~ รู้สึกดี ~

Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
16 พฤศจิกายน 2550
 
All Blogs
 

~ กีฬา..กีฬา..เป็นยา (หัวใจ) วิเศษ ...... ~





แล้ว

วันที่รอคอยก็มาถึง
วันที่ซึ่งเจ้าลูกชาย
ยอมรับในศักยภาพของตัวเอง



ยอมรับว่า
อย่างน้อยตนเองก็ไม่กลัวคำว่า
แพ้ ชนะ




การที่เขายอมลงแข่งกีฬาสีของโรงเรียน
เมื่อวันวานที่ผ่านมา
พิสูจน์ให้เห็นในข้อนั้น



ฟ้าของวันวานกำลังเปลี่ยนสี
สายลมโชยพัดมาอ่อนๆ
ฉันกวาดใบไม้หน้าบ้าน


มองที่ประตู
รอคอยลูกชาย



วันนี้เป็นวันพิเศษสำหรับเขา
หลายวันมาแล้ว
เขากลับบ้านเกินเวลา



หลายวันก่อนหน้านั้น
ใบหน้ายิ้มแย้ม
ฉีกยิ้มกว้าง
เดินอ้อมแอ้มมาบอกเบาๆว่า
เขาลงแข่งวิ่งกีฬาสีปีนี้


ณ.ตอนนั้นหัวใจของมี้มัน
ฟูฟ่องพองโต
อย่างน้อยถ้อยคำที่ฉันพร่ำสอน
ก็สัมฤทธิ์ผล



การขลาดกลัวของเขา
ที่จะแพ้ในการลงแข่งกีฬา
ก็เริ่มดีขึ้น



"ดีแล้วหล่ะลูก เราไม่ได้หวังว่า
แข่งกีฬาจะแพ้หรือชนะ
แต่มี้อยากให้ลูกได้รับรู้ถึงความรู้สึก
ของบรรยากาศในการเชียร์และ
การได้ลงแข่งกีฬานั้นว่า
มันยิ่งใหญ่ในความรู้สึกแค่ไหน"



ลูกชายยิ้มกว้างเช่นเดิม
ฉันดึงเขาเข้ามากอด
จูบที่หน้าผากเบาๆ



หลังจากวันที่รับรู้ว่า
เขาจะสู้เต็มที่
ทุ่มเทกายใจ
ซ้อมวิ่งทุกๆวันหลังเลิกเรียน
รวมทั้งยังต้องซ้อมเชียร์อีกด้วย



สีหน้าเหน็ดเหนื่อย
หลังกลับจากโรงเรียนในทุกๆเย็น
บ่งบอกว่าสาหัสเอาการสำหรับเขา



ฉันได้แต่ยิ้มเฉยๆ
ยามที่เขาบ่นปวดขา
ปวดนิ้วเท้า



แม่อย่างฉันทำได้
ก็คือกำลังใจ
นวดขา นิ้วเท้า ถูยา
(ในขณะที่เขาคงรู้ว่า
เจ้ายาทานวดที่เขาชอบใช้
มันช่างมีกลิ่นที่ฉันเกลียดเข้าไส้
แต่ก็ยอมทนกลิ่นเพื่อเขา)


คำขอบคุณของเขาในยามที่ฉันดูแลเขา
มอบให้แม่อย่างฉัน
ความตั้งใจที่ฉายชัดในแววตา



เอาเถอะลูก แล้วลูกจะรับรู้
ถึงรสชาดของมัน
บรรยากาศของกีฬาสี
การได้ลงแข่งอย่างจริงจัง
บรรยากาศของกองเชียร์
การได้นั่งเชียร์บนแสตน์เชียร์
ลองได้ลิ้มรสชาดของมันแล้วหล่ะก็
ไม่ว่าเขาจะเติบโตไปสักแค่ไหนก็ตาม



บรรยากาศแบบนั้น
เขาจะไม่มีวันลืมมันได้เลย
ฉันเชื่อเช่นนั้น
เหมือนที่ฉันไม่เคยลืม



ฉันมองไปที่ประตู
ใบไม้สีน้ำตาลถูกกวาดไปกองรวมกัน
รอคอย



เสียงฝีเท้าเดินเบาๆมาที่ประตู
ประตูเปิด

"เป็นไงบ้าง"
"หิวข้าวจังมี้ ปวดท้อง"

ลูกชายยกมือไหว้ เดินช้า ก้มหน้าเล็กน้อย
จากไป ฉันตะโกนตามหลังไปอีกรอบ
"เป็นไงบ้าง วิ่งเป็นไงวันนี้"



เขาชะงักเล็กน้อยเดินย้อนกลับมา
สีหน้าผิดหวัง อิดโรย
ฉันรับรู้ได้ถึงอาการนั้น
ยกมือโอบกอด



