ความกลัว คนเดียว โรงพยาบาล

เมื่อวานทำงานตั้งกะเช้ายันเที่ยงคืนครึ่ง เหยียบยาว 17 ชม. มีมากมายหลายชีวิตที่เราต้องดูแล วุ่นวายตั้งแต่เริ่มทำงานจนได้เวลาลงเวร 00.30 น. สุดยอดที่สุดก็เรื่องนี้

คนไข้ชาย 28 ปี เป็นโรคหัวใจเพิ่งผ่าตัดมาไม่นานนี้เอง เป็นคนไข้ขาประจำเราแน่นอน.....วันนี้เหนื่อยมากๆ ต้องดูแลอย่างใกล้ชิดที่สุด ดูเหมือนไม่มีอะไร เราก็ดูแลเป็นคนไข้หนักทั่วไป ให้นอนใกล้พยาบาลมากที่สุดเพื่อจะได้มองเห็นชัดและช่วยเหลือได้ง่ายๆหน่อย และอยู่ในสายตาตลอด เราก็ทำโน่น ทำนี่แก้ไขอาการที่ผิดปกติให้ตลอด ที่สำคัญเป็นหัวหน้าเวรด้วย ระหว่างดูคนไข้อื่นอยู่ แอบเห็นว่ามีญาติมาเยี่ยม ก็ไม่ได้คิดอะไร คงเหมือนคนไข้ทั่วไป เวลาเจ็บป่วยก็จะมีญาติพี่น้องมาเยี่ยมมากมาย คนนี้ก็เช่นกัน..... เราเดินกลับมาดูอีกทีไม่เห็นคนไข้ที่เตียง เครื่องตรวจดูหัวใจที่ติดไว้ตลอดถูกถอดวางไว้ที่เตียง ใจหายแว๊บบบบ .......ไปไหน.... แค่นอนเฉยๆก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว นี่หายไปจากเตียง........จะเกิดอะไรขึ้น เรารีบไปที่ห้องน้ำตามที่ญาติข้างเตียงบอก.....ไม่มี

ญาติบางคนบอกว่าเห็นเดินเข้าห้องน้ำ กระโดดไปนอกตึกแล้ว....ความรู้สึกของเราตอนนั้น....ฉันตายแน่เลย

รีบพากันส่องหานอกตึก และใต้ตึก ทั้งญาติๆข้างเตียงและเจ้าหน้าที่พากันหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ......จนปัญญาที่จะหาแล้ว

19.00 น เอารถโรงพยาบาลพร้อมเจ้าหน้าที่ 6 คนไปบุกถึงบ้าน ไปถึงปรากฎว่าไร้วี่แววววว ที่สำคัญ พ่อ-แม่และคนที่บ้านไม่รู้ว่าคนไข้ไปไหน บอกว่าปกติก็กินเหล้ามากมาย ด้วยความอยากตายใครห้ามก็ไม่ฟัง ก็เลยไม่ค่อยมีใครรู้สึกผิดปกติที่คนไข้หายไปจากบ้าน พอเราบอกมาตามหาคนไข้ ก็เฉยๆกัน มีการแนะนำให้เราไปหาที่บ้านโน่น บ้านนี่อีก พวกเราก็ไปตามคำแนะนำ.........ไร้วี่แววทุกที่.....

ไม่รู้จะทำยังไงแล้วก็เลยกลับไปที่บ้านพ่อ-แม่คนไข้อีกครั้ง สิ่งที่เห็น เราดีใจเกือบตาย......คนไข้นั่งอยู่ท่ามกลาง พ่อ-แม่และหลานๆ ตัวเล็กๆอีก 8 คน.......กะว่าจะไปต่อว่าเต็มที่


พยาบาล (พี่นิด) : เป็นไง..(คนไข้).........เหนื่อยมั๊ย?
คนไข้ : ไม่ครับ เวียนหน้าหน่อยๆ
พยาบาล : ไหวมั๊ย จะมารับไปโรงพยาบาลคืนนะนี่ ตอนนี้อาการคนไข้ยังต้องได้รับการดูแลอย่างใกล้ชิดจากพวกเราอยู่ ถ้าอาการดีขึ้นแล้วจึงจะให้กลับมาบ้านคืน
คนไข้ : ผมไม่กลับหรอก
พยาบาล : ทำไมถึงได้หนีออกมาจากรพ. บอกให้พวกเราทราบหน่อยสิ จะได้หาแนวทางช่วยเหลือ
คนไข้ : ก็ไม่มีใครไปอยู่กับผมเลย ผมนอนคนเดียวก็กลัวเป็นเหมือนกัน
พยาบาล : เอ้า....ไม่มีญาติไปเฝ้าเหรอ
คนไข้ : ไม่เคยมีหรอก ผมอยู่คนเดียวตลอด
พยาบาล : แล้วคนที่ไปเยี่ยมหละ
คนไข้ : เพื่อน
พยาบาล : ญาติๆมีใครไปอยู่เฝ้าคนไข้ที่โรงพยาบาลได้มั๊ย
ญาติ : เงียบ.....ใครจะไปได้หละหมอดูซิ ลูกหลานตัวเล็กๆทั้งนั้นเลย ไปแล้วใครจะดูแลพวกมัน
คนไข้ : ถ้าไม่มีใครไป ผมก็ไม่ไปโรงพยาบาล ไม่ไปอยู่คนเดียวหรอก เหนื่อยจะตาย
พยาบาล : (พูดคุยกับญาติๆ ตั้งนาน จึงยอมมาเฝ้า 1 คนแต่ขอตามไปทีหลัง)

ในที่สุดคนไข้ก็ยอมขึ้นรถมากับพวกเรา เหนื่อยแฮกๆ....

ระหว่างคนไข้ทางบอกว่ามีคนจะมาทำร้าย ที่รพ.มีแต่พยาบาลผู้หญิง คนเข้าออกได้ตลอด ก่อนหน้านี้เขากินเหล้าแล้วก็มีเรื่องกับกลุ่มวัยรุ่นมา ตอนนี้พวกนั้นจะมาเอาคืน กลับไปขอนอนในที่ทำงานพยาบาลละกัน ญาติก็ยังไม่มา .......

........เรื่องของคนไข้กับเราก็ดำเนินต่อไป ด้วยโรคหัวใจและมีอาการทางจิตเวชเพิ่ม




คนไข้คนนี้จากเราไปอย่างสงบแล้ว เมื่อเดือนเมษยน 2554.........ขอให้ไปสู่สุขตินะค่ะ

Create Date : 25 ธันวาคม 2553 Last Update : 15 เมษายน 2554 13:26:16 น. Counter : 775 Pageviews.		2 comments
Share Tweet