Crepe

วันนี้เราจะทำอะไรคะครูก้อยเด็กๆเริ่มต้นคลาสด้วยคำถามก่อนเลยแสดงว่าอยากเรียนจริงๆนะเนี่ย"เครปค่ะ เคยกินมั้ยคะ"ส่ายหัวกันทุกคนค่ะ"เครปเค้กเคยกินมั้ยคะ" ส่ายหัวอีกก็ไม่เป็นไรค่ะ"วันนี้แหละเราจะมารู้จักเครปกัน"

มาเรียนรู้ส่วนผสมกันก่อนเลย

Ingredients ส่วนผสม

All-purposeFlour แป้งเอนกประสงค์ 1cup

Egg ไข่ 2each

Milk นม ½cup

Water น้ำ ½cup

Salt เกลือ ¼tsp

Butter, melted เนยละลาย 2tbs

ครูก้อยใช้สูตรที่มีส่วนผสมคล้ายๆกันมา2สัปดาห์แล้ว นมแป้งอเนกประสงค์ ไข่ เนยละลายเกลือ เด็กๆเริ่มจำคำพวกนี้เป็นภาษาอังกฤษกันได้แล้วค่ะบางทีเราไม่ต้องไปยัดเยียดให้เขาท่องนะคะเอาคำศัพท์ให้ไปอยู่ในชีวิตประจำวันของเขาเด็กๆก็จะค่อยเรียนรู้และจำได้เองค่ะซึ่งการเรียนรู้แบบนี้จะทำให้เขาไม่รู้สึกกดดันและถูกยัดเยียดเด็กบางคนไม่ชอบเรียนภาษาอังกฤษเพราะคิดว่ามันยากและถูกยัดเยียดให้ท่องศัพท์ท่องศัพท์ เด็กๆก็ไม่อยากทำค่ะและเด็กๆที่มาเรียนกับครูก้อยในช่วงปิดเทอมนี้นะคะบางครั้งก็แสดงความสามารถทางภาษาออกมาโดยไม่รู้ตัวค่ะครูก้อยถามคำถามเป็นภาษาอังกฤษออกไปก่อน(ซึ่งครูก้อยจะพูดภาษาอังกฤษก่อนแล้วค่อยแปลค่ะถ้าเด็กๆดูงงๆ) ยังไม่ทันได้แปลเลยเขาก็ตอบออกมาเป็นภาษาอังกฤษได้เลยค่ะพอครูก้อยชื่นชมเขา เขาก็งงนะคะคือตอบออกมาไม่รู้ตัวนะคะว่าตอบเป็นภาษาอังกฤษแสดงว่าหูเขาเนี่ยฟังเราแล้วรับรู้และเข้าใจในบางเรื่องสุดยอดไปเลยใช่มั้ยคะลูกๆของเราเนี่ย




มาเริ่มทำกันเลยดีกว่าค่ะ

  1. ตึไข่กับแป้งเข้าด้วยกัน พอส่วนผสมทั้ง 2 อย่างนี้เริ่มเข้าด้วยกัน มันก็ดูเละๆ ไม่น่ากินนะคะ เด็กๆก็เริ่ม “แหยะ” แต่ก็ตีต่อนะคะ ตีไปก็ แหยะไป และก็เริ่มตียากค่ะ เพราะแป้งดูดน้ำไปหมด ทำให้เหนียวมากตียาก ก็เป็นการฝึกกำลังแขน กำลังข้อมือไปอีกแบบนะคะ

ค่อยๆเทนมและน้ำ คนให้เข้ากันค่ะ ครูก้อยให้เด็กๆเทกันเองนะคะ เด็กๆก็เทเลยค่ะ คำว่าค่อยๆหายไปไหนก็ไม่รู้ ทุกคนเทพรวดลงไปหมดเลยค่ะ พอตีก็น้ำก็กระเด็น กระดอนกันไปบ้างก็ไม่เป็นไร ก็ไดเ้รียนรู้ ผลของการกระทำของตัวเองค่ะ เด็กๆทุกคนก็พยายามตีนะคะ ตีให้ส่วนผสมเป็นเนื้อเดียวกันค่ะ ตบท้ายด้วยเกลือกับเนยละลายค่ะ และคนต่อให้เข้ากัน






พอตีกันได้ที่แล้วก็ต้องพักแป้งประมาณ 20 นามีค่ะ ระหว่างนี้ทุกคน ก็เอาจาน สิ่งของที่ตัวเองใช้ไปล้างเองค่ะ ผลปรากฎว่า มีน้ำที่ตวงไว้เหลืออยู่ที่โต๊ะค่ะ แสดงว่ามีใครบางคนลืมใส่น้ำแน่ๆ เอาหล่ะสิ ใครหล่ะ เพราะของทุกคนเอาเข้าตู้เย็นไปพักแป้งหมดแล้ว แล้วครูก้อยก็นึกขึ้นได้ว่า มีของน้องคนนึง แป้งดูข้นๆแปลกกว่าคนอื่น และทำเร็วด้วย ครูก้อยก็นึกว่า แรงดี ตีเก่ง ตีไว ส่วนผสมก็เลยเข้ากันได้เร็ว ที่แท้ก็ลืมน้ำนี่เอง ก็เลยเรียกมาถาม ผลปรากฎว่าลืมจริงๆค่ะ เลยต้องเอาออกมาตีใหม่ เริ่มพักแป้งใหม่ เป็นบทเรียนสำหรับน้องได้ดีค่ะว่า อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอ เราเพียงแต่หาทางแก้ไข แล้วก็ทำต่อไปให้ดีค่ะ

