นิสัย .ลักเล็กขโมยน้อย..
รู้สึกอยากระบายค่ะ วันนี้พี่ทำงานทำนิสัยทีเรารับไม่ค่อยได้ แต่ไม่ได้พูดบอกใครหรอกนะค่ะ เดี่ยวจะกลายเป็นดาบสองคม คนที่เราจะเล่าอาจจะมาหักหลังเราตอนไหนไม่อาจรู้ได้ค่ะ คนเราเดี่ยวนี้รู้หน้าแต่ไม่รู้ใจค่ะคือเรื่องมีอยู่ว่า พี่คนนี้เค้ามาแอบขโมยของสิ่งนึ่งของบริษัท เพื่อไปเอื้อประโยชน์กับกิจการตัวเอง ถึงแม้ว่ามูลค่าของสิ่งนั้นจะไม่ได้มากมายอะไร แต่ฉันก็คิดว่ามันไม่สมควรค่ะ...เอาของที่เจ้าของเขาไม่ได้อนุญาต นี่เรียกว่าขโมยใช่มั้ยล่ะค่ะ ถึงจะนิด ๆ หน่อย ๆ แต่บ่อย ๆ เข้า ก็ไม่ถูกค่ะ ไอ้เราจะตักเตือนก็ใช่ที่ค่ะ เด่วจะหาว่ายุ่งเรื่องของเค้า แต่มันติดอยู่ที่ว่าแล้วมาทำให้ฉันเห็นทำไม ให้ฉันมารับรู้ด้วย แล้วอ้างเหตุผลต่าง ๆ นา สารพัดที่จะเข้าข้างตัวเอง อย่างนี้ แถมยังขโมยแล้ว เอามาซุกไว้โต๊ะฉันก่อนอีกต่างหาก ดู ดู เธอทำซิค่ะ ช่างร้ายเหลือ ครั้งนี้เราก็สุดจะทนเลยพูดๆไปว่า ไม่รับนะ ถ้าจะเอามาไว้ให้ไปไว้ที่อื่น ไม่รู้เค้าจะโกรธเรารึป่าวแต่ไม่แคร์ค่ะ ในเมื่อเขาก็ทำไม่ถูก เลยกลายเป็นว่าเราต้องมารู้เห็นเป็นใจกับเค้าไปรึป่าวก็ไม่รู้ .... แย่ค่ะแย่ บาปกรรมป่าวๆๆ ไปเอาของ ของเค้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต อย่างนี้ถือว่าบาปมั้ยล่ะค่ะ
ครั้งนี้เราก็สุดจะทนเลยพูดๆไปว่า ไม่รับนะ ถ้าจะเอามาไว้ให้ไปไว้ที่อื่น ไม่รู้เค้าจะโกรธเรารึป่าว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
