสียงดังและเต้นรัวแบบที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน ผมอยากฟังชัดๆ ผมค่อยๆขยับหน้าไปทางอกด้านซ้ายของเบลล่า

“อา” ผมถอนหายใจ เสียงแห่งชีวิต ผมรู้สึกใบหน้าสั่นตามแรงเต้นของหัวใจ ผมสามารถนั่งอยู่แบบนี้ได้ทั้งวัน เวลาผ่านไปนานจนหัวใจของเบลล่าเริ่มเต้นคงที่ ผมสามารถอยู่นิ่งๆได้เป็นวัน แต่กับมนุษย์ เบลล่าอาจรู้สึกไม่สบายตัวอยู่...
ผมถอนใบหน้าออกมา มองตาเธอ

“ต่อไปจะไม่ยากแล้วล่ะ” ผมรู้สึกพอใจ ปัญหาคือทุกครั้งที่ต้องห่างจากเธอ ผมต้องเริ่มจากหนึ่งใหม่หรือเปล่า
“ยากกับเธอมากเลยหรอ?” เธอถาม
“ไม่ได้เลวร้ายเท่าที่ฉันคิดไว้หรอก แล้วเธอล่ะ?” ผมถาม จริงครับที่มันง่ายกว่าที่คิด ถึงคอผมจะร้อน แต่ผมรู้ว่า ไม่มีวันเลย ที่ยามผมมีสติดี ผมจะทำร้ายเธอได้
“ไม่ ไม่ได้แย่เลย...กับฉันน่ะ” เธอตอบ ผมยิ้ม “รู้ใช่ไหมฉันหมายถึงอะไร” ผมหมายถึงว่า ที่ผมใกล้ชิดเธอขนาดนี้ทำให้เธอรู้สึกแย่หรือเปล่า
เธอยิ้มตอบ ... แปลว่าไม่แย่หรอกครับ
“นี่ไง” ผมจับมือเธอแตะผมที่แก้ม “เห็นไหมว่าอุ่นเลย” เบลล่าไม่ตอบ เธอทำสีหน้าเคร่งเครียด เธอจ้องหน้าผม
“อย่าขยับนะ” เธอพูดเบาๆ

ผมตื่นเต้น กล้ามเนื้อเกร็ง แต่ไม่เหมือนยามได้กลิ่นเธอแล้วคอโดนเผานะครับ ผมอยู่นิ่งๆได้สบายมาก ผมหลับตา...
มืออุ่นๆของเบลล่าเคลื่อนที่ช้าๆ อ้อยอิ่งลูบแก้มผม เปลือกตา ใต้ตา เธอลูบจมูกผม ริมฝีปากผมอ้าเล็กน้อย รอคอยให้มือเธอแตะมัน ... อา ผมหายใจออกทางปากเมื่อเธอแตะมันเบาๆ ลมหายใจของเบลล่าติดขัด หัวใจเธอเต้นแรง... แล้วเธอก็ปล่อยมือ

ผมมองตาเธอ ผมอยากให้เธอสัมผัสผมอีก ในท้องผมรู้สึกเหมือนถูกบิด ถูกไฟช้อตเป็นพักๆ แต่ผมทนได้ ปีศาจหายไปแล้ว ผมมีความต้องการสองอย่าง... อีกอย่างที่ใหม่คือไม่ได้อยากลิ้มรสชาดเลือดของเธอ อีกอย่างที่แรงมากกว่า...
“ฉันอยาก” ผมกระซิบ “อยากให้เธอรู้สึกถึง ... ความซับซ้อน...ความสับสน... ที่ฉันรู้สึก ที่เธออาจเข้าใจ” ผมยื่นมือไปปัดผมออกจากใบหน้าของเธอ
“เล่าให้ฉันฟังสิ” เธอบอก
“ฉันไม่รู้จะเล่าได้ไหม อย่างที่บอก อย่างนึงก็ หิว กระหาย เพราะฉันเป็นฉัน ที่อยากได้จากเธอ ซึ่งเธออาจจะพอเข้าใจระดับนึง” ผมมองหน้าเธอ “เพราะว่าเธอไม่ได้เสพย์ติดอะไรที่ผิดกฎหมาย เธอก็คงไม่อาจเข้าใจทั้งหมด” ผมยกนิ้วขึ้นแตะริมฝีปากเธอ เบลล่าหยุดหายใจ และหัวใจเธอเต้นผิดไปหนึ่งหรือสองจังหวะ
“แต่...”
เบลล่าเริ่มหายใจอีกครั้ง
“มีอีกหนึ่งความอยาก ความอยากที่ฉันไม่เข้าใจ ไม่เคยเกิดขึ้นกับฉันมาก่อน” ผมยอมรับ เสียงหายใจติดขัดของเบลล่าทำให้ท้องผมรู้สึกวูบวาบมากกว่าเดิม
“ฉันอาจเข้าใจเรื่องนั้นมากกว่าที่เธอคิด” เธอพึมพำลอดนิ้วผม ลมอุ่นๆจากปากของเธอทำให้ความคิดผมไม่เป็นกระบวน
“ฉันไม่ชินกับความรู้สึกแบบมนุษย์ มันเป็นแบบนี้ตลอดเลยเหรอ?” ผมถามเธอ
“กับฉันเหรอ?” เธอพูด “ไม่เคย ก่อนนี้ไม่เคย” เธอต่อ ... อา ผมก็เหมือนกัน ผมจับมือเธอทั้งสองข้างในมือผม ผมมองเข้าไปในตาของเธอ
“ฉันไม่รู้จะอยู่ใกล้ชิดเธอได้ยังไง” ผมยอมรับ “ไม่รู้ว่าจะทำได้ไหม” เบลล่ามองหน้าผม เธอค่อยๆเอนตัวเข้ามา ตัวผมรู้สึกร้อนวูบวาบเมื่อเบลล่าเอียงหน้าเข้ามาพิงที่หน้าอกผม “แค่นี้ก็พอแล้ว” เธอถอนหายใจ

ไม่... ไม่พอหรอก เบลล่า... แค่นี้ไม่พอ ผมต้องหาความแข็งแกร่งให้ได้ ผมโอบแขนรอบตัวเธอไว้ แล้วก้มหน้าลงแนบชิดเส้นผมของเธอ

“เธอทำแบบนี้ได้ดีกว่าที่ตัวเองคิดนะ” เธอพึมพำ เบลล่าพอใจแค่นี้จริงๆเหรอ
“ฉันก็มีสัญชาตญานมนุษย์นะ... มันอาจจะถูกฝังอยู่ลึก แต่ก็มี” ผมบอก... ทำแค่นี้ก็รู้สึกดี แต่มันยังไม่พอ... เรานั่งกันนิ่งๆอยู่นาน จนผมเริ่มมองเห็นว่าแสงแดดเริ่มน้อยลง และร่มไม้เริ่มขยายใหญ่ขึ้นเมื่อดวงอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำ
“เธอต้องกลับแล้วล่ะ” ผมกระซิบ
“นึกว่าเธออ่านใจฉันไม่ได้” เธอแซว
“มันเริ่มชัดขึ้นเรื่อยๆแล้วล่ะ” ผมล้อ พร้อมกับจับไหล่เธอให้ยืดขึ้น เรามองตากัน
“ให้ฉันทำอะไรให้ดูอย่างนึงนะ” ผมเตรียมไว้แล้วว่าขากลับผมจะไม่ให้เธอเดิน
“ให้ดูอะไร?” เธอสงสัย
“จะให้ดูว่าฉันเดินป่ายังไง” เบลล่าทำหน้างงๆ “ไม่ต้องห่วง เธอจะปลอดภัยมาก และเราก็จะไปถึงรถเธอเร็วกว่ามาก” ผมกลั้นไม่ให้ยิ้ม
“เธอจะแปลงร่างเป็นค้างคาวเหรอ” เธอถาม
ฮ่าๆๆ ผมชอบเบลล่าตรงนี้ด้วย เธอมีคำถามที่เหลือเชื่อเสมอ “ยังกะฉันไม่เคยได้ยินเรื่องนั้นมาก่อนยังงั้นล่ะ!” ผมตอบ ผมลิงโลดใจ เนื้อเต้น โล่งใจ ดีใจ มีความสุข ทุกอย่างที่คนๆนึงพึงจะรู้สึกได้เมื่อเขาได้สิ่งที่เขาอยากได้ที่สุด เบลล่าไม่มีปัญหากับสิ่งที่ผมเป็นอยู่แม้แต่น้อย
“จริงสิ เธอคงได้ยินเรื่องพรรค์นี้อยู่ตลอดเวลา”
“ขึ้นมา อย่าปอด ขึ้นหลังฉันเลย” ผมบอกเธอพร้อมกับทำท่าเตรียมพร้อมให้เธอขี่หลังผม อีกหนึ่งความใกล้ชิดที่ปีศาจของผมจะได้ชิน...
เบลล่าลังเล สีหน้าเธอตลกมาก ผมกลั้นไม่ให้หัวเราะ เสียงหัวใจเธอทรยศเจ้าของ มันกำลังเต้นรัว ... เธออายที่จะขี่หลังผม ผมคว้าตัวเบลล่าและจัดเธอให้ขี่หลังผมอย่างง่ายดาย ผมแทบไม่ต้องระวังเรื่องการใช้แรงอะไรเลย
“ฉันน่ะไม่ได้เบาเหมือนเป้สะพายหลังหรอกนะ” เธอเตือนผม ... ผมกรอกตาแล้วก็พ่นลมออกจากจมูกแรงๆ “หะ!” เธอก็ช่างคิดไปได้
จากนั้นผมก็จับมือเธอ หงายฝ่ามือขึ้น ยกขึ้นมาปิดหน้าผม แล้วก็หายใจเข้าแรงๆ คอผมลุกเป็นไฟ... ฮ่าๆ แต่ผมไม่สนใจหรอก ผมไม่เคยรู้สึกดีแบบนี้มานานมาก “ทำตัวสบายๆนะ” ผมบอกเบลล่า แล้วก็ออกวิ่งลัดเลาะเข้าไปในป่า

