สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาวบล็อกแกงค์ ทุกท่าน

วันนี้เพื่อนก็กลับมาแล้วค่ะ หลังจากที่หายศีรษะไปหลายวัน ที่หายไปก็เพราะว่า ที่บ้านมีงานเลี้ยงน่ะค่ะ น้องสาวแต่งงานเรียบร้อยแล้ว (เสร็จไปอีกหนึ่งราย) 555

จึงต้องช่วยงานค่ะ เพราะไม่ได้ไปจัดที่โรงแรมอะไร จัดที่บ้านเนี่ยแหละค่ะ ทำกันเอง ส่วนเพื่อนก็แค่ตัวเสริม แต่ก็เหนื่อยสุดๆ เหมือนกัน อาหารการกินก็ไม่ต้องห่วงค่ะ มีทั้งของคาวของหวาน ผลไม้ พรั่งพร้อมสมบูรณ์

เป็นการจัดงานที่สนุกสนานมาก แล้วก็มีความสุขที่สุดด้วยเหมือนกัน ญาติๆ มากันเยอะแยะเลยล่ะค่ะ ดีจังเลยเนาะ

มีเรื่องอยากเม้าท์อยู่เรื่องนึงค่ะ คือ ช่วงวันงานเนี่ย เพื่อนไม่ได้จดบันทึกรายการอาหารเลยล่ะค่ะ อาหารก็กิน โดยเฉพาะของหวานเนี่ย กินเยอะกว่าอะไรทั้งหมด เพราะเพื่อนอยู่ในส่วนการดูแลของหวานเสียส่วนใหญ่ เดี๋ยวหยิบ เดี๋ยวชิม ไอ้นู้นนิด ไอ้นี่หน่อย โห้ย...อร่อยจริงๆ แต่ก็บอกตัวเองตลอดนะคะว่า กินน้อยๆ นะ กินน้อยๆ

วันรุ่งขึ้นก็ปวดกล้ามเนื้อไปหมดค่ะ แต่ไม่ถึงกับไม่สบายนะคะ ยังมีแรงช่วยที่บ้านเก็บจานล้างได้ค่ะ รู้สึกมีความสุขมากเลย ยุ่งทั้งวันเลยล่ะค่ะ ไม่เคยยุ่งแบบนี้มาก่อน 555

เมื่อวานก็ไม่ค่อยได้กินผักเท่าไหร่นะ ขี้เกียจออกไปซื้อผักมาต้มน่ะค่ะ เห็นในตู้เย็นมีแครอทอยู่ ก็ปั่นมากินสดๆ ซะเลยไม่ต้องเติมอะไร ช่วงนี้ฮิตกินน้ำแครอทปั่นค่ะ ตั้งใจไว้ว่าจะกินทุกวันเลยเพื่อสุขภาพที่ดี ^O^

คุณนิภารัตน์ ลากน้ำหนัก 98 กิโลกรัมมาพบผมจากจังหวัดชลบุรี คงไม่ต้องบอกว่ารูปร่างเธอใหญ่โตขนาดไหน

“อยากลดน้ำหนักค่ะ อยากลดเหลือ 60 กิโลกรัม”

เธออยากใช้การสะกดจิตช่วยในการลดน้ำหนัก

“อาจารย์ไม่ต้องถามเลยว่าฉันใช้วิธีไหนมาบ้างแล้ว กินยากินอาหารเสริม ออกกำลังกายทำมาหมดแล้วค่ะ”

“อืม..ออกกำลังกายก็น่าจะช่วยให้คุณผอมลงได้นะ”

“แต่แหม..ถ้าช่วยได้ก็คงหายไปนานแล้วละค่ะ แต่พอออกกำลังกายเสร็จแล้วก็เหนื่อย เหนื่อยก็ต้องกินเยอะขึ้นนะคะ”

“แล้วทำไมถึงคิดว่าการสะกดจิตช่วยได้ละครับ”

