เมาท์มอยด์กัน(นะ) 

ในที่สุด Lost Series ก็เดินทางมาจนถึงเล่มสุดท้าย ซึ่งก็คือ เล่มที่ 6 LOST 6th : ดวงจิตของอำพัน บทสรุปของหายนะทั้ง 6 ประการของลิบาเนีย โลกในจินตนาการอีกหนึ่งใบของนักเขียนที่ได้ชื่อว่า เป็นตัวแม่ของวงการนิยายแฟนตาซีสัญชาติไทย กัลฐิดา 

สำหรับชะนีที่ตามนิยายชุดนี้มาตั้งแต่เล่มแรก ชนิดหายใจรดต้นคอแบบกระชั้นชิด จึงได้เห็นสไตล์ในงานเขียนที่แตกต่างไม่ซ้ำกันเลยนะทั้ง 6 ล่ม หากแต่ทั้ง 6 เล่มนั้นกลับกลมกลืนกันได้ราวกับเป็นนิยายเล่มใหญ่เบิ้มเพียงเล่มเดียว ซึ่งก็เป็นความตั้งใจโดยตรงของคุณกัลฐิดาค่ะ 

และในเล่มที่ 6 สุดท้ายท้ายสุดนี้ เธอใช้แรงบันดาลใจในเรื่อง ‘ความรัก’ เป็นตัวยืนหลักในการนำเสนอ ซึ่งมันทำให้ชะนีได้เห็นพัฒนาการของนักเขียนที่ชะนีฝังหัวมาตลอดว่า เธอแต่งนิยายให้ เด็กและและเยาวชนตาดำๆอ่าน .... แต่พอมาเจอก Lost 6 เข้า เธออัพเลเวล เป็น Young Adult แล้วนะเออ .... ซึ่งหากใครที่รอวันที่แม่มดน้อยของเรา เอล็ก วิสเทอร์ ‘เสียตัว’ คุณได้สิทธิ์นั้นเดี๋ยวนี้ค่ะ 

จากที่เกริ่นย่อหน้าแรก แลดูอินี่โรคจิตหมกมุ่นเนอะ ... แต่สำหรับชั้น มันแปลกใหม่และตื่นตาตื่นใจจริงๆนะ คือไม่คิดว่าจะได้สัมผัสอารมณ์รัก ร้อนแรงของตัวละครเอกในเรื่อง ซึ่งถ้าจะเรียก ลูม ว่าเป็นพระเอก และ เอล็กซ์ เป็นนางเอกก็คงไม่ผิดธรรมเนียม เพราะทั้งคู่เป็นคู่รักฟ้าสะเทือนของลิบาเนียเวิร์ดอย่างแท้จริง 

จากความเดิมจากเล่มที่แล้ว ที่เอล็กซ์เกือบจะหนีกลับบ้านเกิด เพราะความน้อยใจในตัวลูมที่ไม่ยอมเชื่อใจเธอ ครั้งนั้นเอล็กซ์โกรธมาก แค้นมาก เธอยกโทษให้ทุกคนแต่ไม่ใช่กับลูม ในขณะที่กับไวเซอร์คนอื่นๆที่ถือว่าเป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่หลอกเด็กสาว เอล็กซ์กลับให้อภัยได้อย่างง่ายดาย มันเป็นเพราะอะไร....เหตุผลง่ายๆ รักมาก แคร์มาก ความคาดหวังสูง พระเอกของเราจึงซวยไป แม้จะแสดงออกแล้วว่ารักด้วยการกระทำแต่หัวใจเธอกลับไม่เปิดรับ อาจจะยังไม่รู้ตัวด้วยความไร้เดียงสาตามประสาเด็กสาว ที่ยังไม่เข้าใจเรื่องราวระหว่างชาย-หญิง แต่เมื่อเธอกลับมาอีกครั้ง ด้วยความช่วยเหลือของ ฮาโร เอล็กซ์กลับมาด้วยพลังของแม่มดเต็มเปี่ยม เธอรู้แจ้ง รู้ฐานะ รู้หน้าที่และภาระของเธอ และก็รู้ตัวว่ารักผู้ชายคนที่ชื่อลูมิแนร์ไม่ต่างกัน 