เป็นการวิ่งที่แปลกประหลาด ผมเคยวิ่งไปซีแอตเติ้ลทุกวันเพื่อคิดไปวนมา วนเวียนอยู่กับเบลล่า ไม่ว่าเธอจะทำอะไรอยู่ ไม่ว่าผมควรจะหนีให้ห่างหรือควรอยู่ต่อ ผมควรจะให้เธอมีอนาคตไหม ผมไม่ควรจะเห็นแก่ตัวใช่ไหม... นั่นมันก่อนที่ผมจะรู้ว่าเธอต้องการผม ก่อนนั้น ผมแค่ทรมานอยู่คนเดียว ว่าควรจะทำยังไงกับตัวเอง ผมไม่มีพลังจะหนีจากเธอ ถ้าเบลล่าไม่ต้องการผม ชีวิตของผมก็คงจะอยู่แค่นั้นอีกสองสามปีจนเธอไปจากที่นี่ ผมอาจจะตามเธอไป ดูเธอมีชีวิต คอยปกป้องเธอไม่ให้ได้รับอันตราย ผมคงเป็นแวมไพร์ที่คอยตามตื้อ ... ดูเหมือนยากนะครับ แต่ผมว่าตอนนี้ยากกว่า เมื่อรู้ว่าเบลล่าต้องการผมเหมือนกัน ความต้องการของผมมากขึ้นๆเมื่อเวลาผ่านไป เมื่อก่อนผมขอให้ได้เห็นหน้า ได้ฟังจากคนรอบข้างผมก็พอใจ เมื่อไหร่ผมเข้มแข็งพอ ผมก็ไปจากเธอได้ แต่ตอนนี้การไปจากเธอคือการทำร้ายเธอ... ผมไม่ยอมทำให้เธอเจ็บปวดหรอก ไม่ว่าจะทางร่างกายหรือจิตใจ เบลล่าไม่อยากให้ผมไปไหน เธออยากอยู่กับผม เธอยอมตายเพื่อให้ได้อยู่กับผม... เรื่องมันยากเป็นสองเท่าเมื่อมีเบลล่าเข้ามามีส่วนร่วมด้วย

แต่ในขณะเดียวกัน ผมก็มีความสุข สิ่งที่เธอมีความสุขทำให้ผมมีความสุข พอผมสัมผัสเธอ ผมรู้ว่าเสียงหัวใจเต้นเร็วๆแบบนั้นเกิดขึ้นเพราะอะไร ความต้องการแบบที่เกิดเมื่อซักครู่ที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อน ก็ไม่เคยเกิดขึ้นกับเบลล่าเหมือนกัน ... ผมเชื่อว่าสิ่งที่ผมอยากทำกับเธอ คือสิ่งที่เธออยากให้ผมทำ... ผมอยากทำอะไร ผมจะแข็งแกร่งพอไหม

ปีศาจไปแล้ว... ผมเชื่อว่ามันไปแล้ว ผมต้องเชื่อมั่น ปีศาจต้องการเธอในแบบแรก ... ผมต้องการเธอในแบบที่สอง ซึ่งทั้งผมและมันรู้ว่าความต้องการอันไหนที่รุนแรงกว่าในตอนนี้ ...

หลังผมร้อนรุ่ม ร่างของเบลล่าด้านหน้าทั้งหมดแนบอยู่บนหลังของผม แขนสองข้างจับกันแน่นที่คอ ขาของเธอเกี่ยวกันอยู่ที่เอวของผม ใบหน้า จมูกของเบลล่ากดอยู่ที่ไหล่ เธอไม่รังเกียจร่างกายที่แข็งและเย็นเหมือนหิน ปากของเบลล่าสัมผัสอย่างแผ่วเบาที่หลังใกล้ๆไหล่ของผม...

ผมอยากทำอะไร...

ผมหลับตานึกถึงวินาทีที่เธอแตะนิ้วอุ่นๆที่ปากของผม นิ้วอุ่นๆนุ่มๆ แต่ผมรู้ว่าริมฝีปากและลิ้นนุ่มนวลกว่าอะไรทั้งหมด ผมจะทนรับความรู้สึกซับซ้อน สับสน ความอยาก ไฟช้อต ที่เกิดขึ้นแบบเมื่อกี๊ได้ไหม ถ้าเป็นริมฝีปากของเบลล่า ความรู้สึกแบบนั้นจะแรงขึ้นกว่าเดิมมากแค่ไหน ... ถ้ามันทำให้ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ล่ะ ถ้ามันทำให้ผมคลั่ง ผมจะหยุดได้ไหม...

ถ้าผมมีสติตลอดเวลา..
สำรวจความรู้สึกตัวเองตลอดเวลา
สำรวจความรู้สึกของเบลล่าตลอดเวลา ... ผมต้องรู้สิว่าเรากำลังจะไปทางไหน

ผมค่อยๆลดความเร็วเป็นวิ่งเหยาะๆ จนกระทั่งหยุดเมื่อถึงชายป่า และมองเห็นรถเชพของเธออยู่เบื้องหน้า
“มีชีวิตชีวาดี ใช่ไหมล่ะ?” ผมบอกเธอด้วยเสียงตื่นเต้น วันนี้ผมคึกกว่าทุกวันจริงๆ ผมรอให้เบลล่าตอบและลงจากหลังผม แต่เธอไม่ยอมขยับ
“เบลล่า?” ผมเริ่มเป็นห่วง
“ฉันว่าฉันต้องนอนพักก่อน” เธอตอบเบาๆ
“โอ้ โทษที” ผมรอให้เธอลง แต่เธอก็ยังไม่ขยับอยู่ดี
“ฉันว่า เธอต้องช่วยฉันแล้วล่ะ” เธอพูด
ฮ่าๆๆ ผมพยายามกลั้นหัวเราะ แล้วก็ค่อยๆแกะมือเธอออกจากกัน แล้วก็หมุนเธอมาด้านหน้า อุ้มเธอไว้เหมือนเด็กทารก ผมมองหน้าเธอ แล้วก็ค่อยๆวางเธอลงบนพื้น
“เป็นไงมั่ง” ผมถาม สีหน้าเธอไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หน้าเธอซีด ปากก็ดูซีดๆ “ฉันว่า เวียนหัวนะ” เธอตอบ
“ก้มหน้าไปตรงเข่า” ผมบอกเธอ และเธอก็ทำตาม เธออยู่อย่างนั้นครู่นึงแล้วก็เงยหน้าขึ้น ปากเริ่มดูมีสีสัน
“สงสัยว่านี่ไม่น่าจะเข้าท่าเท่าไหร่” ผมพูดเบาๆ น่าเสียดาย ถ้าในอนาคต ผมสามารถวิ่งไปไหนมาไหนกับเบลล่าได้ ก็น่าจะดี
“ไม่ๆ มันก็น่าสนใจดี” ดูเหมือนเธอจะเข้าใจว่าผมเสียดาย แต่อย่าเลย “ฮา เธอซีดเหมือนผีเลย ไม่สิ เธอซีดเท่าๆกับฉันเลย!”
“ฉันว่าฉันน่าจะหลับตา” เธอลืมตาตลอดเวลางั้นเหรอ ผมผิดเอง ผมไม่ได้บอกเธอก่อน
“จำไว้ว่าต้องทำแบบนั้นในคราวหน้า” ถ้าหลับตา เธอจะไม่เป็นอะไรเลย
“ครั้งหน้าเหรอ?” เบลล่าครวญ
ฮ่าๆๆ วันนี้ผมหัวเราะบ่อยจริงๆ
“โชว์ ออฟ” เธอว่าผม
“ลืมตา เบลล่า” ผมบอกเธอ เธอหลับตานานไปแล้ว ตอนนี้หน้าเราห่างกันไม่กี่นิ้ว เบลล่าสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเธอลืมตามาเห็นหน้าผมอยู่ใกล้ๆ
“ตอนที่กำลังวิ่ง ฉันคิด...” ผมหยุดพูด
“หวังว่าจะเป็นเรื่องไม่ให้วิ่งชนต้นไม้” เธอพูด
“บ้าน่า เบลล่า” ผมหัวเราะ “วิ่งแบบนี้เป็นธรรมชาติลำดับที่สองของฉัน ไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องคอยคิดถึงหรอก”
“โชว์ ออฟ” เธอว่าผมอีกแล้ว
ผมยิ้มตอบ
“เปล่า” ผมต่อ “ฉันคิดถึงสิ่งที่ฉันอยากจะลอง” ริมฝีปากของผมบนริมฝีปากของเธอ แค่คิดผมก็เริ่มวูบในท้อง ผมยื่นมือไปประครองหน้าของเบลล่า

