๐"♠"๐ ครั้งแรกกับการเขียนไดอารี่บนอินเตอร์เน็ท : นี่แหล่ะเหงา,,นี่คือเหงา,, ๐"♠"๐
นี่แหละเหงา...นี่คือเหงา Y_Y
เมื่อวานเบี้ยวล่ะ ไม่ได้มาอัพสเปซทุกวันอย่างที่ตั้งใจไว้ ก็แหม!คนเรามันก็ต้องมีอารมณ์ขี้เกียจกันบ้างล่ะ ทีตอนที่เขียนไดอารี่ตอนเด็กๆเรายังมี เหมือนเมื่อวาน บ่อยๆเลย อิ อิ  แล้วเมื่อวานไม่ใช่แค่ขี้เกียจธรรมดาๆ แต่มันมีอาการแทรกซ้อนเป็น โรคเหงาลึซึ่ม ด้วย
คือ มันเหงา มันเบื่อ มันเซ็ง มันไม่อยากพูดกับใคร เมื่อวานโทรศัพท์เรา Miss Call เพียบ เพราะใครโทร.มาอีนี่ไม่รับค่ะ  ก็ในเมื่อตอนนี้เรายังไม่อยากจะคุยน่ะ เดี๋ยวจะพาลทำคนปลายสายอารมณ์บ่จอยไปด้วย ไว้อารมณ์ดีแล้วเดี๋ยวโทร.กลับเองนะจ้ะ อุ อุ
แล้วเมื่อวานนะเป็นวันที่เราฟังเพลง เหงา แล้วมันรู้สึก เพร้าะ...เพราะ เมื่อก่อนฟัง ก็คิดว่าใครน้อ...จะเหงาอะไรขนาดน้าน (ก็ขนาดในมิวสิคกินไอติมกะน้องหมาน่ะ) แต่ตอนนี้นะ "ตัวช้านนน,,,ชีวิตช้านนน" ร้องมาแต่ละประโยคนะ มันโดน! โดน! โดน! 
พอจบจากเพลงเหงา เปิดทีวีเจอเพลง คนที่ไม่เข้าตา ต่อ เหอๆๆๆ  ใครเอาเรื่องเราไปเขียนเนี่ย มันใช่เลยนะ
.....มองใครต่อใครที่เดินจับมือเกี่ยวกัน เห็นเขาเหล่านั้นก็นึกอิจฉาในใจ ทำไมไม่มีไม่เป็นอย่างเขา คิดแล้วมันก็เศร้าจายยย...
(เคยทำตัวชั่ว ด้วยการเดินผ่ากลางตอนคนเดินจูงมือกันด้วยล่ะ ฮี่ๆ  )
....ที่นั่งติดกันเวลาดูหนังคือใคร...
ใครก็ไม่รู้ ดูคนเดียวบ่อยๆ เดินคนเดียวบ่อยๆ กินคนเดียวบ่อยๆ ช่วงนี้เลยไม่อยากออกไปไหนคนเดียวละ เดี๋ยวจะนึกว่าตัวเองเป็นนางเอกมิวสิคไปซะก่อน 555+
แล้วก็เลยไปหยิบสมุดกลอนที่แต่งไว้ตอนเด็กๆมาอ่าน จริงๆมีไดอารี่ด้วยนะ แต่ตอนนั้นไม่รู้ผีบ้าอะไรเข้าสิง เลยฉีกทิ้งไปหมดเลย น่าเสียดายอ่ะ  เพราะถ้าเอามาอ่านนะ มันสามารถสะท้อนความคิดของเราในช่วงชีวิตตอนนั้นได้เลย แต่เราจำได้นะว่าเขียนว่าอะไรบ้างน่ะ ถึงแม้บางทีอาจจะอ่านไม่ออกไปบ้าง  แหะๆๆๆ (แหม..ก็ลายมือคุณน้องสวยขนาดนั้น เราว่า ส่วนนึงที่ทำให้เราเลิกเขียนไดอารี่ ก็เพราะลายมือตัวเองนี่ล่ะ!!! ต้องขอบคุณที่ตอนนี้มีคอมพิวเตอร์ และอินเตอร์เน็ท ทำให้เรามี Space แบบนี้ไงจ้ะ)
เราเริ่มเขียนไดอารี่ตอน ม.2 ได้นะ ตอนนั้นก็เขียนใส่สมุดที่เค้าทำขายกันน่ะ ของใยใหม (ฮู้ย...ย ใครไม่รู้จักนะ เชย!!!) ตอนนั้นเราแอบมี Puppy Love ด้วยล่ะ อิ อิ,,,ว่าแต่ว่า,,,แอบชอบเค้าข้างเดียวนี่ เรียกว่าปั้บปี้เลิฟได้ป่าวหว่า? 