“อาจารย์ขา ฉันเป็นคนกินไม่เลิกค่ะ ยอมรับตัวเอง จะบอกว่าตะกละก็ได้ คือที่ทำงานเพื่อนๆเอาขนมมาแบ่งกันกินทุกวัน แล้วหน้าที่ทำงานก็มีแต่ขนม ซื้อกินกันได้ทั้งวันแหละค่ะ ทีนี้มันเห็นก็อดไม่ได้ เคยลองมาหลายวิธีแล้วลดไม่ได้….”
เธอหยุดหอบเล็กน้อยด้วยความเหนื่อย

“ฉันรู้ตัวเองเลยว่าถ้าห้ามใจตัวเองได้ว่าจะกินน้อยลงนะ หยิบนั่นหยิบนี่ใส่ปากให้น้อยลงนะ แล้วก็แต่ละมื้อไม่ยัดลงไปทีละมากๆเหมือนก่อนละก็ ลดได้แน่ แต่ที่ผ่านมา ออกกำลังกายก็ออกไปเถอะค่ะ พอนั่งทำงานก็กินได้ทั้งวันอีก หรือกินพวกยาพวกอาหารเสริม กลับจะยิ่งอ้วนไปใหญ่ พอคิดว่ากินอาหารเสริมแล้วเดี๋ยวคงผอม เลยยิ่งกันใหญ่เลยค่ะ”

ตอนนี้เธอหยุดแล้วมองผมตาละห้อย

“อาจารย์ช่วยให้ฉันลดน้ำหนักได้เถิดนะคะ จะเป็นพระคุณอย่างใหญ่แล้ว”

ผมมองเธอสักครู่แล้วพยักหน้าให้

“อย่าห่วง ผมช่วยคุณได้แน่ แต่คุณต้องช่วยตัวเองด้วยและทำในสิ่งที่ผมบอกให้ได้”

“อาจารย์บอกมาเลยค่ะ ฉันเชื่อมั่นในอาจารย์มาก และมั่นใจด้วยว่าอาจารย์ต้องช่วยให้ฉันลดน้ำหนักได้แน่นอน ฉันลองมาทุกวิธีแล้ว ผลสุดท้ายบอกกับตัวเองได้ว่าเราจะลดน้ำหนักได้ต้องเริ่มที่ตัวเอง ไม่ใช่ไปพึ่งยาพึ่งอาหารเสริม”

“ข้อแรก วันนี้กลับไปถึงบ้าน เปิดตู้เย็น ของกินที่คุณชอบกินทั้งหมดให้เอาไปทิ้งขยะ ทิ้งอย่างเดียวไม่พอ ต้องหาไม้มาตำให้มันเละๆ ให้เสียหมด ทำได้มั้ยครับ”
พูดจบผมมองหน้าเธออย่างเอาจริงเอาจัง

“ได้ค่ะ แต่พอจะบอกเหตุผลได้มั้ยคะ”

“อืม ดีแล้วที่คุณตอบว่าได้ คือยังงี้ ขั้นแรกที่ให้ทำนี่เพื่อให้เป็นการช็อคจิตใต้สำนึกของคุณ ว่านับจากวินาทีนี้นะ อาหารที่ฉันโยนทิ้งและตำมันให้ละเอียดนี่ เป็นศัตรูกับฉัน เป็นอะไรที่น่ารังเกียจ เป็นของที่ฉันจะต้องออกห่างให้ได้”

“แล้วระหว่างการตำกับการเอาไปแจกให้คนอื่นกินมันต่างกันมั้ยคะ”

“อ้าว คุณเอาไปให้คนอื่นกินก็แปลว่าสิ่งนี้มันยังไม่ถึงขั้นน่ารังเกียจนะสิ จิตใต้สำนึกคุณก็ไม่ช็อคสิ เพราะคิดว่ามันยังมีประโยชน์ คนอื่นยังเอาไปกินได้”

“เข้าใจแล้วค่ะ”

