Group Blog All Blog
|
ใครอยากเป็นแบบนี้บ้าง??? วันนี้เป็นวันที่เราทำงานตามปกติ ดังเช่นทุกวัน ตั้งแต่ 8.00 - 16.00 น. มีตารางมอบหมายงานให้ว่าวันนี้เราต้องทำอะไรบ้าง ถ้าทำตามตารางที่บอกไว้ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจากที่เคยๆทำสักเท่าไหร่ หน้าที่หลักๆเป็นเช่นนี้มาตลอด และเชื่อว่าพยาบาลทั้งหลายก็คงเป็นแบบนี้เช่นกัน แต่วันนี้ชีวิตของนายเอ (นามสมมุติ) ได้ผ่านไปแล้วอีกวันหนึ่ง อย่างที่เราไม่ทราบเลยว่า นายเอรู้สึกอย่างไรบ้าง..... นายเอ เป็นโรค HIV ต่อมาศิษย์น้องอย่างวัณโรคก็ตามมาติดๆเป็นของคู่กันเสมอ นายเออายุ 28 ปี ได้รับการรักษามานานพอสมควร วนเวียนเข้า - ออก โรงพยาบาลเป็นว่าเล่น จนหน้าตาที่ตอนแรกๆดูเป็นหนุ่มใหญ่ หน้าตาดี แต่ตอนนี้ผอมแห้ง แทบจะเหลือแต่กระดูก นายเอได้รับการรักษาอย่างดีที่สุดเท่าที่ยาจะมี เท่าที่หมอจะทำได้ แต่อาการของเอก็แย่ลงเรื่อยๆ ติดเชื้อฉวยโอกาส มีภาวะแทรกซ้อนต่างๆนานามากมาย จากเป็นคนที่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ ตอนนี้ช่วยเหลือตนเองไม่แล้ว ต้องนอนอยู่บนเตียงและรอรับความช่วยเหลือจากคนอื่นเท่านั้น ที่สำคัญตอนนี้ นายเอไม่มีญาติมาดูแลเลย ปล่อยให้นายเอเผชิญชะตากรรมชีวิตคนเดียว แทบไม่น่าเชื่อว่าคนบ้านนอก ซึ่งตามทฤษฎีบอกว่าสังคมบ้านนอกจะมีความผูกพัน รักใคร่กัน อยู่เป็นครอบครัวใหญ่ มีอะไรคนในสังคมนั้นๆก็จะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ทฤษฎีนี้ใช้ไม่ได้กับนายเอ ที่อยู่บ้านนอกคนนี้ ไม่รู้ญาติ พี่น้องที่มาดูแลตอนแรกๆไปไหนกันหมด ถึงกล้าปล่อยให้นายเอ อยู่คนเดียวแบบนี้ ทุกๆวันเช้าและเย็นพวกเราจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ - ผ้า ผ้าอ้อมให้ พูดคุยกันดั่งญาติพี่น้องคนหนึ่ง วันนี้อากาศร้อนอบอ้าวมาก พวกเราก็เลยอาบน้ำและสระผมให้ แล้วก็เปิดพัดลมให้อย่างสบายตัวเลย นายเอถามพวกเราว่า "ผมจะหายมั๊ยครับ" มีใครในนี้กล้าตอบบ้าง ?? เอปฏิเสธการใส่ท่อช่วยหายใจตั้งแต่แรกที่เข้ามาโรงพยาบาล เพราะเคยมีประสบการณ์ที่ไม่ดีต่อการใส่ท่อช่วยหายใจ สิ่งที่พวกเรากำลังช่วยนายเอนอกจากการรักษาแล้ว เราก็ได้แต่ภาวนาให้นายเอมีสุขภาพที่ดีขึ้น ร่างกายตอบสนองต่อการรักษา มีจิตใจที่เข้มแข็ง สามารถต่อสู้หรือเผชิญหน้ากับสิ่งที่ตนเองเป็นอยู่ในขณะนี้อย่างมีความสุข....... มันเป็นที่กรรมค่ะ เขารับวิบากอยู่น่ะค่ะ
โดย: จุฬาภินันท์ IP: 125.27.55.243 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:23:34 น.
|
prettything
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] today is going to be a much better day than yesterday
|