เธอหยุดหายใจ ผมทำได้ ผมแข็งแกร่งพอ ผมทนความรู้สึกเหล่านั้นได้ และผมรู้ว่าจะหยุดเมื่อไหร่ .. ผมมองตาเบลล่า ผมไม่ได้ทำอะไรผิด เราก้าวข้ามจุดนั้นมาแล้ว ไม่มีอะไรผิด เธอต้องการผม ผมก็แค่ห้ามทำให้เธอเจ็บตัว ซึ่งหมายถึงผมต้องมีสติ นี่ไงผมมีสติ ผมจะโน้มตัวเข้าหาเธอ ผมโน้มตัวเข้าหาเธอ ผมจะเข้าไปอีก ผมยังไม่หยุดโน้มตัว ริมฝีปากผมกำลังจะแตะเธอแล้ว ... เบลล่าหลับตา ผมเห็นทุกอย่าง ผมรู้ทุกอย่าง ผมมีสติ

ความอบอุ่น ความอ่อนนุ่มจากนิ้วของเบลล่า เทียบไม่ได้กับความสิ่งที่เกิดกับฝีปากผมในตอนนี้ ผมค่อยกดเพิ่มน้ำหนัก ไล้ริมฝีปากบนไปบนปากของเธอ เสียงหัวใจของเบลล่าดังขึ้น ผมรู้ว่ามันต้องเป็นแบบนี้ เดี๋ยวลมหายใจเธอก็จะติดขัด ... ใช่แล้ว ตามมาติดๆคือเบลล่าเริ่มหายใจถี่ๆ มือของเบลล่าลูบไล้เส้นผมด้านหลังคอของผม ดึงผมให้เข้าหาเธอ เบลล่าอ้าปาก และ... หยุด!

ผมบอกตัวเองให้หยุด ผมดันเบลล่าออกไปเบาๆ ผมรู้สึกกระเจิดกระเจิง รู้สึกอยากจะดึงเธอเข้ามา อยากอ้าปาก และเธอก็จะเข้าใกล้เขี้ยวของผม ...
“อุ๊ย” เบลล่าพูดอายๆ
“นั่นน่ะมากกว่าที่คิด”
ผมมองเบลล่า ผมกำลังรวบรวมสติ แววตาของเบลล่าไม่โฟกัส หน้าเราอยู่ห่างกันไม่กี่นิ้ว
“ฉันควรจะ...?” เบลล่าทำท่าเหมือนจะถอยห่างออกไป แต่ผมดึงเธอไว้
“ไม่ต้อง... ฉันทนได้ ขอเวลาแป๊บนึง นะ” ผมเริ่มควบคุมสติได้ ทั้งที่ผมคิดถึงทุกอย่างที่ทำตลอดเวลา แต่ความรู้สึกมันก็จะมากขึ้นๆ จนทำให้ผมทำอะไรตามสัญชาตญานโดยไม่ได้คิดตามได้
“นั่นไง” ผมพูด
“ทนได้เหรอ?” เธอถามผม ผมทนความรู้สึกต้องการได้... ผมหัวเราะเสียงดัง “ฉันแข็งแรงกว่าที่คิด ดีนะที่ได้รู้”
“ฉันก็อยากพูดได้แบบนั้นบ้าง ขอโทษนะ” เบลล่ากำลังบอกว่าเธอทนความต้องการของตัวเองไม่ได้ ไม่เป็นหรอก ผมจะเป็นคนควบคุมเอง
“เธอก็แค่มนุษย์คนนึงนั่นแหละ” ผมปลอบ
“ขอบใจ” เธอตอบ
จากนั้นผมก็ยืนขึ้นแล้วก็ยื่นมือให้ เธอมองงงๆ จากนี้ไปเราจับมือถือแขนกันได้สบายมาก ผมไม่คิดว่าจะมีปัญหาอะไรแล้ว ทุกอย่างอยู่ที่ใจ ถ้าผมบอกว่าไม่ก็คือไม่ ตอนนี้ผมบอกว่าผมทำได้ ผมก็ทำได้
เบลล่ายื่นมือให้ผม ผมช่วยเธอลุกขึ้นยืน เธอเซเล็กน้อย
“เธอยังมึนๆเพราะวิ่งหรือเพราะความชำนาญการจูบของฉันเหรอ?” ผมแซว พร้อมกับหัวเราะเสียงดัง ผมตัดสินใจแล้ว เราคบกันได้ในระดับที่เราทั้งคู่ต่างมีความสุข
“ไม่แน่ใจ ตอนนี้ยังเวียนหัวอยู่” เธอตอบ “น่าจะมาจากทั้งสองอย่างมั้ง”
“เธอน่าจะให้ฉันขับรถ” ผมบอก
“บ้าหรือเปล่า?” เธอไม่ยอม
“ต่อให้เป็นวันที่เธอสบายดีที่สุด ฉันก็ขับรถดีกว่าเธอ” ผมล้อ “ปฏิกริยาอัตโนมัติของเธอแย่กว่าฉันมาก”
“เรื่องนั้นฉันรู้ แต่ฉันว่ารถฉัน ประสาทฉัน คงรับไม่ไหว” เบลล่าตอบ
“เชื่อใจบ้าง ได้โปรด เบลล่า” ผมขอ
ด้วยน้ำเสียงจูงใจของผม เบลล่าเริ่มลังเล เธอล้วงกระเป๋า ผมได้ยินเสียงกุญแจรถดังในกระเป๋าของเธอ เธอมองหน้าผมแล้วก็ยิ้ม
“ไม่ ไม่มีทางซะล่ะ” เธอตอบ
ไม่อยากเชื่อเลย เธอเองก็เพิ่งยอมรับว่ากำลังมึนๆ แล้วยังไม่ยอมให้ผมขับรถอีก เบลล่าเริ่มเดินเซๆไปทางคนขับ ผมคว้าตัวเธอไว้
“เบลล่า ที่ผ่านมาฉันพยายามอย่างหนักเพื่อให้เธอมีชีวิตรอด วันนี้ฉันไม่ปล่อยให้เธอนั่งหลังพวงมาลัยรถในขณะที่เธอเดินตรงๆก็ยังไม่ได้หรอก อีกอย่างเพื่อนไม่ยอมให้คนเมาขับรถหรอก” ผมพูดตอนท้ายพร้อมกับหัวเราะ เมื่อกี้เธอเดินเซเหมือนคนเมาเหล้าเลยนะ
“เมา?” เธอค้าน
“ฉันอยู่ใกล้ๆทำให้เธอเมา” ผมล้อพร้อมกับยิ้มกว้าง เสียงหัวใจเต้น หน้าตาไม่โฟกัส ลมหายใจติดขัด เธอเป็นแบบนี้บ่อยๆเวลาอยู่กับผม
“เรื่องนั้นฉันเถียงไม่ออก” เธอถอนหายใจ เธอยอมรับง่ายๆเลย เธอทำสีหน้ายอมแพ้แล้วก็ยื่นกุญแจให้ผม “สบายๆกับมันหน่อยนะ รถฉันน่ะเป็นประชากรอาวุโส” เธอบอก
“มีเหตุผลมาก” ผมรับ
“แล้วเธอไม่โดนผลกระทบอะไรเลยเหรอ” เธอถามเซ็งๆ “จากที่ฉันอยู่ใกล้ๆ?”
อา คำถามนี้... ผมโดนอะไรบ้างหรือเปล่าเวลาเธอใกล้ๆ ผมโดนหรือเปล่า ผมไม่ตอบดีกว่าครับ
ผมค่อยๆโน้มตัวเข้าหาเธอ แล้วก็ใช้ริมฝีปากไล้จากกกหูมาถึงคาง ไล้กลับไปกลับมา ... เสียงหัวใจ เลือดอุ่นๆบนใบหน้า เบลล่าตัวสั่น..
“ไม่ว่าจะยังไง” ผมพึมพำ “ฉันก็มีปฏิกริยาตอบกลับโดยอัตโนมัติที่ดีกว่าเธอ” ผมตอบ

Create Date : 06 กันยายน 2552

Last Update : 6 กันยายน 2552 15:27:04 น.

