6 ความจริงเกี่ยวกับมันสมอง
1. มันสมองเหนื่อยหรือเพลียกับใครไม่เป็น
คนที่ทำงานใช้ความคิดติดต่อกันนานๆ จะรู้สึกมึนงงเพลีย ทำงานช้าลง เข้าใจเอาเองว่า ใช้สมองมาก จนสมองเพลีย จึงต้องหยุดพักสมอง เมื่อได้พักแล้วก็รู้สึกแจ่มใส ทำงานได้ดีขึ้น นักวิทยาศาสตร์ได้ทดลองเรื่องนี้ พบว่าไม่จริง สมองเพลียกับใครไม่เป็น เพราะสมองไม่เหมือนกล้ามเนื้อ ไม่ได้ทำงานอย่างกล้ามเนื้อ พลังของสมองเกิดจากไฟฟ้าเคมี(Electrochemical) ในสมองมันจึงไม่เพลีย เช่นเดียวกับเราเปิดไฟห้าสิบแรงเทียน เปิดไว้นานเท่าใดมันก็สว่างอยู่เท่านั้น หากมันจะดับก็ดับไปเลย
อาการที่ใกล้กับความเพลียของสมอง ก็คือความเบื่อ เช่น เวลาท่องตำรายากๆ สักเล่มหนึ่งพอดึกเข้าสักหน่อย ใจหนึ่งอยากอ่านต่อไป อีกใจหนึ่งอยากนอน เช่นนี้ทำให้ท่านหมดความตั้งใจที่จะอ่าน ดังนี้พอจะพูดได้ว่าสมองเพลียหมายความว่า ท่านหย่อนความตั้งใจที่จะทำงาน และไม่สามารถที่จะบังคับความคิดไม่ให้ฟุ้งซ่านไปในทางอื่น
2. กำลังสมองไม่มีที่สิ้นสุด
สมองเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายมีหน้าที่เกี่ยวกับการจดจำการคิดและความรู้สึกต่างๆ สมองประกอบด้วยตัวเซลล์ประมาณ 10 พันล้านตัวถึง 12 พันล้านตัว แต่ละตัวมีเส้นใยที่เรียกว่า แอกซอน(Axon) และเดนไดรด์(Dendrite) สำหรับให้กระแสไฟฟ้าเคมี(Electrochemical) แล่นผ่านถึงกันการที่เราจะคิดหรือจดจำสิ่งต่างๆ นั้นเกิดจากการเชื่อมต่อของกระแสไฟฟ้าในสมอง คนที่ฉลาดที่สุดก็คือคนที่สามารถใช้กำลังไฟฟ้าได้เต็มที่
3. อัตราส่วนเชาวน์(I.Q.)นั้นที่จริงไม่ใช่ของสำคัญ นักจิตวิทยา เช่น อัลเฟรดและบิเนต์ มีวิธีการวัดความฉลาดของคนโดยการวัดอัตราส่วนเชาวน์ หรือไอคิว แล้วกำหนดว่าคนนั้นๆ มีไอคิวเท่านั้นเท่านี้ หากใครวัดแล้วได้ไอคิวต่ำกว่าร้อยก็ออกจะเสียใจสักหน่อย แต่นักจิตวิทยาบอกว่าอย่าไปสนใจกับไอคิวนักเลย เพราะการทดสอบนั้นมันไม่ค่อยแน่นัก อาจทดสอบผิดพลาดได้ง่าย เท่าที่เขาค้นพบนั้น ว่าใครมีร่องยู่ยี่หยุกหยิกตอนกลางกระหม่อมมากๆ มักจะฉลาดกว่าคนอื่น แต่คนที่ธรรมชาติไม่ได้สร้างสิ่งพิเศษมาให้ จะไม่มีทางฉลาดกับเขาบ้างหรือ นักวิทยาศาสตร์ตอบว่ามีและมีได้แน่ๆ คนที่มีไอคิวปานกลางอาจจะเป็นคนฉลาดปราดเปรื่อง มีความรู้ดีโดยการหมั่นฝึก ตัวเซลล์ในสมองให้มันทำงาน ไม่ปล่อยให้มันขี้เกียจอยู่เฉยๆ เขาพบว่าคนที่มีชื่อเสียงมากมายหลายคนมีไอคิวเท่าๆ กับคนธรรมดา อย่างเช่น จอห์น อาดัมส์,อับราฮัม ลินคอล์น,นโปเลียน,เนลสัน เหล่านี้มีสมองธรรมดาๆ แต่ว่าเป็นคนมีลักษณะพิเศษ คือ อุตสาหะพากเพียรอย่างไม่หยุดยั้ง คนสมองดีๆ หากไม่หมั่นใช้มันก็จะฝ่อได้