เล่มนี้ ด้วยความที่เอล็กซ์โตขึ้น มีเหตุผล ไม่กะโปโลเหมือนเล่มก่อน ๆ แม้เธอและลูมจะใจตรงกัน หากแต่ปัญหาสำคัญที่ขัดขวางความรักของทั้งคู่คือ ‘หน้าที่’ ในฐานะ ‘ภาชนะอันสมบูรณ์’  ซึ่งก็คือร่างกายของเอล็กซ์เอง จำต้องเป็นที่สิงสถิตย์ ‘ดวงจิตของอำพันพาเวนน่า’ เพราะทั้งหมดทั้งมวลในการมีอยู่ของเด็กสาวในโลกลิบาเนีย ล้วนแล้วแต่มีคนวางแผนอาไว้ทั้งสิ้น แม่มดพาเวนน่าผู้ยิ่งใหญ่แท้จริง ต้องการร่างกายของเธอเพื่อถ่ายเทพลังแห่งอำพัน เหมือนที่เคยใช้ร่างของเด็กสาว ผมดำ ตาสีฟ้า มาแล้วมากมายหลายต่อหลายคน และเพื่อจะต้องหยุดวงจรหายนะนี้ เอล็กซ์จำต้องยอมเสียสละชีวิตของเธอ เพื่อทำลายภาชนะนั้น ไม่ให้เป็นที่สิงสู่ของดวงจิตปีศาจหรือดวงจิตแห่งอำพันอีกต่อไป 

เรื่องนี้ ความซึ้งมันอยู่ตรงที่ เอล็กซ์รู้ตัวว่ากำลังจะต้องตาย ในขณะที่ลูมที่เป็นชายคนรักรู้ทั้งรู้ว่ากำลังจะเสียคนที่เขารักไปตลอดกาล แต่ไม่สามารถหยุดความสูยเสียนี้ได้ เพราะคำว่า ‘หน้าที่’ ที่ค้ำคอ คำสัตย์ที่เขาปฏิญาณมาตลอดชีวิตว่าทุกการกระทำของเขาจะมีไว้เพื่ออาณาจักรลิบาเนีย ความรู้สึกของลูมจึงค่อนข้างจะบีบคั้น บีบอารณ์ และร้อนแรง แบบที่ไม่คิดว่า กัลฐิดา จะทำเขียนให้ลูม น็อตหลุด ระเบิดบรึ้ม ! ออกมาได้ขนาดนี้ ... คือถ้าใครได้อ่าน จะรู้ๆกันอยู่กว่า  ลูม .... = สากกะเบือแช่แช็ง ดีๆนี่เอง แต่มาเรื่องนี้ ลูมตบะแตกเสียสูญไปเลยค่ะ สมน้ำหน้าก็มาก สงสารก็ด้วย คือคุณกัลฯ บรรยายสำนวนรักๆ ช้ำๆ ออกมาได้ดีงามเลยเชียวล่ะ 

ชะนีจะไม่ขอเล่าบทสรุปของ Lost นะคะ ว่าจบแบบไหน เพราะคิดว่าเป็นไคล์แม็กซ์จุดสำคัญของเรื่อง แต่รับรองค่ะ ว่า Happy Ending แน่นอน Lost ยังคงไม่ทำลายโลกสวยๆของเราชาวสุขนิยม .... อ้อแล้วก็ ถ้าใครอยากเห็นปาฏิหาริย์ของ พ่อมดวาซาเรีย ไวเซอร์ คนสุดท้ายผู้ได้ครอบครองหน้าปกเล่ม 6 รับรองว่าถูกใจ เขาเป็นตัวแปลอันเลอค่าในเหตุการณ์สำคัญในเรื่องหลายครั้งหลายหนทีเดียว แถมถ้าใครเรด้า Y แรงกล้า จะรู้สึกถึงพลังงานบางอย่างระหว่างเขากับไวเซอร์หน้าสวย อิลก้า อยู่เบาๆ คือใครจิ้นป่าวไม้รู้ ... แต่ชะนี สัมผัสได้ค่ะว่าคู่นี้เขา อะคุ อะคิ กัน  

สรุปเลยดีกว่ากับซีรีส์ชุดดีงามของ กัลฐิดา อีกหนึ่งชุด โดยรวมสนุกกำลังดีไม่เวอร์มาก แต่ก็อยากจะยุยงว่า ถ้ามีโอกาสก็อยากให้ได้อ่านกันค่ะ คือมันเหมือนพัฒนาการอีกขั้นของคุณกัลฯ กับนิยายรักที่ ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น ชะนีเซอร์ไพรส์กับเธอมากกกกก ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นเพราะเราเว้นช่วงกับงานของคุณกัลฯ ไปนานหรือเปล่า คือหลังจากเซวีน่า .... ชั้นก็โดดข้ามมา Lost เลยไง 5555 ก็ไม่รู้ว่าระหว่างทางนั้น เธออาจจะมีอะไรแบบนี้มาแล้วก็ได้ ... แบบอินี่พลาดเอง ...แต่ทั้งหมดทั้งมวล ยังคงประทับใจกับสไตล์งานเขียนแนวแฟนต้าฯ และฉากแอคชั่นดุเดือดของเธอเหมือนเดิม ตามแบบฉบับกัลฐิดาคนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง