เราเดินข้ามถนนออกมาฝั่งตรงข้ามตลาดก็คือ สถานี Pasar Seni เพื่อจะข้ามถนนค่ะ เดินขึ้นด้านบน จะมีสะพานลอยเชื่อม

วิว2ฝากถนนที่เราเดินผ่าน เก็บบรรยากาศมาฝาก เห็นฟ้าเป็นฟ้าแบนี้ พอจะนึกออกใช่ป่าวคะ ว่าแดดมันจะร้อนขนาดไหน มันแบบว่า ร้อนแสบผิวค่ะ แล้วนี่ดันเปลี่ยนกางเกงยีนส์ออกแระ มานุ่งสั้นแทน เป็นไงล่ะ ร้อนสาดดดดดผิวแสบบบบบ กันเลยทีเดียว หุหุ 

พวกเราเดินย้อนกลับ ไปถึงแค่ทางรถไฟเก่า ไม่ได้ไปต่อ เพราะอย่างที่บอกว่า "เราไม่ชัวร์" "กลัว" และ"ไม่มั่นใจ" 

กลับมาที่สถานีขึ้นรถมุ่งหน้าไปสถานี KLCC  แต่ระหว่างที่ขึ้นไป เราเห็นป้าย Masjid Jamek คุ้นๆ ว่าเห็นในแผนที่กางดู .... อ่าว สถานที่แนะนำซะด้วย แวะก่อนไม๊ มองหน้ากันปุ๊บ "เครคร๊าคุณเพื่อน.. ป่ะ ลงก่อนป้ายเดียว จัดไป" 

 นี่จ่ะ มาถึงแล้ว มัสยิด จาเมก  เรื่องเริ่มเกิดจากตรงนี้จ่ะ 

ทางออกจะมีหลายฝั่ง ขอเรียกว่า ด้านหน้าถนน กับด้านข้าง เราก็ด๊านน ดันเผลอออกด้านข้าง เลยไม่เห็นมัสยิด ซึ่งจริงๆ คือมันอยู่แค่ฝั่งตรงข้าม ข้ามถนนไปก็เจอ แต่.... พวกเราเดินออกจากถนนด้านข้าง เรียบตึกไป ถึง สี่แยก แล้วก็เลี้ยวขวา แล้วก็ตรงไป แล้วก็เลี้ยวขวาอีกที 

( นั่นจากที่ถามทางมา ได้ความว่ามัสยิดต้องไปทางนั้น  อ่าว นี่ฉันเดินเป็นวงกลมอีกแล้วหราฟร่ะ  ห่านเอ๊ย !!! ) 

 อีกภาพนะจ๊ะ ตอนนี้เวลาเหลือเฟือ เพลินๆ ยาวๆ เลยจ่ะ 

เลยออกไปนั่งเล่นรอเวลาด้านนอกดีกว่า พวกเราคุยกันว่าจะอยู่รอดูไฟตอนกลางคืนเลยดีไม๊ แต่เพื่อนสาวอีกคน นางเหนื่อยและเพลียมาก หมดรูปอ่ะ เห็นสภาพแล้ว น่าสงสารเป็นที่สุด เลยคิดไม่ออกว่า เราควรจะทำอะไรดี กลับที่พัก หรือควรจะรอดีนะ ... คิด คิด คิด 

อยากลองชิมผลไม้ แวะซื้อผลไม้ ด้านนอก 1.0 RM ด้านในถนนคนเดิน 1.3 RM แพงกว่านิดหน่อย แต่มันส์ เพราะเจ้ แกพูดไทยได้นิดหน่อย แซวกันเพลินเลย  เราชี้ชิ้นที่เป็นชิน แกหยิบชิ้นที่หั่นให้เราแล้ว ก็เลยบอกแกไปว่า "No ...i want this " พร้อมเอามือชี้ๆ " 2 piece"  ป้าแกก็รีบอบกเลยจ๊า คงได้ยินเราพูดกันภาษาไทยว่า เอาสับปะรด เอาแตงโมด้วยไม๊ อะไรเงี๊ยะค่ะ 

"เหมือนกัน หั่นกินง่าย อร่อย" ป้าแกก็รีบพูดเลย "ราดกะปิไม๊ " พร้อมหยิบขวด น้ำจิ้มตั้งๆ ตรงนัั้นน่ะ จะราด พวกเรารีบปฏิเสธ  มองหน้ากัน งง นิดๆ ว่า ที่นี่เค้ากินสับปะรดกับ น้ำจิ้มกะปิหราวะ 55+ 

ปล. แตงโมที่นี่ บางเฉียบมาก พวกเราเลยตั้งฉายาว่า แตงโมกระดาษ เหตุที่แพง อาจเพราะที่นี่ ขายส่งแตงโมเป็นกิโล ไม่ได้ขายเป็นลูกจ่ะ ถ้าลูกใหญ่มาก ก็คงหนักและแพงมากเช่นกัน 

ไอ้น้ำดำๆ นี่ตอนแรก ไปส่องๆ จะซื้อ ไม่รู้เฉาก๊วยหรือน้ำขิง หรือน้ำอะไร ยังไม่ทันจะถึงหน้าร้านตรงๆ เพราะเราเดินต่อไปตอนรอซื้อผลไม้ แต่อยู่ดี เห็นกลุ่มทัวร์จีนกลุ่มนี้จ่ะ มาถึงปุ๊บ รุม เราซึ่งยืนอยู่ก่อน เลยจำต้องถอยฉากออกมาให้ทันที .. ใช่ซี๊ ฉันมันตัวคนเดียว พวกเธอมากันเป็นกลุ่ม ชิชะ ยอมก็ได้ย่ะ  ... ก็ว่าไปนั่น ไอ้บร้าาาาาา

ผ่านไปในคืนแรกที่มาถึง เล่นเอาเหนื่อยและล้า เพลียโพดๆๆๆๆ  คืนนี้ขอจบไว้แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ

ผากผนวก บทที่ 1 : ป้าแก่ 2 นางนี้ สายตาไม่ดีทั้งคู่ ดังนั้นสังเกตุจากรูปถ่ายว่าจะเอียงๆ ไม่ตรง อาจจะมึนงงกันเล็กน้อยได้ และรูปมาจากกล้องมือถือ และกล้อง Canon บางส่วน ซึ่ง ถ่ายไม่เก่งมากๆ อาจจะไม่ชัด ดูเบลอๆ โปรดให้อภัยด้วยค่ะ

สรุปค่าใช้จ่ายวันที่ 1 นะคะ 

ค่ารถบัส 10*2 =20

มัดจำห้องพัก   =100

ขนม putu =3

7-11 =9.6

Food =17.8

ค่ารถ 5.2+3.2 =8.4

ขนม =2.5

กาแฟ =9

ช็อปปิ้ง =15

Total =185.3 RM

*** จบตอนแล้วจ้า ***