ถึงแล้ววววว
ในที่สุด ก็มาถึงซะที หลังจากที่รอลุ้นวีซ่าอยู่นาน และรอลุ้นภูเขาไฟอยู่นานเหมือนกัน

ออกเดินทางจากบ้านตั้งแต่ ตี 4 ของวันที่ 3 ถึงสนามบินตี 5 เช็คอินเสร็จ ก็ไปกินข้าวที่ห้องอาหารพนักงาน ต้องไปขึ้นเครื่อง 7 โมงครึ่ง กินข้าวเสร็จก็ โทรลาพ่อ ลาอาม่า ส่งน้องกลับบ้าน แล้วก็ไปตรวจพาสปอร์ต เช็คของ
เดินผ่านเครื่องสแกน มันดันส่งเสียง เค้าเลยให้ถอดรองเท้าแล้วเดินใหม่ ก็ผ่านไปได้ ตอนแรกนึกว่าจะตรวจยาหยอดตา เพราะเค้าห้ามเอาของเหลวเข้า แต่เครื่องตรวจไม่เจอ อาจจะเพราะมันเล็กนิดเดียว แต่ถึงเจอก็มีใบรับรองแพทย์แหละ ว่าให้เอาขึ้นเครื่องได้

เสร็จแล้วก็ไปเดินหาเกต ไกลมาก อยากจะเดินดูร้านปลอดภาษี
แต่แม่กลัวตกเครื่อง ก็เลยต้องรีบเดิน พอไปถึง ก็นั่งรอแป๊ปนึง แล้วตรวจตั๋วอีกที ก็ไปขึ้นเครื่อง พอขึ้นไปบนเครื่องก็เลี้ยวผิด จะไปนั่งตรง VIP แหะๆ
แม่รีบเรียกกลับมา แหมๆ อยากจะเป็นคนรวยกะเขาบ้าง ได้ที่นั่งริมหน้าต่าง ก็ดีนะได้ดูวิว เป็นที่นั่งสามคน แต่นั่งกันแค่สองคน เลยนอนสบายเลย มีทีวีให้ดูคนละเครื่อง มีเกมให้เล่นด้วย แล้วก็ดูกล้องหน้าเครื่องได้ จากท้องเครื่องก็ได้

ซัก 10 โมงเค้าก็เสิร์ฟอาหารเช้า มีให้เลือก แต่ไอที่เลือกรู้สึกจะไม่มี
แม่กินบะหมี่ไก่ ของเราได้ไข่คนกับเนื้อก้อนๆ เนื้อไม่ค่อยอร่อย กลิ่นเรื่องเทศมันแรงไปอ่ะ แล้วก็มีในทุกชุดคือ ครัวซองต์ ผลไม้ โยเกิร์ต โยเกิร์ตเป็นยี่ห้อที่มีในไทย แล้วก็เป็นภาษาไทยเลยด้วย น้ำเลือกน้ำแอปเปิ้ล ของแม่น้ำส้ม พออิ่มแล้วก็นอน

