กระซิบ...กระซาบ
ตอนแรกตั้งใจจะไม่กลับบ้าน เพราะคิดว่าพ่อแม่มาไม่กี่วันแล้วกลับ
เราไม่อยากไปงานรวมญาติด้วย ก็เลยไม่อยากกลับ
ไปๆ มาๆ เออ พ่อบอกว่า พ่ออยู่สัปดาห์กว่าๆ เลยนะ กลับไหม?

เราก็ดูสภาพอากาศ ก็ยังไม่ชัวร์ว่าจะกลับไม่กลับดี
แต่พอเห็นมีประกาศพายุเข้า มีลมแรง และฝนตก
เอองี้ค่อยน่ากลับหน่อย แล้วเราก็กลับจริงๆ
แต่เป็นช่วงหลังสงกรานต์

ระหว่างเดินทาง บอกเลย สบายจมูกมาครึ่งทาง แต่อีกครึ่งทาง
ระทมมาก สงสารจมูกตัวเองสุดๆ เพราะอิตาคนที่นั่งข้างๆ เรา
แม่งมันดันใส่กางเกงยีนส์ที่ไม่ได้ซัก!!!!! เหม็น! อับ! ขี้! ม๊ากกกกก!
พอใกล้จะถึงขนส่งที่บ้านแล้วอ่ะ พนักงานแจกผ้าเย็น แม่งก็เสือก
ไล่พนักงานอีกกก บอกกูไม่เอา แต่เห้ยแม่ง กูก็ลง กูจะเอาผ้าเย็นไหม?
เชรดเข้มากอ่ะ พนักงานเดินหนีไปเลยเรายังไม่ทันเรียกเลยอ่ะ
พอลงรถได้ คือ สวรรค์มากกกกกกกกกก

พอกลับถึงบ้าน คำถามเดียวเลย ความสว่างอยู่ไหน? 5555
ระหว่างทางบนเขาคือ ฝนตกหนัก แต่รถของเราตามหลังฝนมา
หน้ารถเปื้อนหยดน้ำฝนเล็กน้อย แต่ข้างทางมีน้ำเป็นแอ่งเลยจ้า
เออ ดี อากาศจะได้ดีขึ้นหน่อย ขอความชื้นในอากาศเยอะๆ
แน่นอนว่า ฝนตกหนัก ฟ้าไม่ร้อง แต่ฟ้าแลบ ฟ้าผ่าถี่มากกกกก
และไฟฟ้าบ้านเรา เชื่อมมาจาก อ.รอบนอก 55555555555
แม่งก็เลยดับมันตาม อ. อื่นไปเลย 

เจอหน้าหลานครั้งแรก ตัวเล็กจังฟระ มองหน้า งงๆ ละก็ร้องโวยวาย
เราก็แบบ เออนะ เรียกหาแต่พ่อเรา พ่อเอาหลานไปวิ่งเล่นทั่วบ้าน
ไปมันทั้งมืดๆ นั่นแหละ จนพอหลานเริ่มงอแงหนัก คืออยากนอน
แต่ไฟดับ พี่กลัวลูกงอแง นอนไม่ได้ เลยเอาไปนอนในรถยนต์
เปิดแอร์ให้นอน เลี้ยงลูกโคตรพระเจ้า 55555 แฟนเรายังว่า
เค้าคงไม่เลี้ยงแบบนี้ ร้อนก็ปล่อยร้อน เราคนเมืองร้อน ไม่ใช่ฝรั่ง

กว่าจะได้กินข้าวกันก็เกือบ 4 ทุ่ม รอจนไฟมา และหลานเราก็หลับ
หลังจากนั้น... เราแม่ง งง มาก ทำไมแม่พูดในลำคออย่างเดียว
แม่บอกว่า หลานหลับ เดี๋ยวมันร้องงอแงโวยวายเสียงดังลั่น
แล้ววงสนทนาบนโต๊ะข้าว ก็คุยสารทุกข์​สุก​ดิบกันประหนึ่ง
นินทาชาวบ้านให้กันฟังตลอดเวลา 

มันอัลไลกันเนี้ยยยยยยยยยย แหม่ ทีลู​​​​กแม่หอบงานกลับมาทำ
ขอสมาธิทำงาน แม่งเปิดการเมืองดังไปสามบ้านแปดบ้าน
ทีกะหลานนอนหลับ แค่คุยปกติยังไม่ทำ โอ้ยยยยยยยยยยย
แม่เรา โคตร ลำเอียง สุดๆ 555555555555555555555555

แล้วคือกินข้าวเสร็จ ไปโน่นไปนี่ ทำอะไรคือต้องเงียบทั้งหมด
แม่จะชวนเม้าอะไร แม่ก็กระซิบกระซาบทั้งหมด พ่อก็พอๆ กัน
เป็นประสบการณ์แรกในชีวิต ที่เห็นพ่อแม่ แม่ง กระซิบคุย
แล้วที่กระซิบบ่อยสุดคือ "ห๊ะ! อะไรนะ?" คุยแม่งแทบจะไม่
​รู้​​​​​​เรื่องแล้ว 5555

พ่อถึงขั้นบอก โอ้ย ไม่อยู่โน่นหรอก จะกลับมาอยู่ที่บ้าน
ใครมันจะไปอยู่เลี้ยงตลอด 55555555555555555555
เริ่มรู้สึกว่า พ่อแม่ไม่ค่อยคุยกันเลย คนนึงอยากอยู่กะลูกชายตัวดี
อีกคนอยากกลับมาอยู่บ้าน 5555555555555555555
ขำจริงจัง

จะว่าไปก็มีเรื่องตลกอยู่นะ
กลับบ้านมาพ่อบ่นเลยอ่ะ หอบไรมาเยอะแยะ กระเป๋าโคตรหนัก
พอเห็นของในกระเป๋า ก็รีบแกะกินเลย 55555555555555
ถั่วเคลือบวาซาบิ ของโปรดพ่อเราเลย ที่เหลือเป็นของไว้ทำ
อาหารทั้งหมด ผักและผลไม้ เอาตรงๆ ก็หนักพวกนี้แหละ
555555555555 คำบ่นหายไปพริบตา 



Create Date : 18 เมษายน 2562
Last Update : 18 เมษายน 2562 1:09:08 น.
Counter : 686 Pageviews.

3 comments
  

สวัสดียามเช้าครับน้องเหม่ง

แต่ละบ้านก็มีบรรยากาศที่แตกต่างกันไปนะครับ 555

เมื่อคืนเหมือนจะมีพายุ
แต่แถวบ้านพี่ก๋าเงียบเลยนะ
มีแต่ลม ไม่มีฝนครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 เมษายน 2562 เวลา:6:28:02 น.
  
กลับบ้านแล้วสดชื่นครับ
โดย: สมาชิกหมายเลข 5236446 วันที่: 18 เมษายน 2562 เวลา:14:10:02 น.
  
นี่พอที่ร้านยุ่งๆ
พี่ก๋าก็ไม่ได้ลงไปเจอญาติพ่อที่ชลบุรีเลยครับ
ไม่ได้ไปมาหลายปีแล้ว
ส่วนใหญ่ไปบ้านมาดามบ่อยกว่า
เพราะอยู่ใกล้นี่ล่ะครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 เมษายน 2562 เวลา:9:30:40 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Princezz Matcha Latte
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



มะมะมะเหม่ง เองงับ!!! ทุกวันนี้ไม่เดิน เพราะกลิ้งได้
^_^
เมษายน 2562

 
1
2
3
9
10
13
14
15
16
17
20
23
24
25
26
27
30
 
 
18 เมษายน 2562
All Blog