พลันสีหน้าเขาเปลี่ยน
รอยยิ้มกว้าง แววตาขี้เล่นกลับมาเหมือนเดิม

"ได้เหรียญทองแดงมี้ วิ่งผลัดนะ ไม่ได้วิ่งคนเดียว
อดข้าววิ่งด้วยมี้ กลัวจุกก็เลยอดข้าว พอวิ่งเสร็จ
กินมาม่าอิ่มแปร้เลย"




ฉันหัวเราะชอบใจ เอาอีกแล้ว
ถูกเจ้าลูกชาย แกล้งอำอีกจนได้
ฉันโอบกอดเขาเบาๆ


คำถามที่ตามมาสะดุดใจฉันอย่างจัง
ถ้าเขาไม่ได้เหรียญในวันนี้
แม่อย่างฉันจะดีใจถึงเพียงนี้มั้ย

ฉันให้คำตอบกับเขาว่า
ไม่ว่าจะได้เหรียญหรือไม่ได้ก็ตาม
ฉันอยากให้เขารับรู้ ซึมซับกับรสชาดของ
การแข่งขัน บรรยากาศของการลงแข่งกีฬา
อย่ากลัวกับคำว่าแพ้หรือชนะ
เราเล่นกีฬาเพื่อความสามัคคี เพื่อออกกำลังกาย
ไม่ใช่เพื่อคำว่าชนะเพียงอย่างเดียว





เหรียญทองแดงวางอยู่บนโต๊ะ
เขาหลับไปแล้ว
ยิ้มน้อยๆ






ลูกรัก อย่างน้อย
ลูกก็ก้าวไปอีกขั้นนึงแล้ว
มี้ดีใจนะ



...........................








หนนี้นับว่า
ได้ลงแข่งกีฬาสักที
สมดังตั้งใจไว้
หลังจากลูกชายเคยเจ็บปวด
กับการไม่ได้ลงแข่งวิ่งกระสอบ
ที่โรงเรียนเดิมมาแล้ว

ความเสียใจในหนนั้น
น่าจะเป็นบทเรียนให้กับเขาได้มากทีเดียว








 

Create Date : 16 พฤศจิกายน 2550
25 comments
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2550 10:53:32 น.
Counter : 1141 Pageviews.

 

แหม่ ... มาใกล้ๆ ซีเกมส์เลยนะคะ

-- ยินดีกะเหรียญรางวัลของน้องติโตด้วย...
เจ้าตัวคงปลื้มน่าดู

=)

 

โดย: hunjang 16 พฤศจิกายน 2550 11:34:39 น.  

 

...


บางทีก็นึกเหมือนกันว่า

ถ้าพ่อกับแม่ทุกคนพร้อมใจกัน "อยาก" ที่จะยินดีที่ลูกได้เหรียญรางวัล

หรือถ้าลูกทุกคน "อยาก" ที่จะได้เหรียญรางวัลไปอวดพ่อแม่กันหมด

เรื่องมันจะวุ่นสักเพียงไหน?

เพราะลงท้าย มันก็มีแค่คนส่วน "น้อยมากๆ" เท่านั้นที่ได้มันไปอ่ะนะครับ




 

โดย: The Legendary Midfielder 16 พฤศจิกายน 2550 15:40:37 น.  

 

ยินดีด้วยกับความสำเร็จทั้งของมี๊และก็น้องติโตค่ะ สำหรับน้องติโตก็คงเป็นเหรียญที่ได้มาจากการได้ลงเล่นเป็นตัวแทนของสี ส่วนมี๊นั่น ยินดีกับความสำเร็จไปอีกก้าวในการสั่งสอนน้องติโตให้ยอมรับการชนะ หรือว่าไม่ก็แพ้ และการมีน้ำใจนักกีฬา รู้แพ้ รู้ชนะ และรู้จักการควบคุมอารมณ์ ...


หนนี้อาจจะเป็นเหรียญทองแดง ครั้งหน้าอาจจะเป็นเหรียญเงิน และเหรียญทองนะคะ ...

 

โดย: JewNid 16 พฤศจิกายน 2550 19:13:19 น.  

 

ปลายเทียนก็ไม่กลังแพ้นะครับเวลาแข่งกีฬา แต่ก็แพ้ประจำ

 

โดย: ปลายเทียน 16 พฤศจิกายน 2550 23:47:44 น.  

 

น้องโตเก่งจังค่ะ
การแข่งขัน สนุกที่ได้ทดสอบตัวเอง ได้เห็นพัฒนาการของตัวเองค่ะ

 

โดย: rebel 17 พฤศจิกายน 2550 7:32:16 น.  

