*~ สบายๆ style Latte จ้า ~*
|
|||||||||||||
จากรุ่น...สู่รุ่น ความอึดอัดใจ ที่ไม่มีที่ระบาย มักจะต้องมีทางออกเสมอ จากการที่เราโตมากับการถูกแม่ตีด้วยสารพัดสิ่ง เราหนีไปหายายเราทุกครั้งที่แม่ง้างมือ เราถึงรอดพ้นจากหลายๆ เหตุการณ์มาได้ แต่การถูกตีสะสม การถูกบังคับชี้ซ้ายชี้ขวา ด้วยตรรกะประหลาดๆ และไร้เหตุผลของแม่ ก็ทำให้เราเครียดจัด จนเคยพยายามฆ่าตัวตาย แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่ต่อมาได้ ด้วยกำลังใจ พื้นที่อบอุ่น ของยาย และพ่อของเรา จริงๆ แล้ว จากการที่แม่เราชอบบังคับคนอื่น ชอบขีดเส้นทางให้เดิน เลือกทางเดินที่คิดว่าดี ต่อใจตัวเอง มากกว่า ดีต่อลูกของตัวเอง มันก็มีที่มาที่ไปเช่นกัน อดีตของแม่ แม่เป็นลูกคนเกือบท้ายๆ ของยาย ที่โดนส่ง ออกไปอยู่กับครอบครัวน้องสาวแท้ๆของยาย พ่อเลี้ยงเป็นคนดุมาก แต่ก็ส่งเสียแม่เราให้ ส่วนแม่เลี้ยง คือ ใจดีเกินมนุษย์มนาสุดๆๆ แต่แม่ก็นับว่าเป็นคนเดียวที่มีอนาคตไกล กว่าพี่น้องแท้ๆ ทุกคน เพราะได้เรียนสูงที่สุด แต่แม่ก็ไม่สามารถเลือกทำงานบริษัทได้อย่างฝัน เพราะว่า ตาเลี้ยงเป็นคนขีดเส้นทางให้เดิน บังคับให้เข้าทำงานราชการ แม่ก็ยอมทำตาม แล้วแม่ก็ค้นพบว่า การเข้ารับราชการเป็นผลดี ต่อตัวแม่เองแบบสุดๆๆ อดีตของพ่อ พ่อเป็นลูกคนกลางๆ ของย่า ที่โตมากับการ หนีปู่ที่โคตรดุ ชอบตี ไปซบอกทวดมาตลอด (ทวดคนนั้น คือ ภพก่อนของเราเองแหละ 55) แต่ปู่เป็นผู้นำหมู่บ้านที่ดีมากๆ เป็นนักพัฒนา เป็นคนประเภทหัวก้าวหน้า แต่ก็มาตกม้าตาย เอาตอนที่โดนทหารขโมยที่ดินทำกินทั้งหมดไป เครียดจัดจนเส้นเลือดแตก กลายเป็นอัมพาต พ่อเราเป็นคนชอบช่วยปู่กับย่าทำงานประจำ น่าจะเรียกว่า เป็นลูกคนเดียวที่ช่วยงานเลย พ่อก็ดูแลปู่มาตั้งแต่ตอนนั้น จนปู่เราเสีย กินเวลาร่วม 30 กว่าปี พ่อดูแลทั้งพี่และน้อง เพราะว่า มีพี่ชายก็เหมือนมีน้องคนเล็กประมาณนั้น ส่วนย่าเรา เป็นคนที่ใจดีสุดๆๆๆๆ แต่ตลกพ่อ อีกอย่าง คือ ดันไปสอบเข้าหมอ ตามเพื่อน แต่ไม่ติด เลยต้องไปเรียนอย่างอื่นแทน พ่อโคตรฮา 555+ สิ่งที่เราค้นพบ พอเรามาคิดถึงอดีตของพ่อกับแม่ตัวเอง ก็เลยเห็นถึงพฤติกรรมที่แสดงออกของทั้งคู่ ที่มีต่อลูก และแนวทางการใช้ชีวิตของแต่ละคน แม่ถูกบังคับ ถูกบ่น ถูกตี ถูกด่ามาก่อน แม่เลยมาลงกับเรา ไม่เคยลงกับพี่ๆ เราเลย ส่วนพ่อ พ่อชอบดูแลคนอื่น พ่อชอบไปหาที่พึ่ง 555+ เรารู้เลยอ่ะ ว่าเราชอบหนีไปหายายกะพ่อ ได้พฤติกรรมนี้มาจากใคร ตลกมากๆๆๆๆๆๆ ถึงสิ่งที่เราได้เจอมาในอดีต ทำให้เราไม่ชอบแม่ ในบางมุมอ่ะนะ แต่การที่มียายกับพ่ออยู่ในชีวิตเรา ก็ทำให้เราใช้ชีวิตต่อมาได้จนถึงปัจจุบัน เราอาจจะติดนิสัยขี้บ่นของแม่เรามาบางส่วน