127 comments

Counter : 4679 Pageviews.

เย้ คนแรกเลย ขอบคุณค่ะ กำลังคิดถึงอยู่เชียว เป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: KruOng IP: 118.172.122.110 วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:17:28:26 น.

ฮีๆๆๆ ชอบบทนี้มากๆเลยอ่าค่ะ ^o^

อ่านแล้วเลือดกำเดาจะไหล -.,- (หนูแอบหื่นเบาๆ 55)

โดย: g IP: 117.47.25.20 วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:20:54:00 น.

เย้ๆๆ..ในที่สุดก้อได้อ่านแล้ว..

เขียนให้จบนะคะขอร้อง..อย่าหลอกให้อยากแล้วจากไปล่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ..หุ..หุ..

โดย: Poo IP: 58.9.159.225 วันที่: 6 กันยายน 2552 เวลา:22:16:24 น.

มาให้กำลังใจนะค่ะ

โดย: Bua IP: 61.7.144.43 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:2:32:22 น.

สนุกมากค่ะ เขียนต่อนะคะ เก่งมากเลยค่ะที่เขียนให้สอดคล้องกับของเดิม เป็นกำลังใจให้ค่ะ

โดย: rp IP: 118.172.241.79 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:8:21:29 น.

ดีใจจังค่ะ เป็นกำลังใจให้มีจินตนาการที่บรรเจิดต่อไปนะค่ะ จะรออ่านนะค่ะ

โดย: nok IP: 125.27.213.42 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:12:47:24 น.

อยากให้แต่ต่อจังเลย
แต่ก็นะ..แล้วแต่ความกรุณา
ขอบคุณคะ

โดย: NP IP: 58.181.175.18 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:12:51:27 น.

ชอบมากๆๆๆ เขียนต่อนะ ได้โปรด หรือไม่ก็ข้ามไปเขียนตอนที่ Edward จาก Bella ไป ใน New Moon คุณ hs3puk จะใด้เขียนในมุมของตัวเองเต็มที่เลย จะรออ่านและเป็นกำลังใจให้ (สำนวนการเขียนและการแปล มืออาชีพมากๆๆ)

โดย: Little Bee IP: 124.120.173.236 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:13:26:41 น.

ขอบคุณมักๆๆๆ.......

แล้วจะรอต่อไปนะ....

สู้...สู้...

โดย: leebaba IP: 113.53.108.72 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:20:20:02 น.

แปลดี และสนุกมากค่ะ แปลต่อเถอะนะคะ ทุกวันนี้นอกจากเข้ามาอ่านงานแปลของคุณแล้ว ยังsave เก็บไว้ด้วย เนื่องจากประทับใจในการแปลของคุณค่ะ

โดย: Aor@Aor IP: 110.49.26.251 วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:22:24:08 น.

สนุกมากเลยค่ะ แอบเขิลตามเบลล่าไปด้วยเลย อิจฉายัย เบลล์ ชิ ชิ

ขอบคุณค่ะ

โดย: อ้อมกอดของความเหงา

วันที่: 7 กันยายน 2552 เวลา:23:14:48 น.

สะดวกเขียนตอนไหนก็เขียนตอนนั้นได้เลยค่ะ
ไม่ต้องห่วงว่าเนื้อหาจะกระโดดหรืออะไร
แฟน ๆ ที่ตามอ่าน ส่วนมากก็น่าจะอ่านหนังสือ
และรู้เรื่องราวมาดีอยู่แล้ว
อยากรู้ความรู้สึกเอ็ดเวิร์ดอ่ะค่ะ
เขียนต่อนะคะ
ตอนไหนก็ได้ อยากอ่านทั้งนั้น

โดย: loukkid IP: 125.25.203.146 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:6:26:32 น.

ขอบคุณมากค่ะทุกคน
ปลื้มจนไม่รู้จะปลื้มยังไง ที่บรรดาคนรักเอ็ดเวิร์ดอยากรู้ว่าเอ็ดเวิร์ดรู้สึกยังไง ผ่านทางความคิดของเราเอง... สุดยอดมาก แต่ก็กลัวนะคะ ว่าเขียนไปเขียนมา แล้วคุณๆจะแบบ เฮ้ย ไม่ใช่แล้วอ่ะ เอ็ดเวิร์ดไม่เป็นยังงี้หรอก ... ถ้าเป็นยังงั้นเมื่อไหร่ เราคงจะหดหู่น่าดู เพราะตัวเองก็ชอบเอ็ดเวิร์ดเหมือนกัน ฮ่าๆ
จากที่เพื่อนๆหลายคนบอกก่อนหน้านี้ เห็นด้วยค่ะว่านิวมูนน่าเขียนที่สุด กำลังคิดๆๆๆว่าฝั่งเอ็ดจะเป็นไงบ้างในนิวมูน น่าจะเขียนมาได้ซักบทสั้นๆ แต่ก็ครอบคลุมตั้งแต่ต้นจนจบ ไว้เขียนได้เมื่อไหร่จะเอามาให้อ่านอีกค่ะ

โดย: hs3puk

วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:7:59:00 น.

ก่อนอื่นต้องขอบคุณมากเลยค่ะ แต่งเก่งมากอ่านแล้วลื่นใหลมาก ๆ อยากให้แต่งต่อช้าหน่อยก็ไม่เป็นไร
เป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: mam IP: 210.246.148.119 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:13:35:07 น.

อ่านแล้ว ก็อ่านอีก ขอร้องแปลต่อเถอะนะ ติดตามงานแปลของคุณมาตั้งแต่แรก ๆแล้ว แต่ไม่เคย comment นึกว่าเฉพาะสมาชิก ถึง ment ได้ (แอบเซ็งเล็กๆ ) อยาก ment ให้กำลังใจและชื่นชมในความสามารถของคุณค่ะ ตอนนี้ก็ได้แต่นั่งยิ้มอยู่หน้าคอม ฯ เฮ้อ อยากเป็นเบลล่า อิอิ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.88.191 วันที่: 8 กันยายน 2552 เวลา:23:41:31 น.

ขอบคุณนะ ชอบเหมือนกัน จะรออ่านต่อนะ

ถ้าแปล The Headle ภาคของเนสซี่กับเจคอบ ได้ก็ดีนะ อยากอ่าน สนุกดี เราอ่านไป 10 ตอนแล้ว
เรามีแต่ที่เป็นภาษาอังกฤษน่ะ ถ้าอยากได้บอกนะ

giant2102@hotmail.com

โดย: Giant IP: 203.156.93.188 วันที่: 10 กันยายน 2552 เวลา:12:52:21 น.

อยากเขียนตอนไหนก็เขียนเถอะนะคะ
อย่าให้เอ็ดเวิร์ดหายไปจากพวกเราเลยนะคะ
จะรอต่อไปและแวะมาดูทุกวันนะคะ
และเป็นกำลังใจคนแต่งนะคะ

โดย: ANN IP: 124.120.70.5 วันที่: 14 กันยายน 2552 เวลา:10:03:10 น.

สู้ๆนะค่ะ

โดย: JJ IP: 118.172.88.171 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:1:55:49 น.

วันนี้ก็มาให้กำลังใจนะคะ

โดย: ANN IP: 124.120.82.171 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:11:02:02 น.

ขอแบบว่าแปลจนจบเลยได้มั้ยค่ะ ชอบค่ะชอบ

โดย: aui IP: 58.8.4.132 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:17:53:04 น.

ชอบมาก ๆ เลยค่ะ
ขอบคุณนะค๊า ,,

^_______________________^

โดย: YinG ^^ IP: 192.168.200.113, 58.10.87.198 วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:23:37:58 น.

ชอบมากๆเลยคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอคะ
จะรอตอนต่อไปนะคะ

โดย: sodapreaw IP: 125.24.231.181 วันที่: 18 กันยายน 2552 เวลา:10:48:19 น.

ได้โปรด ได้โปรด ได้โปรด มาเป็นกำลังจัยไห้นะค่ะและก็คอยอย่านผลงานแปลของพี่อยู่นะค่ะ ได้โปรด ได้โปรด ได้โปรด อย่าทิ้งกันอย่างนี้สิค่ะ ยังงัยจะเข้ามาติดตามตลอดเลยค่ะ

โดย: perw IP: 117.47.207.32 วันที่: 20 กันยายน 2552 เวลา:22:51:57 น.

หวัดดีค่ะ ช่วงนี้มีเรื่องให้คิดเยอะเลยค่ะ หัวไม่แล่น เขียนไม่ออกเลย อยากเขียนเรื่องที่มีพลอตอยู่ ให้ออกมาเป็นตัวหนังสือยังเขียนไม่ได้เลยค่ะ ... เศร้า
ไม่ทิ้งไปไหนค่ะ เงอ.. ดูท่าแล้ว ต้องพยายามเขียนบทที่ 15 ต่อแล้วล่ะ แต่ต้องขออ่านอีกทีก่อนนะ แล้วก็ไม่น่าจะเสร็จภายในเดือนนี้ด้วย ไว้แวะมาดูอีกทีหลังตุลานะคะ ช่วงนี้ยุ่งจริงๆ

โดย: hs3puk

วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:21:51:15 น.