 

เย่ ๆ เก่งจังค่ะ ยังไงก็ถือว่าติดหนึ่งในสาม เนี่ยตอนประถม เคยนั่ง ๆ อยู่บน Stand คุณครูเรียกไปรับเหรียญทองแดงเฉยเลย ยังไม่รู้เลย ณ ปัจจุบัน ว่าทำไมตัวเองถึงได้เหรียญ เพราะไม่ได้ไปช่วยเค้าแข่งอะไรเลย

 

โดย: ZAZaSassY 17 พฤศจิกายน 2550 11:22:30 น.  

 

เก่งจังจ้า น่ารักทั้งคุณแม่คุณลูกเลย

 

โดย: ดา ดา 18 พฤศจิกายน 2550 8:16:07 น.  

 

น้องเก่งมากมากเลยครับ แสดงความยินดีด้วยครับ

 

โดย: แมท (everything on ) 18 พฤศจิกายน 2550 20:50:18 น.  

 


ขอบคุณสำหรับคำชมที่มีให้เขานะคะ

มี้มันขอน้อมรับไว้แทนใจค่ะ
เขาคงไม่ได้เข้ามาขอบคุณด้วยตัวเอง

เนื่องจากมี้มันแอบเม้าท์เขานั่นเอง

จริงๆแล้วคิดว่า
เหรียญทองแดงเหรียญนี้
น่าจะเป็นกำลังใจให้เขาก้าวไปข้างหน้าค่ะ

ยามเมื่อเขาเติบโตขึ้น
เขาก็จะนึกถึงวันนี้
เป็นพลังให้เขาเติบโต
และแข็งแกร่งค่ะ

 

โดย: prncess 18 พฤศจิกายน 2550 22:32:18 น.  

 

คุณเจ้าหญิงสอนลูกเก่งจังค่ะ...

อ่านแล้วชื่นชมชื่นชม
ลดอายุได้แอบไปจีบติโตดีไหมเนี่ย

 

โดย: SevenDaffodils 19 พฤศจิกายน 2550 4:56:20 น.  

 

น่ารักจังเลยค่ะ
เป็นความจริงที่ว่า การได้ลงไปแข่งในสนามโดยที่มีคนเยอะแยะคอยลุ้นเอาใจช่วยเรา ส่งเสียงเชียร์เราเนี่ย เป็นความรู้สึกที่ดีและยิ่งใหญ่จริงๆเลยนะคะ ถึงจะไม่ได้รางวัล แต่ความภูมิใจก็ยังคงอยู่เนอะ

 

โดย: juriojung 19 พฤศจิกายน 2550 9:58:41 น.  

 

แวะมาทักทายครอบครัวน่ารักค่ะ คุณเจ้าหญิงสบายดีนะคะ

 

โดย: ทูน่าค่ะ 19 พฤศจิกายน 2550 15:22:09 น.  

 

กีฬาๆ เป็นยาวิเศษ
กินหัวมันเทศบำรุงขี้ฟัน
ตด.. ทีเดียวส้วมพัง ตะล้าล่า

อ่านแล้วรู้สึกดีจังนิ

 

โดย: merf1970 19 พฤศจิกายน 2550 15:37:14 น.  

 

อ่านบล๊อกพี่เจ้าหญิงมีความสุขจัง

อ่านแล้ว ได้เห็นความรักที่อบอุ่น สดใส

สบายดีมั้ยคะ

คิดถึงนะคะ แบมสบายดีค่ะ ยุ่งเหมือนเดิมค่ะ

 

โดย: yadegari 19 พฤศจิกายน 2550 18:01:52 น.  

 

น้องเก่งจังค่ะยินดีด้วยนะคะ

 

โดย: Vannessa 19 พฤศจิกายน 2550 21:50:21 น.  

 

ยินดีด้วยกับคุณแม่คนเก่ง สำหรับพัฒนาการที่กล้าแกร่งน่าชื่นใจ
ของหนุ่มน้อยติโตนะคะ ..

 

โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) 20 พฤศจิกายน 2550 0:17:44 น.  

 

น่ารักที่สุดเลยค่ะ

น้องติโตโตขึ้นอีกขั้นแล้วนะคะ

 

โดย: pim(พิม) 20 พฤศจิกายน 2550 9:29:08 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่เจ้าหญิง

คิดถึงพี่กะติโตเช่นกันค่ะ
หลังๆ ไม่ค่อยได้เข้า blog เพราะงานยุ่ง
แต่ยังคิดถึงเหมือนเคยนะคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

 

โดย: แพนด้ามหาภัย IP: 125.25.206.40 20 พฤศจิกายน 2550 10:38:16 น.  

