ชั้นวางหนังสือ 1-5

อขิทโร ลูกปัดมนตรา A KITH RO LOOK PAD MON TRAโดย : วรรณวรรธน์ / สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม



มนุษย์เราดิ้นรนกับการแสวงหาสิ่งวิเศษที่สุด เพื่อประชันขันแข่งความเป็นใหญ่แสวงหาสิ่งเลอค่า เพื่อครอบครองและประกาศความเป็นเจ้าของ ด้วยความภาคภูมิและทะนงตน ต่างคนต่างทะเยอทะยานดิ้นรนแสวงหาของเลอค่าเพื่อมาเป็นสมบัติส่วนตน เพื่อประกาศความเป็นใหญ่เหนือกว่าผู้อื่นใด ว่าได้เป็นเจ้าของสิ่งเลอค่าเหล่านั้น แต่มนุษย์จะรู้ตัวหรือไม่ว่า สิ่งที่ตัวเองเรียกขานนั้นเป็นเจ้าของอยู่นั้น ในความจริง ที่แท้...มันนั่นเอง ที่อาจเป็น "เจ้าของ" เรา
อขิทโร ลูกปัดมนตรา

ข้าบดินทร์ 1-2 โดย : วรรณวรรธน์ / สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม




เมื่อได้พบเจ้า พี่ก็รู้แล้วว่าชีวิตพี่ไม่ได้มีเคราะห์กรรมเสียอย่างเดียว แต่มันมีแสงสว่างของโชคชะตารอพี่อยู่เช่นกัน เจ้ามิต้องพูดอันใดดอก เพียงเห็นเจ้าเก็บมาลัยไว้ไม่ห่างกายแต่วันนั้น พี่ก็รู้แล้วว่า...สิ่งที่อยู่ในหัวใจเจ้าคือสิ่งใด เจ้าเก็บมาลัยของพี่ ก็เหมือนเจ้าไม่รังเกียจรับฝากใจพี่ไว้กับตัว สุดหัวใจพี่แล้ว ที่ได้บอกคำรักกับเจ้าตามตรง แล้วรับรู้ความทั้งหมดว่า...ใจเจ้าก็เฝ้าเรียกร่ำคำคำนี้อยู่เช่นกัน
ลำดวนเอยเคยตระหลบ กลิ่นอายอบสบนาสา
นึกถึงนาฏกลิ่นบุหงา จำจากเจ้าเฝ้าถวิล
รวยรื่นคืนจันทร์เจ้า พี่ปรารถนาเพียงยุพิน
ห่างไกลเพียงห่างถิ่น หวังเพียงเจ้าเฝ้าคะนึง
ข้าเป็นข้าบดินทร์ พ่อข้าเป็นพระยาถือน้ำพระพัทสัจจา พ่อสอนข้าว่า "ถึงเจ้าจะเกิดเป็นเศษเสี้ยวธุลีของแผ่นดิน เจ้าจงรู้ว่า แผ่นดินให้อะไรกับเจ้า และตัวเจ้าเองมีความหมายต่อแผ่นดินเพียงใด จงทำตัวเป็นเศษธุลีที่มีค่าของผืนแผ่นดิน เป็นข้าแห่งบดินทร์ อันร้อยรวมศรัทธา ความกล้าหาญ ความรัก ความภักดี ไว้ในดวงใจเดียวกัน
ข้าบดินทร์.....ผู้รับใช้ของพระเจ้าแผ่นดิน

ใครกันหนอ ช่างสรรหาดอกลำดวนมาทำมาลัยแอบมาส่งให้กลางป่า....
คนหยิบมาลัยถึงกับอุ่นวาบในหัวอก เหมือนว่าตัวกำลังถูกคนเรียกหาจากที่ไกล.....เจ้าลำดวน

แทนคำตอบของพี่ใช่ไหม เมื่อเย็นวานฉันเรียกชื่อพี่ออกไปมาลัยพวงน้อยจึงได้ขานรับชื่อฉันกลับมา

...โอ้ยามนี้รำเพยลมพัดหวนคืน มาหอมรื่นเจ้าดอกไม้ที่ในสวน
พระพายโชยโรยรินกลิ่นลำดวน พี่อยากชวนชื่นใจแม้ไกลเชย