ระหว่างรอ 20 นาทีครูก้อยถามเด็กว่าอยากกินเครปไส้อะไร ให้เด็กๆเลือกระหว่าง สตรอเบอร์รี่ กับ ไส้ไข่สแครมเบิล ทุกคนเลือกสตรอเบอร์รี่ค่ะ อ้อ แต่มีคนนึงเลือกโยเกิร์ตสตรอเบอร์รี่ พอดีครูก้อยมีโยเกิร์ตรสธรรมชาติอยู่ก็เลยให้น้องเอาซอสสตรอเบอร์รี่มาผสมกับโยเกิร์ตคนให้เข้ากัน พอคนได้ที่แล้ว ขอกินไส้เลยค่ะ ครูก้อยเลยบอกให้อดใจไว้ก่อน ควบคุมตัวเองค่ะ เพราะถ้ากินตอนนี้นะหมดแน่ แล้วจะไม่มีเอาไปเป็นไส้เครปนะคะ ก็ยอมค่ะ แต่ครูก้อยก็แอบเห็นตักเข้าปากไป หนึ่งคำแล้วค่ะ ฮิฮิฮิ เด็กๆนี่จริงๆเลย

พอ 20 นาทีผ่านไป ก็เอาแป้งที่พักไว้มาทอดค่ะ ทำทีละคน ของน้องคนที่ลืมน้ำก็เลยได้ทอดเป็นคนสุดท้าย เขาก็ถามเมื่อไรถึงของเขาได้ทอดตลอดนะคะ ครูก้อยอธิบายค่ะว่าก็ลูกลืมก็ต้องรอนะคะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวก็ได้ทอดค่ะ ตักแป้งประมาณ ¼ ถ้วยตวงเทลงในกะทะ แล้วเอียงกะทะเพื่อให้แป้งเคลือบก้นกะทะให้ทั่วค่ะ แล้วก็รอแป้งสุก ขอบด้านข้างจะเริ่มเป็นสีน้ำตาล กลับแป้งอีกด้านเพื่อทำให้สุก ครูก้อยให้เด็กๆ ตักแป้งแล้วเทใส่กะทะเองค่ะ แต่ตอนเอียงนี่ครูก้อยจับมือนะคะ เพราะกลัวว่าเด็กจะรู้สึกว่ากะทะหนักแล้วปล่อยมือ จะเป็นอันตรายค่ะ เลยช่วยประคองไว้ และเป็นการสอนการเอียงกะทะด้วยนะคะเพราะตอนแรกเด็กๆดูจะไม่เข้าใจว่าเอียงกะทะให้เป็นวงกลมทำยังไง






พอเครปสุกได้ที่ก็ตักผึ่งให้เย็นไว้ก่อน พอเย็นแล้ว ก็ให้เด็กๆใส่ไส้สตรอเบอร์รี่ที่เลือกกันไว้ค่ะ แปลกที่ตักกันแต่ตัวซอส เนื้อสตรอเบอร์รี่ไม่เอากันค่ะ ก็สอนให้เด็กๆ ใส่ไส้แล้วก็พับเครปค่ะ แล้วคำถามเดิมก็กลับมา กินเลยได้มั้ยครับ/คะ อยากกิน เพราะมาเรียนกับครูก้อย ครูก้อยจะพูดเสมอว่าให้เด็กเอากลับไปให้คุณพ่อคุณแม่ทานนะคะ เป็นการทดแทนพระคุณที่คุณพ่อคุณแม่ดูแลเราอย่างดี ไม่ให้กินจนหมด คราวนี้ก็เหมือนกันค่ะ ครูก้อยเห็นว่าทำกันได้หลายชิ้นก็เลยให้กินแค่คนละ 1 ชิ้นนะคะ ที่เหลือเอากลับไปให้คุณพ่อ คุณแม่ทานนะคะ แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาอย่าเรียกว่ากินเลย ภาพที่เห็นนั่นคือ สองมือที่ห่อเครปเมื่อกี้ ทั้งจับ ทั้งรองหก ทั้งเลียนิ้ว ทั้งดูดนิ้ว ทุกอย่างค่ะ เห็นแล้วครูก้อยรู้สึกชื่นใจนิดๆ ว่าอาหารที่เราสอนนี่อร่อยมาก แต่สิ่งที่ต้องสอนกันต่อไปคือท่าทางในการรับประทาน รับไม่ได้จริงๆกับภาพที่เห็นนั้น Smiley






Create Date : 30 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2555 16:11:00 น.
Counter : 1620 Pageviews.

3 comments
  
มาดูและอ่านด้วยความชื่นชมครูและนักเรียนครับ
โดย: สมชาย IP: 91.18.14.241 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2555 เวลา:18:19:10 น.
  
น่ารักจัง ช่วยกันทำใหญ่เลย
โดย: Febie วันที่: 30 พฤศจิกายน 2555 เวลา:20:37:36 น.
  
ก้อมันอร่อยเกินห้ามใจนี่คร้าบบบ
โดย: Secreate (secreate ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2555 เวลา:21:50:06 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

xiochong
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เป็นเพียงคุณแม่ที่ชอบทำอาหาร (อุตสาห์ตามฝันไปร่ำเรียนถึงเมืองนอกเมืองนา) และรักที่จะอยู่กับเด็กๆ ทำงานประจำมานาน แต่ไม่มีเวลาเล่นกับลูก เลยตัดสินใจลาออกจากงาน และเลือกที่จะมาทำทีสิ่งที่ชอบอยู่กับสิ่งทีรัก
พฤศจิกายน 2555

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
20
21
22
23
24
25
26
27
29
 
 
30 พฤศจิกายน 2555