|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
~ เจ้ากุยช่าย ~
ค่ำแล้ว...
เมื่อฉันกลับมาถึงบ้าน
ผ่านการเดินทางยาวไกล
เหน็ดเหนื่อย...
ฉันเปิดประตูรถ
แสงไฟหน้ารถส่องเป็นทางยาว
บนพื้นถนนเบื้องหน้า
ร่างกลมๆขนฟูๆสีน้ำตาลอ่อน
นอนนิ่งสนิท
ฉันก้าวเดินไปยัง
ร่างนั้น.....
ก้มมอง....
ร่างนั้น.....ไม่ไหวติงอีกแล้ว
ไม่กี่นาทีก่อนที่ฉันจะมาถึง.....
การข้ามกลับบ้านเป็นครั้งสุดท้าย
ของเจ้ากุยช่าย.....
ถนนหน้าบ้าน......
กว้างไปใช่มั้ย.....
.......................................................
ระลึกถึงเจ้ากุยช่าย
ลูกแมวสีน้ำตาลตัวเล็ก
ที่น่าสงสาร
| Create Date : 23 เมษายน 2555 |
| Last Update : 23 เมษายน 2555 19:27:07 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 966 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
I don't know,
but I believe
That some things are meant to be
And that you'll make a better me
Everyday I love you
I never thought that dreams came true
But you showed me that they do
You know that I learn something new
Everyday I love you
'Cos I believe that destiny
Is out of our control
(don't you know that I do)
And you'll never live until you love
With all your heart and soul.
It's a touch when I feel bad
It's a smile when I get mad
All the little things I am
Everyday I love you
~ขอบคุณน้ำใจ
เพื่อนๆบล็อกแกงค์
เอื้อเฟื้อของตกแต่ง
บล็อกทุกท่านค่ะ~
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
