เพ้อ...
...
ฉันกำลังฝึก อย่างเข้มข้น เพื่อที่จะหลุดพ้น
สุขแปลกปลอมปน ทุกข์ทับสาสม มิยินดียินดลใดๆ
พัดกระพือความช้ำชอก ลมรักลมลวงลมหลอก พัดมาแล้วก็พัดพรายพริ้ว...ไป
น้ำคำลวงเล่ห์ เสน์ห์สนิท มิจีรังยั้งยืนยง
สำเนียกเสียงในหัวใจก้อง ดวงแด หฤทัย ฤดี เจ็บจำ จดจาร เจือจิต
มิโทษใคร มิโทษตัว มิโทษฟ้า
หากแต่โชคชะตา กรรมฤาบันดล ให้เป็น-อยู่-คือ
รอเพียงลมไล้ลูบ จูบสนิทเสน่หา รักแท้แม้ไกลลิบ
ยัง มั่น รอ
คอย ฟ้า เป็นใจ
รัก คิดถึง เสมอใจ
ตัวเองกอดตัวเอง รักแท้มิลวงใจตน ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน.
แคนโต้ คือ บทกวีประเภทหนึ่ง มีลักษณะเป็นกลอนเปล่า 3 บรรทัด แคนโต้เป็นเพียงบทกวีที่ประกอบไปด้วยกลุ่มถ้อยคำสั้นๆ แต่สิ่งที่น่าแปลกก็คือ เมื่อกลุ่มคำเหล่านี้ ถูกจัดเรียงเป็นสามบรรทัดแล้ว กลับเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง เมื่อได้อ่านแคนโต้ของใครผู้ใดก็ตาม เป็นความยาวต่อเนื่องจำนวนมาก คุณจะกลายเป็นผู้ล่วงล้ำ เข้าไปรับรู้ถึงอารมณ์ และห้วงความคิดคำนึงของชีวิตใครผู้หนึ่ง ในลักษณะปะติดปะต่อ และในยามที่คุณเผชิญหน้ากับถ้อยคำสั้นๆเหล่านั้น คุณจะได้พบกับความหมายบางอย่าง ผ่านความอ่อนไหว จากชีวิตเล็กๆบนโลกนี้ จาก เวป Thaicanto.com
Create Date : 14 กันยายน 2553 |
|
10 comments |
Last Update : 14 กันยายน 2553 10:45:39 น. |
Counter : 1436 Pageviews. |
|
|
|
ตนพึ่งตน
หมั่นค้น
หมั่นรักษา
ตนพึ่งตน
อาจล้า
แต่จะเข้มแข็ง
ตนพึ่งตน
พึ่งได้
เพียงใจตน
ตนพึ่งตน
รู้ตัวตน
พร้อมปล่อยวาง
พึ่งไปเถอะค่ะตัวตนตัวเอง
พึ่งแล้วดูแลรักษาตน
เพื่อตนจะได้อยู่ให้พักพิง