4. แก่แล้วก็เรียนได้ดีเท่าหนุ่มๆ เหมือนกัน
ความเข้าใจผิดอย่างไม่เข้าท่า ก็คือว่ายิ่งแก่ตัวยิ่งเรียนไม่ได้ สมองเสื่อม ความจำไม่ดี หากเป็นคนขี้เหล้าเมายาหรือมีโรคอาจเป็นได้ ดังนี้ แต่คนปรกติแล้วย่อมเรียนได้ตลอดอายุ ความแก่ชราไม่เป็นอุปสรรคแก่การเรียน การเรียนเกี่ยวกับการให้กระแสไฟฟ้าในสมองเคลื่อนไหว ดังนั้น หากสมองไม่ผุพังเพราะเชื้อโรค หรือการกระทบกระเทือนอย่างหนึ่งอย่างใดแล้ว อายุ 90 ปี ก็ยังเรียนได้ ที่ว่าแก่ป้ำๆ เป๋อๆ ชื่อคนที่เคยจำได้ก็นึกไม่ออก อะไรพวกนี้ เป็นการยอมรับตัวเองทั้งสิ้น
5. กำลังสมองจะดีขึ้นหากได้ใช้มันอยู่เสมอ
สมองเหมือนกับกล้ามเนื้อ ตรงที่การฝึกหากได้ใช้ให้ทำงานอย่าปล่อยให้มันขี้เกียจ มันจะยิ่งเก่งกล้าขึ้น ท่านยิ่งใช้ความคิด ความคิดของท่านก็จะดีขึ้น หากท่านใช้ความจำอยู่เสมอ ความจำของท่านก็จะดีขึ้น คือท่านจะจำอะไรได้เร็วขึ้น มีอำนาจอย่างหนึ่งที่เราพูดถึงกันเสมอคือ อำนาจใจหรือกำลังใจ กำลังอันนี้สะสมอยู่ในสมอง ทุกคราวที่ท่านใช้ กำลังใจหรืออำนาจใจต่อสู้อุปสรรคปัญหาหรือความยากลำบากต่างๆ กำลังใจของท่านก็เพิ่มพูนมีกำลังแรงขึ้น
6. จิตใต้สำนึก...คลังอันน่ามหัศจรรย์
ส่วนลี้ลับและแสนจะพิสดารในตัวของเราคือ จิตใต้สำนึก หรือบางทีเรียกว่า จิตไร้สำนึก มันเป็นที่เก็บพลังพิเศษและความจดจำเรื่องทั้งหลายมากมาย แต่มันน่าประหลาด ที่เราไม่สามารถให้มันสำแดงฤทธิ์ตามใจเราได้ มันจะแสดงพลังของมันออกมาในขณะที่มีเหตุใหญ่ฉับพลัน ทันด่วน และแสดงออกมาโดยเราเองก็ไม่รู้ตัว จิตแพทย์ได้เพียรใช้จิตสำนึกรักษาโรคจิต เช่น บางคนอยู่ดีๆ กลัวและเกลียดคนหน้าดำ เจ้าตัวเองก็บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงเกลียดและกลัวอย่างไม่มีเหตุผล จิตแพทย์ต้องใช้วิธีให้จิตใต้สำนึกบอกเรื่องราวแต่หนหลัง ที่ตกตะกอนลงไปอยู่ในจิตแห่งนั้น ก็รู้ได้ว่าเมื่อตอนนั้นยังเล็กอยู่ มีคนหน้าดำคนหนึ่งได้เข้ามาปลุกปล้ำบีบคอเขาในบ้าน แต่เขาจำเรื่องนี้ไม่ได้ เพราะมันตกไปอยู่ในจิตใต้สำนึก เมื่อเขาโตขึ้น มันจึงแสดงอาการออกมาในลักษณะที่เขากลัวและเกลียดคนหน้าดำ นักจิตวิทยากล่าวว่าหากเราหัดพูดกับจิตใต้สำนึกเราก็สามารถสร้างพลังขึ้นในตัวได้ อย่างเช่น เราพูดกับจิตใต้สำนึกว่า คืนนี้เราจะตื่นตีห้า ทำใจให้แน่วแน่ เพ่งอยู่ในการตื่นเวลาตีห้า พอถึงตีห้า จิตใต้สำนึกก็จะปลุกเราเอง หากเราเป็นคนขลาดขี้อาย เราพยายามพูดกับจิตใต้สำนึกว่าเราจะไม่ขลาด เราจะไม่ขี้อาย ความขลาด ความขี้อายก็จะหายไปเอง
ที่มา //www.sau.ac.th
.................................................................................................
