อนิเมชั่นเรื่องนี้ให้แรงบันดาลใจในหลายๆเรื่อง โดยเฉพาะคนที่สิ้นหวัง อยากจะคว้าความสำเร็จแต่มันช่างยากเย็นเหลือเกินจนรู้สึกว่าความฝันนั้นช่างไกลเกินเอื้อม ความท้อแท้นี้ทำให้หวนคิดไปถึงฉากที่พวกพระเอกกำลังไปแย่งกันเก็บโมจิในงานโปรยโมจิจากเรือ ด้วยความที่พระเอกเป็นเด็กในเมืองจึงเก็บโมจิสู้คนอื่นไม่ได้แล้วเผลอคิดเปรียบเทียบตนเอง ในขณะที่กำลังตัดพ้อตัวเองอยู่นั้น จู่ๆก็มียายแก่พูดขึ้นมาว่า ที่เก็บไม่ได้เพราะมัวแต่มองขึ้นข้างบน ค่อยๆอดทนรอเก็บชิ้นที่ตกลงมาด้านล่างก็ได้นี่ โอกาสไม่ได้มีแค่ด้านบนหรอกนะ จากนั้นพระเอกก็รีบถามขึ้นมาอีกว่า แล้วถ้าทำยังไงก็เก็บไม่ได้ล่ะ ถ้ายังมีคนเก่งกว่าจะทำยังดี ยายคนนั้นจึงตอบว่า ถ้าถึงตอนนั้น ก็ขอให้เค้านำไปก่อนเลย แล้วเราค่อยรอโมจิชิ้นที่ใหญ่กว่า คำพูดนี้รู้สึกโดนใจเรามาก รู้ดีว่าโอกาสไม่ได้มีกันง่ายๆผู้คนต่างรีบที่จะไขว่คว้ามันไว้ แน่นอนว่าต้องมีคนที่เก่งกว่าและเอื้อมมือคว้ามันได้ก่อนเสมอ จนบางครั้งท้อแล้วรู้สึกว่าเส้นทางนี้ไม่มีที่ยืนสำหรับเรา แต่ถ้าย้อนมองดูดีๆ โอกาสไม่ได้มีแค่ครั้งเดียว ครั้งนี้เราอาจจะพลาด แต่ครั้งหน้าโอกาสอาจเป็นของเราก็เป็นได้ ขอให้อดทนรอโอกาสใหม่ที่ดีกว่าและเหมาะสมกว่า แต่ขณะเดียวกันต้องอย่าลืมพัฒนาตนเองให้เหมาะสมกับโอกาสชิ้นใหญ่ที่จะมาถึงนั้นด้วย จนถึงตอนนั้นน่าจะมีซักที่ที่เป็นที่ของเรา
อีกฉากหนึ่งที่ทั้งฮาและน่าประทับใจคือฉากที่พระเอกถูกไหว้วานให้ไปเขียนตัวคันจิบนเรือ พระเอกผู้ที่เตรียมตัวมาอย่างดี พอจะจรดแปรงทาสีกลับสั่นและไม่กล้าที่จะเริ่มซะงั้น เหล่าเด็กๆจึงจัดการประเดิมจุ่มมือและแปะหมึกลงบนตัวเรือก่อน เมื่อพระเอกเห็นเรือเลอะก็รีบทาสีทับอย่างไม่ลังเล แม้จะแอบดุเด็กอยู่บ้างแต่ลึกๆแล้วกลับรู้สึกขอบคุณ ก็เหมือนเราที่กลัวการเริ่มต้น ประหม่า กลัวว่าจะทำพลาด กดดันว่าผลลัพธ์จะออกมาไม่ดี แต่เมื่อได้ลองลงมือไปแล้วก็จะรู้สึกว่าทุกอย่างมันง่ายกว่าที่คิด ส่วนที่เหลือก็ปล่อยให้แรงผลักดันภายในเป็นตัวขับเคลื่อนให้งานสำเร็จเอง
บารากะมอน เกาะมีฮาคนมีเฮ สำหรับเราถือแล้วเป็น 1 อนิเมชั่นที่ชอบมาก เราคิดว่าเสน่ห์ของเรื่องคือการดำเนินชีวิตของผู้คนบนเกาะ และคาแรคเตอร์ของตัวละครที่น่าสนใจ โดยเฉพาะตัวพระเอกที่มักมองโลกในแง่ร้าย ตั้งกำแพงตัวเองไว้สูงจนไม่รับฟังใคร ต้องมาเจอกับนารุ เด็กหญิงตัวป่วนผู้ซึ่งเป็นผู้ทลายกำแพงในจิตใจและทำให้พระเอกสามารถค้นหาความเป็นมนุษย์ได้สำเร็จ เรื่องนี้นอกจากจะคลายเครียดได้เป็นอย่างดีแล้วยังให้คติสอนใจมากมาย เป็นอนิเมชั่นที่ไม่ลังเลที่หยิบมาดูซ้ำเป็นครั้งที่ 2