อ้า จริงๆ น้า อย่าหลอกกันนะ เด๋วจะเข้ามาดูทุกอาทิตย์เลย
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
อิอิ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.14.139 วันที่: 21 กันยายน 2552 เวลา:23:35:27 น.

เป็นกำลังใจให้เขียนบทที่ 15 ออกเร็วๆๆนะคะ

โดย: AEy IP: 172.168.3.41, 118.175.65.10 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:10:37:35 น.

เช่นกันค่ะ เป็นกำลังใให้ค่ะ

โดย: burinbell IP: 124.120.45.254 วันที่: 22 กันยายน 2552 เวลา:22:18:07 น.

ดีใจจัง จะได้อ่านต่อแล้ว

โดย: NP IP: 58.181.175.18 วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:10:02:13 น.

ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้ค่ะ จะติดตามอ่านเรื่อยๆจนกว่าจะจบค่ะ หรือแปลไม่ไหวแล้วค่ะ 5555+

โดย: โบ IP: 125.27.189.245 วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:15:33:41 น.

ชอบมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ สู้ สู้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

โดย: cookie IP: 124.120.115.85 วันที่: 25 กันยายน 2552 เวลา:15:31:46 น.

สัญญานะค๊ะว่าจะเขียนต่อ ไว้เสร็จงานสบายๆค่อยเขียนก้อได้ค่ะ

ไม่อยากให้รู้สึกว่ากดดัน จะตั้งตารอขอให้เขียนเถอะค่ะ

ความหวังยังมี..ดีใจจัง

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

โดย: Poo IP: 61.90.88.190 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:4:41:15 น.

โอ้วววววววววววว
พระเจ้าช่วย..............

มันสุดยอดไปเลย....

ทำต่อไปน่ะ จะตามอ่าน.......

โดย: มิสเตอร์ ดาร์ซี IP: 58.137.44.65 วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:16:56:12 น.

มารายงานตัวค่ะ แล้วจะแอบมาดูเป็นระยะ ๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
อิอิ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:0:26:33 น.

ต่อบทที่ 15ด้วยนะค้า ให้ถึง newmoon เลยนะคะจะรอไม่ต้องรีบ แต่ขอให้แต่งต่อ จะลงแดงตายอยู่แล้ว เนียเพิ่งจะเข้ามาอ่าน เมื่อวานนี้เองแต่ก็โชคดี่ได้อ่าน1-14 บทเลยยอมอดนอน และรู้ว่าการคิดถึง edward เป็นยังงัย อยากจะบอกว่าไม่เคยเขียน comment ที่ไหนมาก่อนเลย ขอบคุณมากมายก่ายกองคุณเจ๋งสุดสุด เลย จะรอค้า

โดย: neung IP: 124.120.82.52 วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:10:34:29 น.

อยากบอกว่ามากมายจริงๆ

ขอบคุณที่ทำให้เรายิ้มน่าแดงได้ทั้งวัน

จะตั้งตารอตอนที่ 15 น่ะค่ะ

ไม่ต้องรีบ เรารอได้

ขอบคุณจากใจจริงๆ

โดย: nichanan IP: 125.24.204.14 วันที่: 29 กันยายน 2552 เวลา:14:14:18 น.

คิดถึงคนแปล เลยเข้ามาดู

ป.ล. คิดถึงเอ็ดเวิร์ด ด้วยคะ

โดย: ann IP: 124.120.82.144 วันที่: 5 ตุลาคม 2552 เวลา:13:29:29 น.

ขอบคุณค่ะ ไม่มีอาไรมากกว่าคำนี้

โดย: aoy IP: 202.170.127.165 วันที่: 9 ตุลาคม 2552 เวลา:8:46:53 น.

คิดถึงเจ้าของ Blog+Edward อะค่ะ
ได้ข่าวมาว่า midnight sun มีการแปลต่อแล้ว 13-24 ไม่รู้ว่าจิงเท็จอย่างไร ใครทราบก็ ment มาบอกกันบ้างนะ
อะ อะ แต่เจ้าของ Blog อย่าน้อยใจ ก็ยังอยากอ่านที่คุณแปลอยู่ดี ชอบอะ แล้วจะแอบมาดูเป็นระยะ ๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ

อิอิ

โดย: Aor@Aor IP: 125.26.1.65 วันที่: 10 ตุลาคม 2552 เวลา:2:57:14 น.

บอกได้คำเดียวว่าขอบคุณค่ะ ^^

โดย: Fattynj IP: 124.122.125.241 วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:21:48:29 น.

รออยู่นะ ...

โดย: ดาว IP: 192.168.1.128, 124.157.150.23 วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:19:03:30 น.

มาบอกว่ายุ่งที่ทำงานอย่างรุนแรง แต่ก็เข้ามาที่บล้อคทุกวัน ขอบคุณที่ยังให้กำลังใจและไม่ทิ้งกันไปไหนค่ะ สัญญาว่าจะเขียนต่อ อยากเขียนนิวมูนก่อนหนังออกค่ะ แต่ยากนะคะ Edward กับคาร์ไลส์ดันเน้นเรื่อง soul แล้วไอ้คำนี้ หรือจิตวิญญานนี่ มันให้อารมณ์ไม่ค่อยเหมือนกันนะเราว่า ระหว่างวัฒนธรรมแบบพุทธของเรากับแบบคริสเตียนของเขา ตัวเองเลยยังก่งก๊งว่าจะเขียนออกมายังไงดี
you're my heart, my world, my soul
if you ever leave, baby you'd take away everything real in my life

นิวมูน ฝั่งเบลล่านี่อารมณ์ประมาณเพลงนี้เลยเนาะ ระดับของความรู้สึกที่เป็น my soul นี่แหละปัญหาของเรา... ไม่รู้ตัวเองคิดมากไปหรือเปล่านะ ไว้คอยอ่านนะคะ

โดย: hs3puk

วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:8:20:45 น.

ก่อนอื่นต้องบอกว่าดีจัยมากเลยค่ะที่จะไม่ทิ้งกันชอบมากเลยค่ะเป็นกำลังจัยไห้นะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยน้าจะได้เขียนเร็วๆๆๆอิอิอิพักผ่อนไห้เพียงพอนะค่ะ จากแฟนคลับที่น่ารักค่ะแด่พี่ที่น่ารักเช่นกันค่ะ

โดย: perw IP: 117.47.87.62 วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:22:22:01 น.

อุ้ยๆๆๆๆๆๆลืมบอกไปค่ะว่านู๋จะมาคอยทุ๊กกกกกกกกวันนะค่ะฝันดีค่ะถ้าอ่านตอนกลางคืน และอรุณสวัสตอนตื่นเช้าค่ะและสวัสดีทุกๆๆๆเวลาค่ะคริคริ

โดย: perw IP: 117.47.87.62 วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:22:25:26 น.

ยังไม่มาต่ออีกเหยอ รอนานแย้วน้า ใกล้จาตายแย้ว ได้โปด พลีส..............

โดย: ออนซ์ IP: 124.120.30.116 วันที่: 16 ตุลาคม 2552 เวลา:12:11:45 น.

แง..แง..ใกล้จะลงแดงแล้วนะคะ

อยากอ่านต่อมากมาย..ใจจะขาด..

เราจะรออย่าซีเรียส..ม่ะได้กดดันแค่อยากบอกความรู็สึกอ่ะ..

ขอบคุณค่ะ..

โดย: Poo IP: 58.9.245.148 วันที่: 17 ตุลาคม 2552 เวลา:12:59:03 น.

ขอบคุณจากใจค่ะ

โดย: ซังมี IP: 202.28.248.139 วันที่: 17 ตุลาคม 2552 เวลา:17:09:38 น.

ขอบอกว่าง่วงมากมาย พรุ่งนี้ทำงาน 7 โมงเช้า เพิ่งจะ clear งานเก่าไปมะกี้ แต่ก่อนจะปิด com ขอซะหน่อย
เถ้อะ ทำอะไรที่ใจต้องการบ้าง
อะ อะ ก็แวะมาทักเจ้าของ Blog นะตะเอง
คิดถึงอะ ฝันดีทุกคนค่ะ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ

อิอิ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 20 ตุลาคม 2552 เวลา:23:38:03 น.

อยากบอกว่าคอยอ่านอยู่นะค่ะมาเป็นกำลังใจไห้นะค่ะ

โดย: perw IP: 117.47.106.151 วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:15:52:39 น.

