และแล้วเมื่อบล้อกแรกผ่านไป บล้อกที่ 2 ก็ตามมาติดๆ มากับบรรยากาศฤดูฝน เป็นฤดูที่ผมชอบมากที่สุด อาจเพราะความชุ่มฉ่ำของต้นไม้สีเขียว เสียงกบ (ตามประสาคนชาวชนบท) ความมีชีวิตชีวาของสิ่งต่างรอบตัว ทำให้ชิวิตชาวชนบทดูมีชีวิตชีวาไปหมด และอีกอย่างหนึ่งที่ชอบมากก็คือเสียงฝนตอนกลางคืนนี่แหละ ยานอนหลับชั้นยอดเลยครับตอนฝนตก เสียงฝนทำให้เกิดความรู้สึกหลายอย่าง รู้สึกมีชีวิตชีวา บางครั้งก็เหงา บางครั้งก็คิดถึงใครบางคนแต่ไม่ว่าจะเกิดความรู้สึกอย่างไร ฤดูฝน ก็ทำให้ผมหลงรักอยู่ดีหละคร๊าบบบอ้าว..พอเขียนบล็อกเสร็จ ฝนตกซะงั้นต้องรีบกลับบ้านก่อนหละครับ เดี๋ยวจะเปียกขอบคุณกลอนเพราะๆ จากคุณ P!gsweet เมฆท้องฟ้าเปลี่ยนสีเป็นเทาหม่น มากับฝนพัดมากับลมหนาว กระทบสู่หลังคาดังเกรียวกราว ไหลทอดยาวจากหลังคาลงสู่ดิน เสียงหยดน้ำเมื่อร่วงดังเปาะแปะ หยดแหมะแหมะเป็นหลุมบนพื้นหิน นกกลับรังหลบฝนหยุดโผบิน หูได้ยินเพียงเสียงฝนดังระรัว เมฆสีดำบดบังพระอาทิตย์ แสงถูกปิดลอดส่องเพียงสลัว ภาพที่เห็นเรือนรางดูมัวซัว บิดเบือนมัวเพราะเม็ดฝนที่หล่นมา หลังฝนซาท้องฟ้าเริ่มสว่าง ฟ้ากระจ่างแจ่มใสทั่วเวหา น้ำเจิ่งนองชุ่มฉ่ำพสุธา บนนภานกเริ่มออกมาโบยบิน น้ำค้างกลิ้งร่วงหล่นจากยอดหญ้า ไหลเรื่อยมารวมกันตามร่องหิน ดูระยิบระยับเหมือนเพชรนิล ส่องประกายบนดินดูแวววาว...