“ข้อสอง การมาพบผมเป็นการกล่อมเกลาจิตใต้สำนึก ความหมายก็คือการเปลี่ยนนิสัยของเรา ให้เรามีนิสัยเป็นอย่างคนที่เขากินน้อย มีพฤติกรรมของคนผอมที่อิ่มง่าย แต่การจะทำให้ควรเปลี่ยนแปลงนิสัยและพฤติกรรมได้จริง ต้องมาพบผมอย่างต่อเนื่องอย่างช้าสัปดาห์ละครั้ง ประมาณ 4-5ครั้ง ทำได้ไม่ครับ”

“ได้ค่ะ”

“ข้อสาม เปรียบจิตใต้สำนึกเหมือนตุ่มที่ใส่น้ำดำๆอยู่ การมาพบผมเหมือนการล้างตุ่มแล้วเอาน้ำใสๆใส่ลงไป แต่เราไม่สามารถล้างตุ่มให้สะอาดได้ภายในครั้งเดียว จึงต้องล้างหลายครั้ง ทีนี้..ระหว่างครั้งที่มาหาผมกับการกลับไปที่บ้าน อยู่ในสภาพแวดล้อมเดิมๆ เห็นขนม เห็นร้านขายของอย่างเดิมๆ ก็เหมือนการถือเอาตุ่มไปรับน้ำสกปรกเข้าอีก ผมจึงจะได้ซีดีไปฟัง การเอาซีดีไปฟังก็เหมือนการใช้เครื่องป้องกันไม่ให้น้ำดำๆสกปรกหยดลงไปในตุ่มได้อีก ต้องฟังซีดีเป็นประจำนะครับ”

เธอพยักหน้ารับ “อ้อ...อาจารย์คะ แล้ววิธีให้ฟังซีดีต้องทำยังไงบ้างคะ”

“การฟังซีดี ให้ฟังทั้งวันทั้งคืน คือว่ากลางคืนก่อนนอนให้เปิดเลยนะ ไม่ต้องไปตั้งใจฟังมัน พอให้ได้ยินเสียงก็พอ แต่ไม่ใช่ว่าเปิดซีดีของผมแล้วก็ดูทีวีไปด้วยยังงี้ไม่ได้ เปิดซีดีให้มีเสียงทั้งคืน ตอนไหนง่วงก็หลับไปไม่ต้องไปฝืน”

“ค่ะ”

“เดี๋ยว ยังไม่จบ”

“ตื่นเช้าขึ้นมาก็เปิดเลยนะ จะอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน กินข้าว เปลี่ยนเสื้อผ้าก็เปิดให้มีเสียงอยู่นั่นแหละ ถ้าเดินทางไปทำงานเปิดซีดีฟังได้ก็ทำแล้ว เอาไปทำเป็นเอ็มพีสาม หรือจะซื้อซาวอะเบ๊าท์พกติดตัวนี่ยิ่งดี เอาหูฟังใส่หูข้างเดียว อีกหูมีไว้คุยโทรศัพท์หรือคุยธุระ จะทำงานทำการก็เปิดฟังมันอยู่นั่นแหละ”

“งี้ก็ไม่ต้องดูหนังดูทีวีซีคะ”

“ใช่ครับ อดทนหน่อยนะ ช่วยทำอย่างที่ผมแนะนำ ขอแค่สัปดาห์เดียว ไม่ใช่ให้ทำตลอดไป ขออาทิตย์เดียวเท่านั้น ถ้าอดทนได้เจ็ดวัน รับรอง ผอมแน่!!”

