จุดอ้างว้าง...ในใจ

ไม่ใช่ไม่มีความสุข
ทุกอย่างที่มันเป็นไปวันนี้ก็ดีอย่างที่ควรจะเป็น
แต่ทำไม...ยังมีจุดที่อ้างว้างในใจ

การไม่คิดถึง ไม่เจ็บไม่ปวดกับอดีต
ยังเป็นสิ่งที่ทำไม่ได้
ชนะใจตัวเองได้แต่ไม่ถาวร
เจ็บกับการเป็นสิ่งของไร้ค่า เพราะไร้ราคา
ถ้าฉันมีฐานะร่ำรวย อยู่ในตระกูลดี เธอจะรักฉันมั้ย...
มันคือคำถามที่แสนจะทรมาน เพราะคำตอบอาจจะไม่...

ฉันยังคงไม่สามารถทำใจให้คิดว่าตัวเองไม่เจ็บ
ไม่อาจชนะใจตัวเองได้ถาวร...ยังอ้างว้างและหม่นหมอง
ทั้งๆที่เธอก็ไม่ได้สนใจ ไม่ได้คิดถึงและมีความสุขกับคนที่เธอรัก
แบบไม่ได้เหลียวกลับมามอง

ฉันควรจะดีใจ..อืม ฉันรู้ว่านี่คือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเธอ
ผู้หญิงที่ดีพร้อมคู่ควร ฉันต้องการแบบนั้นอยู่แล้ว
แต่ก็อดทรมานในจิตใจไม่ได้

ขอโทษนะ ฉันเป็นฝ่ายเข้าไปยุ่งยากในชีวิตเธอเอง
ทั้งๆที่เธอก็ไม่เคยรักฉัน แต่ฉันไม่เคยเข้าใจ
เวลาเธอว่างก็ไม่ใช่ฉันที่เธออยากเจอ
เวลาเธอมีความสุขก็ไม่ใช่ฉันที่เธออยากบอก
เพราะตัวฉันเองที่รักเธอเองและต้องเจ็บเอง
ฉันมันเป็นผู้หญิงไร้ค่าและโง่จริงๆ

ฉันผิดเอง...ที่ทำร้ายตัวเอง ทำให้ชีวิตตัวเองต้องพบความทุกข์
ฉันไม่ควรรู้จักเธอเลย....

จะได้รักคนที่รักฉันได้สุดใจ
จะได้ไม่ต้องทุกข์ทรมานใจแบบนี้

...จะได้มีใจว่างๆสักที....

Create Date : 29 ธันวาคม 2554		1 comments
Last Update : 29 ธันวาคม 2554 12:54:09 น.
Counter : 699 Pageviews.
Share Tweet