“พี่ก็รู้ แต่เวลานี้แทบไม่อยากไปที่ใด หากมิใช่เพราะคิดว่าต้องไปราชการรบเพื่อสร้างเกียรติภูมิ ก็คงขออยู่แต่ที่นี่ได้เฝ้าร้อยมาลัยใส่ข้อมือเจ้าทุกเช้าเย็น”
ลำดวนแย้มริมฝีปากเรื่อแดงรับ “ฉันไม่ได้ว่ากระไร เวลานี้พี่เหมเป็นนายทหารของท่านเจ้าคุณผู้ใหญ่ ก็เกรงแต่ว่ามาลัยลำดวนอาจจะปันไปอยู่ที่ข้อมือคนอื่นเท่านั้นเสีย”
ที่แท้ ก็ระแวงพี่ หญิงเอยหากไม่มีใจคงไม่ห่วงหวง ได้ฟังแค่นี้ก็สุขล้นหัวอกยิ่งแล้ว
“ลำดวนเอย...เจ้าก็รู้ว่าหัวใจดวงนี้ของพี่มันถูกมาลัยลำดวนรัดร้อยไว้แน่นจนไม่เหลือพื้นที่ให้คนอื่นมาแทรกได้อีกแล้ว เจ้าอย่าได้ระแวงในตัวพี่ไปอีกเลย”
หญิงสาวรีบก้มหน้าจากคนหูตาแพรวพราว
“พี่เหมจ๋า.....พูดเช่นนี้จะแกล้งฉันทำให้สำลักคำหวานของพี่จนขาดใจอยู่ตรงนี้ใช่ไหม”
“จะต่อว่าพี่ทำร้ายเจ้าด้วยคำพูดได้อย่างไร เพราะเท่าที่เอ่ยออกไปทั้งหมดยังไม่ถึงเท่าเศษเสี้ยวความรู้สึกที่พี่มีต่อเจ้าเลยหนา”
ไม่พูดเปล่ายังก้มหน้ามาควานหาคำตอบจากคนขวยอาย จนเธอต้องปัดความไม่กล้าต่อ
“...อย่างนี้......ฉันจะพยายามเชื่อถือคำของนายทหารสักครั้งก็ได้”

เสน่หาเหมือนโรคา เจอเข้าไปเหมือนไข้ป่าชายใดต้องตกบ่วงเสน่หาเป็นได้กระวนกระวาย แตกตื่นราวกับคลื่นทะเลถูกภูเขาถม.....ไม่เกินเลยสักนิด

ลูกเอย....อย่ามองสิ่งใดไม่พ้นฝ่ามือ ชีวิตของเรามิใช่ตัวเราเพียงคนเดียวแต่จงมองไปถึงคนรอบข้าง แล้วยังคนที่จักอยู่ต่อไปในภายภาคหน้า ถึงเจ้าจักเกิดเป็นเศษเสี้ยวธุลี ของแผ่นดินแต่เจ้าจงรู้ว่าตัวเองมีความหมายต่อแผ่นดินแผ่นทรายเพียงใด

จงอย่าถือแต่เกียรติยศชื่อเสียงมาเป็นตัววัดคุณค่าความดีเพื่อชาติบ้านเมืองเลยเจ้าสมิง ทหารไปรบเป็นศพเอาเลือดทาทับถมแผ่นดิน....นั่นย่อมเป็นผู้มีเกียรติยศรุ่งเรืองเสียยิ่งกว่าผู้ใด

ถึงเจ้าจักเป็นเศษเสี้ยวธุลีของแผ่นดิน เจ้าจงรู้ว่า ตัวเองมีความหมายต่อแผ่นดินเพียงใด จงทำตัวเป็นเศษธุลีที่มีค่าของผืนแผ่นดิน เพื่อเจ้าจักได้ชื่อว่าเป็นข้าแผ่นดิน เป็นข้าแห่งบดินทร์

เรื่อง จันทราอุษาคเนย์
ผู้แต่ง วรรณวรรธน์




จันทราอุษาคเนย์ นิยายย้อนยุคอิงประวัติศาสตร์ เล่าเรื่องราวของ ตมิสา เด็กสาวหลงยุคเข้าไปยังสมัยโบราณบนดินแดนอุษาคเนย์ พบพากับความรักผูกพันและ "พันธะสัญญา" กับเจ้าชายผู้เป็นจอมทัพใหญ่แห่งแคว้นเศรษฐปุระ นำพาไปสู่การเดินทางแสวงหาดินแดนใหม่ของถิ่น อุษาคเนย์ ท่ามกลางสายใยของบิดาที่เพียรพยายามค้นหาลูกสาวกลับสู่วันเวลาดังเดิม ตมิสาจะสามารถกลับคืนวันเวลาของเธอได้หรือไม่นิยายกึ่งโรแมนติคประวัติศาสตร์ จะนำไปสู่การค้นหา และความหมายอันยิ่งใหญ่ ของดินแดนใหม่ที่ถือ กำเนิดจากพันธะสัญญา และความรัก...
แล้วคุณจะรู้ว่าพันธะสัญญาและวันเวลา...บนดินแดนอุษาคเนย์นี้มีความหมาย...

Create Date : 09 พฤศจิกายน 2552		0 comments
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2552 16:37:02 น.
Counter : 1080 Pageviews.
Share Tweet