ไม่อยากขออาหาร แต่ต้องมีปัญญาบริหารจัดการ
ไม่อยากขออาหาร แต่ต้องมีปัญญาบริหารจัดการ
"ถ้าเราจะพึงฉันข้าวมธุปายาส อันเกิดขึ้นเพราะเปล่งวจีวิญญัติไซร้ อาชีวะของเราก็จะพึงถูกบัณฑิตครหา แม้ว่าไส้ของเราจะไหลออกมาเที่ยวเพ่นพ่านอยู่ข้างนอกก็ตาม เรายอมเอาชีวิตเข้าแลก จะไม่พึงทำลายอาชีวะเป็นอันขาด
เราทำจิตของเราให้รื่นรมย์ เราหลีกเว้นอเนสนาคือการแสวงหาอันไม่สมควร และเราจักไม่กระทำอเนสนาที่พระพุทธองค์ทรงรังเกียจแล้ว"
จากพระพุทธโฆษาจารย์. ๒๕๕๑. คัมภีร์วิสุทธิมรรค. สมเด็จพระพุฒาจารย์ (อาจ อาสภมหาเถร) แปลและเรียบเรียง. พิมพ์ครั้งที่ ๗. กรุงเทพ : บริษัท ธนาเพรส จำกัด, หน้า ๖๑.
อธิบายว่า คำเหล่านี้ที่แปลออกมายังแปลไม่ลึกซึ้งที่จะเข้าไปถึงธรรม
เขาไม่กินก็จะหิวตาย พระรูปนี้จะน่าสรรเสริญหรือว่าน่าติ๊งต๊อง พระรูปนี้ขาดปัญญาไหม? ถ้าเราไม่ยอมไปขอ แล้วเรามีปัญญาไหม?
คุณจะได้อาหารเลยไม่ต้องขอ เช่น ญาติโยมมีอาหารอยู่ แต่ให้พระท่านอธิบายอานิสงส์แห่งการถวายอาหารอย่างนัั้นอย่างนี้ ตกลงพระรูปนี้จะต้องขอไหม?
เมื่อญาติโยมได้รับฟังพระธรรมเทศนาเช่นนี้ ญาติโยมจะขอถวายทานเองไหม โดยที่พระไม่ต้องขอ นี่คือกุศโลบาย และยังทำให้ญาติโยมได้ดีด้วย เพราะได้ทำกุศล และพระท่านก็ได้ดีอีก ไม่ต้องตาย และยังได้ไปสอนอีกทอดหนึ่ง ไม่ต้องไปตายเวลานั้น
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