ตอนนั้นก็มาเรียนพิเศษที่กรุงเทพฯช่วงวันเสาร์น่ะ ตื่นตั้งแต่ตี 5 นั่งรถตู้มาลงตรงราชดำเนินแล้วก็เรียนตรงนั้นล่ะ ชื่อ Match Center นะ มาเรียนเราก็ไม่เรียนอ่ะ กิ๊กไม่ชอบเรียน  มาถึงก็โดดไปโน่น ไปนี่ ไม่ก็หลับ  (แม่จ๋า...กิขอโต๊ดดดด  )
พอขึ้นม.3 เลยบอกกะแม่ตรงๆว่าที่เสียเงินส่งมาเรียนพิเศษน่ะ "ไม่เคยเรียนร้อก...ก งั้นแม่เอาเงินที่จ่ายค่าเรียนมาให้กิช้อปปิ้งดีกว่ามั้ย?" แม่โอเคด้วยเว้ยยย 555+ ถือว่าบอกกันตรงๆแบบนี้ดีกว่า หลังจากนั้นทุกปิดเทอมแม่จะให้ตังค์ 1,500 บาท (ตอนนั้นเยอะนะคะ,,ตอนนี้ก็เยอะอยู่) มาซื้อของล่ะ เสื้อผ้า อะไรเงี้ย แม่ใจดีเนอะ 
เข้าเรื่องๆ เนื่องจากเราเรียนโรงเรียนหญิงล้วนและประกอบกับเราเป็นคนขี้อายมากกกกกกก (อ่ะ ไม่เชื่อเหรอ เชื่อหน่อยนะ นะๆๆๆ ) ก็ไปแอบปิ๊งหนุ่มโรงเรียนชายล้วนที่ไปเรียนพิเศษด้วยกัน ชื่อ เอก (เอ ในชีวิตชั้นเนี่ย มันจะหนีคนชื่อนี้พ้นมั้ยหว่า? เดี๋ยววันหลังจะเล่าเรื่องคนชื่อ เอก ให้ฟัง 555+ )
ไปแอบชอบเค้า ก็แอบจริงๆนะ เพื่อนเราก็ไม่รู้ เค้าก็ไม่รู้ ไม่มีใครรู้เลย จนขึ้นม.4 อ่ะ เราแอบชอบ แอบมองอย่างเดียวเลย เก่งมะ?  ก็ได้แต่เขียนลงในไดอารี่อ่ะ เช่น "วันนี้เราเจอเค้าด้วยล่ะ" หรือ "วันนี้นะ ดีใจจังได้ผ่านหน้าบ้านเค้าด้วย อุ้ย! เค้ามองมาทางนี้ด้วยล่ะ" หรือ "วันนี้ไม่ได้เห็นหน้า เห็นแค่หลังคาบ้านก็ดีใจ" 555+ ติงต๊องเนอะ เป็นแบบนี้อยู่เป็นปีๆอ่ะ ก็บอกแล้วว่าแอบชอบๆ แล้วตอนนั้นให้มีแฟนก็ไม่เอาหรอก ยังเด็กอยู่เลย ขอเป็นอารมณ์แบบนี้ดีกว่า 
พอเราขึ้นม.4ก็หายบ้าละ ตอนนั้นเพื่อนๆเริ่มรู้บ้างแล้ว แต่เราเฉยๆแล้วไง แอบชอบจนหายอยากแล้วก็จากไป ฮิ้ววว...555+ ม่ายช่าย รู้สึกตอนนั้นจะมีเพื่อนเราย้ายไปเรียนโรงเรียนเค้าด้วยล่ะ แล้วมันดันเป็นเพื่อนกันตอนเรียนประถม ก็ไปบอกว่า กิ๊กแอบชอบอยู่นะ เค้าก็เริ่มมองบ้างแล้วนะ แต่เราไม่ชอบแล้วอ่ะ ตอนนั้นเรากะลังฮอทด้วย อิ อิ ก็แหม!!! ม.4 ก็เริ่มไว้ผมยาว เป็นเชียร์ลีดเดอร์ไรเงี้ย แต่ระหว่างที่แอบชอบก็มีแต่งกลอนไปเรื่อย...เอาเรื่องตัวเองบ้าง? อ่านการ์ตูนแล้วคิดตามบ้าง อะไรเงี้ย
(ซึ่งในส่วนของกลอนที่แต่งไว้กิ๊กเอาไปลงที่ "WhEn I'm FeeLinG bLuE" ไปอ่านกันได้น้า....)
๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,
วันนี้ตอนแรกกะจะไปว่ายน้ำเอ็กเซอร์ไซส์ซะหน่อย เจอที่ว่ายละ ที่สระโรงแรมแก้วเจ้าจอมไง,,,บอกอย่างงี้คงนึกไม่ออก ต้องบอกว่า สระว่ายน้ำที่สวนสุนันทา
ตอนแรกนึกว่าเป็นสระแยกหญิง ชาย แต่ไม่ใช่อ่ะ มันเป็นส่วนของโรงแรมก็ต้องเปิดบริการหมดสิเนอะ ค่าลงสระครั้งละ 50 บาท ก็ไม่แพงนะ ว่ายตอนเลิกงานซัก 1 ชั่วโมงก็โอเคแล้วล่ะ แต่.....ไม่มีชุดว่ายน้ำล่ะ  คือจะว่าไปก็มีอ่ะนะ ตั้ง 2 ชุด แต่เก็บไว้จนเก่าเปื่อยหมดละ ว่าแล้วเดี๋ยวก็ไปซื้อชุดว่ายน้ำก่อนดีกว่า เอาสีสดใสๆเลยนะ กิ๊ว....ว 
ปล. ความรู้ใหม่ เมื่อวานอ่านหนังสือ เค้าว่ากษัตริตย์ของสเปนองค์ก่อนหน้านี้อ่ะ ชื่ออะไรไม่รู้ จำไม่ได้อีกแล้ว พระเจ้า...ที่ 13 อ่ะ ท่านชอบฟุตบอลมาก ทีมฟุตบอลในสเปนเลยขึ้นต้นว่า Real เช่น Real Madrid (ไม่รู้เขียนถูกป่าว?) ซึ่ง Real ก็คือ Royal นั่นเอง
ปล.2 เดี๋ยวต่อไปเราจะมีเพลงฟังในสเปซแล้วน้า...แต่ต้องขอเวลาไปศึกษาก่อนล่ะ เพลงแรกที่จะลง ทะลึ่ง" นะค๊า...อิ อิ ไม่รู้ทำไมช้อบ....ชอบ เอ,,หรือว่าเป็นเพราะเราทะลึ่งหว่า? 555+ .....ขอนู๋จับขอนู๋ touch อย่าทำทะลึ่งเบเบ๋....
ขอยกมือเพราะมีคำถามค่ะ ใครรู้บ้างว่า
- ทำไมเราถึงเรียกในหลวง ว่า "ในหลวง"?