 

ยินดีด้วยกับมี๊และน้องติโตค่ะ
น่ารักทั้งคุณแม่คุณลูกเลย

พี่แพทสบายดีค่ะ หลังจากไมเกรนกำเริบอยู่ช่วงนึง

 

โดย: Petit Patty 21 พฤศจิกายน 2550 12:09:02 น.  

 


จุ๊บๆ คิดถึงเจ๊จัง
เจ๊น่าจะเอารูปประกอบหลานชายมาให้น้าโบว์ดูมั่งอ่า
โตขึ้น หล่อแค่ไหนแย้วว
แถมเป็นนักกีฬาอีก เด๋วสาวๆ ตรึมแน่ อิอิ
สิ้นปีไปเที่ยวไหนป่าวคะ อากาศเย็นมั่ง
ร้อนมั่ง มึนงงกับอากาศคะเจ๊
จุ๊บๆ กอดๆ อีกทีก่อนไป^^




...

 

โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 21 พฤศจิกายน 2550 13:51:49 น.  

 

อิอิ หายหน้าไปมะช้ามะนาน
คิดถึงนะค้า

 

โดย: zMee 21 พฤศจิกายน 2550 17:34:59 น.  

 

ว้าวว นักกีฬาทีมชาติในอนาคต
ยินดีกับเหรียญด้วยจ้า

 

โดย: fonrin 21 พฤศจิกายน 2550 19:05:48 น.  

 

ขยับวันละนิด เท่ากับเป็นการออกกำลังกาย

 

โดย: Qooma 22 พฤศจิกายน 2550 8:39:24 น.  

 

ขอบคุณที่แวะไปฟังเพลงนะครับ
มีเพลงเพราะๆ แนว New age กับ Bossanova
อยู่ในลิสต์จะอัพอีกเยอะ ไว้ตามไปฟังนะ

 

โดย: สะเทื้อน 22 พฤศจิกายน 2550 18:40:10 น.  

 

แล้วเราก็กลับมาพบกัน ใครเอ่ย เล่นซอฟท์บอลด้วย
ไปเชียงใหม่ด้วยกันปีที่ได้เหรียญทอง....

 

โดย: kob.. IP: 58.97.41.137 3 กันยายน 2553 16:04:00 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


prncess
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





I don't know,
but I believe
That some things are meant to be
And that you'll make a better me
Everyday I love you

I never thought that dreams came true
But you showed me that they do
You know that I learn something new
Everyday I love you

'Cos I believe that destiny
Is out of our control
(don't you know that I do)
And you'll never live until you love
With all your heart and soul.

It's a touch when I feel bad
It's a smile when I get mad
All the little things I am
Everyday I love you










~ขอบคุณน้ำใจ
เพื่อนๆบล็อกแกงค์
เอื้อเฟื้อของตกแต่ง
บล็อกทุกท่านค่ะ~



:รำลึกบล็อกเก่า:
~ สามปี...การกลับมาของเพื่อน และเรื่องสะเทือนใจ ~
~ Thank You For Loving Me ~
~เมื่อฉันเจอไวรัส....~
~พจนานุกรมอังกฤษ ฉบับ ชวนหวัว~
~ดนตรีคลาสสิกที่บรรเลงจบเพลงของ "ซีเนอดีน ซีดาน"~
~ แค่คิดเล่นๆ..หนังสือเล่มล่าสุดเล่มโปรดที่อ่าน~
~ กลิ่นของลมหนาว ~
~ คนนี้ :)) ~
~ Blog tag ...ภาคสอง ...รอบนี้เพื่อคุณเพื่อน. ~
~ ผ่านกาลเวลา ~
~ รักเราไม่เก่าเลย.... ช่วงเวลาหนึ่งของฉันในโรงพยาบาล~
~ ความตั้งใจ กับ น้ำตาแม่ ~
~ โปสการ์ดใบนั้น.... มิตรภาพที่ฉันไม่เคยลืมของเพื่อนอินเตอร์เนต ~
~ ดอกแก้วของเราบานแล้ว ~
~ ถ้าคนเราไม่มีหัว ~
~กีฬา..กีฬา..เป็นยา (หัวใจ) วิเศษ ...
~ ....บทสรุป..ค้นหา..พบเจอ...
~ ....บทหนึ่ง..บทนำ...
~ เรียงความสั้นๆ ของลูกชายคนหนึ่งถึง...แ ม่
~ จากลากันด้วยความสุขแบบนี้..เ จ็ บปวด
~ ผู้หญิงคนนี้ที่ฉันรัก....สุ ดหัวใจ




New Comments
Friends' blogs
[Add prncess's blog to your web]
Links
 
MY VIP Friends


 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.