นอนจนเค้าปลุกให้ลุกขึ้นมารัดเข็มขัด ก็นึกว่าจะถึงแล้ว แต่พอเช็คระยะทาง อีกตั้งสองชั่วโมง แต่ก็นอนไม่หลับแล้ว เลยนั่งดูหนัง เค้าเอาป็อปคอร์นมาแจก ป็อปคอร์นช็อคโกแล็ต ก็อร่อยดี ของอาหรับ
พอใกล้ๆจะถึงอาบูดาบี เครื่องเริ่มลดระดับ ก็จะเห็นวิวข้างนอก เป็นทะเลทรายทั้งนั้นเลย มองลงไปเห็นแต่ทะเลทราย ก็สวยไปอีกแบบ แต่ดูมันอ้างว้างยังไงไม่รู้ พอใกล้จะถึงจริงๆแล้วก็จะเริ่มเห็นตัวเมือง เมืองก็อยู่บนทะเลทราย รันเวย์ก็ยังมีทรายถูกพัดเข้ามา ฝุ่นเต็มไปหมด ลงจากเครื่องก็เข้าสนามบินได้เลย เป็นทางเดินงวงช้างอ่ะ เรียกงี้ป่าวไม่รู้ แล้วก็ไปเปลี่ยนเครื่องไปแฟรงเฟิร์ต ตรวจอีกรอบก็ไปขึ้นเครื่องได้ เป็นเวลา 4 โมงเย็น ของไทยแล้ว แต่ที่นั่นเพิ่ง 11 โมง เค้าก็เลยยังไม่เสิร์ฟข้าวเที่ยง หิวใจจะขาด ได้กินข้าวเที่ยงตอน 5 โมงเย็น เวลามันต่างกัน เค้าเสิร์ฟเวลาเค้า แต่เราหิวอ่ะ

อาหารมื้อนี้ กินผักโขมอบชีส กับมันฝรั่งบดเป็นแผ่นหนาๆแล้วเอาไปอบ กับผัก มีถั่วฝักยาวกับแครอท แล้วก็พาสต้ากับอะไรไม่รู้แหยะๆถ้วยเล็กๆ สลัด แล้วก็เค้กวานิลลาที่มีแอปเปิ้ลอยู่ข้างล่าง บอกตรงๆว่า อร่อยไม่มาก มันเลี่ยนอ่ะ ก็เลยขอโคล่ามากิน เสร็จแล้วก็นอน ตื่นมาเพราะเครื่องมันตกหลุมอากาศ เมื่อยตัวด้วย จากอาบูดาบีไปแฟรงเฟร์ตนี่ค่อนข้างเมาเครื่อง อากาศมันไม่ค่อยดี เครื่องเขย่าบ่อยๆ กว่าจะลงก็เล่นเอาโทรมเลย ก่อนจะลงก็จะเห็นวิว วิวเยอรมันสวยมากเลย มีแต่ต้นไม้เห็นเขียวๆเต็มไปหมด สลับทุ่งดอกไม้สีเหลือง แล้วเมืองเค้าก็สวยมากเลย

พอลงจากเครื่องก็ต้องต่อรถบัส ไม่มีทางเดินงวงช้าง เหมือนที่สุวรรณภูมิกับอาบูดาบี เสร็จแล้วก็ไปรอกระเป๋า ระหว่างรอก็ไปเข้าห้องน้ำ หาที่กดชักโครกไม่เจอ นึกว่ามันจะต้องเป็นปุ่มๆเหมือนบ้านเรา แต่มันเป็นแผ่นๆ คือมองไปรอบๆห้องน้ำไม่เจออะไรเลยอ่ะ มีแผ่นแบนๆติดอยู่กับผนัง ก็เลยลองแงะๆดู เผื่อมีปุ่มกดอยู่ข้างใน แต่แงะไม่ออก ก็เลยลองกด ปรากฎว่าเป็นชักโครก 555 หาตั้งนาน

กลับมา กระเป๋าก็ออกมาพอดี แล้วพอเดินออกมาก็เจอลุงมารับเลย ลุงบอกว่าเพิ่งมาได้ 10 นาที แล้วเราก็เดินไปขึ้นรถไฟฟ้า เพื่อไปที่จอดรถ จ่ายค่าจอดรถที่ตู้อัตโนมัติ เสร็จแล้วมันก็จะให้กระดาษมาใบนึง จอดแป๊ปเดียว 8 ยูโร ก็ประมาณ 300-400 บาท เดินไปที่จอดรถ ที่นี่แทบไม่เห็นรถญี่ปุ่นเลย เบนซ์เยอะ ออดี้ บีเอ็ม ขับกันเกลื่อนเลย แต่รถลุงเป็นเฟียต นั่งข้างหลังก็ต้องรัดเข็มขัดด้วย พอถึงตรงทางออก ก็ไม่มีพนักงานหรอก มีตู้ ลุงก็เสียบกระดาษที่ได้มาเมื่อกี้ แล้วทางกั้นก็เปิดออก จากแฟรงเฟิร์ตไปบ้านประมาณ 120 กิโล ลุงขับชั่วโมงเดียวถึง ถนนเค้าให้ขับได้ 120 km/hr ทั้งๆที่รถเยอะเต็มถนน