แต่เราจะไม่เอาพฤติกรรมอื่นๆ ของแม่เรามา สิ่งที่ควรหยุดไว้ที่เรา เราก็จะหยุดมันไว้ที่เรา สิ่งที่ควรส่งต่อให้ลูก เราก็จะส่งต่อให้ลูกเราไป อะไรที่เป็นประโยชน์ต่อลูก เราก็เลือกปฏิบัติตาม เราชอบการเลี้ยงดูของพ่อเรา เราก็อยากเลี้ยงลูก แบบเดียวกับพ่อเรา ส่งต่อเฉพาะสิ่งที่ดีงาม จากรุ่น สู่รุ่น ดีกว่า การส่งต่อความรุนแรง ต่อทั้งร่างกายและจิตใจเยอะเลยแหละ คิดว่านะ สิ่งที่เราอยากจะบอก ก็คือ การเป็นพ่อเป็นแม่คน ในปัจจุบันนี้ พบเห็นกันมากมายที่เด็กไม่มีความสุข ไม่มีความสนุกในวัยของเขา ใช้ชีวิตอยู่แต่ในห้อง ห้องแคบๆ ห้องเรียน ไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกับพ่อแม่ วันๆ อยู่แต่กับห้องเรียน พ่อแม่ไม่ได้อยู่ให้พูดคุย เพราะมัวแต่ทำงาน ลูกก็เก็บกด ก็อีดอัด ก็เครียด เด็กกลายเป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรงกันมากต่อมาก บางคนถึงขั้นแขวนคอตาย บางคนก็ก้าวร้าวทำร้าย คนอื่นๆ ไปทั่ว ถึงเวลาแล้วหรือยัง? ที่เราจะหันมาใส่ใจลูกๆ ของตัวเองจริงๆ จังๆ เสียที ให้เขาได้เล่น ให้เขาได้พักผ่อน การเรียนเก่งๆ ไม่ได้เป็นตัวกำหนด อนาคตที่ดีของเด็ก ไม่ได้เป็นเครื่องรับประกันว่า เขาจะประสบความสำเร็จในชีวิตของตัวเอง ให้เขาได้เรียนรู้ ได้ค้นพบตัวของตัวเองด้วยตัวเอง ได้ไล่ตามความฝันของตัวเอง ด้วยกำลังของตัวเอง แบบนี้ ดีกว่าไหม? ถึงไม่รวยมาก แต่มีความสุขมาก แบบนี้ดีกว่าไหม? เงินทองเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการใช้ชีวิตประจำวัน แต่มันไม่ได้เป็นเครื่องวัดความสุขของใคร มีเงินทองมากก็ต้องหวงมาก ก็ต้องห่วงมากเช่นกัน มันก็ตามมาด้วย ปัญหาต่างต่างนานาอีกนับไม่ถ้วน ทั้งคนตามยืมเงิน ทั้งต้องซื้อของไว้อวดคนอื่น เพื่อรักษาภาพลักษณ์ของตัวเอง เงินทองไม่ใช่ สิ่งที่รักษาได้ ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ใครมีความสุขได้จริง คนเรา ถ้ารู้จักพอใจในสิ่งที่มี สิ่งที่เป็นแล้ว เราก็มีความสุขได้ ในสถานภาพปัจจุบันของตัวเองแล้ว
|
Princezz Matcha Latte
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] มะมะมะเหม่ง เองงับ!!! ทุกวันนี้ไม่เดิน เพราะกลิ้งได้ ^_^ Group Blog All Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
ลูกจะได้รับบางสิ่งจากพ่อแม่มาด้วย
จากรุ่นสู่รุ่น
เว้นเสียแต่จะมีการเปลี่ยนแปลงความคิด
พฤติกรรมนั้นจึงจะหายไป
พี่ก๋าคิดว่าทุกบ้านมีปัญหาภายในบ้านนะครับ
เพียงแต่จะรุนแรงหนักหน่วงขนาดไหนเท่านั้นเอง
คนสมัยก่อนตีลูกหนักจริงๆ
พอยุคสมัยเปลี่ยนการตีก็หายไป
(แต่บางบ้านก็น่าจะยังตีอยู่)
ความรุนแรง
ไม่ว่าจะเป็นด้านคำพูดหรือการกระทำ
ล้วนไม่ดีทั้งนั้นเลยครับ