ขอบคุณมากนะคะที่แปลให้อ่าน แล้วยังมีภาคเฉพาะกิจเพิ่มให้ด้วย โดนใจคนคลั่ง twilight จริงๆ มาอัพเพิ่มเร็วๆ นะคะ จะรอติดตามตอนต่อไป

โดย: TwilightFan IP: 203.150.235.158 วันที่: 28 ตุลาคม 2552 เวลา:8:54:51 น.

hello hello
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ

อิอิ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:52:16 น.

คิดถึงเจ้าของ Blog จังคะ

โดย: Np IP: 58.181.175.18 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:26:35 น.

แวะมาเยี่ยม เพราะคิดถึง

โดย: ann IP: 124.120.84.38 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:02:58 น.

คิดถึงค่ะ เข้ามาเยี่ยม รออยู่น้า....

โดย: neung IP: 124.122.167.28 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:50:01 น.

ว่างเมื่อไหร่ก็แวะมา seven
คิดถึงเมื่อไหร่ก็แวะมา คิดถึงเจ้าของ Blog คับ
อิอิ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:53:57 น.

สนุกมาก ๆ ค่ะ รอคุณปุ๊กอยู่นะค่ะ สู้ ๆ นะค่ะ เขียนได้สนุกมาก ประทับใจจริง ๆ โอมเพียงขอให้คุณปุ๊ก เขียนต่อได้ทีเทอด สาธุจะมีความสุขอีกมากโข เลย นะจ๊ะ

โดย: nok IP: 111.84.74.204 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:07:12 น.

แต่งต่อนะ รอๆๆๆ อยากอ่านต่อมั่กมาก

โดย: aipon IP: 158.108.147.182 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:24:19 น.

คิดถึงเจ้าของบล็อค อ่ะคะ นิวมูนจะเข้าแล้ว จะเข้ามาหาเรื่อย ๆ นะคะ จะรออ่าน นานแค่ไหนก็จะรอค้า......

โดย: neung IP: 124.120.83.164 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:04:31 น.

สวัสดีค่ะ
คิดถึงค่ะ
หนังจะเข้าอาทิตย์หน้าแล้วค่ะ
ตื่นเต้นจัง .... อิอิ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:42:45 น.

แวะมาบอกว่าคิดถึงค่ะ

โดย: burinbell IP: 118.175.70.95 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:26:49 น.

แวะมาทักทาย ... คิดถึงอะ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.66.70 วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:23:19 น.

มาคิดถึงเจ้าของบล็อก ด้วยคน

โดย: loukkid IP: 125.25.198.176 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:27:37 น.

อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ.... ไม่หลับไม่นอน
อยากจะบอกว่าเจ้าของบล็อคแปลเก่งมากๆเลยค่ะ และสามตอนหลังก็ถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้เหมือนต้นฉบับมาเองจริงๆ

ขอสมัครเป็นแฟนบล็อคนี้ด้วยคนค่ะ ปลื้มสุดๆ

โดย: Suppie IP: 124.120.82.170 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:42:27 น.

พรุ่งนี้หนังเข้าแล้วค่ะ ว่าจะไปดู แวะเข้ามาเพราะคิดถึง ยังงัยก็จะรออ่าน น้าค้า.......

โดย: neung IP: 124.120.81.71 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:37:57 น.

สวัสดีค่ะ
คิดถึงค่ะ
ไปดูหนังมาแล้ว.. สมความอยากที่จะเห็น edwardค่ะ
ว่าจะไปดูอีกซักรอบ อิอิ นี่ๆ แต่ยังรอเจ้าของ blog มาแปลต่อนะ จุ๊บๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ

โดย: Aor@Aor IP: 110.49.129.196 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:43:54 น.

ขอบคุณมากค่ะ คนเก่ง เป็นกำลังใจให้นะคะ
จะรอ และจะติดตามผลงานของคุณต่อไปค่ะ

โดย: หน่อย IP: 124.121.58.178 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:01:27 น.

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:45:13 น.

ไปดูหนังมาแล้วเหมือนกัน เหมือนในหนังสือเลย ทำได้ดีม๊ากๆๆ แต่ในหนังไม่ได้ทำให้รู้สึกเหมือนเอ็ดเวิร์ด หายไปนานเหมือนหนังสือ แต่เจคอบก็น่าสงสาน ๆ ๆ ที่สำคัญรูปร่างสุดยอด แต่ก็ยังรักเอ็ดเวิร์ดมากกว่าอยู่ดี เหมือนเบลล่า ฮ่า ฮ่า.......
คิดถึงคนแปลนะคะ อยากให้มาแปลต่อเร็ว ๆ บ๊ายบายค้า..

โดย: neung IP: 124.120.88.66 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:03:26 น.

แวะมาเยี่ยมเยียนนะค่ะ ยังไม่มีเวลาไปดูหนังเลยค่ะ อยากดูมาก มาก และก็รอคุณปุ๊กด้วยค่ะ 5555....

โดย: nok IP: 125.27.208.198 วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:18:44:36 น.

สวัสดีค่ะ
คิดถึงค่ะ
ยังรอเจ้าของ blog มาแปลต่อนะ จุ๊บๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:19:39:49 น.

คิดถึงเจ้าของ blog มากกกกกกค่ะ
จะเข้ามาเปิดดูทุกวันเลยคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: bb IP: 115.67.106.165 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:20:24:27 น.

เจ้าของ blog สบายดีเปล่าคะ

รักษาสุขภาพแล้วมาสร้างความสุขให้พวกเราอีกนะคะ

สู้ๆๆ

โดย: nuna IP: 119.31.126.141 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:20:32:23 น.

จะเป็นกำลังใจให้และเฝ้ารอผลงานนะคะ

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

ขอเป็นสาวกของเธอทั้งกายและใจ

...เอ็ดเวิร์ด คัลเลน...

โดย: maple IP: 125.26.54.197 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:16:32:03 น.

สวัสดีค่ะ
คิดถึงนะคะ
หวังไว้อย่างยิ่งว่าจะใด้ชมผลงานอีกเร็วๆนี้นะคะ

โดย: bb IP: 111.84.107.15 วันที่: 9 ธันวาคม 2552 เวลา:21:42:11 น.

สุดยอดเลยค่ะ เนียนมากๆ สนุกมากๆ อ่านแล้วมีความสุขมากๆ ค่ะ

โดย: เมย์ IP: 180.180.122.45 วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:9:29:31 น.

หวัดดีค่ะ ไปดูหนังมาแล้วเหมือนกัน นิวมูนเหมือนหนังสือซะจนดูแล้วกลายเป็นหนังที่อืดไปซะงั้น รู้สึกเหมือนกันไหมคะ
ช่วงนี้กำลังบ้าหนังสือ Dan Brown กำลังอ่าน The Lost Symbol อยู่ค่ะ
ไม่แน่ใจว่าจะได้เขียน Fic Midnight Sun ต่อป่าวหรือเปล่านะคะ... ส่วน New Moon ในมุมมอง Edward ก็ล่มไม่เป็นท่าไปตั้งแต่เดือนที่แล้วอ่ะค่ะ -_-"
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านแล้วก็ให้กำลังใจนะคะ ปลื้มแล้วก็ซาบซึ้งมากๆ

โดย: hs3puk

วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:11:13:18 น.

อ่านแล้วได้อารมณ์จริง ๆ อะ ตอนที่จูบกันนี่ อายแทนเลย

ยังไงก็ขอเอาใจช่วยด้วยนะคะ
อยากให้ Midnight Sun ตีพิมพ์จริง ๆ เลย เพราะสนุกกว่าความคิดเบลล่าอีก เพราะปกตินิยายรักก็จะเล่าแต่มุมมองนางเอก ถ้ามีมุมมองพระเอกก็คงจะสุดยอด
คิดเหมือนกันมั้ย??

ปล.ไปดูnew moon มาแล้ว เอ็ดเวิร์ดหล่อได้ใจมาก ๆ
เจคอบเทียบไม่ติดหรอก 5555+

โดย: na IP: 58.11.66.73 วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:18:46:02 น.

ตะเองจะไมแปลต่อจิงๆ เหรอ มาเถอะนะ ขอร้อง ชอบมาก มากมาก ...
ยังรอเจ้าของ blog มาแปลต่อนะ จุ๊บๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ
จะมาทู้อาทิตย์ ๆๆๆๆ จิงๆๆๆๆๆ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 11 ธันวาคม 2552 เวลา:22:11:11 น.

สวัสดีค่ะ
คิดถึงนะคะ
จะไมแปลต่อจริงๆเหรอคะ
เสียดายจัง
อยากให้เปลี่ยนใจจังเลยคะ นะคะ
จะเข้ามาเปิดดูทุกวัน
................ด้วยความหวัง...........................

โดย: bb IP: 115.67.194.201 วันที่: 13 ธันวาคม 2552 เวลา:8:35:23 น.

ช่วงนี้กิจกรรมเยอะ ถ้ามีเวลาจะทำต่อค่ะ
ขอบคุณนะคะ

โดย: hs3puk

วันที่: 13 ธันวาคม 2552 เวลา:19:37:00 น.