- ปล. ย่อมาจากอะไรคะ? (แฮ่ๆๆๆ คือ ก็ใช้ไปตามเค้าอ่ะ ไม่รู้ร้อก...ก ว่าคืออะไร)
เมื่อวานมีพี่ชายใจดีมาเพิ่มเติมความรู้ให้ว่า "สมโภชทอง" เรียกว่า "รัชดาภิเษก" จริงๆน่ะกิ๊กก็รู้นะคะ แต่แกล้งไม่ใส่เองล่ะ เพราะว่า "กิ๊กไม่ชอบ,,รัชดา,," อ่ะ มันมีความหลัง เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังวันหลังละกันนะคะ
เอ....นี่เราติดเรื่องไว้กี่เรื่องแล้วน้า....ขอนับนิ้วก่อง
1. เรื่อง Soul Mate
2. เรื่องเอก (แฟนเก่า)
3. เรื่องตอนเรียนมหาลัย
4. เรื่องคนชื่อ "เอก"
5. เรื่องรัชดา
โอ้ว!!! 5 เรื่อง แน่ะ ต๊ะไว้ก่อนละกัน น่านะ 
๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,๐,,
หลังจากมีคำถามไปก็มีพี่หนุ่ม พี่ผู้ใจดีมาไขข้อข้องใจให้,,ขอบคุณนะคะ....
ปล. ย่อมาจากปัจฉิมลิขิต เป็นคำสมาสแปลว่า ข้อความ (ลิขิต) สุดท้าย (ปัจฉิม) ถ้าภาษาอังกฤษ PS ก็ย่อมาจาก Post Scriptum ซึ่งเป็นภาษาละติน ถ้าเขียนเป็นภาษาอังกฤษก็ Postscript แปลว่าหลังการเขียน
เขียนเมื่อ 14June, 2006
|
|
|
|
|
| Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2550 |
| Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2550 10:37:14 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 217 Pageviews. |
 |
|
|
แล้วเมื่อวานไม่ใช่แค่ขี้เกียจธรรมดาๆ แต่มันมีอาการแทรกซ้อนเป็น โรคเหงาลึซึ่ม ด้วย 
ก็ในเมื่อตอนนี้เรายังไม่อยากจะคุยน่ะ เดี๋ยวจะพาลทำคนปลายสายอารมณ์บ่จอยไปด้วย ไว้อารมณ์ดีแล้วเดี๋ยวโทร.กลับเองนะจ้ะ อุ อุ 
ใครเอาเรื่องเราไปเขียนเนี่ย มันใช่เลยนะ 
)
เพราะถ้าเอามาอ่านนะ มันสามารถสะท้อนความคิดของเราในช่วงชีวิตตอนนั้นได้เลย แต่เราจำได้นะว่าเขียนว่าอะไรบ้างน่ะ ถึงแม้บางทีอาจจะอ่านไม่ออกไปบ้าง 
แหะๆๆๆ (แหม..ก็ลายมือคุณน้องสวยขนาดนั้น เราว่า ส่วนนึงที่ทำให้เราเลิกเขียนไดอารี่ ก็เพราะลายมือตัวเองนี่ล่ะ!!! ต้องขอบคุณที่ตอนนี้มีคอมพิวเตอร์ และอินเตอร์เน็ท ทำให้เรามี Space แบบนี้ไงจ้ะ) 
มาถึงก็โดดไปโน่น ไปนี่ ไม่ก็หลับ 
(แม่จ๋า...กิขอโต๊ดดดด 
) 
ก็ได้แต่เขียนลงในไดอารี่อ่ะ เช่น "วันนี้เราเจอเค้าด้วยล่ะ" หรือ "วันนี้นะ ดีใจจังได้ผ่านหน้าบ้านเค้าด้วย อุ้ย! เค้ามองมาทางนี้ด้วยล่ะ" หรือ "วันนี้ไม่ได้เห็นหน้า เห็นแค่หลังคาบ้านก็ดีใจ" 555+ ติงต๊องเนอะ เป็นแบบนี้อยู่เป็นปีๆอ่ะ ก็บอกแล้วว่าแอบชอบๆ แล้วตอนนั้นให้มีแฟนก็ไม่เอาหรอก ยังเด็กอยู่เลย ขอเป็นอารมณ์แบบนี้ดีกว่า 
คือจะว่าไปก็มีอ่ะนะ ตั้ง 2 ชุด แต่เก็บไว้จนเก่าเปื่อยหมดละ ว่าแล้วเดี๋ยวก็ไปซื้อชุดว่ายน้ำก่อนดีกว่า เอาสีสดใสๆเลยนะ กิ๊ว....ว 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เพราะวันอื่นๆมานจะยาวกว่านี้อีก อิ อิ