ระหว่างทางก็หลับๆไป พอจะถึงแม่ก็ปลุก ทางเข้าบ้านเป็นภูเขา เลี้ยวไปเลี้ยวมา หลายเลี้ยวมากๆ กว่าจะถึงบ้าน เหมือนเค้ามาสร้างบ้านไว้บนเนินเขาอ่ะ สวยมาก เห็นบ้านหลายๆหลัง สลับกัน สูงบ้างต่ำบ้าง แต่ทรงบ้านเค้าจะเหมือนๆกันนะ เป็นบ้านทรงสี่เหลี่ยมขึ้นไป แล้วก็มีหลังคาทรงสูง ข้างในก็จะมี สอง-สามชั้น ไม่ได้เล่นระดับ มีระเบียงมากมายเหมือนบ้านเรา เพราะเวลาหน้าหนาว หิมะตกเยอะ หลังคามันจะถล่ม ที่บ้านมีสามชั้น ชั้นล่างเอาไว้ซักผ้า แล้วก็มีห้องนั่งเล่น หรือห้องนอนก็ได้ ห้องซักผ้า ห้องเก็บเครื่องมือ ประมาณนี้ ชั้นสองเป็นห้องของโอม่าหรือคุณย่า ทั้งชั้นเลย ก็จะมีห้องนอน ห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น ห้องครัว ชั้นสามของแม่กะลุง มีห้องนอน ห้องน้ำ ห้องนั่งเล่น ห้องครัว เหมือนกัน ครัวที่นี่น่ารักดี เป็นครัวเล็กๆ แต่บิวต์อินหมดเลย ตู้เย็นประตูเป็นไม้ แล้วเปิดมาเป็นตู้เย็น คือสั่งทำตู้ไม้เพื่อมาใช้กับตู้เย็น มีเครื่องล้างจาน ตู้อบ เตาก็เป็นแบบ แผ่นแบนๆเฉยๆ พอเปิดก็จะมีไฟแดงๆขึ้นมา ไม่มีไฟ ไม่ใช้แก๊ส ก็สะดวกดีเหมือนกัน ห้องนั่งเล่นก็น่าสบาย คืนนี้นอนห้องนั่งเล่นไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยย้ายไปชั้นล่าง แต่โซฟาเป็นแบบนอนได้ กว้างมาก อากาศเย็น นอนสบาย ต้องใส่เสื้อหนาว ใส่ถุงเท้าตลอด

หนาวจัง




Create Date : 04 พฤษภาคม 2553
Last Update : 5 พฤษภาคม 2553 1:41:50 น.
Counter : 347 Pageviews.

4 comments
  
กุดมอร์นิ่ง ทักทายตอนสายๆ จ้า :)^^
โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 4 พฤษภาคม 2553 เวลา:11:27:10 น.
  
คลิกที่รูป เพื่อเอาโค้ดรูปนี้ไปแปะ
โดย: ภายใต้ วันที่: 4 พฤษภาคม 2553 เวลา:12:39:52 น.
  
โดย: นนนี่มาแล้ว วันที่: 4 พฤษภาคม 2553 เวลา:23:58:20 น.
  
มาทักทายนะคะ












โดย: puy_naka63 วันที่: 7 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:35:16 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

pRiMpRiM
Location :
Siegen  Germany

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed

 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



พฤษภาคม 2553

 
 
 
 
 
 
1
2
3
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
16
17
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
4 พฤษภาคม 2553