อ่านหลายครั้งแล้ว ท่าจะเครียดเรื่องนี้จริงๆนะเนี้ย

ลองพูดระบายกับคนที่เกี่ยวข้องให้รู้จะๆไปเลยดีป่าวครับ

ล่าสุดลูกน้องผมก็มาปรับความเข้าใจเรื่องพวกนี้นะ

คนเป้นหัวหน้าเป็นเจ้าของ ไม่ได้หมายความว่าจะถูกไปทุกเรี่องนี่นา

สุขสันต์วันใช้แรงงาน!!!

เพิ่งกลับมาได้แปร้บเดียวเอง...ไม่น่าไปให้เปลืองค่า Taxi เลย


ขอบคุณค่า...คุณ I Brother (มีชื่อป่าวเนี่ย?) ที่แวะมาอ่านนะคะ,,คนที่กิ๊กพอจะคุยได้เค้าลาออกไปหมดแล้วค่ะ วันนี้แวะมางานหน้าตาผ่องใสกันทุกคนเลยแฮะ


ล่าสุดได้คุยกับเจ่านายแล้ว...ได้ความตริงอีกข้อว่า "การที่มีคนที่ทำให้เรารู้สึกดีไม่ว่ามากแค่ไหน? ก็ไม่ทำให้เราอยากอยู่ที่เดิมได้หรอก หากคนบางกลุ่มมันยังอยู่" ดังนั้นกิ๊กไปเองดีกว่า...


กลัวอยู่ไปอยู่มาแล้วจะเข้าใจว่านิสัยแย่ๆมานเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ต้องละอายใจใครกันเลย แม้แต่ตัวเอง!!!

นนี่ตกไม่เว้นวันหยุดคนใช้แรงงานเลยแฮะ,,ได้ O.T. อ้ะเป่าเนี่ย???


ถ้าไม่ได้ไปฟ้องที่กรมแรงงานเลยนะ จะได้ไปด้วย


หรือไม่งั้นก็ตกอย่าหยุดแบบหนักๆไปเล้ยยย จะได้หยุดยาวววววว 555+

ตกลงวันนี้ทำงานป่าวครับเนี้ย

"คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยากส์"

ที่จะไปกรมแรงงานด้วยเพราะอะไรอ่ะ เงินไม่พอช้อปปิ้งเย๋อออออ

วันนี้หยุดสิคะ...ไม่หยุดได้งายยยย


อยากให้ทุกวันเป็นวันแรงงาน

อ่านไปอ่านมาแล้วก็เป็นเรื่องจริงๆ แฮะกิ๊ก

ยังไงก็สู้ๆ เด้อ

ใจเย็นๆครับ ทุกปัณหา มีทางออกเสอมๆครับ เอาใจช่วยน่ะครับ

ตอนนี้เราก็อยู่ในอารมณ์ด้านบน ของจขกท เหมือนกัน แต่พึ่งอยู่ได้ไม่นาน แต่มันก็ไม่พอใจ มันไม่เอา เลยคิดว่าจะออกเหมือนกัน..55+++ แต่ก็ต้องทนไปก่อนเพระไอ้คำว่า งาน=เงิน นั่นแหละ..ไปอยู่ไหนๆก็ต้องเจอปัญหา อันนี้เราก็รู้ แต่อยู่ตรงนี้เราไม่สบายเรื่องนี้แล้วยังหาขอ้ดีมาขัดแย้งยังไม่ได้เลยคิดว่า ตัวเองคิดถูก..อืมไม่รู้คนอื่นมองว่าไม่มีความอดทนหรือปล่าวนะ..แต่ใจมันไม่รับอะ..ทำไงดี..

อ่านจนตาลายเลย

มาเยี่ยมคะ ว่าง ๆ เชิญที่ blog na ka

ปัญหางานไม่หนักเท่าปัญหาคนค่ะคุณกิ๊ก

ที่ออฟฟิตเหมือนกัน บางครั้งเรามีความสุขมาก แต่บางครั้งเบื่อซะจนอยากจะลาออก

เวลาท้อแท้คุยกับเพื่อนๆ มันก็เบื่อคนเบื่องานเหมือนกัน
อืม...ไม่ใช่เราคนเดียวแฮะ ค่อยมีกำลังใจขึ้นมาหน่อย

บางทีจังหวะโอกาสดีๆยังมาไม่ถึง สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

แวะมาอ่านค่ะ ยังไงก็ให้กำลังใจคุณกิ๊กนะคะ


ปล. น้องลิงน่ารักจัง

ยังเครียดอยู่มั๊ยอ่ะกิ๊ก

มีอะไรไม่สบายใจมาปรึกษากันได้น๊าาาาาาาาาาา ^ ^

ขอบคุณนะพีท....


ก็....ไม่อยากมาทำงานแล้วน่ะ,,มะคืนก็นอนไม่หลับ


ใครทำไรขวางหูขวางตากิ๊กอารมณ์เสียหมดอ่ะ เล็กๆน้อยๆก็ไม่ได้เลย...แย่แฮะ

ใจเย็น ๆ น๊าาาา ความรู้สึกแบบนี้พีทเข้าใจดี


ปล. เมื่อวานกิ๊กเม้นท์เอาไว้ในบล็อกพีทว่ายังไงหรอ ไม่เห็นเลยอ่ะ สงสัยกิ๊กจะปิดหน้าต่างไปก่อนที่ระบบมันจะยืนยันว่าบันทึกข้อความแล้วมั้ง
หรือว่าละเมอฝันว่ามาเม้นท์ในบล็อกของพีทล่ะจ๊ะ

ปกติกิ๊กพิมพ์จากในเวิร์ดแล้วค่อยก๊อปปี้มาลงบล็อกอีกทีช่ายป่ะ
พีทคิดว่าไม่น่าจะมีวิธีนะจ๊ะกิ๊ก
แต่ว่า...อืมมมม...ถ้าจะให้ทำจริง ๆ ก็น่าจะได้นะ แต่ขอพีทไปเขียนขั้นตอนวิธีการทำมาให้ก็แล้วกันเนาะ แต่คงต้องเป็นช่วงที่พีทกลับบ้านไปแล้วน่ะจ๊ะ

อืมมมม...จริง ๆ ถ้าเลือก insertlink ในเวิร์ดมันก็ทำลิงค์ได้นะกิ๊ก
แต่ว่า....ตอนที่เซฟแบบ Save As Webpage เนี่ยพอไปดูโค้ดที่เวิร์ดมันเซฟมาให้...มันยาวววววว มั่ก ๆ
เพราะฉะนั้นเด๋วคืนนี้พีทจะไปลองหาวิธีดูนะ ถ้าได้แล้วจะมาโพสท์บอกนะ

คือว่า กิ๊กเอาโค้ดอีโมมาลงแล้วมานไม่ได้

ก็เลยจะทำลิงก์อ่ะพี่ทคุง


♬ มาเปลี่ยน Emotion ในบล็อกให้เป็นน้องลิงกันเถอะ ^^ ♬

กิ๊กจ๋า เข้าไปเช็คคำตอบของพีทในลิงค์ข้างบนของกิ๊กด้วยนะ

แวะมาหาตอนเช้่าจ้า

เครียดเหมือนกันจ้า แต่ไม่ได้เครียดเรื่องคนเลย เป็นเรื่องงานล้วนๆ ...

ขอบคุณมากนะค่ะ สำหรับ emotion อ่ะจ๊ะ

สู้ ๆ เป็นกำลังใจให้ ... คนเราก็เป็นแบบนี้แหละ เมื่อตอนเราทำงานใหม่ ๆ ร้องไห้ทุกวันเลย จนเค้าว่าเราขี้แย แต่จริง ๆ มันไม่ใช่หรอก มันรู้สึกหดหู่ใจยังงัยบอกไม่ถูกที่เจอคนพวกนี้ ทำอะไรมันไม่ได้ก็เก็บกด ทนไม่ไหว ก็ร้องไห้มันซะงั้นเลย แบบว่าไม่เก็บแล้วอ่ะ หลัง ๆ ใครด่าเรา เราก็เหน็บกลับบ้างพองาม เค้าก็รู้ว่าเราเอาจริง เหมือนกันนะ หลัง ๆ หายไปเลยคนพวกนั้นน่ะ ไม่มายุ่งอีกเลย ตอนนี้ก็เลยไม่ได้ร้องไห้แล้ว

น้องกิ๊ก สู้ ๆ ๆ ๆ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
มีอะไรก็คุยกะเราได้นะ ยินดีรับฟังทุกกรณีจ๊า

เดินเล่นผ่านมา เลยแวะมา ka

ว่าง ๆ เชิญที่ Blog นะคะ