พลีดดดดดดด
ได้โปรด....
มาแปลต่อเถอะค่ะ ......

ยังไงก็รอ..

โดย: Aor@Aor IP: 110.49.145.66 วันที่: 14 ธันวาคม 2552 เวลา:11:59:49 น.

สวัสดีค่ะ
คิดถึงนะคะ
ถ้ากิจกรรมเส็รจแล้วกลับมานะคะ

โดย: bb IP: 111.84.123.100 วันที่: 15 ธันวาคม 2552 เวลา:21:08:47 น.

ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ

มันยอดมากเลย รู้สึกรักคนเขียนมาก ๆ

ทั้ง สแตฟานี และคุณปุก เลย

แล้วมีมาให้อ่านอีกนะค่ะ

จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

โดย: phi_liew IP: 124.121.178.164 วันที่: 16 ธันวาคม 2552 เวลา:18:05:58 น.

ได้โปรดนะค่ะ

ว่างเมื่อไร จัดมาได้เลยนะค่ะ

เชื่อค่ะว่า มีคนรออยู่อีกมากมาย

โดย: phi_liew IP: 124.121.178.164 วันที่: 16 ธันวาคม 2552 เวลา:18:09:36 น.

ขอบคุณ คุณปุ๊ก ที่เปิดโอกาสให้เราได้สัมผัสความเป็นเ Midnight Sun ได้มากขึ้นค่ะ และเติมเต็มความคิดถึงให้พวกเราต่อไปนะคะ ชอบงานของคุณปุ๊กมากๆค่ะ

โดย: ใจที่รอ IP: 203.146.89.155 วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:8:23:11 น.

สู้ๆนะคะ จะเปนกำลังใจให้ ขอบคุณค่ะ

โดย: benjamina1 IP: 110.164.116.58 วันที่: 19 ธันวาคม 2552 เวลา:11:42:40 น.

คิดถึงค่ะ
แวะมาเยื่ยม....
มีความสุขกันทุกคนนะ ทั้งเจ้าของ Blong + สาวก อิอิ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:13:17:21 น.

แวะมาสวัสดีคะ
คิดถึงเจ้าของ Blong มากกกกกกก
ไม่ทราบว่าปีใหม่จะไปเที่ยวที่ไหนคะ
มาเที่ยวเชียงใหม่ก็ได้นะคะ
จะเลี้ยงข้าว
คิดถึงคะ

โดย: bb IP: 115.67.17.135 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:21:10:36 น.

แอบมาดู ....อิอิ

งานเยอะก็สู้ๆนะคะ

ยังไงก็จะรอผลงานค่ะ

...เป็นกำลังใจให้ค่ะ.....

โดย: maple IP: 125.26.62.223 วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:16:09:54 น.

อย่าเพิ่งทิ้งกันนะค้า...
ยังไงก็รอให้คุณปุกกลับมาแต่งต่อให้พวกเราอ่านน้า
เป็นกำลังให้เสมอนะคะ ^^

โดย: amm IP: 125.25.17.115 วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:21:04:24 น.

เข้ามาอ่านช้า เพิ่งอ่านtwilight อ่านแล้วบ้าเลย ไม่ได้คลั่งหนังสือแบบนี้มาหลายปี คุณแปลได้ดีมาก ชอบจริงๆๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณมาก อ่านไป 100 รอบแล้วยังไม่เบ่อเลย อยากอ่านต่อจังเลย

โดย: pia IP: 117.47.110.171 วันที่: 27 ธันวาคม 2552 เวลา:14:16:50 น.

คิดถึงค่ะ ไม่เคยเข้า blongang ที่ไหนประจำเท่าอันนี้เลย
ยังรอความหวังอยู่นะ จุ๊บๆๆๆ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 27 ธันวาคม 2552 เวลา:22:06:07 น.

happy new year 2010
มีความสุขมากๆ กันทุกๆ คนนะค่ะ
วันนี้เป็นวันเกิด Aor@Aor ขอให้ทุกคนมีแต่ความสุขค่ะ

โดย: Aor@Aor IP: 119.31.126.141 วันที่: 3 มกราคม 2553 เวลา:15:30:09 น.

สุดยอดเลยพี่ปุ๊ก.......
ที่เคยรู้ว่าแปลงานก็อยู่ในนี้นี่เอง....

โดย: Mr.Sporderman IP: 110.164.67.20 วันที่: 3 มกราคม 2553 เวลา:19:14:05 น.

คุณ Aor@Aor แฮปปี้เบิร์ธเดย์ย้อนหลัง แล้วก็แอปปี้นิวเยียร์ค่ะทุกคน
เสาร์ อาทิตย์หน้านี้ มาอ่านบทที่ 15 Midnight Sun ต่อนะคะ

โดย: hs3puk

วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:9:06:29 น.

สวัสดีปีใหม่ 2553
ขอให้ผู้แปล สุขภาพแข็งแรง น่ารัก สวย รวย ๆ นะจ๊ะ
คิดถึงเลยเข้ามาดู และดีใจที่จะได้อ่านต่ออีก สู้ ๆ

โดย: ann IP: 124.120.82.9 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:14:36:00 น.

ชอบมากๆๆ เลยน้า
ความจริง น่าจะแทนตัวด้วย ผม มากกว่าน่ะ
ฟังแล้วเท่ ดี

โดย: Taa IP: 118.173.29.115 วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:19:47:55 น.

ขอบคุณความใจดีของคุณปุ๊กที่กรุณาแปลต่อนะคะ รอและหวังตลอดกับ บทที่ 15 Midnight Sun ค่ะ ขอให้โชคดีและมีความสุขตลอดปี 2553 นะค่ะ

โดย: Beam IP: 203.146.89.155 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:12:16:06 น.

เย้ๆๆจะได้อ่านบทที่15แล้วดีใจมากเลย
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

โดย: แพม IP: 125.25.168.149 วันที่: 5 มกราคม 2553 เวลา:14:58:59 น.

ขอบคุณนะคะ รอมานามแล้ว...

โดย: Np IP: 58.181.175.18 วันที่: 6 มกราคม 2553 เวลา:11:43:40 น.

สวัสดีปีใหม่ค้า ดีใจจังเลยจะได้อ่านบท 15 แล้ว
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ รักคนแปลค่ะ

โดย: neung IP: 124.122.170.6 วันที่: 6 มกราคม 2553 เวลา:14:27:25 น.

สวัสดีปีใหม่นะค่ะคุณปุ๊ก และเหล่าสาวกทุกคน
เฮ้ย..... ดีใจมากมากเลยที่จะมีบที่ 15 Midnight Sun นะค่ะ
เข้ามาดูทุกอาทิตย์เลย เป็นบล๊อกที่เข้าบ่อยมากที่สุด
ที่เคยเข้ามาเลย ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ
สำหรับความใจดีที่มีให้กับพวกเราสาวกTwilight 5555
จะรออ่านนะจ๊ะ อยากให้ถึงเสาร์-อาทิตย์เร็ว ๆ จังเลย

โดย: nok IP: 125.27.212.184 วันที่: 6 มกราคม 2553 เวลา:19:11:45 น.

กริ้ดๆๆๆๆๆๆ
เย้ๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณและขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ที่ในที่สุดก็จะได้อ่านตอนที่ 15 แล้วววว
.. ถือว่าเป็นของขวัญวันเกิดย้อนหลังก็แล้วกันนะคะ..
--และถือว่าเป็นของวัญวันเด็กให้กับหลายๆ คนที่เคยเป็นเด็กด้วยค่ะ happpyyyyyyyy
คนที่บ้านถามว่าเป็นไร ยิ่มอยู่ด้าย ..อิอิ คนมันมีฟามสุขนี่นา อิอิ นอนหลับฝันดีเลยละ

โดย: Aor@Aor IP: 110.49.170.123 วันที่: 8 มกราคม 2553 เวลา:23:55:04 น.

ch.15 is coming ~

yeah!!!! :)

โดย: glam IP: 110.49.126.9 วันที่: 9 มกราคม 2553 เวลา:21:57:12 น.

ตอนนี้นั่งหน้าคอม ปั่นอยู่นะคะ แต่ไม่รู้ว่าวันนี้จะเสร็จไหม บทที่ 15 เนี่ย ไม่ได้อ่านวันนี้ ก็ได้อ่านวันหน้านะคะ ...พยายามอยู่ค่ะ

โดย: hs3puk

วันที่: 10 มกราคม 2553 เวลา:14:11:32 น.

นั่งรออ่านอยู่หน้าคอมฯ เหมือนกันค่ะ คุณปุ๊ก สู้..สู้..นะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

โดย: neung IP: 124.120.83.125 วันที่: 10 มกราคม 2553 เวลา:15:38:33 น.

สู้ๆ รออยู่และเป็นกำลังใจให้ค่ะ
เหนี่อยนักก็พักก่อน
แค่รู้ว่าจะได้อ่านก็ดีใจแล้วค่ะ

โดย: Aor@Aor IP: 10.239.131.32, 202.149.29.84 วันที่: 10 มกราคม 2553 เวลา:20:00:50 น.

สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้คะ

โดย: แพม IP: 180.180.123.152 วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:10:51:53 น.

มาเป็นกำลังใจนจ๊ะ
วันนี้ไม่ได้อ่าน
วันหน้าก็ได้อ่าน
จะรอ ร้อ รอ จุ๊บ จุ๊บ เอ็ดเวิร์ดล่วงหน้า

โดย: ann IP: 124.120.76.177 วันที่: 11 มกราคม 2553 เวลา:14:00:54 น.

อยากทราบว่าพี่เอาต้นฉบับภาษาอังกฤษมาจากที่ไหนคะ
แล้วมานเป็นหนังสือรึป่าว
คือว่าตอนนี้งงมาก
ว่ามาจากไหน
ขอบคุนล่วงหน้านะคะ

โดย: may IP: 58.8.116.253 วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:15:50:55 น.

ขอตอบคุณ may แทนเจ้าของหระทู้ได้มั้ยอ่าคะ

คือเอามาจากไหน : ก็มันเป็นที่สเตฟานี่เขียนแหละค่ะ
แต่ว่ามันหลุดออกมา12ตอน(ถ้าจำไม่ผิดนะคะ)ก่อนที่เค้าจะเขียนจบ พอเห็นอย่างนั้นเจ๊สเตฟานี่เลยโกรธ แล้วก็เลิกเขียนไปเลยยยย..
มันก็เลยยังไม่ออกมาเป็นหนังสือค่ะ

แล้วจากต้นฉบับภาษาอังกฤษ ก็ได้รับความเมตากรุณาจากเจ้าของบล็อกนี้ แปลให้พวกเราได้อ่านค่ะ

เท่านั้นยังไม่พอ! คุณเจ้าของบล็อกยังใจดี แต่งต่อจากสเตฟานี่ให้พวกเราสาวกแวมไพร์ได้มีความสุขกันอีกค่ะ

รอ ch.15 จุ๊บๆๆ (มีความสุข.. ฮี่ๆๆๆๆ :P )

โดย: glam IP: 119.31.126.141 วันที่: 12 มกราคม 2553 เวลา:23:19:34 น.

เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ลุงเสียค่ะ ต้องไปวัดทุกวันหลังเลิกงาน (เพิ่งเผาวันนี้) ไม่มีเวลาเขียนต่อเลยค่ะ ยังไงก็จะพยายามทำให้จบเล่มค่ะ (พยายามๆๆ) แต่คงไม่จบไวๆนี้หรอกค่ะ ไว้เล่มจริงออกเมื่อไหร่ก็หยุดเขียนเนาะ
ขอบคุณคุณ glam ที่ช่วยตอบคำถามค่ะ คุณ Stephanie เนี่ย เขาเผยแพร่ทั้ง 12 บทแหละ ที่เวบ official ของตัวเองเลย เราก็ไป download มาอ่าน เห็นว่าหนุกดี (หนุกกว่า Twilight อีก) เลยแปลเผื่อหลานค่ะ แล้วก็เอามาลงที่นี่ด้วย สองสามอาทิตย์ก่อนซื้อ The Host มา หนังสือใหม่ของเจ้เขาน่ะค่ะ แต่ยังถูกดองอยู่ คิวยาวเลย ไม่รู้จะได้เริ่มอ่านเมื่อไหร่ ไม่รู้บ้านเราจะมีแปลไหม...

โดย: hs3puk

วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:22:08:30 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ตาแฟนก็เสียเหมือนกันเพิ่งเผาไปเมื่อวานนี้เอง เฮ้อเศร้าแต่ต้นปีเลยนิ
เป็นกำลังใจให้นะคะ ...
พักผ่อนบ้าง มีเวลาก็ค่อยทำค่ะ
แค่คุณปุ๊กสละเวลามาแปลให้อ่านและยังเขียนต่อเพิ่มจากต้นฉบับอีก ไม่รู้จะขอบคุณไงไหวแล้วเน้อ
...รออ่านต่อไป ..เป็นกำลังใจให้ทุกวันค่ะ

โดย: Aor@Aor IP: 110.49.178.68 วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:0:50:07 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยคะ

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: ann IP: 124.122.133.222 วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:10:04:54 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยคนนะค่ะ

คุณปุ๊กพักผ่อนมาก ๆนะค่ะ ไม่ต้องหักโหมละเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ยังไงก็จะติดตามคุณปุ๊กอยู่เสมอ ไม่เปลี่ยนใจไปไหนแน่ ๆ

สู้...สู้....ค่ะ เพื่อ สาวกTwilight อย่างพวกเรา 5555....

โดย: nok IP: 125.27.216.209 วันที่: 16 มกราคม 2553 เวลา:19:13:14 น.

อ่า...ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะกับข่าวร้าย

แล้วก็เพิ่งรู้นะคะว่าสเตฟานี่เป็นคนเอามาปล่อยเอง (ข่าวใหม่สำหรับแกล้มเลย ฮ่าๆ ^.^ )

แต่ก็ยังสงสัยว่า แล้วจะออกมาบอกว่าตัวเองเสียความรู้สึกจนไม่อยากเขียนต่อทำไม งงๆนะคะคนนี้

ยังไงก็แล้วแต่ตอนนี้เราไม่สนเจ๊แกแล้ว เพราะมีคุณปุ๊กแต่งให้อ่านต่อแล้ว ฮ่าๆ

ยังไงก็สู้ๆนะคะ

ส่วนเรื่อง the host รู้สึกว่าจะมีแปลเป็นภาษาไทยแล้วนะคะ แต่ว่ายังไม่ได้อ่านเหมือนกันค่ะ (กลัวไม่สนุก) ใครที่อ่านจบแล้วหรือถ้าคุณปุ๊กมีโอกาสได้อ่านแล้วก็มีบอกกันบ้างนะคะว่าสนุกสู้ทไวไลท์ได้รึป่าว

สุดท้ายก็ขอแสดงความเสียใจด้วยอีกครั้งนะคะ. สู้ๆค่ะเป็นกำลังใจให้

โดย: glam IP: 110.49.179.130 วันที่: 17 มกราคม 2553 เวลา:0:37:28 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

คุณปุ๊กแปลได้เก่งและถ่ายทอดได้สุดยอดเลยค่ะ ขอให้คุณปุ๊กถ่ายทอดต่อไปนะคะ ช่วงไหนก็ได้ เพราะอ่านจบ 5 เล่มแล้ว แต่อยากอ่านในแง่ความคิดของเอ็ดเวิร์ดค่ะ สนุกกว่าความคิดของเบลล่าอีก จะรอๆๆๆๆๆๆๆ นะคะ เป็นกำลังใจ สู้ สู้นะคะ

โดย: sand IP: 124.122.69.123 วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:16:23:13 น.

ยังจะรอต่อไปนะคะ

โดย: sand IP: 124.120.57.254 วันที่: 20 มกราคม 2553 เวลา:8:55:18 น.

เป็นแฟนคลับเหมือนกันค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ

เข้ามาอ่าน บ่อยๆ

ยังไงก็ยังติดตามอยู่นะคะ

โดย: Athena IP: 124.120.154.120 วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:14:30:33 น.

แวะมาทุกวัน...ก้อนี่มันสวรรค์ของเรา...

คิดถึงค่ะ ..

โดย: Aor@Aor IP: 110.49.108.32 วันที่: 22 มกราคม 2553 เวลา:2:41:02 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ จะรออ่านนะคะ รักษาสุขภาพด้วย

โดย: neung IP: 203.144.144.165 วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:18:06:19 น.

ขอบคุณมากนะค่ะ แปลได้เก่งจริง

โดย: grace IP: 192.168.1.120, 203.144.144.164 วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:10:39:14 น.

ทำให้หายคิดถึงไปได้บ้าง

ไม่อยากให้เขียนจบเลย

อยากอ่านอีกค่ะ

โดย: grace IP: 192.168.1.120, 203.144.144.164 วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:10:41:37 น.

ยังไงก็แต่งต่อเร็ว ๆ นะคะ
เป็นกำลังใจให้น้า

โดย: na IP: 203.144.144.165 วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:18:36:05 น.

with love of GOD | u will be able to pass
every difficulity in this world
belive in him and wait for the miracal

โดย: da IP: 203.144.144.164 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:03:28 น.

เป็นกำลังใจให้เสมอน่ะน่ะสู้ๆแต่งเก่งมากเลย^^

โดย: 555 IP: 222.123.44.20 วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:22:27:39 น.

ติดตามอ่านอยู่นะค่ะ
แต่งมาอีกนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้
ชอบมากเลย

โดย: aimaimaim

วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:17:56:23 น.

แปลต่อเถอะ ได้โปรด ToT

โดย: nang IP: 115.67.118.112 วันที่: 10 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:01:37 น.