“ค่ะ หนูจะปฏิบัติตามทั้งหมดเลยค่ะ”

“ดีมาก แต่ยังไม่จบครับ ข้อสี่ สุดท้าย คุณทำป้ายกระดาษนะ เขียนข้อความประมาณนี้ เช่น ‘นับจากวันนี้เป็นต้นไป ฉันลดน้ำหนักลงได้ทุกวันๆ’ ‘ฉันต้องผอมให้ได้’ ‘ฉันกินน้อยลงทุกวัน’ ‘ฉันควบคุมการกินของตัวเองได้’ ‘ กินน้อยลงนะ’ ‘ กินน้อยๆ’ เขียนป้ายแล้วเอาไปติดเยอะๆ ติดที่เพดานตรงเตียงนอน ตื่นมาก็เห็นเลย ติดที่ตู้เสื้อผ้า ในห้องน้ำ หน้ากระจก ประตูห้องนอน ตู้เย็น โต๊ะกินข้าว ในรถ ที่ทำงาน ติดมันเข้าไปมากๆ ทำได้มั้ยครับ”

“ได้ค่ะ แต่แหะๆ งี้เพื่อนที่ทำงานไม่รู้กันหมดเหรอคะ”

“เพื่อนนี่แหละตัวดี พวกชอบล้อ ชอบลองของหรือมาแหย่เรา หรือพูดไม่ให้กำลังใจ เช่น พวกที่บอกว่า จะลดได้เหรอ ยังงั้นยังงี้ หรือชอบเอาขนมเอาของกินมายั่วนี่ ให้ตบล้างน้ำเลย บอกไปเลยว่าถ้าจะรักเป็นเพื่อนกันห้ามทำให้เราเขวเด็ดขาด อย่ามายั่วอย่ามาแหย่หรือเอาขนมมาล่อให้เราเขว เป็นเพื่อนกันถ้ารักกันจริงต้องเข้าใจและให้กำลังใจเรา นั่นแหละข้อห้า บอกกับคนร้อบข้างด้วย อย่าทำให้เขว”

เมื่ออธิบายเสร็จสรรพผมก็สะกดจิตลดความอ้วนให้เธอไป ปรากฎว่าในสัปดาห์ที่สองที่มา เธอลดน้ำนักลงได้ทันทีภายในเจ็ดวัน 2.5 กิโลกรมครับ เพราะความอยากขนมลดลง ทานข้าวน้อยลง ไม่โหยสบายท้องมากๆ

ครั้งที่สามเธอมาและรายงานอีกว่า จากสัปดาห์ที่ผ่านมาไม่ได้กินขนมเลย มีอาการเวียนหัว อาจเกี่ยวเนื่องจากความดันสูง ตอนนี้น้ำหนักลดลงเหลือ 94.5 จากคราวก่อน 96.5

“ฉันยังแปลกใจตัวเองมากเลยนะคะอาจารย์ เดี๋ยวนี้อยู่ดีๆก็หันมาชอบกินผลไม้ วันก่อนกินผลไม้เยอะมาก ชอบกินฝรั่งทั้งๆ ที่เมื่อก่อนไม่เคยคิดอยากกินเลย แต่พวกแป้ง ของหวาน ของมัน ฉันกลับรู้สึกไม่อยากกินเลย เห็นแล้วเฉยมาก”

ครั้งที่สี่เธอรายงานว่า

“ตอนนี้ขนมหยุดได้เลยค่ะ ไม่มีความรู้สึกอยากกินเลย พวกกินระหว่างวันนี้หมดไปเลย แถมช่วงนี้รู้สึกนอนหลับได้ดีขึ้นมากด้วยนะคะ แล้วเรื่องอาหารการกินนี่ เมื่อก่อนจะจ้องไปนู่นไปนี่ ที่ไหนใครว่าดีใครว่าอร่อยต้องไปให้ได้ แทบจะมีอาชีพเป็นนักชิมเลยค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ ไม่ขวนขวายไปกินที่ต่างๆอีกแล้ว เฉยอย่างเดียว”

แล้วเธอก็ลดน้ำหนักลงได้เรื่อยๆ อาจจะไม่เร็วมาก แต่วิธีการนี้ เมื่อไปเปลี่ยนนิสัยก็เท่ากับเป็นการแก้ปัญหาโดยถาวร