เป็นเรื่องราวที่เราเผอิญได้ไปเจอมาค่ะ อ่านแล้วชอบมากเลยโดยเฉพาะเรื่องจิตใต้สำนึกค่ะ ตอนนี้เราอยากที่จะเป็นคนหุ่นดี อย่างมีสุขภาพดี เราจะบอกกับจิตใต้สำนึกของเราทุกวันค่ะ โดยเราจะค่อยๆ พูดคุยกับจิตใต้สำนึกด้วยการเริ่มจากความคิดค่ะ คิดก่อนว่าคนหุ่นดีมีพฤติกรรมและลักษณะแบบไหน อย่างเช่น คนหุ่นดีเขาคงชอบทานผักและผลไม้กันนะ คนหุ่นดีเขาคงออกกำลังกายด้วยแน่เลย ถึงได้ดูฟิตและเฟิร์มได้ขนาดนี้ เราก็จะทำแบบคนหุ่นดีเขาทำกันค่ะ เราเคยดูพลอย เฌอมาลย์ให้สัมภาษณ์นะคะ เกี่ยวกับเคล็ดลับในการดูแลสุขภาพ พลอยจะให้สัมภาษณ์ว่า ทานผักผลไม้เยอะๆ ค่ะและก็พักผ่อนให้เพียงพอ และดื่มน้ำเยอะๆ
เคยเห็นบี้เดอะสตาร์ให้สัมภาษณ์ก็บอกว่า ผมชอบทานผลไม้ครับ ชอบทานทุกชนิดเลย คุณแม่จะปลอกไว้ให้ครับ และก็ดาราอีกมากมายที่เคยให้สัมภาษณ์ไม่ว่าจะเป็นยุ้ยจีระนันท์ที่ชอบทานผลไม้เหมือนกัน
แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องสวยให้ได้อย่างพวกเขานะคะ เพราะมันต้องมีปัจจัยอีกมาก แล้วที่สำคัญเราพอใจกับการเริ่มต้นพูดคุยกับจิตใต้สำนึกของเราแบบนี้ค่ะ เดี๋ยวไปสั่งมากตัวเราเองนั่นแหละค่ะที่จะสับสน ผลออกมากลายเป็นล้มเหลวไม่เป็นท่า 5555
นอกจากเราจะพูดคุยกับจิตใต้สำนึกในเรื่องของการรับประทานและการออกกำลังกายแล้ว เราก็จะคิดมโนภาพออกมาอีกว่า เมื่อเรามีหุ่นดี บุคลิกดี สุขภาพดี เราจะมีพฤติกรรมอย่างไรบ้าง เราจะเขียนออกมาค่ะ บรรยายออกมาให้ได้มากที่สุด ว่าเราจะเป็นอย่างไรบ้าง อ๊ะ ๆ แต่เราจะไม่บอกเพื่อนๆ หรอกนะคะ อิอิ เราจะแอบไปเขียนให้ตัวเองอ่านคนเดียว อ่านทุกวันบ่อยๆ อย่างน้อยก่อนนอนทุกคืน อิอิ
จิตใต้สำนึก...พลังอันน่ามหัศจรรย์ เราเชื่อค่ะ ว่ามันมีอยู่จริง!!
| 
ทำ ดี ได้ ดี 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
